คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 100%
ตอนที่ 1
"ฮือๆๆๆ" เสียงร้องไห้ดังขึ้นด้านหน้าของแจจุง ทำให้ร่างบางต้องละจากหนังสือตรงหน้า
"หืม?�เจสสิก้า มีอะไรเหรอ? ร้องไห้ทำไม? ยุนโฮแกล้งเหรอ?" ร่างบางถามอย่างสงสัย ทุกครั้งสิน่า�ร้องมาแบบนี้
"เค้าเปล่าแกล้ง..." หญิงสาวเบะปาก
"อ้าว แล้วอะไรล่ะ?"
"เค้าขอเลิกอ่า แงๆๆๆๆๆ" แล้วหญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมา
"อะไรนะ?! เค้าทำงั้นเหรอ? ฮึ่ม จะมากไปแล้วนะ" แจจุงโมโหยุนโฮ
ไอ้หมีบ้า อุตส่าห์ฝากเพื่อนให้แก แต่แกกลับทิ้งเพื่อนชั้นเหรอ
"แจจะไปไหนอ่า" เจสสิก้าเงยหน้ามองเพื่อนที่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว�แล้วเดินไป
"ไปฆ่าหมี" แจจุงเอ่ยเสียงเย็น ทำให้เจสสิก้าไม่กล้าพูดอะไร
"......."
++++++++++++++
แจจุงเดินเร็วๆไปหาร่างสูงที่กำลังเล่นบาสอยู่กับเพื่อน
"ยุนโฮ!" ร่างบางตะโกนทำเอาทุกคนในบริเวณนั้นหยุดนิ่งและหันมามองเป็นตาเดียว
"หยุดทำไม เล่นต่อไปสิ ฉันจะคุยกับยุนโฮหรอก" แจจุงถลึงตาใส่�ทุกคนเลยไม่สนใจ
�����������������������������������������
"มีอะไร" ร่างสูงเดินออกมาจากสนามบาสช้าๆ
"ตามฉันมา" แจจุงเดินไปแต่ยุนโฮกลับเดินไปอีกทาง
"นี่ ทางนี้เฟ้ย" แจจุงหันไปตะโกน
ร่างสูงไม่ตอบแต่หยิบสัมภาระตัวเองออกมาแล้วเดินไป
"หยิบของ จะไปเรียนพอดี" ร่างสูงไม่แสดงความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น
"เหรอ? งั้นไปตรงห้องวิทย์ชั้นหก" แจจุงกอดอก
"ทำไม?" ร่างสูงงง
"คุยไง มันไม่สะดวกหรอกนะ ถ้าจะคุยกันตรงนี้"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แค่ถามไปงั้น" ร่างสูงไปที่ลิฟท์แล้วกดปุ่ม
"= ="
"พอจะบอกได้มั้ย ว่าเรื่องอะไร" ทันทีที่ลิฟท์เปิดออกร่างสูงก็คอยจนกว่าร่างบางเข้าไปแล้วจึงตามเข้าไป
"เจสสิก้า" ร่างบางกอดอกพลางจ้องหน้าร่างสูงเขม็ง
"ทำไม" ร่างสูงหรี่ตา
"เดี๋ยวนายก็รู้เอง"
ติ๊ง!
ลิฟท์เปิดออกพร้อมกับร่างโปร่งของใครบางคนเดินเข้ามา
"อ้าว ยุนโฮ แจจุงจะไปไหนกันเหรอ?" ร่างโปร่งถามยิ้มๆ
"แล้วมันเกี่ยวกับอาจารย์เหรอครับ? อาจารย์ชางมิน มองของคนอื่นแบบนั้นมันไม่ดีนะครับ" ยุนโฮกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะโอบไหล่แจจุงไว้
"=[]=;;" แจจุงอ้าปากค้าง ของคนอื่น?? ของใครฟะ...ฮะเฮ้ย!
"ไอ้บ้า ฉันไปเป็นของแกตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ!" แจจุงตีมือร่างสูง
"ฉันกำลังช่วยนายอยู่นะ หรือว่านายอยากจะถูกเจ้านั่นโลมเลียด้วยสายตา" ร่างสูงกระซิบเบาๆที่หูร่างบาง เล่นเอาร่างบางสยิว
"ทำไมต้องวิธีนี้ด้วยเล่า" แจจุงหันไปแว้ด
"= =??" ชางมินงง ลูกศิษย์คู่นี้มันเป็นบ้าไรของมันวะ� แค่มองนิดเดียว ยุนโฮมันทำยังกับว่ากรูจะไปข่มขืนแจจุงนั่นแหละ
"พอเหอะ อาจารย์งงแล้ว" แจจุงประกาศสงบศึก ก่อนจะแกะมือร่างสูงออกไปจากไหล่
ติ๊ง!
"อ่า ถึงชั้น 6 แล้ว ผมไปนะครับอาจารย์" แจจุงโค้งให้ทีนึงก่อนจะลากยุนโฮออกไปจากลิฟท์
กึง
ประตูลิฟท์ปิดลงพร้อมกับที่แจจุงถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน
"ไปเร็วๆ เดี๋ยวจะเรียนแล้วนะ" ยุนโฮลากแจจุงแทนที่แจจุงจะลากยุนโฮ
"ช้าๆเด้ อ๊าาาาา" แจจุงร้องลั่นทางเดินเพราะเกิดสะดุดล้ม ยุนโฮที่หันมาพอดีแต่ก็โดนน้ำหนักตัวแจจุงทับลงมา ทำให้ทั้งคู่ลงไปนอนกับพื้น โดยที่แจจุงนั้นทับยุนโฮ
"อ๊ะ" แจจุงเอ่ยอย่างตกใจ
"โอ๊ยยยย หนักเป็นบ้าเลยนายเนี่ย" แจจุงยื่นมือให้ร่างสูงจับตามมารยาท
"กินอะไรมาเนี่ย ตัวหนักจริงๆ" ยุนโฮแซว
"อีตาบ้า ผู้ชายที่ไหนเค้าพูดเรื่องน้ำหนักของผู้หญิงยะ" แจจุงตีไหล่ยุนโฮไปหนึ่งที แต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"นายเป็นผู้หญิงเรอะ" ตาคมสบมองคนด้านบนอย่างขำๆ
"ถึงไม่ใช่ผู้หญิงแต่มันก็ไม่เชิงย่ะ" นัยน์ตาหวานฉายแววโกรธเคืองเล็กน้อย ก่อนจะหน้าแดงเมื่อนึกถึงภาพเมื่อกี๊
"อ้าวๆ นั่นหน้าแดงทำไมน่ะ - -?" ยุนโฮถามอย่างงงๆในตัวร่างบางนี่ อะไรวะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แปลกๆว่ะ - -
"ชะ...ช่างมันเหอะน่า ตอนนี้เราไปพูดกันเรื่องที่ฉันมาพูดเหอะ" มือบางรีบฉุดร่างสูงตรงหน้าไปยังห้องวิทย์ใกล้ๆที่ไม่ค่อยมีคนมาใช้กันนัก มือเรียวล็อกประตูไว้กันไม่ให้คนอื่นได้ยินการสนทนานี้
"ทำไมต้องล็อกประตูด้วยล่ะ?" เสียงทุ้มถามอย่างสงสัย ในเมื่อชั้นหกนี่ก็ไม่ค่อยมีใครมากันแล้วจะล็อกทำไม
"เดี๋ยวคนอื่นได้ยินน่ะสิถามได้ เงียบซะแล้วฟังฉัน" นัยน์ตาเรียวสวยตวัดมองคนตัวสูงกว่าอย่างโกรธเคือง
"อะไรอีกล่ะ - -"
"เจสสิก้า"
"รู้แล้วว่าเจสสิก้า แล้วทำไมนายต้องทิ้งเพื่อนฉันด้วยฮะ"
"เอ๊า -0- ก็ฉันไม่ได้รักเค้านี่ จะทนคบไปทำไม"�ยุนโฮพูดหน้าตาเฉย
.....................55%
"นายนี่ ฆ่าทิ้งซะดีกว่ามั้งเนี่ย -0-" มือบางยกขึ้นกอดอก
"อ้าว ฆ่าทิ้ง ฉันก็จะตามไปหลอกนายสิ" ปากหยักอมยิ้ม
"ไอ้..เฮ้อ~ ตกลงว่านายจะกลับไปคบกับเจสสิก้ามั้ย?"
"ไม่ ถ้าเปลี่ยนจากเจสสิก้าเป็นนายฉันยอม" ใบหน้าคมโน้มเข้าใกล้ใบหน้าหวาน
"คิดอะไรน่ะ!?" มือเรียวดันหน้าอีกฝ่ายออกไปให้ห่างจากตัว
"เปล่านี่ ยังไม่คิดอะไรเลย นายล่ะคิดอะไร?"
"ป..เปล่าสักหน่อย ใครจะไปคิดอะไรกับหมีอย่างนาย" แจจุงถอยห่างออกไปจากร่างสูงตรงหน้า
"หึๆ ก้ได้ ถ้านายสามารถทำให้ฉันเปลี่ยนใจไปรักเจสสิก้าได้ ภายในหนึ่งเดือน ฉันยอมคบกับเค้า" ร่างสูงเสนอเงื่อนไข
"ฉันตกลง ฉันจะทำให้นายมารักเจสสิก้าให้ได้!!"
+++++
สองวันต่อมา
"ชองยุนโฮ" เสียงหวานดังขึ้นด้านหลังเจ้าของชื่อที่กำลังเดินหัวเราะอยู่กับเพื่อน
"หืม?" คนถูกเรียกหันมาดูอย่างสงสัย
"มากับฉัน"
"หา?" ร่างสูงทำหน้างง
"ไม่ต้องมาทำหน้างงเลยนะ สัญญาที่ให้ไว้ จำได้ใช่มั้ย?" มือบางกอดอก
"เฮ้ ชองยุน นายไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" เสียงทุ้มๆของชางมินดังขึ้นพร้อมๆกับที่มือกอดคอเพื่อนไว้
"เปล่าสักหน่อย พูดอะไรของนายฮะ ชางมิน" ยุนโฮหันไปทำตาขวางใส่เพื่อน
"นายพูดบ้าอะไรฮะ ไอ้หน้าเป็ด" แจจุงว่า ทำเอาชางมินอึ้ง
....................65%
"นี่ นายไปเอายัยโหดมหาประลัยนั่นมาทำไมวะ -0-++" ชางมินกระซิบกับยุนโฮเบาๆ
"อย่าไปว่าแจจุงแบบนั้นสิ ไอ้หน้าเป็ดนี่" ยุนโฮเบิ๊ดกะโหลกเพื่อนปากมากไปทีนึง ก่อนจะเดินไปหาคนหน้าสวยที่กำลังยืนหน้าบึ้งอยู่
"ไปกันเถอะ อย่าไปสนชางมินมันเลย มันแค่เกิดอาการอยากออกไข่แค่นั้นเอง" ยุนโฮจูงมือแจจุงไปยังห้องว่างใกล้ๆ
"ไม่ต้องจูงมือฉันก็ได้นะ -///-" คนโดนจูงมือเกิดอาการเขินขึ้นมา
"อะไรกัน คนอย่างนายเขินเป็นด้วยเหรอ?" คนถูกทักหันมามองอย่างกวนประสาท
"อยากตายใช่มะ - -++" นัยน์ตาสวยส่งสายตาอาฆาตไปให้ แต่กลับได้รับกลับมาเพียงเสียงหัวเราะกวนประสาท
"นายจะทำยังไงให้ฉันชอบเจสสิก้าล่ะ?" ยุนโฮเข้าประเด็น
"อืมมม..ฉันคงต้องให้นายไปอยู่ใกล้ๆกับเจสบ่อยๆจะได้หวั่นไหว"
"ไม่เอา ฉันไม่ไปอยู่ใกล้ๆกับเค้าหรอกนะ เดี๋ยวเกิดฉันโดนเค้าข่มขืนขึ้นมาจะทำไง - -" ยุนโฮทำหน้าสยอง
"เพื่อนฉันไม่ใช่พวกหื่นกามเว้ย ไอ้หน้าหมี - -++"
"นี่ ยัยโหดมหาประลัย - -++" ยุนโฮเรียกพลางเดินเข้าไปใกล้
"อย่ามาเรียกฉันว่ายัยโหดมหาประลัยนะ >o<"�
"ทำไมจะไม่ได้ ยัยโหด - -++"�
"ฮึ่ย - -++"
"- -+++"
"แง่งงงง - -+++"
"เฮ้ เราจะมานั่งแยกเขี้ยวใส่กันอีกนานมั้ย - -++" ยุนโฮเอ่ยขึ้นขัดบรรยากาศการกัด เอ๊ย การทะเลาะนี้
............ 80%
"นายน่ะแหละเริ่ม - - เอาล่ะ เย็นนี้ไปทานข้าวกัน" แจจุงกอดอกเชิดหน้าราวกับเจ้านายสั่งลูกน้อง
"อะไรกัน จะเริ่มวันนี้?"
"ใช่ดิ ฉันไปนั่งคิดวิธีการอยู่ตั้งสองวัน วันที่เหลือฉันต้องทำให้นายไปรักเจสสิก้าให้ได้"
"โอเคๆ ถ้านายทำได้ล่ะนะ" กล่าวเป็นเชิงก่อนจะลุกขึ้นยืน
"แล้วนั่นนายจะไปไหนน่ะ" คนสวยรีบขัดก่อนที่ชองหมียุนจะเดินไป
"ไปกินข้าวไง - - นายบอกเองนะ ว่าจะไปกินข้าว"
"ไม่ใช่กับฉัน ไปกินกับเจสสิก้านู่น"
"เหรอ แต่ฉันอยากให้นายไปด้วย" ยุนโฮยักคิ้วยียวน
"ไม่ไป ฉันไม่อยากไปขวาง"
"งั้นฉันไม่ไป ถ้านายไม่ไป" ยุนโฮยักคิ้วยียวนกวนประสาทไปให้
"อ่าาาาา ทำไมฉันต้องไปด้วยเล่า" แจจุงทำแก้มพองลม
"ก็เพราะนายต้องไปทำให้ฉันเปลี่ยนใจไปรักเจสสิก้าไง"
"โอ๊ยยยย ไปก็ได้ นี่ถ้านายไม่ท้านะ ฉันไม่ยอมหรอก" มือเรียวหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร.ไปหาเพื่อนสาวทันที เพื่อนัดทานอาหารกัน
"นายจะพาไปกินข้าวที่ไหน?" ร่างสูงถามขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น
"ก็ร้านอาหารแถวๆโรงเรียนนี่แหละ"
"ขี้งก -3-" ร่างสูงบ่นเบาๆ
ร้านอาหารข้างๆโรงเรียนมีราคาถูกมาก เพราะตอนเย็นๆนักเรียนจะมานั่งกินกัน ระหว่างรอเรียนภาคค่ำ
"นายว่าอะไรนะ - -++"
"เปล่านี่" คนถูกถามทำไม่รู้ไม่ชี้ กลบเกลื่อนด้วยการผิวปากแทน
"แต่เมื่อกี๊นายพึมพำอะไร ฉันได้ยินแว่วๆ อะไรงกๆ - -"
"ยังจะหูดีอีก - -" ยุนโฮพึมพำอีกรอบ
"เฮ้ย มันจะมากไปแล้วนะ" แจจุงเดินไปตรงหน้าร่างสูง
"อะไรของนาย ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"
"นาย..." แจจุงยังพูดไม่ทันจบเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขัดขึ้น
"ฮัลโหล..ว่าไง...ถึงแล้วเหรอ?..อ่า โอเค จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" วางสายเสร็จก็หันมาหาคนตัวสูงที่นั่งเล่นเกมอยู่
"ไปกันได้แล้ว เจสสิก้านั่งรออยู่ที่ร้าน"
"อืม" ลุกขึ้นแต่โดยดี ก่อนจะเดินนำออกไปจากห้อง
ฮัดช่า~ ฉันจะต้องทำให้ชองยุนโฮมารักเจสสิก้าให้ได้!!
.............................100%
เปนไงกันบ้างคะ ^^
ใช้ได้นะคะ
ก้ดีใจนะ ที่มีคนชอบ
ไม่คิดว่าฟิคที่แต่งขึ้นมั่วๆเรื่องนี้จะมีคนชอบ
ถ้าไงก้ติดตามต่อก้แล้วกันนะคะ
จะมาอัพบ่อยๆแล้วกันค่ะ ^^
ความคิดเห็น