คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : BB Sweet Shop 18
"หนึ่แสนหหมื่นสามพันวอนสำหรั
"อบุรั.."
"เี๋ยว" แบฮยอนัอลับมาแล้วแว่
"รับ?" านยอลพยายามสบิสบใพลาใ้
ใเย็นๆปาร์านยอล เี๋ยวไม่ไ้เิน ปาร์านยอล้ออย่าโมโห
"โทรมาหาแบ"
"รับ?"
"ใ้โทรศัพท์อน้อปาร์
"ทำไมอะ"
"ะเอาไหมเินน่ะ"
ยอย้อน..
เหุาร์ที่เยแล้เรื่
รรมมันมาในรูปแบบนี้นี่เอ
ิบหายรับ..
"..รับ" านยอลหยิบโทรศัพท์ออมาเลื่
ทำไมไม่มีเบอร์วะ อนอยู่เาะเู็ยัโทรุยั
ิบหายอีแล้ว
อนนั้นุยเสร็..็เ็บโทรศั
โอ๊ย แล้วมันเบอร์ไหนวะเนี่ย เบอร์แปลๆอพวผู้หิ็
ใ่! หาวันที่พี่แบโทรมาสิ
' 03/10/2016 Sunday '
วันนี้แหละนะ..
แล้วมันอนไหนวะเนี่ย
น่าะประมาแปโมว่า
อืม..
ไหนวะ อีสามเบอร์นี้ทำไมมันิันอะ ำไ้ว่าไม่ไ้รับเบอร์นึ แสว่าหนึ่ในสอเบอร์นี้้
เอาวะ เสี่ยู!
านยอลเลื่อนเบอร์หนึ่ไปทาวา แล้วหน้าอารรอสาย็เ้
แ่ให้โทรไปมัน็แปลแล้วโว่ย!
แบฮยอนหยิบโทรศัพท์สมาร์ทโฟนสี
ไอ้เ*ยยย ะทำอะไรันแน่วะ
ผ่านไปเือบสามวินาที สัา็ถูส่ไปยัปลายสาย
ทำไมโทรศัพท์แบฮยอนไม่ั..
[รี๊ ..านยอล รี๊ โทรมาแบบนี้ะรับรัันแล้วใ่
' ิ๊ '
...
ูโทรไปหาใรรับ..
"หัออสามหมื่นวอน" แบฮยอนเปิอสีาวแล้วหยิบเิ
...
"ไม่มีวามรับผิอบ เบอร์บอสัวเอยัไม่เมมเลย"
"อโทษรับ"
อนนีู้้อใเย็นๆ ูทำไ้แ่อโทษริๆรับั
โว้ยยยยยย บอสที่ไหนเามาสนเรื่อเล็ๆน้
ใเย็นๆปาร์านยอล นายเ่อยู่แล้ว..
"เมมอนนี้"
"รับ"
านยอลรีบหยิบสมาร์ทโฟนึ้
' บอส '
ไม่สิ มันัหูัา
' ไอ้หน้าหมา '
นี่สิ! ่อยเ้าหน่อย
"ทีหลั้อหัสนใเรื่อเล็
"นี่น้อยใเหรอ"
"ป..เปล่า!" เมื่อแบฮยอนโนยิำถามที่ไม่
"ผม็สนในะ พี่อบสีมพู อบมาารอลิ่นโรส เป็นนมุ้มิ้ึ่ัับภาพลั
"แทบั..."
"อึ้ล่ะสิ"
"น..นี่! แบให้สนใเรื่อาน ไม่ใ่มานั่ับผิแบนะ!" เมื่อแบฮยอนเริ่มไ้สิลับื
ทันไหม..'^'
"ไม่ไ้นั่ นี่ยืนอยู่"
"นี่!"
"เี๋ยว ยัไม่หม พี่เป็นนใ้ีวิ่อน้าิ
"หยุ! ใรบอให้เป็นสเปล่ะ แบ็ไม่เอาานเหมือนันแหละ!"
"ริอะ อนม.ปลายยับอว่าอบผมมาๆอยู่เลย"
"เียบ!"
"รับ"
"ออไป!"
"อเินรับ"
"หั่าวนประสาทแบอีห้าหมื่
"ไม่แฟร์อะ"
"ไหนอูโทรศัพท์หน่อย" แบฮยอนไม่สนใแ่ลับี้
"ูทำไมรับ"
"ำสั่เี่ยวับานแล้วัน"
านยอลยอมยื่นให้โยีโยลื
" 'ไอ้หน้าหมา' เหรอ"
ิบหาย
ิบหาย ิบหาย ิบหาย
ิบหาย้ำ้อน
เมมบ้าอะไรอูวะเนี่ย
...
"ผ..ผมเมมผินะ"
แ้ัวอะไรไ้็แ้ไป่อนละัน านยอลสู้เว่ย!
"อ้อ ั้นหั่าไม่รอบอบับไม่มี
หัเยอะเินไปแล้วเว่ยย
"เท่าไหร่ี...เห้ย! เอามา!" านยอลใ้เวลาิไร่รอสอุ
นี่แหละ บ
"เี๋ยวะหัให้หมเลย! เอามานี่นะ" แบฮยอนเินอ้อมโ๊ะไปยั
"สูให้ถึ่อนสิรับพี่"
"ไล่ออนะ!"
"ล้าไล่ริิ"
"อ..เออ!"
"ร้านล่มมแน่ ลู้าสาวๆสวยๆหายหมอะ"
นั่นสิ...
"..."
"ริๆผมวระไ้โบนัสนะ ทำยอายทะลุสถิิอะ ทำานหนัว่านอื่น้วย"
"โอ๊ย!" แบฮยอนที่ำลัทำสรามแย่อเินาานยอล ู่ๆ็ล้มลไปอับพื้นเพราะสะุาัวเอ
"เห้ย! เป็นไรไหมอะพี่" านยอล้มลไปูแบฮยอน้วยวามใ แ่็ถูแบฮยอนสะบัแนทิ้
"ไม่้อมายุ่เลย เอาเินแล้วลับไปเลยไป"
"ลุไหวไหม"
"นี่มันโลแห่วามริไม่ใ่นิยายนะที่ล้มนิล้มหน่อย็ะาพลิแล้วเินไม่ไ้น้อให้พระเอ่วยอะ แ่เสียใ้วย านไม่ใ่พระเอ..หลบไป ะลุ"
ปาี มาเป็นุนานี้ อืม..
"โอ๊ย!"
"แ่ถ้าล้มผิท่าริๆา็พลิไ้นะรับ" านยอลเห็นแบฮยอนำลัะลุแ่ไม่สำเร็็รีบสวมัวเ้าไป้อนแบฮยอนึ้นมา
ถ้าแบไม่เ็บ้อเท้านะ ะไม่้อเลย ฮื่อ;_;
"ลับยัไ"
"ับรถลับเอ"
"ับไม่ไ้หรอ เี๋ยวผมไปส่ละัน"
"ับเป็นรึไ"
"ใรบอะับอะ ึ้นรถประำทานี่แหละ"
"ฮะ!? ไม่เอาอะ!"
อะไระรีบปิเสธนานั้น...
"ทำไมรับ"
"ไม่เยนั่ นั่ไม่เป็น"
ฮะ...
"ริิ"
"ริ แบลัว ไม่อยานั่อะ"
"ผมไป้วยนี่ไ ลอนัู่ สบายมาทั้ีวิแล้ว ลอลำบาบ้าเนอะ"
"ไม่เอา..นี่ๆ! ..ะทำอะไร ปล่อยแบนะ! นี่!~" แบฮยอนยัพูไม่ทันบัว็ลอยบนอาาศแล้วถูพาบนไหล่อร่าสู
...
"ทำไมนั่เียบอะ" านยอลสะิแนร่าบาที่นั่้าๆบนรถประำทาที่ไม่ปรับอาาศ
"ยัะถามอี ็บอว่านั่ไม่เป็น"
"แล้วอบไหมอะ"
"อบ..เอ้ย ไม่! ไม่อยานั่็แปลว่าไม่อบ!"
ริๆนี่เป็นรั้แรที่ไ้นั่รถประำทาเลยนะ แล้วแบว่ามันแปลใหม่ี้วย._.
แ่ใระบอล่ะ! ภาพลัษ์เสียหม! แบไม่อยาแพ้านยอล
"ะพยายามเื่อนะ"
"นี่!"
"ถึพอีเลย..อะ..มา ึ้นหลั"
"รู้านนิ"
านยอลัลั้นอารม์หมั่นไส้ไว้้าในอย่าสุวามสามารถ แล้ว้มหลัเพื่อให้แบฮยอนปีนึ้นมาไ้
"หนัโว่ย"
'เพี๊ยะ'
"โอ๊ย!"
"ไม่หนั เียบเลยนะ"
ถึแระน้อยแ่สิลารบนี่สูสีับยอเลยนะรับ
มีารบัับน้ำหนััวเอ้วยเหรอ
พูถึยอู..วันนี้เียบไปเลยแฮะ
เี๋ยว็เอันแล้ว ่อยถามละัน านน่าะยุ่
านยอลแบแบฮยอนึ้นลิฟ์มานถึั้นสิบแล้วหยุอยู่หน้าห้อ
' 1001 '
"รู้ไ้ไว่าห้อนี้"
"ุแทยอนเยบอไ"
"..."
"รหัสอะไร"
"เี๋ยวเอ ใรเาะให้รหัสนแปลหน้า บ้ารึเปล่า"
"เอ้า แล้วแ่ ั้นลรนี้แหละเนาะ ใรเาะไปอยารู้รหัสอพี่"
"ไม่ไ้ ้อส่ให้ถึที่สิ"
"เรื่อมาั" านยอลพึมพำับัวเอเบาๆ
"อะไรนะ"
"เปล่ารับเปล่า อะรหัสนะ" านยอลย่อัวลอย่ายาลำบาแล้วหันไปอีทาเพื่อให้ร่าบา(แ่น้ำหนัไม่บา)รหัส
"เสร็แล้ว เ้าไปสิ"
"้าบๆ"
โห...
ห้อให่อะไรเบอร์นี้..
านยอลเปิเ้าไป็้อะลึับนาห้อและสิ่อำนวยวามสะวที่รบรัน โทนห้อทั้หมเป็นสีมพูที่เหมือนเพิ่แ่เสร็ใหม่ๆ ทุอย่า..
"วาแบลรโฟานี้แล้วลับไปไ้แล้ว" อบัวามินอื่นั เสียมารยาท
มารยาทับำอบุนี่เหมือนะไม่มีเลยสินะรับ
"ปล่อยเลยนะ"
"ปล่อยเลยสิ"
ไ้เลยรับ
"โอ๊ย!"
านยอลหันหลัให้โฟาแล้วปล่อยัวแบฮยอนลโยไม่ไ้ประับประอีๆ
"วาเบาๆไม่เป็นรึไ!"
"็บอให้ปล่อยอะ"
"ไม่ใ่แรแบบนี้สิ ้อ่อยๆวา"
"เหรอ ไม่รู้อะ ั้นไปละ บาย"
"ไปสัทีสิ"
"ไม่ิะอบุเลยเหรอ"
"ไม่ านทำให้แบเป็นแบบนี้เออะ"
"อโทษรับ..อโทษแล้ว าพี่อบุผมแล้ว"
"ไม่"
"พี่ยั้าอราว่อนอยู่นะ ิไ้่อยอบุละัน ผมไม่รีบ"
"าิหน้าอนสี่โมละัน"
"เห้อ เปลี่ยนนไม่ไ้ ั้นแล้วแ่พี่ละัน ไปละ"
...
@อนโZ
ห้อ206
' เราว่าเราอยาใ้เวลาับัวเอสัพั ถ้าเราพร้อมแล้วเราะลับมานะ ส่วนเรื่อ่าห้อเรา่ายล่วหน้าให้สอเือนแล้ว อย่าพยายามเ้าใเราเลย เรา็ยัไม่เ้าใัวเอเหมือนัน..อโทษที่ไปไม่บอนะ เี๋ยวเราะพยายามรีบลับมา...โ ยอู '
ความคิดเห็น