ในลมหนาว

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4

ตอนที่ 4

ฉันนั่งมองรูปตังเองที่พลวาดให้เมื่อต้นปี บัดนี้มันถูกนำไปใส่กรอบอย่างดี ติดอยู่ที่ฝาผนังตรงโต๊ะทำงาน

บ่อยครั้งที่ฉันคิดถึงเขา ชายผิวขาวร่างสูงคนนั้น

เขาจะกลับมาอีกมั๊ยนะ

บ้าน่า นี่ฉันเป็นอะไรไป...ฉันมักบอกตัวเองแบบนี้เสมอเวลาคิดถึงเขา

ทุกๆครั้งที่คณะทัวร์มาถึง ฉันก็อดไม่ได้ ที่จะมองหา...เป้แดงใบนั้น

“พี่ภูมิ ไปเที่ยวในเมืองกันมะ” วันนี้เป็นวันที่ 31 ธันวา ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่

“ไปสิเมย ไปเค้าดาวน์กันนะ”

“เดี๋ยวหนูไปแต่งตัวก่อนนะ”

ฉันยืนส่งกระจกอยู่บนห้อง ภาพหญิงสาวสวมเสื้อกับกระโปรงติดกันยาวคร่อมเข่า มีผ้าพันคอขนมิ้งค์ (ของปลอม) ที่พี่ภูมิซื้อให้ ผมหยักศกเล็กน้อยยาวประบ่า ดัดตรงปลายเป็นลอนใหญ่พองาม ใบหน้าขาวแต่งด้วยโทนสีชมพูดูเป็นธรรมชาติ

“เมย เสร็จรึยัง จะแต่งตัวอะไรกะ...” คำพูดของพี่ภูมิขาดไปเมื่อฉันมายืนตรงหน้า ฉันหลบสายตาพี่ภูมิที่จ้องจากปลายรองเท้าส้นสูงจนถึงศีรษะ

“ไปกันได้แล้ว พี่ภูมิง่ะ” ฉันรีบเดินนำหน้าพี่ภูมิไปขึ้นรถ

“เมย วันนี้แกโคตรสวยเลยว่ะ”

“พี่! ขับรถดูทางมั่งดิ มองอะไรเล่า”

“นี่ ถ้าพี่รู้ว่าแกเป็นผู้หญิงนะ พี่จีบแกไปนานแล้ว 555+”

ฉันกับพี่ภูมิเดินอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ขวักไขว่

“พี่ หนูหิวแล้วอะ” แล้วพี่ภูมิพาฉันเข้าไปในร้านอาหารฝรั่ง

“พี่ภูมิ พี่มีตังค์นั่งร้านแพงๆแบบนี้ด้วยเหรอ”

บรรยากาศในร้านอบอวนไปด้วยกลิ่นอายของความแพง แต่ก็โรแมนติกดีนะ ชายหนุ่มหญิงสาวหลายคู่ เลือกที่จะดินเนอร์ท่ามกลางแสงเทียนในร้านนี้

เราทานอาหารไปพูดคุยไปตามประสา แต่ฉันสังเกตว่าพี่ภูมิมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ

 พอตกดึกเราก็ออกไปดูคอนเสิร์ตข้างนอก

                “พี่ภูมิ เต้นสิ สนุกจะตาย ยะฮู้!”

       “ไม่อาว พี่เต้นไม่เป็น”

       ‘เรามาร่วมนับถอยหลังก้าวสู่ปี 2549 กันค่า’ พิธีกรบนเวทีประกาศ เสียงกรี๊ดของผู้คนดังสนั่น

                ‘...6...5...4...3...2...1’ ‘สวัสดีปีใหม่ค่า’ ‘สวัสดีปีใหม่คร้าบ’

ฉันและพี่ภูมิจับมือกันชูขึ้น

“สวัสดีปีใหม่นะเมย”

“Happy New Year ค่ะพี่ภูมิ”

เสียงเพลงปีใหม่ดังไปทั่วบริเวณ

“เมย...”

“หือพี่ภูมิ” พี่ภูมิเรียกฉันแล้วมองฉันแปลกๆ

“พี่...พี่ชอบเมยนะ”

“.......” ฉันอึ้งกับคำพูดของพี่ภูมิ

“หนูก็ชอบพี่นะ...พี่ชาย” พี่ภูมิก้มหน้า ฉันรู้สึกยังไงไม่รู้

“จ้า! น้องสาวของพี่”