คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 14 (nc)
"โอ๊ย…หยุเิน็ไม่บอัน่อน" เธอร้อเสียหล "พีเือบล้มหัวะมำเลยเห็นไหม"
"เห็นรับ" เา้อหิสาวแล้วยิ้มว้า เผยให้เห็นประายในแววา
เธอเม้มปาัเิน "พี่ลับไปไ้….อื้อ…"
ประโยที่พีาำลัะพู่อ ถูลืนหายไปเมื่อร่าสูวยริมฝีปาประบลมาบนลีบปาสีหวานอย่าระหาย
ุมพิเว้าวอนที่เธอโหยหามาลอทั้สัปาห์ ลับมาายเป็นภาพอยู่ในวามิอเธออีรั้
พีาเริ่มรู้สึล่อลอยไปับสัมผัสร้อนาลิ้นอุ่นื้นที่ละเลียแทรเ้ามา หัวใเ้นสั่น ปั่นป่วนไปทั้ายใ
มือหนา้าหนึ่รั้ศีรษะอเธอไว้ ส่วนอี้า็เริ่มสอไล้เ้ามาในเสื้อนอนอเธอเพื่อเล้าโลมอย่าใ
โยทีุ่มพิเรียร้อเว้าวอนยัำเนิน่อไปอย่าไม่รู้บ ทั้ที่ในใิอยาะห้ามให้เาหยุารระทำเ่นนี้
แ่ร่าายอเธอลับสนอรับอุ้มือให่ที่ำลับีบเล้นหน้าอทั้สอสลับันไปมา
เวลานี้ ทัู้่่า็อยู่ในภวั์อัน และัน ยามร่านุ่มนิ่มหลอมเ้าหาายหนา าน์วีสัมผัสไ้ถึวามไร้เียสาอหิสาว
ลีบปาบาพยายามูบอบเาลับมาอย่าไม่ประสา หาทว่าเป็นารอบสนอที่ผ่อนลาย
ลมหายใพีา่าหอมหวาน ราวับน้ำผึ้ป่าที่เยลิ้มลอ าอนแรที่ั้ใะแ่โมยูบเท่านั้น แ่เวลานี้ลับไม่อายับยั้ใัวเอไ้
าน์วียึสะโพเธอยึ้น ่อนะร่าในอ้อมแนแนบเ้าับใลาวาม้อารที่ำลัรวร้าวไป้วยวามใร่
พีาัวสั่นสะท้าน วาปิแน่นเมื่อส่วนแ็ืนผ่านาเยีนส์ที่ายหนุ่มสวมใส่ำลัุนันิเ้ามา
มันแนบอยู่บริเวระหว่า้นา ร่าสู่อยๆ แทรัว โน้มน้าวระุ้นเธออย่าแผ่วเบานสอาอ่อนระทวย
เธอเผลอส่เสียราอื้ออึลอผ่านลำอ วามวาบหวาม รัวน แผ่ยายาบ่านไปทั่วทุส่วนอเรือนร่า รู้สึปั่นป่วนมวน่อท้อ
าน์วีผละออาริมฝีปาบาสีหวาน ่อนะไร้มูไปามแ้มที่นวลใส ่อยๆ ไล่่ำลไปนถึออาวเนียน
พีาลั้นหายใยามที่เาใ้ปลายลิ้นร้อน ไล้เลียลมายัอออเธอ่อนะบริมฝีปาูเม้มเป็นัหวะ
ะที่มือหนาอี้า็ไล่ปลเม็ระุมเสื้อนอนอเธออย่าำนา เาปละอ้านหลับราเียร์ัวิ๋ว รั้มันึ้นอย่า่ายาย
เพียเสี้ยววินาที เนินเนื้อลมลึที่ำลัระเพื่อมไหวาแรลมหายใ็ประัษ์แ่สายามริบ
าน์วียยิ้มอย่าพอใ เา้มหน้าฝัมูุลอมม สูเอาลิ่นหวานละมุนาแป้หอมผ่านผิวเนียนละเอียเ้าเ็มปอ
หิสาวัริมฝีปา้วยวามระสันยามเมื่อปาเห่อร้อน ่อยๆ ละเลียูลืนยอออเธออย่าระหาย
พีาแอ่นหลัรับระแสวาบหวาม ร่าายเธออบสนอผ่านิใ้สำนึอวาม้อาร ราวับสิถูมอมเมา
รู้สึเสียว่านอยู่ภายใ้ารโลมเล้าอร่าสู แรระุ้นบาอย่าทำให้เธออยาสัมผัสเา อย่าที่เาำลัสัมผัสเรือนร่าเธอในอนนี้
พีาหน้าแ่ำ้วยวามละอายใับวามิที่แล่นโลอยู่ในหัว ทั้ที่วรยับยั้ั่ใ แ่เธอลับรู้สึอยาให้มันำเนิน่อไปไม่มีสิ้นสุ
ร่าบาสะุ้ัวโยนเมื่อฝ่ามือหนาสอเ้ามาในาเนอน่อนะ่อยๆ สัมผัส และนวลึลไปรุอ่อนไหว
เสียลมหายใอเธอาห้ว หัวใอเธอเ้นโรมรามยามที่เาไล้ปลายนิ้วรีรายไปามรอยแยที่่ำื้น
ล้ายะาใาารสำลัน้ำเมื่อาน์วีสอเรียวนิ้วยาวแทรเ้ามาในใลาเร้นลับอวามเป็นหิ
"อื้อ…พี่แน" เธอหนีบ้นาแน่นเมื่อนิ้วอเาเริ่มยับ
"แยาออสิรับ" เาพูแผ่วระิบิใบหูอเธอ
พีาปรือามอายหนุ่มผู้มีน้ำเสียราวับเวทย์มน์ เธอทำามำสั่อเา้วยวามระือรือร้นอย่าวบุมัวเอไม่ไ้
สอาเรียวที่ำลัไหวสั่น ่อยๆ แยออาัน เพื่อเปิทาให้เายับสัมผัสไ้สะวยิ่ึ้น
เรี่ยวแรอเธอถูสูบออไปอย่ารวเร็ว้วยุมพิแสนะใร่ระหายที่วยลมาแนบิริมฝีปา
พีาบิัวเร่า นัยน์าพร่าพรายาวโพลน รู้สึระสัน่านไปทั่วทั้ส่วนบน และสวนล่าอร่าาย
แทบไม่รู้ัว้วย้ำว่าในัหวะที่เผลอละเมอนั้น าเนอน และาเั้นในไ้ถูรั้ลไปอบนพื้นเสียแล้ว
----------------------------------------------
ความคิดเห็น