[Fic DouluoDalu III] อะไรนะนี่มันหลงเฮ่าเฉินไม่ใช่หรอ?
นี่คือเรื่องราวของอัศวินระดับห้าซึ่งเข้าร่วมศึกสุดท้ายกับกองทัพเทพอสูรของราชันย์เทพอสูรเฟิ่งซิว ในระหว่างรบอยู่นั้นเขาเพียงกระพริบตาก็รู้สึกเหมือนเกิดอาการวิงเวียน ไม่นานเขาจึงพบว่าตนอยู่ในห้องนอน!?
ผู้เข้าชมรวม
181
ผู้เข้าชมเดือนนี้
181
ผู้เข้าชมรวม
DouluoDalu ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ฮาเร็ม ต่อสู้ oc ข้ามโลก ค่อยๆเก่ง แอคชั่น เทพ รุนแรง การเดินทาง ตัวประกอบ นักดาบ ตำนานราชามังกร สลับเพศ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ท่ามกลางสงครามระหว่างดินแดนอสูรศักดิ์สิทธิ์และเสาเทพอสูรทั้ง 72 ต้น กว่า 6,198 ปีที่มนุษย์นั้นได้ลุกขึ้นต่อกรกับเหล่าเทพอสูรนับครั้งไม่ถ้วน จนการกลับชาติมาเกิดของผู้บริสุทธิ์เรืองรองและร่างธิดาศักดิ์สิทธิ์ ได้นำมนุษย์ชาติกลับเข้าสู่สงครามแห่งความเป็นและความตาย เพื่อยุติสงครามอันยาวนานนี้เสียที
ณ สงครามที่เต็มไปด้วยความโหดร้ายและความตายนับไม่ถ้วนมนุษย์ชาติอย่างเรายืดยัดเพื่อสู้กับเทพอสูรและกองทัพอสูรทั้งหลาย หลงเฮ่าเฉินขอร้องมารดาให้ตนได้เข้าร่วมเป็นอัศวินอารามของหนึ่งในหกอารามศักดิ์สิทธิ์จนได้เป็นอัศวิน ในช่วงการเติบโตท่ามกลางอันตรายเขาต้องเผชิญกับเรื่องอัศจรรย์ แผนร้าย ความรักดั่งชะตาและมิตรภาพไม่ขาดสาย หลงเฮ่าเฉินมีใจยืนหยัดในความเป็นอัศวิน และได้รับการยอมรับจากนิสัยและพยายามของตนเอง
และเขาก็ได้กลายเป็นผู้นำในสงครามครั้งสุดท้าย
แต่สำหรับอัศวินคนอื่นๆที่ไม่ได้มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับหลงเฮ่าเฉินพวกเขาต่างสู้รบและเอาชีวิตเข้าแลก เชกเช่นอัศวินหนุ่มที่ทุ่มเทเลือดเนื้อเพื่อปกป้องผู้คนที่เขารัก น่าเสียดายที่อัศวินท่านนี้ไม่สามารถอยู่รอดได้จนถึงวินาทีสุดท้ายของสงครามครั้งนี้ ในช่วงใกล้ชิดกับความตายนั้นช่างหนาวเหน็บและไร้ซึ่งความอบอุ่น
สายตาของอัศวินหนุ่มเริ่มพร่าเลือนและมองไม่เห็นสิ่งรอบข้างแม้จะมีพวกพ้องที่คอยเรียกเขาอยู่ก็ตาม แสงสว่างและความมืดเริ่มเลอะเลือนไป ความรู้เหมือนวิงเวียนศีรษะ เปลือกตาของเขาหนักอึ้งและปิดลงอย่างเชื่องช้า ความตายนั้นคือสิ่งที่มนุษย์ชาติทุกคนต่างก็มีจุดหมายเหมือนกันเพียงแต่ ระยะเวลาของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน ไม่มีใครรู้ว่าใครจะตายเมื่อไหร่
ในช่วงเวลาอันเงียบสงบและการหลับไหลของอัศวินหนุ่มที่ใหล้ชิดกับความตาย เขากลับรู้สึกสบายและอบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อ นี่ใช่ความตายจริงหรือ หรือเป็นเพียงความฝันสุดท้ายของเขา ทว่าเมื่อเขาลืมตาตื่นขึ้นมา อัศวินหนุ่มก็พบว่าตนเองนั้นได้นอนอยู่บนเตียงนุ่มๆและอยู่ภายในห้องนอนที่อบอุ่น สิ่งแรกที่เล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากของเขามีเพียงคำอุทาน
"อะไรนะ? ที่นี่ที่ไหน?"
แต่แล้วอัศวินหนุ่มก็หยุดชะงักไปเมื่อเขาได้รับรู้ถึงเสียงของตนเองที่เปลงออกมาเมื่อครู่ เขาจึงก้มลงมองตนเองจึงได้พบกับความจริงที่เกิดกว่าจะเข้าใจได้ นี่คือร่างกายของเด็ก? ภายในหัวของเขาเต็มไปด้วยคำถามต่างๆนาๆมากมาย เขาอ้ำอึ้งไปด้วยความตกตะลึงก่อนจะตระหนักได้ว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น
"เดี๋ยวสิ ก่อนหน้านี้ข้าอยู่ในสงครามไม่ใช่รึ? เกิดอะไรขึ้น?"
ขณะที่เขากำลังมึนงงเสียงฮัมเพลงอันไพเราะของหญิงสาวพลันดังขึ้นขึ้นจากทางด้านหลังของประตูห้อง เวียงแกร๊กจากการเปิดประตูดังขึ้น พร้อมกับร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง นางนั้นมีรูปร่างงดงามอย่างมาก ทำเอาเขาอ้าปากค้างไปเลย ก่อนที่นางก็กล่าวขึ้นด้วยสีหน้าอ่อนโยน
"เฮ่าเฉิน เจ้าตื่นแล้วรึ? เช่นนั้นก็ออกไปล้างหน้าล้างตาได้แล้ว มื้อเช้ารอเจ้าอยู่นะ"
"เมื่อครู่ท่านเรียกข้าว่าอะไรนะ?"
เขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงและกล่าวออกมาอย่างอดไม่ได้เมื่อเผชิญกับคำเรียกนั้นของนางซึ่งเป็นเหมือนกับท่านแม่ของเขาในตอนนี้ นางขมวดคิ้วอย่างสงสัยและกล่าวตอบอย่างอ่อนโยน
"ข้าก็เรียกเจ้าเชกเช่นปกติ หลงเฮ่าเฉิน หรือว่าเจ้าจะนอนมากเกินไปจนจำอะไรไม่ได้แล้ว?"
"เปล่า... ข้า... เอ่อ... ข้าจะไปล้างหน้าล้างตาก่อน!"
กล่าวจบเขาก็รีบลุกออกจากเตียงนอนอันอ่อนนุ่มและวิ่งออกไปนอกห้องนอนทันที ทันทีทันใดความทรงจำก็ค่อยๆไหลมาซ้อนทับกันในความรู้ของเขาเอง ดังนั้นการไปห้องน้ำของเขาจึงไม่ยากเย็นหรือเป็นที่สงสัย และเมื่อสายตาของเขาสบเข้ากับแผ่นกระจกในห้องน้ำดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกตะลึง
"เดี๋ยวนะ ใครเนี่ย? ทำไมน่ารักจัง?"
แต่แล้วเขาก็ส่ายหน้าไปมาอย่างอดไม่ได้เมื่อเป็นเช่นนั้นเขายืนกอดอกและครุ่นคิดโดยพยายามนึกถึงหลายๆอย่างให้มาบรรจบกันตามความทรงจำของเขา ตอนนั้นเขาถึงจำได้ว่านี่คือหน้าตาของหลวเฮ่าเฉินซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์เรืองรองครั้งเมื่อยังเด็ก เพราะเขาเองก็คือเพื่อนของหลงเฮ่าเฉินในตอนนั้นเพียงแต่เขาไม่สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้มากนัก
"อะไรนะ นี่คือหลงเฮ่าเฉินจริงๆไม่ใช่หรือ?"
บอกเอาไว้ก่อนเลยนะครับว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับปนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ขนาดนั้น และเส้นเรื่องส่วนใหญ่จะมาจาก ตำนานราชามังกร หรือ DouluoDalu III แต่จะมีการหยิบยืมพลังบางส่วนมาจากผนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ เช่น บัลลังก์เทพ และทักษะอัศวินเป็นต้น ส่วนเรื่องระดับพลังจะอิงจาก ตำนานราชามังกรทองเป็นส่วนใหญ่
หรือง่ายๆก็คืออิงระดับพลังมาจากตำนานจอมยุทธภูติถังซาน แต่จะมีการยกระดับพลังขึ้นอีกเล็กน้อยดังนั้นตัวละครบางตัวที่จะปรากฏในเนื้อเรื่องอาจเก่งกว่าต้นฉบับ หรืออาจถูกเปลี่ยนแปลงได้ ในที่นี้ นี่เป็นการเขียนเพื่อสนองนีทตัวเอง
ดังนั้นผมจะไม่รับคำขอเกี่ยวกับการเพิ่มเนื้อหาหรืออะไรก็ตามที่คุณผู้อ่านทั้งหลายอยากให้เป็น เว้นแต่ว่า ผมจะสนใจและคิดว่ามันมีเหตุผลพอ เรื่องนี้สามารถหยิบตัวละครมาจับจิ้นได้ตามต้องการ แต่ผมไม่รับประกันว่าใครจะคู่กับใคร
ตัวดำเนินเรื่องหลัก
ถังหวู่หลิน - พระเอกต้นฉบับ
กู่เยว่ - นางเอกต้นฉบับ
เซี่ยเซี่ย - ตัวหลัก
สวีเสี่ยวเหยียน - ตัวหลัก
เพิ่มเติม - หลงเฮ่าเฉิน - ตัวเอกหลัก
และคนอื่นๆที่จะปรากฎตัวในภายหลัง
ระดับขั้น (วงเล็บขี้เกียจเขียน)
ตามรูปนี้เลย
ระดับวงแหวนภูต
ตามรูปนี้เลย
นี่แค่ส่วนน้อยที่ผมมาเขีนน แต่จะลงตอนให้อ่านจริงตอนไหนก็อยู่ที่ว่าผมเขียนเสร็จแล้วหรือไม่ ดังนั้น บางครั้งอาจนานและเร็ว ไม่มีเวลาตายตัว ขอบคุณที่คนที่อ่านมาถึงตรงนี้ ที่ผมจะชี้แจงมีเพียงแค่นี้ ขอบคุณครับ
รอตามได้ แต่ไม่เร็วๆนี้ อิอิ
ผลงานอื่นๆ ของ ทำไมต้องมังกรก็คนมันชอบ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ทำไมต้องมังกรก็คนมันชอบ
ความคิดเห็น