หัวใจแห่งท้องทะเล เรือรบสงครามแย่งความเป็นใหญ่

ลำดับตอนที่ #9 : ต่อสู้กับปลาทะเลยัก

ซาโกะที่นั่งฟังการถกเถียงกันของเหล่าชายหนุ่มอยู่ก็เริ่มรูสึกหงุดหงิด เพราะการที่เรือโรสฟิวยังอยู่นิ่งแบบนี้มันจะทำให้การเดินทางล้าช้า 

เธอที่เริ่มทนไม่ไหวจึงเดินเข้ามาแทรกวงขอออกความเห็นบ้าง จากอารมณ์ของซาโกะที่ออกจากสีหน้าอยู่อย่างเห็นได้ชัด หนุ่มๆ ก็เลยให้เธอพูดความคิดเห็น ถ้าไม่ทำอย่างงั้นสงสัย คุราสึต้องได้ง้อเธออีกแน่ ซึ่งมันยากมาก

เธอพูดสิ่งที่เป็นไปได้และทำได้ในตอนนี้ได้เลย แต่ด้วยที่ผู้ชายยังคิดไม่ถึงแค่นั้น เธอบอกว่าถ้ามันติดขัดแค่ข้างซ้ายก็ใช้ข้างขวาสิจะยากอะไร ถ้ากังวลเรื่องทิศทางของเรือก็ใช้หางเสือรักษาบาลานส์

และก็ให้เรือเซฟฟายลากจูงออกจากดงปลาฉลามแล้วค่อยลงไปดู หลังเธอพูดจบพวกเขาก็ร้องอ๋อ ทันที ก่อนจะเริ่มทำสิ่งที่ซาโกะแนะนำมา โดยการให้เรือเซฟฟายลากออกไปรวมถึงใช้ใบพัดเรือข้างขาวคับเคลื่อนจนออกมาไกลจากดงปลาลามในสองชั่วโมง

ก่อนที่คุราสึ โทรุ และริวคุจะดำลงไปดูใบพัดเรือ มันเป็นตามที่พวกเขาคิดไว้เลยคือ มีสาหร่ายทะเลสีเขียวสดติดมายาวเลย แกะก็ยาก อยู่ใต้น้ำก็ได้ไม่นานจึงต้องดำผุดดำวายอยู่เป็นระยะจนแกะสาหร่ายออกได้ 

ดูเหมือนใบพัดจะไม่ได้รับความเสียหายอะไรมาก พวกเขาก็เลยเดินทางต่อไปหลังจากตรวจเช็กทุกอย่างแล้ว 

อเล็กซ์:เป็นยังไงบ้างคุราสึ มันเป็นยังไงเหรอ
คุราสึ:ยากมาก เฮ้อ เกือบตายแล้วสิ เมื่อกี้ที่ดำแกะสาหร่ายฉันเห็นเงาอะไรใหญ่ๆ อยู่ใต้เรือด้วย

อเล็กเริ่มสังหรใจไม่ดีกับเรื่องที่คุราสึพูดไปเขาจึงพูดตัดไปว่า “คงเป็นเงาของเรือรึเปล่า มันก็ปกติที่เงาของเรือจะสะท้อนขึ้นมาจากท้องทะเลนะ” ซึ่งนั่นมันไม่ทำให้คุราสึเชื่อเลยเพราะเคยเดินเรือมามากกว่า แต่เขาก็เลือกที่จะเงียบเพื่อไม่ให้เพื่อนของเขาต้องเป็นกังวล “อื่ม”

แต่เรื่องนั้นก็ยังอยู่ในใจของคุราสึ จากที่เขาวิเคราะห์ดูแล้วไม่เป็นวาฬ ก็สัตประหลาด เพื่อเป็นการเตรียมรับมือเขาจึงให้อเล็กซ์กลับไปที่เรือของเขา และให้เขาเลี้ยวเรือของพวกเขาออกไปไกลๆ

และไม่ลืมบอกให้ไปแบบช้าๆ เงียบๆ พวกอเล็กซ์ไม่ค่อยรู้เรื่องที่คุราสึพูดสักเท่าไหร่ แต่ก็ทำตาม และเตรียมลูกกระสุนบรรจุใส่ลำเพลิงเรียบร้อยตามคำสั่ง ก่อนที่พวกเขาจะเห็นเรือโรสฟิวที่อยู่ไกลจากพวกเขาทิ้งถังอะไรบางอย่างลงไปในน้ำไกลจากเรือ

ไม่นานนักก็มีเสียงระเบิดดังมาจากใต้น้ำ และภูเขาน้ำพวยพุ่งขึ้นมาสูง ผ่านไปไม่กี่นาทีหลังจากเกิดการระเบิด ก็มีปลาไหลขนาดใหญ่โผล่พรวดออกมาจากผิวน้ำ โรสฟิว จากที่จอดนิ่งๆ ก็เริ่มวิ่งด้วยความเร็วช้าๆ และเริ่มเปิดฉากยิง

พวกเขาก็เริ่มยิงหลังจากโรสฟิวยิงเปิดฉาก แต่เพราะความแคบของร่ายกายมันทำให้ลูกกระสุนไม่โดนสักนัดในระลอกแรก

พวกทอมค่อนข้างบรรจุลูกกระสุนช้าเพราะยังไม่เข้าใจอะไรมาก จึงรีโหลดช้า เป็นนาที ส่วนทางของเรือโรสฟิวที่ยิงระลอกที่สามออกมาแล้วนั้นก็ยังไม่โดนอยู่ดี

รอบนี้พวกทอมพยายามเล็งเข้าที่หัวของมันโดยให้อเล็กซ์ที่ไปศึกษาจากคุราสึมาแล้ว กะระยะที่กระสุนจะเข้าหัวของน้องปลาไหลน้อย ให้น้องตาย และดูความเร็วของมัน

ถ้าเทียบกับความเร็วเรือแล้วมันก็แค่ขี้ประติ๋ว เพราะน้องเร็วแค่ไม่กี่นอต ส่วนตอนนี้เรือโรสฟิวเร่งความเร็วขึ้นเป็นสิบนอต แต่ยังรักษาความเร็วของเรือให้ปลาไหลยังตามมาได้

พอเข้าระยะที่อเล็กซ์มั่นใจ ก็ตระโกนสั่งให้ป้อมปืนทั้งหน้าและหลัง ยิงออกไปพร้อมกันทันที เสียงระเบิดดังสนั่นเหนือฟ้า ลูกกระสุนเหล็กหนึ่งในสองลูก เข้าที่คอของปลาไหลนัดหนึ่งอย่างจัง

ทำให้น้องนอนลงไปหลับต่อใต้ท้องทะเลชั่วนิดนิรันดร์ จบบริบูรณ์ เอ้ย!! ยังไม่จบดิ

“เย้” เสียงร้องแห่งชัยดังสนานบนเรือเซฟฟาย ที่ล้มปีศาจทะเลได้ และเรือโรสฟิวที่ขับเข้ามาหา 

จอนส์:โฮฮฮฮ สุดยอดไปเลย เรือลำนี้โคตรเจ๋ง
โทรุ:ไง!! เป็นไงบ้าง!!!

โทรุที่เกาะรั้วร้องตระโกนถามพวกอเล็กที่กำลังดีใจ “สนุกมากเลย” ทอมตอบกลับโทรุไปเสียงดังมีความสูข

แต่ความตื่นเต้นมันไม่ได้หยุดแค่ตรงนี้พวกเขายังต้องเดินทางกันต่อไปกว่าจะเจอที่ๆ เหมาะกับการลงหลักปักฐาน ระหว่างทางพวกเขาก็แวะเกาะนั้นบ้างเกาะนี้บ้างเพื่อเก็บทรัพยากรณในที่จำเป็น 

บางที่เขาก็เจองูยัก เสือยัก แต่ก็หนีออกมาได้ ไม่ก็เจอต้นหอมญี่ปุ่นสีชมพูยักเดินร้องเพลงอยู่บนเกาะ เล่นเอาไม่กล้าเข้าไปเลย

ต่อมาเป็นเกาะที่พวกเขาเจอโดยบังเอิญ มันก็ผ่านมาได้ สิบเก้าวันแล้วที่ออกมาจากเกาะบ้านเกิดของเรือสองลำนี้ ระหว่างทางที่เดินทางมาก็เจอผู้คนมากมายที่ถูกส่งมาที่นี่ การช่วยผู้คนที่ติดเกาะอยู่ก็เป็นหน้าที่ของพวกเขา

แต่ก็มีบ้างที่จะเจอแพรของกลุ่มคนกลางทะเล แต่ส่วนน้อยที่จะปฏิเสธไม่มากับพวกเขา แต่จะให้คนที่อ่อนแอมากับเราเช่นเด็กหรือคนท้อง ไม่ก็เป็นคนที่เป็นโรค

รวมผู้คนบนเรือเซฟฟายตอนนี้ก็ปาไป ยี่สิบกว่าคนแล้ว ส่วนเรือใหญ่อย่างโรสฟิวก็มีผู้คนอยู่บนนั้นสี่สิบห้าถึงห้าสิบคนได้ เพราะหลายคนที่ป่วยก็จะเอามารักษาบนเรือโรสฟิวนี่แหละ จึงมีเยอะ

แถมบนเรือโรสฟิวยังมีห้องพยาบาลค่อนข้างใหญ่ก็เลยรองรับคนเจ็บได้เยอะ

และแล้วพวกเขาก็มาถึงเกาะที่บนเลด้าบอกว่ามีเรือมาเทียบอยู่อีกด้านของเกาะนี้ เพื่อความปลอดภัยพวกเขาก็เลยจอดยู่อีกฟาก เผื่อเจอกับโจสลัดเข้ามันจะแย่เอา และในเกาะนี้ยังปรากฎสัญญาณเรือเหล็กอีกด้วย

---

จบแล้วงับ ตอนต่อไป