หัวใจแห่งท้องทะเล เรือรบสงครามแย่งความเป็นใหญ่

ลำดับตอนที่ #8 : การลงน้ำครั้งแรกของ โรสฟิว

ช่วงบ่ายแก่ๆ เรือลำใหญ่ก็สร้างได้ครึ้งทาง ส่วนท้องเรือและส่วนของดาดฟ้าตอนนี้ก็เสร็จเป็นอันที่เรียบร้อย เหลือเพียงแต่สร้างหอบังคับการและก็ระบบต่างๆ ในตัวเรือ ส่วนของปืนใหญ่เรือนั้นคุราสึตัดสินใจที่จะใช้กระปอกปืน 150 มม. ห้ากระบอก

ที่จะใส่บนแกนหมุนสี่แกน หน้าหลังฝั่งละสองแกน ตามแผนป้อมข้างหน้าป้อมปืนหมายเลข 1 3 4 จะใช้หนึ่งกระบอก ป้อมหมายเลข 2 จะเป็นป้อมเดียวที่ใช้สองกระบอก

ปืนเล็กขนาด 20 มม. 23 กระบอกติดตั้งรอบลำแต่ส่วนมากจะหนาแน่นอยู่ช่วงกลางเรือ หลือใกล้หอบังคับการ เพื่อเอาไว้ยิงกราดใส่โจรสลัด และป้องกันหอ

“แล้วถ้าสร้างเรือลำนี้เสร็จแล้วเราจะไปที่ไหนกันเหรอ” อเล็กซ์เดินเข้ามาหาคุราสึที่กำลังจัดการพวกไม้ที่ใส่เป็นดาดฟ้าเรือ แล้ะดูโครงของหอบังคับการไปด้วย หันกลับมาตอบอเล็กด้วยหน้าที่มีเหงือไหลย้อย วันนี้โชคดีที่แดดไม่ร้อนนัก

จึงทำให้งานวันนี้ค่อนข้างเร็ว ก็นะตอนนี้ก็สร้างไปได้ 70-80% ได้ ผ่านมาอีกสามชั่วโมง เรือเดินทะเล หรือเรือพิฆาต โรสฟิว สร้างเสร็จเป็นที่เรียบร้อย 

พวกเขาตั้งวงฉลองกันในช่วงเย็น อาหารทะเล ซีฟูด และอีกมากมายรายเรืองอยู่บนโตะยาว บนหาดยามเย็นที่มีแสงแดดสีแดงส่องสาดเป็นประกายบนผิวน้ำทะเลสีครามที่เริ่มเปลี่ยนสี

บนหาดตอนนี้ผู้คนเต็มไปด้วยความสุขทั่วหน้าจากการก่อสร้างที่ดำเนินการสร้างจนเสร็จ และเป็นการเฉริมฉลองก่อนออกทะเลในวันพรุ่งนี้ 

โทรุ คุราสึ และอเล็กซ์ตกลงกันว่า เรือเซฟฟายพวกของอเล็กซ์จะเป็นคนขับเอง เพราะยังไม่คุ้นกับระบบของเรือใหญ่สักเท่าไหร่ เมื่อเป็นอย่างนั้นเรือลำที่เพิ่งที่จะสร้างเสร็จ

พวกคุราสึจะเป็นคนคุมและจะใช้เป็นเรือบัญชาการ ทอมกับอเล็กก็ไม่ได้มีปัญหากับเรื่องนี้มากเท่าไหร่เพราะยังไง คนที่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ก็เป็นพวกคุราสึอยู่แล้วดัวย

พอจบจากงานฉลอง ทุกคนก็เข้านอนกันหมด ครั้งนี้พวกเขาไม่ต้องตั้งเต้นท์นอนกันเพราะสามารถเข้าไปนอนในห้องพักของเรือที่พวกเขาสร้างไว้ แม้ตอนแรกจะมีคนถามอยู่หรอกว่าทำห้องพักมาเยอะๆ แบบนี้ทำไม คุราสึได้อธิบายไปแล้วทำให้ไม่มีใครทักถามอีก

ระหว่างที่ทุกคนกำลังเข้านอนกันก็มีหลายคนที่ไม่ได้เข้านอน เดินเล่น นั่งเล่น ไม่ก็แอบไปทำอะไรหลังโขดหินกันสองคนก็มี 

อเล็กซ์ที่ยังนอนไม่หลับเดินเข้ามาหาคุราสึ เพราะดันหันมาเจอพอดีระหว่างกำลังเดินเล่น เขาเข้ามาทักคุราสึที่ยืนดูคลื่นที่ริมรั้วของเรือโรสฟิว

อเล็กซ์:นี่ยังนอนไม่หลับเหลอ
คุราสึ:อ่า ใช่นายก็เหมือนกันเหรอ
อเล็กซ์:ใช่พอดีว่าคิดเรื่องของการเดินทางพรุ่งนี้ซะนอนไม่หลับเลยแหละ
คุราสึ:โอ้ งั้นก็แปลว่ากำลังตื่นเต้นสินะ ฮะๆๆ
อเล็กซ์:ใช่ ตามที่นายพูดมาเลย ฮ้ะๆ

อเล็กซ์เงยหน้าแหงนมองหมูดาวบนฟ้าที่สว่างสวยเป็นทาง พร้อมลมทะเลที่พัดโชยเข้ามาเรื่อยๆ บรรยากาศเย็นชื่นใจผ่อนคราย เขาครายลมหายใจออกยาวพร้อมหันมาพูดกับคนข้างๆ เขาว่า

อเล็กซ์:รู้ไหมช่วงแรกๆ ที่ถูกส่งมาอยู่ที่นี่มันทั้งหน้ากลัวและลำบากสุดๆ กว่าจะได้ออกทะเล โชคดีที่ฉันถูกกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งชวนเดินทางไปด้วยกัน พวกเราสนุกกันมากที่ได้ใช้เวลาร่วมกัน แต่วันหนึ่งมันก็ต้องจบลงพวกโจรสลัดเลวนั่น มันบุกขึ้นมาบนแพรชองพวกฉันโดยที่ทุกคนยังหลับ คนที่ต่อต้านพวกมันพวกมันก็จะฆ่า คนที่รอดก็จะโดนจับไปเป็นทาส แล้ววันนั้น วันนั้น ที่คุณเคียต้องตาย ฉันฉัน
คุราสึ:เฮ้ เรื่องมันผ่านมาแล้ว หยุดคิดถึงเรื่องที่ทำให้หม่นหมองสิ แค่คิดถึงเรื่องที่ได้สนุกกับพวกเขาก็พอแล้ว ส่วนเรื่องพรรค์นั้นไม่ต้องคิดให้รู้สึกไม่ดีเลย

“อื่มอย่างที่นายพูด” พูดจบอเล็กซ์ก็เช็ดน้ำตาของตัวเองพร้อมตั้งปฏิถาณที่จะออกตามหาและช่วยคนที่โดนพวกโจรสลัดจับไป คุราสึได้ยินแบบนั้นเขาก็เต็มใจที่จะสนับสนุน 

แต่สิ่งที่คุราสึพูดต่อทำให้อเล็กซ์ต้องเหวอกับสิ่งที่พึ่งพูดอกมา สิ่งที่คุราสึต้องการคือการก่อตั้งชุมชนหรือประเทศขึ้นมา เพื่อตอบโจทสิ่งที่อเล็กซ์จะทำคือการสร้างที่ๆ คนเหล่านั้นจะมาอาศัยอยู่

เรื่องนี้เขาได้ปลึกษากับเพื่อนของเขามาแล้วก่อนจะมาพูดให้อเล็กซ์ฟัง พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกของการเดินทาง และก็เป็นวันแรกทีจะบุกเบิกอนาคตที่คาดหวังกันไว้

เช้าวันต่อมาคนจำนวนมกมารอดูเรือขนาดใหญ่จะลงน้ำกันเยอะมาก พอถึงเวลาก็ทุบเขื่อนข้างหน้าเรือออกให้น้ำไหลเข้ามาเรื่อยๆ จนเต็มและแล่นออกไป เวลา เก้าโมงสี่สิบเรือพิฆาต โรสฟิวได้ถูกปล่อยลงน้ำเป็นครั้งแรก

และในเวลาต่อมาเรือทั้งสองลำก็เคลื่อนออกจากเกาะที่อาศัยกันมาร่วมสามวันไป พร้อมอำลาที่พักอาศัยที่อยู่กันมา

แต่ว่ามันก็กลายเป็นอดิตไปแล้วตอนนี้พวกเขาตั้งเส้นทางแรกของพวกเขาก็คือการมุ่งไปทิศตวันตกทางตอนเหนือ 

สามวันต่อมาเหมือนจะมีปัญหาเกิดขึ้นกับเรือโรสฟิวที่กันหันของเรือข้างซ้าย เหมือนจะเกิดขึ้นในช่วงที่แล่นผ่านดงสาหร่ายทะเลเมื่อตอนเช้า

จึงต้องทอดสมอจอดซ่อมแซมกันก่อน แต่ไม่รู้ว่าดวงของพวกเขาทำมจากอะไร ตอนนี้พวกเขาดันเข้ามาจอดอยู่ในดงปลาที่น่ากลัวที่สุดในท้องทะเล ข้างล่างเรือของพวกเขานั้นปลาฉลามขาวจำนวนมากว่ายวนเวียนอยู่แถวนั้นเต็ม

แม้ว่าคุราสึจะอาสาลงไปพร้อมให้โทรุเป็นเหยื่อล่อ หรือจะให้เขาเป็นเหยื่อล่อแล้วให้ใครสักคนดำลงไปดูกันหันเรือ แต่ก็มีหลายคนที่ห้ามไว้หลังชนฝ่า 

ทำให้ตอนนี้เรือโรสฟิวก็จอดอยู่ที่เดิมมาหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ แล้ว

---

จับแล้วฮับ ตอนต่อไป