หัวใจแห่งท้องทะเล เรือรบสงครามแย่งความเป็นใหญ่

ลำดับตอนที่ #7 : ช่วยพวกเขากัน

เมื่อติดตั้งกระบอกปืนใส่ลงบนแกนหมุนเรียบร้อย คุราสึที่กังวลกับความปลอดภัย เขาจึงเขียนแปลนออกมาอีกแปลน ซึ่งเขาและซาโกะช่วยกันสร้างทั้งสองอัน 

นั่นคือเหล็กครอบปืนปิดทั้งสี่ด้านสูงเกือบ 2 เมตร เพื่อนำไปใส่ป้องกันกระบอกปืน เหมือนเป็นป้อมปราการที่คอยป้องกันคนที่คอยเติมกระสุนและยิงปืนใหญ่ หรือให้เรียกสั้นๆ ว่าป้อมปืนนั่นเอง

กระสุนเหล็กกลมยิงออกมาจากเรือของโจรสลัดหลายนัด แต่ด้วยขนาดของเรือเซฟฟายที่ลำเล็กกว่าเรือใบของพวกมันมาก จึงหลบกระสุนได้ส่วนใหญ่ แต่กระสุนหลายลูกยังโดนตัวลำเรืออยู่ 

ทอม:เฮ้ นั่นเสียงอะไรข้างนอก
คุราสึ:กระสุนโดนกราบเรือซ้ายกลางลำ

ทอมที่อยู่ข้างในป้อมปืนตกใจกับแรงกระทบและแรงสั่นที่รุนแรงน่ากลัว แต่คุราสึที่อยู่ป้อมปืนหน้าป้อมเดียวกับเขาตระโกนเรียกให้กลับไปตั้งสมาธิกับการยิงเรือศัตรูก่อน

คุราสึ:นี่! ทอมนายมัวทำอะไรอยู่ ไม่เป็นอะไรหรอกน่า กลับเข้าประจำที่เดี๋ยวนี้!!

ด้านนอกปืนกลเล็กขนาด 15 มม. ก็เริ่มยิงกวาดคนบนดาดฟ้าเรือเสากระโดงลำใหญ่ เพราะเหตุนั้นทำให้พลปืนใหญ่ที่อยู่บนดาดฟ้าเรือฝั่งพวกเขาไม่เหลือสักคน เหลือแต่เพียงคนทีอยู่ด้านล่าง

อเล็กวิ่งมาเคาะป้อมปืนเหล็กเรียกคุราสึรัวๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างที่น่าจะเร่งรีบ คุราสึออกมาจากป้อมปืนหน้าพร้อมถามถึงเรื่องที่อเล็กซ์กำลังกังวลอยู่ เขาเล่าให้ฟังว่า

พวกโจรสลัดส่วนมากจะจับทาสไว้ที่ท้องเรือส่วนล่าง เขาขอร้องไห้คุราสึอย่าโจมตีส่วนนั้นเพราะกลัวจะมีคนบาดเจ็บหรือตาย คุราสึที่เข้าใจถึงว่าความหลังฝังใจของอเล็กซ์มันรุนแรงแค่ไหน เขาจึงได้บอกกับโทรุที่อยู่บนหอบังคับบันชาการข้างบน ให้เขาถ่ายทอดเรื่องนี้ไปทั่วทั้งลำ

แน่นอนโทรุก็ทำอย่างที่คุราสึบอก เพื่อไม่ให้คนบริสุทธิ์โดนลูกหลงก็เลยให้ทำการยิงปืนเล็กเข้าใส่ตรงกลางเรือ บวกกับได้รับคำแนะนำของอเล็ก ตอนนี้ดูเหมือนปืนใหญ่ของโจรสลัดจะไม่มีการเคลื่อนไหวมาสักพักแล้ว

พวกเขาเลยลงเรือเล็กพายเข้าไปที่เรือโจรสลัดว่ามีอะไรเหลือรอดไหม ถ้ามีทาสอยู่บนนั้นก็จะช่วยออกมา

แน่นอนสิ่งที่พวกเขาเห็นก็คือคนจำนวนหนึ่ง ที่ก้มหรือนั่งกอดเข่าหลับตาปี๋ด้วยความกลัวสุดขีด อเล็กซ์เวทนากับสภาพของพวกเขาจนร้องไห้ออกมา บางคนในนั้นแขนขาไม่มีให้เห็นด้วยซ้ำ เด็กบางคนโดนควักลูกตาออกมา และตามตัวของหลายคนมีร้อยแส้ รอยมีด รอยแผล บางคนยังมีเลือดไหลอยู่เลย

คุราสึที่เห็นสภาพของอเล็กที่โทษตัวเอง ว่ามันเป็นความผิดของเขาที่ไม่ได้เจอให้เร็วกว่านี้ คุราสึจึงเดินเข้าไปหาคนที่โดนขังอยู่พร้อมนั่งลงไปคุยกับผู้ชายที่อยู่ใกล้หน้ากรงมากที่สุด

คุราสึ:คงจะเจออะไรที่มันเลวร้ายมาสินะ ให้พวกเราช่วยนะ

เมื่อคุราสึเริ่มพูดคนข้างในนั้นส่วนใหญ่ก็เงยหน้าขึ้นมามองเขากันอย่างสงสัย แต่ก็ยังสัมผัสถึงความกลัวที่อยู่ในดวงตาได้ คุราสึจึงลุกขึ้นก่อนใช้ดาบในมือตวัดฟันโซ่ที่คล้องกรงอยู่ให้ขาดออก แม้นั่นจะทำให้ดาบของเขาหักไปเลยก็ตาม

ตอนนี้ทาสบนเรือลำนี้บางคนเริ่มยืนขึ้น ทำให้คนอื่นๆ ยืนขึ้นตาม 

หลังจากที่อพยพทาสบนเรือเสร็จก็เดินสำรวจต่อไปอีกนิดหนึ่ง ก็เจอกับกะลาสีเรือกลุ่มหนึ่งหลบมุมตัวสั่นกลัวไม่เหลือสติให้รับรู้สิ่งรอบข้าง

ด้วยความมืดบอดของอเล็กซ์ ที่พึ่งเห็นสภาพคนบริสุทธิ์ที่เป็นแบบนั้นมามาดๆ เขาก็อดกลั้นความคับแค่นนี้ไม่ไหว เดินเข้าไปชักดาบเตรียมจะฟันสามคนนั้นแล้ว แต่คุราสึก็วิ่งเข้ามากอดตัวของอเล็กไว้ไม่ให้ลงมือสังหารพวกมันสามคน เพราะสภาพของพวกนั้นตอนนี้ก็ไม่ต่างจากคนไร้สติ

แต่ด้วยความแค้นเก็บกดของอเล็กซ์ เขาร่ำไห้ออกมาพร้อมระบายสิ่งที่ผ่านมา ให้คุราสึฟังถึงความชั่วร้ายของพวกมัน “ฉันเข้าใจว่ามันรู้สึกยังไง” แต่พวกนั้นอาจเป็นผู้บริสุทธิ์ด้วยก็ได้ ไม่คิดรึไง

ด้วยคำพูดของคุราสึอเล็กซ์ก็ชะงักไปสักพัก คุราสึพูดต่อพร้อมชี้ให้เห็นว่ากะลาสีพวกนี้มีรอยแผลตามเนื้อตัวมากจนผิดสังเกต และรวมไปถึงเนื้อตัวที่สะบักสบอมนั่นอีก

จากที่คุราสึพูดออกมา มันก็มีจุดสังเกตที่เด่นชัดอีกข้อหนึ่งคือพวกเขายังเด็กอยู่ อายุก็น่าจะประมาณช่วงสิบห้าสิบหก อีกอย่างที่โทรุเข้ามาเสริมก็คือในกรงนั้นไม่มีเด็กวัยรุ่นชายเลยแม้แต่คนเดียว รวมถึงขายวัยกลางคนด้วย

นั่นทำให้อเล็กใจเย็นลง และค่อยๆ สงบสติอารมณ์ของตัวเองให้ไม่วู่วาม หลังจากสอบถามคนที่คุยรู้เรื่องที่สุดในสามคนนั้นแล้วก็ได้ความว่าพวกเขาเป็นคนที่พึ่งโผล่มาที่ดาวดวงนี้ได้ไม่ถึงเดือน 

เขาบอกว่าเขาโดนพวกโจรสลัดอีกกลุ่มจับตัวไปใช้แรงงาน ก่อนจะขายเขาให้กับโจรสลัดกลุ่มนี้เมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อได้ยินเรื่องราวแล้วก็ได้ช่วยเหลือพวกเขากลับเข้าเกาะ 

แสงแดดจ้าส่องเข้ามาให้เห็นถึงรอยบุ๋มของเหล็กหลายส่วนบนตัวเรือเซฟฟายแต่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเขาซ่อมแป๊บเดียวกลับมาเหมือนเดิมแล้ว

คนที่ช่วยเหลือมาก็ได้กลุ่มผู้หญิงที่มีความรู้เรื่องการรักษากำลังบำบัดกันอยู่ ส่วนสามหนุ่มที่ช่วยมาได้ก็ให้ซาโกะรักษาจิตใจให้พวกเขากลับมาเหมือนเดิมร่วมกับคุราสึ ที่เชี่ยวชาญเรื่องปัญหาทางจิตแบบนี้ จนกลับมาหายดีกันทั่วหน้า

ก่อนที่จะเริ่มก่อสร้างเรืออีกลำหนึ่งต่อจากเมื่อวานที่ค้างไว้ให้เสร็จ เช้านี้มีอะไรที่วุ่นวายมากมายไม่ว่าจะเรื่องของคนเจ็บ เรื่องอาหาร รวมถึงการทะเลาะกันของซาโกะกับคุราสึอีก เช้านี้มันช่างวุ่นวายจริงๆ

---

จบแล้วงับ ตอนต่อไป