หัวใจแห่งท้องทะเล เรือรบสงครามแย่งความเป็นใหญ่

ลำดับตอนที่ #4 : ขออธิบายได้ไหม

โทรุ:อ่ะแฮ่มๆ 

ทอมและอีฟตกใจสะดุ้งกับเสียงไอจากข้างหลังของพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะตกใจมากที่เห็นหนุ่มผมแดงมายืนค้ำเอลมองพวกเขาอยู่อย่างใจเย็นจนหน้ากลัว

แต่ต้องสะดุ้งยิ่งกว่าเดิมเมื่อสังเกตเห็นผู้ชายตัวสูงพอๆ กับโทรุเดินยิ้มเข้ามาข้างหน้าของเขาคนนั้น พอคนตัวสูงๆ มาอยู่ใกล้กันแล้วมันก็หน้ากลัวเหมือนกันนะ 

ทอม:พวกแกเป็นใคร!!!

ทอมพุ่งตัวเข้าฉุดผู้หญิงข้างๆ มาไว้ในอ้อมกอดของตัวเองอย่างเป็นห่วง เขาใช้ตัวบังอีฟไว้ด้วยความกังวลและสงสัยกับชายร่างสูงทั้งสามไม่ลดลง และกลัวว่าคนพวกนี้จะมาทำอะไรอีฟรึเปล่าจึงได้ระแวงขนาดนี้

พร้อมถามจุดประสงค์ของพวกคุราสึว่ามีอะไรกันแน่ อย่างไม่ลังเลอะไรทั้งสิ้น ในขณะนั้นไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เงียบฉี่ถึงขนาดนี้ บรรยากาศเงียบงันที่หน้ากลัวได้ลุกเข้าใกล้พวกเขาทั้งคู่เรื่อยๆ

ก่อนที่คุราสึจะทักท้วงอะไรบางอย่างออกมา ซึ่งมันก็คือคำถามถึงสภาพที่ล่อนจ้อนนั่นเมื่อไหร่จะหาเครื่องนุ่งห่มมาใส่สักทีนั่นเอง

ชายหนุ่มไม่ตอบอะไร ยังเงียบดูเชิงพวกของคุราสึอย่างไม่วางตาไปไหน กลัวว่าถ้าเผลอหล่ะก็ มันอาจจะเป็นสิ่งที่เลวร้ายก็ได้ ยังไงเขาก็ต้องนึกถึงความปลอดภัยไว้ก่อน ในเมื่อมีคนที่ีพวกเขาไม่รู้จักโผล่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้

“และสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือถ้าพวกนี้เป็นพวกนั้นหละก็เราได้ซวยยกลำแน่ๆ” ในหัวของทอมตอนนี้ไม่ฟังอะไรทั้งสิ้นไม่ว่าคุราสึจะทักอะไรยังไง ก็ไม่รับรู้เลยแม้แต่น้อย แต่กลับกันถ้าหนึ่งในผู้ชายสามคนนั้นขยับหละก็ เขาจะมีทีถ้าตื่นกลัวทันที 

คุราสึ:เอ่อ คือว่านะ เดี๋ยวให้เราอธิบายก่อนได้ไหม
โทรุ:ยังจะต้องพูดอีกนะคุราสึ ไม่ฟังอะไรแบบนี้ ซัดซักหมัดก็คงยอมพูดแหละ

โทรุที่ไม่ได้สนใจว่าเพื่อนของเขาจะปรามไว้แค่ไหนก็ไม่ยอมหยุดความคิดที่บ้าๆ นั่น คาโนะโซลากมันกลับไปเดี๋ยวนี้ คาโนะโซชายร่างสูงผมเหลืองทองอีกคนแม้จะตัวเล็กกว่าโทรุกับคุราสึ แต่พละกำลังของเขาที่อยู่ในร่างคนปกติ ก็พอสูสีกับทั้งสองคนอยู่บ้าง

คาโนะโซเดินเข้ามาข้างหลังของโทรุที่ยืนมองเขาด้วยทีท่าไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่ จนต้องยอมละจากทั้งสองคนนั้นไปยืนดูเงียบๆ ข้างหลัง ก่อนที่คุราสึจะเริ่มเล่าเรื่องของพวกเขาให้ทอมกับอีฟฟัง แม้จะรู้อยู่ทั้งใจว่าทอมคงไม่ยอมฟังอยู่ดี แต่ก็ขอลองดูก่อน

เขาเริ่มเล่าจากต้น ตั้งแต่เขามาอยู่ที่นี่ เริ่มสร้างแพร และจนมาถึงตรงนี้ คุราสึบอกว่าพวกเขามาที่นี่ยังไม่ถึงวันเลย และก็สับสนเป็นอย่างมากที่จู่ๆ ก็มาอยู่ที่นี่ แน่นอนว่าเขาโกหกอยู่แล้ว จะไปบอกได้ไงว่าเป็นตัวตนที่ยิ่งกว่าเทพมาเล่นบนดาวดวงนี้เฉยๆ

ทอม:งั้นพวกนายคือคนที่พึ่งโดนส่งมาเองหรอกเหรอ แล้วพอจะมีอะไรเป็นหลักฐานไหมว่าเพิ่งจะมาถึง อย่างสร้อยคอหินอะไรแบบนั้น

“อ่า…” ถึงแม้ว่าคุราสึจะบอกเรื่องราวของพวกเขาไปหมดแล้ว แต่ว่าสร้อยหินที่ทอมถามมาเมื่อกี้พวกเขากลับไม่มีเลย ในระหว่างที่คุราสึกำลังคิดอย่างนัก ทอมและอีฟพวกเขาก็อาศัยจังหวะนี้ในการใส่ชุดให้เรียบร้อย

คุราสึ:อื่ม….คือว่า….

ตอนนี้คุราสึจนมุมแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะว่าสะเพร่าลืมคิดถึงเรื่องของดาวดวงนี้ให้รอบคอบ เขายอมรับแล้วหละว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ชั่งมันแล้ว “อ่ะนี่ใช่ไหม” คุราสึสะดุ้งกับความรู้สึกแปลกๆ และนั่นคือโทรุเองที่ยกสร้อยหินในมือขึ้นมา เขาบอกต่อว่าพอตื่นขึ้นมามันก็มีอยู่บนคอของทุกคนแล้ว แต่ของคนอื่นๆ ไม่มีแล้วหละเพราะว่าเอาไปคราฟเป็นสิ่งของแล้ว

ทอมดูเหมือนจะเลิกสงสัยเกี่ยวกับพวกกะลาทั้งสามหน่อไปแล้ว งั้นเหรอ ทอมเริ่มแนะนำตัวและเรื่องราวของพวกเขาให้ทั้งสามคนฟังบ้าง พวกเขามีอยู่กันรวมทั้งสิ้นสิบสองคน อยู่อีกฝั่งของเกาะนี้ หรือก็คืออยู่ฝั่งตรงข้ามกับพวกโทรุนั่นเอง 

พวกเขาร่องแพรกันมาสองอาทิตย์ได้ ได้เจอเพื่อนใหม่และจากลากันไป เขาเป็นอีกคนที่ได้เพื่อนบนแพรลำนั้นช่วยไว้จากโจรสลัดที่จับเขามาเพื่อใช้แรงงาน ต้องขอบคุณพวกเขาหละนะที่ช่วยฉันไว้ไม่งั้นฉันคงได้แต่คอยขัดดาดฟ้าเรืออยู่แบบนั้น

ทอม:ตอนแรกที่เห็นพวกนายก็คิดว่าอาจจะเป็นพวกโจรสลัดก็ได้ ขอโทษนะ
คุราสึ:ไม่เป็นอะไร เราเองก็ผิดเหมือนกันที่เข้ามาหาแบบไม่ได้บอกอะไร

พอปรับความเข้าใจกันได้ โทรุจึงถามเรื่องของเพื่อนแต่ละคนของเขา

ทอม:งั้นมากับฉันสองคนไหมหละ เดี๋ยวพาไปแนะนำกับทุกคนเอง
คุราสึ:โอ้วขอบคุณนะ แต่ถ้าเกิดพวกนายเป็นโจรสลัดหละ
ทอม:ฮะๆ งั้นเราจะจับพวกนายไปใช้แรงงานอ่ะนะ ฮะๆ
คุราสึ:อะฮะๆ

คุราสึบอกให้ผู้หญิงทุกคนกลับไปยังชายหาดที่แพรพวกเขา รอจนกว่าเขากับสองคนนั้นจะกลับมา ดังนั้นในครั้งนี้คนที่ตามทอมไปก็มีแค่สามคนคือ คุราสึ โทรุ และ คาโนะโซ ส่วนผู้ชายอีกคนหนึ่ง ริวคุต้องกลับไปกับสาวๆ ที่จริงโทรุและคุราสึ ก็แอบกังวลอยู่เหมือนกัน เพราะสองในสามของผู้หญิงทั้งหมดเป็นแฟนของพวกเขา 

“เอาหละถึงแล้ว” ชายผมน้ำตาลเดินนำลงไปที่หาดทราย ตอนนี้ก็บ่ายสองแล้วจึงร้อนมาก เล่นเอาชุดชุ่มเหงื่อไปหมด จึงสามารถเห็นถึงหุ่นของคุราสึและคาโนะโซ ได้อย่างชัดเจน หุนของคุราสึแม้ว่าจะไม่ได้มีร่องนูนของกล้ามท้องชัดขนาดนั้นแต่หน้าอกค่อนข้างแน่นพอควร คาโนะโซนั้นตรงกันข้ามกับคุราสึเลย หุ่นของเขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างเห็นได้ชัด มองไปจุดไหนก็เจอแต่กล้ามทั้งนั้น

พอพวกเขาเดินไปสักพักก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา ผิวของเขาขาวมากผมทองตาสีฟ้า หุ่นดีหน้าตาดีจมูกโด่งได้รูปหนุ่มอังกฤษ สูงยาวเข่าดี ทักถามทอมและอีฟอย่างเป็นห่วง

---

จบแล้วงับ ตอนต่อไป