ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : My boy 2 : เพียงสบสายตา
และแล้วตอนนี้ฉันก็มาถึงนิวยอร์คเมืองที่ฉันจะมาเรียนแล้วล้ะค่ะ ทันมีที่ถึงร้านกาแฟ ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาพี่สาวที่มาทำงานที่นี่ทันที
" พี่ ฉันมาถึงแล้วนะ ฉันรออยู่ร้านกาแฟน้ะ "
" อ่าๆ รอพี่อยู่นั่นแหล้ะ พี่จะเดินไปหา "
ทันทีที่ฉันวางสาย พี่สาวของฉันก็เดินมาถึงพอดี เอ้ะ ลืมแนะนำ พี่สาวฉันชื่อ เมสินีค่ะ มาเปิดห้องเสื้ออยู่นิวยอร์คสามปีแล้ว
" ว้าว ยัยริสา เธอสวยขึ้นตั้งเยอะแหน้ะ คิดถึงเธอจัง "
พอพี่เมพูดจบก็กอดฉันทันที
" ฉันก็คิดถึงพี่เหมือนกันแหล้ะน่า " ฉันพูดพลางกอดพี่สาวแน่น
" ไปกันเถ้อะ พี่จะพาเธอไปซื้อของแต่งห้องอีก "
" เอ่อ เดี๋ยวพี่ คือเค้าปวดฉี่อ่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำแปปน้ะ " ฉันบอกพี่แล้วรีบเดินไปห้องน้ำ
เฮ้อ อะไรกันเนี้ย ทำไมถึงมาปวดเอาตอนจะกลับบ้านน้ะ ฉันเดินไปบ่นไป โดยไม่ได้สนใจทางเท่าไร ทันใดนั้น " พลั่กกก โอ้ย เจ้บ " เอาแล้วไง บ่นจนได้เรื่องเลยเรา จะอะไรซ้ะอีกฉันเดินชนคนอื่นน่ะสิ้ ก้นจ้ำเบ้าเลย " เอ่อ นายเป็นไรมั้ย ? " ฉันถามคนที่โดนฉันชนจนล้มลงเหมือนฉัน " ทีหลังหัดระวังบ้างน่ะ " เขาพูดพร้อมกับเอียงหน้ามามองฉัน โดยที่ฉันมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ทำให้เราสบตากัน " โอ้ย ผู้ชายไรเนี้ย หล่อชะมัดเลย ดูตาเขาสิ สีน้ำตาลอ่อนที่น่าหลงใหลนั่น " ฉันได้แต่บ่นในใจ เพราะตาฉันยังมองตาเขาค้างอยู่เลย ผ่านไปหลายวิ เขาก็หันหน้าหนี แล้วลุกขึ้น พร้อมกับยื่นมือมาให้ฉันจับ " ขอบใจน่ะ " ฉันพูดเบาๆ เพราะยังเคลิ้มไม่หาย เขาไม่พูดอะไร แค่ยักคิ้วแล้วเดินไป ฉันคงจะเคลิ้มนานกว่านี้ ถ้าไม่นึกได้ว่าฉันปวดฉี่อยู่
แล้วฉันก็ลืมเดินไปห้องน้ำ แล้วไปหาพี่เมที่รออยู่นานแล้ว
" พี่คิดว่าเธอหลงทางซ้ะอีก ไปนานมาก "
" เอ่อออ หลงนิดหน่อยอ้ะพี่ ไปกันเถ้อะ "
พี่เมพาฉันแวะซื้อของตกแต่งห้องและของใช้นิดหน่อยก่อนจะกลับบ้าน ซึ่งมันก็ดึกแล้วด้วย
" นี่ริสา เธอไปอาบน้ำแล้วเข้านอนได้แล้วนะ พรุ่งนี้เปิดเทอมไม่ใช่รึไง "
พี่ริสาพูดกับฉันตอนมาส่งที่ห้อง " รู้แล้วน่า ฝันดีน้ะพี่เม "
" อ่า ฝันดีน้ะ ริสา " พอพี่เมออกไป ฉันเลยไปอาบน้ำ แล้วมานอน
" ว้าววว เตียงนุ่มจัง คืนนี้คงฝันดี ยยอให้ฝันถึงผู้ชายคนนั้นทีเถ้อะ 55555 "
ฉันบ่นกับตัวเอง แล้วหลับตา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น