รักไม่เถียงนักเลงพอ

ผมเป็นเพียงหนุ่มเนิร์ดๆ ฉายา"ไอ้ห่วย"ประจำมหาลัย ชีวิตผมดำเนินไปอย่างปกติสุข จนกระทั้งวันนึงตอนจะกลับหอมีฝูงนักเลงวิ่งไล่ตามใครสักคนพร้อมกับเสียงร้องเเว่ว ๆ ที่ดังมาเเต่ไกล "ใครก็ได้ช่วยที๊!!!" เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้...

"เชนสอนข้อนี้กูหน่อย กูไม่เข้าใจเลย"

"ข้อนี้ก็พึ่งจะบอกไปเมื่อเกี๊ย ไม่ได้ฟังเลยหรือไงวะ"

"สอนเเล้วไม่ได้ฟัง มองเเต่คนสอนอย่างเดียวอ่ะครับ"

"นี่ ไอ้ศร"

"ครับผม"

"ไปตายซะ"

โปรดติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะคะ

นิยาย รักไม่เถียงนักเลงพอ

#รักไม่เถียงนักเลงพอ

#เนิร์ดของผม

กิ้ว~ กิ้ว~