คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ♞ #เอกเบสลาสไทม์
Intro
[
20.04.2015]
[
Rewrite 12.12.2016]
ตึก ตึก ตึก ตึก
“Grayman XIII รายงาน ตอนนี้ทีม A เข้ามาถึงจุด X-15 แล้วครับ” เสียงหวานกรอกเสียงผ่านทางการกดอุปกรณ์ที่สวมอยู่ที่หูข้างซ้าย
-รับทราบค่ะ เราจะส่งแผนที่เป้าหมายไปให้ในอีก 5 วินาที เมื่อได้แผนที่แล้ว รอคำสั่งการเก็บกวาด-
“รับทราบ” เด็กหนุ่มผมสีหวานมองแผนที่ที่ถูกส่งมาทางคอนแท็กเลนส์ก่อนที่จะเคลื่อนตัวออกไป ตรงไปตามทางที่ถูกมาร์คเอาไว้
“ตอนนี้ที่Aได้มาถึงเป้าหมายแล้ว ขออนุญาตอนุมัติคำสั่งเก็บกวาด”
-ขอให้ทุกหน่วยโชคดี อนุญาตให้เข้าเก็บกวาดเป้าหมายได้!-
ปังงง !
“หยุดอย่าขยับ!”
“ฮ้าวววววว”
“อ้าปากกว้างเกินไปนะเบส”
“โถ่พี่โน้ต ผมเหนื่อยกะงานนี่นา ออยคิวกล้ายืนก็ไม่ยอมมาทำภารกิจ พี่เชฟก็เหมือนกัน ทิ้งให้ผมไปทำภารกิจกะพี่แค่ 2 คนเนี่ย”
“น่าๆ ชอบบ่นจังเลย อดทนหน่อย น่าจะรู้นี่นา ว่าพวกนั้นเขาก็ต้องแคสเกม”
“เฮ้อออออ เซ็งงงงงง” เด็กหนุ่มผมสีหวานทำน่าเบื่อหน่ายก่อนที่จะเอนตัวนอนลงราบไปกับเบาะรถหรูแล้วดวงตาสีวอลนัทก็ค่อยๆปรือตาลงเพราะความเหนื่อยล้าจากการทำงาน
ในใจก็แอบบ่นให้เหล่าเพื่อนพ้องแคสเกมเมอร์ที่ไม่มาทำภารกิจด้วย ปล่อยให้เขาต้องมากับชายหนุ่มผมสีเข้มแค่ 2 คน เบสน้อยใจรู้ไว้ด้วย!
เอี๊ยดดดดดดดดดดด!! โครมมมมมมมมม!!
“โอ้ยยยยยย!”
“เกิดอะไรขึ้น!?” ชายหนุ่มผมสีเข้มรีบถามหลังจากที่รถหรูของเขาที่แล่นมาอย่างปกติด้วยความเร็วปกติ แต่กลับเบรกอย่างกะทันหัน แรงเบรกทำให้เด็กหนุ่มผมสีหวานกลิ้งตกจากเบาะรถกระแทกพื้นรถด้วยความแรง
“นั่นสิ จะเบรกทำไมไม่บอกกันก่อนเล่า!” เด็กหนุ่มผมสีหวานรีบโวยวาย ดวงตาสีน้ำตาลวอลนัทมีน้ำไสๆคลออยู่เพราะความเจ็บจากการตกกระแทกกับพื้นรถ
“ขะ ขออภัยครับ มีลีมูซีนวิ่งมาตัดหน้ารถของเราครับ!”
“ลีมูซีน” สบถออกมาพร้อมๆกัน พอตั้งสติได้ก็เป็นโน้ตที่หยิบอุปกรณ์ในกล่องเหล็กสีดำออกมาเปิด อุปกรณ์สื่อสารถูกเสียบเข้าที่หู
“นี่ Notynote รายงาน ของกำลังเสริม คาดว่าเราถูกศัตรูลอบโจมตี ตอนนี้ผมอยู่กับ Grayman XIII ได้ยินมั้ย ขอกำลังเสริมด่วน!”
“พี่โน้ต เตรียมปืน” เบสหันมากระซิบบอกชายหนุ่มผมสีเข้มเมื่อเห็นว่าชายใส่สูทสีดำท่าทางดูดีก้าวลงมาจากรถ
“รอผมบนรถ รอติดต่อกับทางศูนย์ แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นยิงสกัดให้ผมด้วย” เบสพูดเสียงจริงจังก่อนที่จะเปิดประตูรถออกกแล้วก้าวออกไปทันที
เก็บปืนไว้ที่เอวแล้วกระชับเสื้อสูทให้เข้าที่เข้าทาง พลางเก๊กเดินหน้าหล่อมาดเข้ม
หมับบบ!
อาจะเป็นเพราะความเป็นห่วง ความกังวล และความรู้สึกมากมาย ทำให้โน้ตคว้าแขนเบสเอาไว้ สำหรับโน้ตแล้ว เบสเป็นน้องชายที่เขารักมาก และการที่เบสได้มาทำงานเสี่ยงอันตรายที่นี่ เป็นเพราะเขาเห็นแววของเบสจึงดึงตัวเบสเข้ามา ถ้าหากเบสเป็นอะไรไป เขาคงรู้สึกผิดมาก และคงโทษตัวเองไปตลอดชีวิต
“ระวังตัวนะเบส”
“โหยพี่ คิดว่าผมเป็นใครกันเนี่ย!” เบสยิ้มด้วยใบหน้าร่าเริงหมดกันอุตสาห์เก๊กไว้ โถ่พี่โน้ต!
“เอ่อคือ ผมขอโทษนะครับที่ขี่รถปาดหน้า คือ ผมรีบมาก ผม ผมขอโทษจริงๆ คุณมาเป็นอะไรใช่มั้ยครับ”
-เบส อย่าเข้าใกล้มากเกินไปเขาใจมั้ย-
“อ๋อ ผม ไม่เป็นครับ บนรถมีแค่ผมกับคนขับ ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ แล้วพวกคุณล่ะครับ” เบสยิ้มอย่างเป็นมิตรและตอบกลับด้วยเสียงสดใส
“อ่ะ อ๋อ บนรถของผมมีแค่ผมภรรยาและลูกสาว และก็ไม่มีใครเป็นอะไรเช่นกันครับ เอ่อคือ ถ้ายังไง....”
“ป๊ะป๋าาาาา นีน่าอยากกลับบ้านแล้วนะคะ ฮือออ”
“ลูกสาวเหรอครับ” เบสถามหลังจากที่มีเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 4 ขวบน่าตาน่ารักมัดผมทรงทวิลเทลวิ่งมาเกาะที่ขาของเขา
“ใช่ครับ ถ้าอย่างงั้น ถ้าพวกคุณไม่เป็นอะไร ผมขอตัวนะครับ”
“ครับผมเดินทางปลอดภัยนะครับ” เบสลูบหัวลูกสาวของเขาเบาๆก่อนที่จะเดินกลับออกมาจากพ่อลูกทั้งคู่
“พี่โน้ต เขาเป็นแค่คนธรรมดาที่ดูท่าจะรวยเฉยๆ ไม่มีอันตราย”
-ถ้างั้นก็รีบๆมาขึ้นรถกลับไปพักกันเถอะ-
“ครับผมม”
“พี่โน้ต”
“ห้ะ? ว่า?”
“ไม่รายงานศูนย์เหรอว่าเป็นคนธรรมดา”
“เออ เนอะ”
“โถ่ พี่!”
“Notynote รายงาน เรื่องเมื่อสักครู่เป็นการเข้าใจ.....”
เอี๊ยดดดด!! โครมมมมมมม!!
ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด
“พี่โน้ต...พี่ ทำใจดีๆไว้ อึก..”
“คุณมาเวล คุณมาเวล ทำใจไว้ก่อนนะ”
-ซ่า...คุณ...ได้..โน้ต...งาน...คุณโน้ต...เกิด...ขึ้น....ราย...ด้วย...-
“จะ....แจ้ง..ศูนย์...เราถูก..รถบรรทุก...พุ่งชน...ช่วย...ดะ..ด้วย”
TBC.
#เอกเบสลาสไทม์
ความคิดเห็น