คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Believe Me Please!!...2
"ฮัดชิ้ว...ฮัดชิ้ว" เสียงจามที่ดังต่อเนื่องของอีทึก ทำให้ฮีชอลอดถามไม่ได้
"ทำไมวันนี้จามบ่อยจังอีทึก"
"ไม่รู้สิ จามตั้งเเต่เมื่อคืนเเล้ว"
"ใครนินทาหรือพูดถึงอยู่หรือเปล่า" ดงเเฮถามล้อๆ
"จะไปรู้หรอ ไม่รู้จะไม่สบายหรือเปล่า"
"ทำไมวันนี้เบื่ออย่างนี้ ออกไปข้างนอกหาไรกินกันไหม" เรียวอุคเอ่ยชวน
"จริงด้วยเบื่อจะตาย ออกไปซื้อของเข้าห้องด้วยเลย" ซองมินเห็นด้วย
"ขออย่าเจอไอ้พวกสต็อกเกอร์ด้วยเเล้วกัน ตามติดอยู่ได้ พวกที่มาจีบพวกเราอีก หวังฟันทั้งนั้น" ฮยอกเเจพูด
"สโลเเกนของกลุ่มเรามัน เเรง เเรด ร่าน นี่นาคนก็ต้องสนใจเป็นธรรมดา" ฮีชอลบอกยิ้มๆ
"ใครตั้งให้ก็ไม่รู้ พวกเราเป็นอย่างนั้นซะที่ไหน" อีกทึกพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เห็นด้วย
"ก็เเค่ยั่วเเค่นั้นเอง" ดงเเฮกับซองมินพูดพร้อมกัน
"บริสุทธิ์ต่างหากที่เป็นสโลเเกนของกลุ่มเรา" ฮยอกเเจพูด
"เเต่ก็ไม่มีใครรู้ข้อนี้ของพวกเราสักคน รู้เเต่ไอ ร.เรือ 3 ตัวนั้นเหละ"
"เเต่อิมเมจของพวกเรามันตรงกับอย่างนั้นมากกว่า" ฮีชอลพูด
"บางคนคุยโม้ด้วยซ้ำว่ามีอะไรกับพวกเราเเล้ว ร้อนเเรงอย่างนั้น เซ็กซี่อย่างนี้" เรียวอุคเสริม
"เเต่ที่จริงพวกเราซิงนะ ฮ่าๆๆๆ" เสียงทั้ง 6 คนประสานกันก่อนจะหัวเราะเสียงดัง
"คงมีเเต่ชินดงล่ะมั้งที่รู้อยู่คนเดียวว่าพวกเราเป็นยังไง" ดงเเฮบอก
"ใช่ชินดงเเค่คนเดียวที่รู้" ฮยอกเเจพูด
"พวกเราน่ะเเค่จูบยังไม่เคยเลย นับภาษาอะไรกับเซ็กส์"
"อยากลองดูไหมล่ะฮยอกเเจ จูบคู่กับชั้นก็ได้" ฮีชอลพูดติดตลกเเล้วเเกล้งค่อยเอาหน้าเข้ามาชิดกับฮยอกเเจทีละนิด
"ไม่เอาหน่าฮีชอล ริมฝีปากของชั้น ชั้นต้องการให้คนที่ชั้นต้องการจริงๆ ไม่อยากเสียให้กับเเกคิมฮีชอล" พูดจบก็ผลักหน้าฮีชอลออก
"ไอ้หน้าไก่ ชิชะ ถ้าชาตินี้เเกไม่เสีย First Kiss ให้ใครนะ อย่ามาขอร้องชั้นเเล้วไก่" ฮีชอลพูดเสียงงอนๆ
"ล้อเล่นหน่าฮีชอล อย่างอนสิๆ" ฮยอกเเจรีบง้อ เพราะฮีชอลเป็นคนที่โกรธนานมาก เเละไม่ง้อใครก่อนง่ายๆ ถ้าตัวเองไม่ผิดจริง
"ใครว่าชั้นงอนย่ะ ติดกับเเล้วไอ้ไก่ นี่เเหนะๆ" ฮีชอลหันมาทำหน้าล้อเลียนก่อนจะเอาหมอนอิงที่พิงอยู่มาตีที่หัวฮยอกเเจ เเต่ฮยอกเเจก็ไม่เเพ้กัน เอาหมอนอีกใบมาตีกลับบ้าง เเต่ถ้าไม่มีเสียงอีทึก ทั้ง 2 ก็คงเล่นกันอีกนานเเน่ๆ
"พอเเล้วทั้ง 2 คน ไปอาบน้ำกันได้เเล้ว เเล้วออกไปกินอะไรข้างนอกกัน"
"ก็ได้ๆ เหนื่อยเเล้วไอ้ไก่ เลิกๆ ชั้นไปอาบน้ำก่อน" ฮีชอลพูดจบก็ปาหมอนใส่หน้าฮยอกเเจ เเล้วรีบวิ่งเข้าห้องตัวเองเพื่อไปอาบน้ำ
"เเล้วนั่นเเกเขียนไรอยู่วะซองมิน" เรียวอุคถามซองมินที่นั่งเขียนๆอะไรอยู่
"รายการที่จะซื้อของไง ของในห้องหมดเยอะเเยะ"
"งั้นเพิ่มผ้าอนามัยลงไปด้วยสิ" ดงเเฮบอกเสียงเรียบ
"เเกมีด้วยหรอดงเเฮ!!" เรียวอุค ซองมิน ฮยอกเเจ ลีทึกรีบถาม
"ล้อเล่นหน่า ชั้นเป็นผู้ชายนะ จะมีได้ไง" ดงเเฮตอบพลางหัวเราะคิกคัก
"เเต่เสียงหัวเราะเเกน่ะมันไม่ใช่ผู้ชาย" อีทึกบอก
"พวกเเกจะซื้ออะไรอีกไหม ชั้นจะได้จดลงไปให้" ซองมินเงยหน้าถามเพื่อนๆ
"ไม่รู้จะซื้ออะไร ของชั้นขอเเค่ขนมเเล้วกันกับไส้กรอกกินตอนเช้า" ดงเเฮบอก
"ซื้อไข่มาไว้ด้วย เหลืออยู่ไม่กี่ฟองเอง" เรียวอุคเอ่ยเตือน
"ได้ๆ เเล้วเเกจะเอาไรไหมฮยอกเเจ อีทึก" ซองมินหันมาถาม
"มาม่ารสต้มยำไก่เเล้วก็พวกผัก ผลไม้ ไวน์หรือเหล้าด้วย" ฮยอกเเจบอก
"กินอะไรที่มันเข้ากับหน้าเเกจริงๆฮยอกเเจ ของชั้นพวกครีมทาหน้าเเล้วกัน ครีมกันเเดดด้วย"
"กลัวไม่สวยหรือไงอีทึก เเค่นี้พวกที่มาหลงเสน่ห์เเกก็จะตายกันอยู่เเล้ว" ดงเเฮเเซว
"ก็ต้องดูดีไว้ก่อน ยั่วพวกมันง่ายดี"
"งั้นชั้นขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ ถ้าไม่มีใครเอาอะไรเเล้ว" ซองมินบอก
"งั้นชั้นก็จะไปอาบบ้าง" ฮยอกเเจบอกพร้อมกับเดินเข้าห้องของตัวเองไป
"ชั้นกับเรียวอุคอาบเเล้ว เเล้วเเกล่ะดงเเฮ" อีทึกถามพลางกดรีโมทเปลี่ยนช่อง
"อาบเเล้ว อีทึกไม่ดูช่องนี้ ดูการ์ตูนเรื่องสโนไวท์ดีกว่า ช่องน้ๆ ดงเเฮร้องขอ เเล้วทั้ง 3 ก็นั่งดูการ์ตูนไปพลางๆเพื่อรอีก 3 คนอาบน้ำเสร็จ
ทั้ง 3 รอที่เหลืออาบน้ำสักพักใหญ่ๆ ก็เริ่มทยอยกันออกมาจากห้องนอนของเเต่ละคนที่มีห้องน้ำในตัว
"เรียบร้อยกันหมดเเล้ว ไปกันเถอะ" ดงเเฮลุกขึ้นคนเเรก
"ซองมินนั่นกระดาษจดอะไรน่ะ" ฮีชอลถามซองมินที่กำลังพับกระดาษให้เป็นชิ้นเล็กเพื่อจะยัดใส่กระเป๋า
"อ๋อ กระดาษจดรายการที่ต้องซื้อน่ะ"
"งั้นหรอ จดหนังสือภาษาไทยกับหนังสือวิทย์ลงไปด้วยนะ หนังสือวิทย์ที่มีมันไม่ค่อยละเอียด" ฮีชอลบอก
"นี่เเกกำลังเรียนภาษาไทยอยู่หรอ" อีทึกถาม
"ก็ใช่น่ะสิก็ญี่ปุ่นซองมินมันเรียนอยู่ ภาษาจีนก็ฮยอกเเจเรียนอยู่ ชั้นก็เลยเลือกภาษาไทย" ฮีชอลตอบ
"พูดถึงหนังสือเรียน งั้นชั้นก็ต้องไปซื้อหนังสือคัดตัวอักษรจีนด้วย ซองมินฝากจดลงไปด้วยนะ" ฮยอกเเจบอก
"จดรายการกันเรียบร้อยเเล้วใช่ไหม งั้นก็ไปกันเถอะ ดงเเฮอย่าลืมหยิบกุญเเจมาด้วยล่ะ" เรียวอุคเตือน
"รู้เเล้ว"
เเล้วทั้ง 6 ก็นั่งรถยนต์ของอีทึกที่ทำหน้าที่ขับรถ เพื่อจะไปห้างเเถวนี้ที่ใกล้ที่สุด เพราะทุกคนก็ต่างหิวกันเเล้ว
"กินอาหารอะไรดี" เรียวอุคถาม
"กินร้านอาหารญี่ปุ่นนะ ชั้นอยากกินข้าวปั้นกับปลาดิบ" ฮยอกเเจร้องบอก
"ยังไงก็ได้ งั้นไปกินอาหารญี่ปุ่นกันเถอะ" ฮีชอลบอก เเล้วทั้ง 6 คนก็เดินเข้าไปในร้านอาหาร ทั้ง 6 คนต่างไม่รู้ตัวเลยว่าได้เป็นจุดเด่นที่ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้างมองมาเป็นทางเดียว ก็เเต่ละคนหน้าตาออกจะหวานถึงเเม้จะเป็นผู้ชาย รูปร่างก็บอบบางยิ่งกว่าผู้หญิง เเล้วกิตติศัพท์ของทั้ง 6 ก็ไม่ใช่น้อยๆ
พอทั้ง 6 เดินเข้ามาในร้านเเล้ว ก็เลือกที่นั่งในสุด เเล้วสั่งอาหารกันอย่างรวดเร็ว สักพักก็เริ่มมีผู้ชาย 2 คนเข้ามาหาดงเเฮเเละอีทึก ทำให้ทั้ง 2 รู้หน้าที่ที่ตอนนี้ต้องทำ
"เดินตามมาตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว มีอะไรหรือเปล่าเอ่ย" ดงเเฮถามเสียงหวาน ทำให้ 1 ใน 2 คนนั้นรีบพูด
"ผมอยากเลี้ยงอาหารมื้อนี้ให้เเก่คุณเเละเพื่อนๆ เเล้วหลังจากนั้นอยากชวนคุณดงเเฮไปกินของหวานกัน 2 คน" คำพูดออกมาจากปาก เเต่สายตากลับมองไปทั่วร่างดงเเฮ
"เกรงใจเเย่เลย เเต่ถ้าคุณอยากเลี้ยงก็ได้ เเล้วหลังจากนั้นเราไปต่อกัน 2 คนนะ" ดงเเฮพูดเสียงหวานต่อ
"ครับได้เลย ผมชื่อเเรอิน ลีเเรอินครับ" พูดจบก็ยื่นมือไปข้างหน้า ดงเเฮเห็นอย่างนั้นก็ยื่นมือเนียนของตนไปจับอย่างเต็มใจ
"คุณรู้จักชั้นเเล้ว ไว้เจอกันตอนกินอาหารเสร็จนะ"
"คุณอีทึกครับ ทานอาหารเสร็จเเล้วไปโยนโบว์ลิ่งกันไหมครับ ผมเลี้ยงเองเลย" เพื่อนอีกคนของเเรอินชวนอีทึก
"ได้อยู่เเล้ว รอก่อนนะ มานอาหารเสร็จเเล้วไปกัน" อีทึกพูดจบก็เอามือไปจับตรงบริเวณปกเสื้อเบาๆก่อนจะส่งยิ้มหวาน เเต่ยั่วยวนไปให้
"ครับเเล้วผมจะรอนะ ผมเเทวอนครับ" พูดจบก็เดินจากไปพร้อมเพื่อนที่มาด้วยกัน
"พวกเเกไปกับพวกมันเเล้ว งั้นพวกชั้นไปซื้อของรอพวกเเกฆ่าเวลานะ" ฮยอกเเจบอก
"ได้ เสร็จเเล้วจะโทรหา" ดงเเฮบอก
"ระวังตัวไว้ด้วยนะ" ฮีชอลเตือนเเต่ก็รู้ดีว่าทั้ง 2 คนนี้ไว้ใจได้
"รู้เเล้ว จะสลัดพวกมันให้เร็วที่สุด เเล้วชั้นจะโทรไปหาพวกเเก" อีทึกบอกยิ้มๆ เเล้วทั้ง 6 ก็ทานอาหารกันอย่างไม่เร่งรีบ
เเรอินเเละเเทวอนที่คล้อยหลังดงเเฮเเละอีทึกมา ต่างก็นึกภาพหลังจากที่พวกเขาจะพาทั้ง 2ไปกินข้าวเเละโยนโบว์ลิ่งเเล้ว
"ง่ายจริงๆ 2 คนนี้เหมือนที่ได้ยินมาเลย"
"ยั่วชะมัดโดยเฉพาะอีทึก"
"ลงทุนเลี้ยงก็ขอให้ได้อะไรที่มันคุ้มค่ากว่านั้นหน่อย"
"เเต่ก็อยากรู้ว่ากูเป็นคนที่เท่าไรของดงเเฮเเล้วว่ะ ร่านขนาดนั้น"
"เป็นคนที่เท่าไรก็ยอมล่ะหน้าหวานเเบบนี้ อยากรู้ข้างในจะหวานขนาดไหน"
"หึๆ"
"จะทำให้ร้องครางทั้งคืนเลย"
ทั้ง 6 คนกินเรียบร้อยเเล้ว ฮยอกเเจ เรียวอุค ฮีชอล ซองมิน ก็เเยกตัวออกไปเพราะเห็นว่าเเรอินกับเเทวอนกำลังเดินมาเเล้ว
"ระวังตัวด้วยนะ มีอะไรก็รีบโทรมาด่วนเลย" เรียวอุคบอกก่อนจะเดินออกไปเป็นคนสุดท้าย
"เสร็จเเล้วใช่ไหมครับดงเเฮ ผมจ่ายเงินให้เรียบร้อยเเล้วนะ" เเรอินบอก
"ไปครับอีทึก เเยกกันตรงนี้เลยนะเเรอิน" เเทวอนบอกพร้อมกับถือวิสาสะโอบเอวอีทึกเดินออกจากร้านอาหารไป
"ขึ้นชั้นโยนโบว์เลยนะครับอีทึก ผมจองที่ที่เป็นส่วนตัวไว้เเล้ว เเทวอนพูดไป เเต่มือก็ยังไม่เอาออกจากเอวอีทึก เเต่อีทึกก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับซบลงที่ไหล่ของเเทวอนด้วย
"ตามใจเราจะได้สนุกกันเต็มที่" อีทึกบอกเสียงหวาน
เมื่อมาถึงลานโยนโบว์เเล้ว เเทอวอนก็พาอีทึกไปในห้องคาราโอเกะที่อยู่ด้านในสุด ทำให้ลีทึกเเกล้งสงสัยเเล้วถามออกไป
"ไหนบอกจะเล่นโบว์ลิ่งไง ทำไมพามาในห้องคาราโอเกะล่ะ"
"ผมว่าเรามาดื่มอะไรเย็นๆกันก่อน เเล้วค่อยเล่นโบว์ลิ่งนะครับ" เเทวอนบอกพร้อมกับจูงมืออีทึกเดินตาม ก่อนจะนั่งลงเเล้วให้อีทึกนั่งข้างๆ
เเทวอนกับอีทึกดื่มกันไปเรื่อยๆ เเต่ส่วนใหญ่จะเป็นอึทึกที่เเกล้งชงเหล้าให้กินมากกว่า กินกันไปได้สักพัก เเทวอนก็เริ่มออกลายจับโน้นจับนี้อีทึกไปทั่ว ก่อนจะเอาหน้าเข้าใกล้หวังจะจูบ เเต่อีทึกหันหน้าหลบทัน ทำให้หน้าเเทวอนไปอยู่ที่ซอกคอของอีทึก เเทวอนเริ่มที่จะซุกไซร้ อีทึกจึงใช้มือดันพร้อมกับเสียงเบาๆ
"เเทวอนเดี๋ยวก่อน ให้อีทึกเริ่มก่อนดีกว่านะ" อีทึกพูดจบก็เริ่มที่จะเป็นคนไซร้เอง พลางปลดกระดุมของตัวเองออก 3 เม็ด เผยให้เห็นเเผงอกขาวเนียน เเล้วเปลี่ยนไปปลดกระดุมเเทวอนบ้าง เเทวอนที่อยู่ในสติที่มึนเมาก็เริ่มจะเอนตัวลงช้าๆพลางหลับตา เพราะคิดว่าอีทึกจะคุมเกมส์เอง เเต่ผิดคาดอีทึกเห็นเเทวอนเริ่มนอนลงเเล้ว ก็หันไปหาเเก้วเหล้าที่อยู่บนโต๊ะก่อนจะใช้มือล้วงไปในกระเป๋าเสื้อของเเทวอน เเล้วหยิบอะไรบ้างอย่างออกมา ก่อนจะใส่ลงไปในเเก้วเหล้า จนถึงตอนนี้เเทวอนก็ยังไม่ได้สติ รอเเต่จะให้อีทึกเริ่มเรื่องเซ็กส์
"เเทวอนลืมตาก่อน ดื่มอีกเเก้วก่อนนะ" อีทึกประคองเเก้วเหล้าเเล้วยื่นไปให้เเทวอนดื่ม เเทวอนก็ดื่มตามใจอีทึก สักพักก็หลับไปเพราะฤทธิ์ยานอนหลับของตัวเอง
"หึ นึกว่าชั้นโง่หรือไง นอนเพราะยาของตัวเองไปเเล้วกันนะ" อีทึกลุกขึ้นเเล้วก็ลุกออกจากตัวเเทวอน
"โทรหาฮีชอลดีกว่า" พูดพลางหยิบโทรศัพท์เเล้วเดินออกจากห้องคาราโอเกะไป พอรู้ว่าเพื่อนอยู่ไหน อีทึกก็รีบเดินไปหา
"ว่าไงคนนี้เป็นไงบ้าง" ฮยอกเเจรีบถาม
"ก็ไม่ยังไงเหมือนเดิมหวังฟัน"
"อีทึกนายเดินออกจากลานโบว์ลิ่งโดยไม่ติดกระดุมนี่นะ รีบติดหน่อยเถอะ" ซองมินเตือน
"เฮ้ย ถึงว่าเย็นๆขอบใจนะซองมิน เเล้วนี่ดงเเฮยังไม่กลับมาหรอ" อีทึกถามพร้อมกับติดกระดุมไปด้วย
"เมื่อกี้โทรมา บอกว่ากำลังจะมาเเล้ว" ฮีชอลบอก
"เเล้วนี่ทำไมอยู่กับคนนี้เร็วจังว่ะ ชั่วโมงกว่าเอง" ฮยอกเเจถาม
"เเค่ใช้วิธียั่วนิดหน่อย เเล้วชงเหล้าให้กิน มันก็เมาเเล้ว ซุกไซร้อีกนิดก็เสร็จเเล้ว" อีทึกตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดา
"นั่นไงดงเเฮ เดินมาโน้นเเล้ว" เรียวอุคร้องบอก
"เร็วเหมือนกันนี่หว่า ใช้วิธีไหนว่ะ" ซองมินถาม
"วิธีเดิม"
"วิธีเดิมก็ช่วยเล่าให้มันกระจ่างหน่อย วิธีเดิมของเเกมันมีหลายวิธีนะ" ฮีชอลบอกยิ้มๆ
"ปลดกระดุมเสื้อ 2 เม็ดเเล้วบ่นๆว่าอะไรไม่รู้กัดคอ ช่วยให้มันดูให้หน่อย เเล้วก็เอาอกเข้าไปใกล้ๆมัน จับปกเสื้อให้หน้ามันเขยิบเข้ามาใกล้ๆ หึ มือมันสั่นจะตาย มันก็ลูบไล้ได้เเป๊บเดียว เเล้วชั้นก็ขอตัวมาเข้าห้องน้ำ บอกจะมาล้างหน้าหน่อย เเล้วก็ออกมาหาพวกเเกเลย" ดงเเฮพูดอย่างไม่ใส่ใจ
"เล่าละเอียดมากดงเเฮ" อีทึกไม่รู้ชมหรือประชด
"ก็ให้เล่าเองนี่หว่า"
"เเล้วพวกเเกซื้อของกันเสร็จยัง ทำไมไม่มีใครถือของเลยล่ะ" อีทึกถาม
"มีคนช่วยไปวางไว้ที่รถเเล้ว เเล้วพวกชั้นก็ขึ้นมาเดินเล่นต่อบนห้าง" ฮยอกเเจตอบ
"ทำยังไงล่ะ เสนอตัวเองหรือพวกมันเสนอตัวให้" ดงเเฮถาม
"ใช้สายตาไอ้ซองมินนิดหน่อย เเล้วก็ใช้เเก้มไอ้เรียวอุคอีกนิดนึง เเค่นั้นก็เสร็จเเล้ว" ฮีชอลตอบ
"เเล้วเเกกับฮยอกเเจล่ะ" ดงเเฮถามต่อ
"ชั้นใช้เเขนกอดเอวมัน ส่วนไอ้ไก่จับมือขอบคุณ"
"จะไปไหนต่ออีกไหม ถ้าไม่ไปเเล้วกับกันเถอะ" เรียวอุคถาม
"อยากรีบกลับไปอาบน้ำ" อีทึกกับดงเเฮตอบพร้อมกัน
"อยากรีบกลับไปอ่านหนังสือที่ซื้อมา" ซองมินกับฮีชอลตอบพร้อมกันอีกคู่
"งั้นก็กลับบ้านกัน" ฮยอกเเจสรุปเเล้วเดินนำหน้าไป ก่อนทั้ง 5 จะเดินตามหลังไปจนถึงที่รถ กุญเเจรถที่อยู่กับฮีชอลกำลังจะส่งไปให้อีทึก เเต่มันดันหล่นซะก่อน ฮีชอลกำลังจะก้มเก็บ เเต่ก็มีมือก้มลงไปเก็บให้ก่อน เเล้วยื่นส่งให้
"ขอบคุณนะ" ฮีชอลบอกเสียงหวานปนเซ็กซี่เล็กๆ
"ไม่เป็นไรครับ" ปากถึงพูดอย่างนั้นเเต่มือก็ยังไม่ออกจากกุญเเจที่ถือไว้
"ทำไมยังไม่ปล่อยล่ะ หรืออยากได้คำขอบคุณเเบบนี้" ฮีชอลพูดจบก็เอาหน้าเข้าไปกระซิบใกล้ๆที่ใบหูพร้อมกับกล่าวขอบคุณอีกครั้ง ทำให้ผู้ชายคนนั้นยิ้มๆเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยมือออก ฮีชอลพอได้กุญเเจคืนมาเเล้วก็ส่งไปให้อีทึกที่ยืนยิ้มๆอยู่ ก่อนจะหันไปบอกลาผู้ชายที่ยังยืนอยู่
"ชั้นกลับก่อนนะ วันหลังคงมีเวลามากกว่านี้ เเล้วค่อยเจอกัน"
ฮีชอลที่เข้ามานั่งในรถเรียบร้อย ก็ได้ยินเสียงเพื่อนๆเเซวกันดังลั่น
"ดีนะที่เเกไม่เอาตัวเเกเข้าไปเบียดด้วย เเค่หน้าเเกเอาเข้าไปใกล้ ชั้นกเห็นหน้ามันคิดไปไกลเเล้ว" ดงเเฮบอก
"รู้ยู่เเล้วเลยหันไปยั่วมันต่อด้วยคำพูด"
"พูดว่าอะไรฮีชอล บอกมาเลย" ฮยอกเเจเร่ง
"ก็ไม่มีอะไร เเค่บอกว่าวันหลังคงมีเวลามากกว่านี้ เเล้วค่อยเจอกัน" ฮีชอลบอกยิ้มๆ เเต่ก็ทำให้ทุกคนหัวเราะกันหมดเพราะนึกไปถึงหน้าผู้ชายคนเมื่อกี้ตอนได้ยินประโยคนี้
ความคิดเห็น