รักเศร้าๆเเนว ทอมดี้

ลำดับตอนที่ #5 : ผี ต า ย ซ า ก ! ! ! ! ! !

(ยังอยู่กับต่ายนะครับ จะมาดำเนินเรื่องราวต่อ)



  เเล้วพวกผมก็ได้เเผนการออกมาอย่างเสร็จสมบูรณ์ภายในเวลา 20 นาที



ผม ไอ้เจน ไอ้ฟาง ขอบคุณน้องไอติม น้องจิ๊บ น้องเจี๊ยบ



เเล้วเดินขึ้นไปที่หอพักอาคาร 1



\"ไอ้เรียว\"พอพวกผมขึ้นไป



ผมเจอไอ้เรียวนอนอยู่บนเตียง โดยมีผ้าห่มเป็นผ้านวมหนาๆห่มกายของมันอยู่ หน้ามันซีด ซีดมากๆๆครับ



ผม ฟาง เจน เดินเข้าไปหามัน เเล้วไอ้เจนก็จับหน้าผากมันเเล้วพูดกับผมเเละไอ้ฟางว่า



\"มือเย็นเฉียบเหมือนคนตายเลยอ่ะ\"ไอ้เจนพูดเเล้วทำหน้าสลดลง



ผมกับไอ้ฟางจึงไปจับมือมัน เเละต้องสุด้งกับความเย็นที่มือมัน



ผมเอาผ้าห่มสำรองในตู้เสื้อผ้ามาห่มทับให้มันอีกที



  พอมันตื่น



\"เรียว เมิงได้กินยาที่กรูให้รึป่าว??\"ไอ้เจนถาม เเม่กับพ่อไอ้เจนเป็นหมอมันจึงรู้เรื่องดี



\"........\"ไม่มีเสียงใดๆตอบรับ



มีเพียงเเต่หน้าที่เศร้า หน้าซีด ปากซีด เหมือนคนตาย มันหายใจขัดๆเหนื่อยๆ มันมองไปที่เพดานตลอดเวลา



\"ไอ้เรียว ไม่โรงบาลเหอะว่ะ\"ไอ้ฟางพูด



\".........\"มันไม่ตอบอะไร เพียงเเต่ส่ายหน้าช้าๆ



\"เมิงไม่ไหวเเล้วนะเว้ย\"ผมพูด เเล้วจ้องหน้ามัน



\"ไปเหอะหวะ\"ฟางพูด



\"..............\"มันก็ไม่ได้ตอบอะไร ตอนนี้มันเหมือนคนไร้สติ เเต่ก็เหมือนศพคนตายจริงๆ



พวกผมไม่รู้จะทำยังไง มันไม่ยอมไปเองนิ ที่รู้ๆมีอยู่ทางเดียคือ  \"พี่เเพรว\"



วันต่อมา



ผมลุกจากเตียงเป็นคนเเรกตามมาด้วยไอ้เจนเเล้วก็ไอ้ฟาง



พอพวกผมอาบน้ำเเต่งตัวเรียบร้อยเเล้วก็เดินไปเช็คอาการ



โดยไอ้เจนเป็นคนเช็ค



\"ไอ้เรียวตัวเมิงร้อนมาก หน้าก็ซีด ไปโรงบาลเดี๋ยวนี้นะเมิง!!!\" รู้สึกว่าอาการของไอ้เจนมันจะเริ่มเดือดละครับ



ใครๆก็ทนไม่ได้ เพื่อนทั้งคนนอนซมไม่สบาย มาสองวัน



\"..................\"มันลืมตาขึ้นช้าๆ เเล้วส่ายหน้าอีกเหมือนเดิม



ไอ้เจน ผม ไอ้ฟาง ไม่รูทำไง เลยช่วยกันเช็ดหน้า เช็ดเเขนให้มัน



เเล้วก็บอกมันว่า



\"ยาอยู่บนตู้เย็น คราวนี้เมิงต้องิน ถ้าเมิงไม่กิน ไปโรงบาล\"เจนพูด



เเล้วพวกผมก็พากันเดินออกจากห้องไป เหลือเพียงร่างซีดๆ สูงโปร่ง ที่เคยร่าเริง เเต่ตอนนี้เศร้าสร้อย เหมือนคนละคน



   พักกลางวัน



ผมไม่ลืมที่จะซื้อโจ๊กหมูเด้งไปให้ไอ้เรียวกิน



เเต่มันก็ไม่กินอีกเหมือนเดิม ผมพยายามจนไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว ผมจึงตัดสินใจว่า เย็นนี้ต้องลากพี่เเรพวมาให้ได้



ตกเย็น



ผม ไอ้เจน ไอ้ฟาง



เดินไปหาพี่เเพรว



ดูเหมือนว่าพี่เเพรวหน้าก็เศร้าๆเหมือนกันนะ



เเต่ก็ยังไม่ถึงขั้นเพื่อนรักของผมที่นอนเป็น ผี ต า ย ซ า ก อยู่บนหอพัก



\"พี่เเยมมานี้หน่อยสิครับ\"ไอ้ฟางกวักมือเรียกเพื่อนของพี่เเพรว



เเล้วพี่เค้าก็มา



\"เนี่ย ยัยเเพรวไม่พูดไม่คุย ไม่ยิ้มมา 2 วันเเล้วนั่งเหม่อลอยตลอดเวลา กินข้าวก็กินมั้งไม่กินมั้ง\"พี่เเยมรายงาน



\"เพื่อนพี่อะไม่เท่าไหร่ เเต่เพื่อนผมดิ นอนเป็นน้ำเเข็ง ไม่ก็พวก ผี ต า ย ซ า ก อยู่บนหอพักน่ะครับ พี่ช่วยให้สองคนนี้ปรับความเค้าใจก่อน



เหอะ ดูท่าทางไอ้เรียวมันจะไม่ไหวเเล้วนะพี่ \" ไอ้ฟางพูด



\"งั้นเดี๋ยวแปปนึงนะ\"พี่เเยมพูดเเล้วเดินไปหาพี่เเพรว



\"นี่ๆเเพรวๆ เราว่านะ เธอต้องไปเจอใครคนนึงเเล้วล่ะ\"พี่เเยมพูดเเล้วดึงพี่เเพรวขึ้นมา



เเล้วก็เดินมาทางพวกผม พี่เเพรวมองที่พื้นตลอดเวลา ไม่รู้เค้ามีเรื่องอะไรกันนะ เเต่ผมก็จะพยายามทำให้สองคนนี้ เข้าใจกัน



เมื่อผม ไอ้เจน ไอ้ฟาง พี่เเพรว พี่เเยม ขึ้นมาถึงหอพักชั้น 6 หน้าห้องพวกผม



เหมือนว่าพี่เเพรวเขาจะรู้นะว่าพามาหาใคร???



\"คนอย่างชั้นจะไปสำคัญอะไรกับเค้าล่ะ\"พี่เเพรวพูด น้ำตาของพี่เเพรวเริ่มไหลอาบเเก้ม



\"พี่เเพรวครับ ผมเข้าใจนะครับวาพี่เเพรวเจ็บปวด ไอ้เรียวก็คงเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าพี่เเพรวเลย\"โห!!! อยู่มาเป็นชาติกูเพิ่งเห็นเมิง



พูดไดดีก็คราวนี้ นี่เเหละไอ้ฟาง



\"เเกก็หน้าไปดูอาการน้องเรียวหน่อยนะ เเล้วค่อยว่ากันใหม่\"พี่เเยมช่วยพูด



รู้สึกว่าจะเกลี้ยกล่อมพี่เเพรวได้ดีทีเดียว



\"เข้าไปเถอะครับ\"ผมพูดเลเวเปิดประตู



(ต่อไปนี้เเพรวขอเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดนะคะ)



พอชั้นเข้าห้องไป เเยม ต่าย เจน ฟาง ก็ออกจากห้องไป



ภาพที่ชั้นเห็นคือ มีคนๆหนึ่งนอนหันหลังให้กับประตู ร่างสูงโปร่ง ชั้นค่อยๆเดินไปหาร่างนั้น



เเล้วเดินอ้อมเตียงเพื่อจะไปดูหน้าของคนๆนั้น นั้นคือ เรียว



  เรียวไม่เหมือนเรียวคนเก่า เรียวหน้าซีด ปากซีด ไปหมด เวลานี้ใจชั้นเจ็บเเปร๊บไปหมด



ชั้นลองเอามือไปจับมือของเรียวดู มันเย็นมาก เย็นเหมือนคนตายอะไรประมาณนั้น



\"เรียว ฮืๆ\"ชั้นเอ่ยชื่อคนที่ชั้นไม่เเน่ใจว่ามีใจไห้รึป่าวขึ้น เเล้วร้องไห้ออกมาไม่รูกี่รอบ มือก็จับมือของรุ่นน้องคนนี้อยู่



สักพัก มือของชั้นก็ถูกกำเเน่น ชั้นเช็ดน้ำตาเเล้วเงยหน้ามาดู เจอเรียวลืมตามามองที่หน้าของชั้นเเล้วพูดว่า



\"ผมรักพี่\"



\"เรียว พี่ขอโทษ ที่พี่ทำให้เรี...\"ชั้นยังพูดไม่จบเลยนะ



\".........ผมรักพี่\" เรียวเอานิ้วชี้มาเเตะปากชั้นเเล้วพูดคำๆเดิมอย่างเเผ่วเบา



\"พี่เข้าใจเรื่องทุกๆอย่างเเล้ว\"ชั้นพูด



  ย้อนไปเมื่อวานี้ตอนบ่ายๆ



  ชั้นเล่าเรื่องให้เเยมฟังจนหมด เเล้วเเยมก็พาไปหารุ่นน้องคนนึง



ชื่อ จิน



\"จิน เมื่อวานเราเห็นเหตุการณ์ที่เอมี่เข้าไปหาเรียวใช่ไม๊\"เเยมพูด



\"คะ จินเห็น เมื่อวานจินเห็นพี่เอมี่เดินเข้าไป พี่เรียวก็ไม่มีท่าทางที่จะยุ่งกับพี่เอมี่นะคะ เเต่พี่เอมี่เป็นคนบุกเข้าไปเอง พี่เรียวพยายามดันตัว



พี่มี่ออก จนพี่เเพรวเดินมา นี้เเหละคะ\"เด็กสาวที่อจินทำให้ชั้นตาสว่าง ในใจชั้นก็คิดที่จะไปหาเรียวเหมือนกันเเหละ



เเต่ชั้นกลัวเรียวหลบหน้าชั้น



  กลับมาตอนปัจจุบัน



\"กินยานะเรียว\"ชั้นเอายาหลังตูเย็นตามที่เจนสั่ง เเละก็น้ำอุ่นๆ



เรียวพยายามดันตัวขึ้นเเต่ก็ไม่ได้ชั้นจึง ช่วยเรียวให้มานั่งพิงหมอน



ชั้นยืนยาให้เรียวมือเรียวสั่นๆนะ เเต่พอจะยื่นน้ำให้ ก็คิดว่า ขนาดยายังสั่น น้ำไม่หกเลยหรอ??



ชั้นจึงช่วยรุ่นน้องคนนี้ที่ชั้นอยากจะบอกความในใจ ให้ดื่มน้ำจนหมด



\"พี่จะรับรักผมได้ยัง\"เสียงเรียวเริ่มดูมีชีวิตชีวาขึ้น มันทำให้ชั้นชื่นใจมากๆ



\"เออ...ก็ได้ๆ พี่รักเรียว\" พูดออกมาจนได้เนอะเรา



เรียวดูหน้าบานขึ้นหลายเท่าเลยเเหะ ในที่สุดชั้นก็ได้บอกความในใจที่อุตส่าต์เก็บไว้นานถึง 4 ปี



\"งั้นพี่ไปก่อนนะ พรุ่งนี้พี่จะมาเยี่ยมใหม่\"ชั้นพูด



เรียวพยักหน้ารับเเล้วชั้นก็เดินหน้าบานเป็นกระด้ง ออกจากห้อง 164 ไป



\"ไงหน้าบานมาเชียว\"เเยมเเซวชั้น



\"ป่ะกลับห้องเหอะเเยม\"ชั้นพูด



\"เเสดงว่า..... พี่สะใภ้คร๊าบบบ\"เเล้ว ต่าย เจน ฟาง ก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน



\"บ้าๆๆ ไปๆไปดูเพื่อนเราได้เเล้ว เเล้วพรุ่งนี้พี่จะมาใหม่นะ\"ชั้นพูดเเล้วก็เดินตรงไปห้อง สุดท้าย ของชั้น 6



(ต่อไปนี้กลับมาที่เรียว เล่าเเละ)



  เเล้วไอ้สามสหายก็เดินเข้ามาหาผม ผมฉีกยิ้มเต็มที่เท่าที่จะทำได้



\"Hi!!!\" ผมพูด



\"นี้เมิง หายไข้เเล้วกวนตี น กูเลยนะ\"ไอ้เจนพูด



\"อะไรเมิง\"ผมถามมัน



\"พูดได้เเล้วหรอ เเค่เอาพี่เเพรวมากล่อม เเค่เนี่ยทำเป็น...\"ไอ้ต่ายพูด



\"กูว่าไอ้ไอ้เรียวพักก่อนเหอะ พรุ่งนี้มีเรื่องอีกเยอะที่มันต้องทำ เช่น สู่ขอเจ้าสาว\"เเล้วพวกมันก็วิ่งเล่นกัน โดยที่ผมนอนดูมันเล่นตลกอยู่



จนผมหลับไป



รุ่งเช้า



ผมกระโดดออกจากเตียงตั้งเเต่ ตี 5 ครึ่ง



อาบน้ำเเต่งตัว



จักกระเป๋า



ใส่รองเท้า เเล้วไปรอพวกมันหน้าห้อง



พอไอ้ต่ายตื่น



\"เห้ยๆ ไอ้ฟาง ไอ้เจน ตื่นเว้ย ไอ้เรียวหาย\"ไอ้ต่ายพูดเสียงรอดออกมาหน้าห้องทำให้ผมได้ยินชั้นเเจ๋วเลยเเหะ



\"ไรของเมิงว่ะ เห้ย มันหายไปจริงๆด้วยหวะ\"เอากันเข้าไป



\"กูอยู่นี้!!\" ผมพูดขึ้นเเละเดินเข้าห้องไปโชว์ร่างผม



\"อ้าว\"ไอ้ต่ายพูด



\"เมิงไอ้ต่าย ตายเเน่ ปลุกกรูทำหอก ไรว่ะ\"ไอ้เจน กับไอ้ฟาง พูดขึ้นเเล้วจับมือกันเตะตูดไอ้ต่าย



\"พวกเมิงอะไปอาบน้ำได้เเล้ว\"ผมพูดเเล้วปิดประตู



มายืนรอหน้าห้อง



\"อ้าวหายเเล้วหรอเรียว\"เสียงนุ่มๆ ฟังเเล้วสบายอกสบายใจ ดังขึ้น ทายได้เลยต้องเป็น พี่ประธานนักเรียนที่รักเเน่ๆ



\"อ้าวพี่เเพรว\"ผมพูด



\"อิอิ หน้าหายซีดเเล้วนิ\"เเล้วพี่เเพรวก็มายืนข้างๆผม



\"ครับ พี่เมื่อวานผมยังพูดไม่จบนะ\"ผมพูด



\"อะไรอีกล่ะ นี้อย่าทำหน้างี้สิ หื่ น \" โห เล่นเเรงเว้ย



\">_<\"ผมทำหน้า



\"ไงว่ะไอ้... เอ้ย ไงครับคุณเรียว\"555+ ไอ้ต่ายชะงัก คำฑุดเมื่อเห็นพี่เเพรว ยืนข้างๆผม



\"พี่เเพรวก็อยู่ด้วยเเหะ อ้าวนั้นพี่เเยม มาด้วย เเล้วมากับใครนั้น\" ฟางพูด



\"หวัดดีจ้า\"พี่เเยมพูด



\"ดี ต่าย ฟาง เจน เรียว เเพรว\"พี่ม.6 รู้สึกว่าจะเป็นทอมพูดขึ้น หน้าตาก็ดีนะ เเต่ผมดีกว่า หึหึ -*-



(ไหนบอกว่าไม่ชอบหัวเราะในลำคอไง:คนเเต่ง) (ไม่ยุ่งสักเรื่องได้ไม๊!!:เรียว) (พ่อลดค่าตัวไอ้เรียว20%:คนเเต่ง)(ง่า โทษคร๊าบ: เรียว)



เเล้วพี่เเยม เเฟนพี่เเยม ไอ้ต่าย ไอ้เจน ไอ้ฟาง ก็เดินนำหน้าผมกับพี่เเพรวไป



เรามากินอาหารเช้ากัน



พี่เเยม เเฟนพี่เเยมที่ชื่อผิง ไรเนี่ย นั่งโต๊ะนึง คือนั่งโต๊ะหน้าสุด



ถัดมา ไอติม จิ๊บ เจี๊ยบ ต่าย เจน ฟาง



ถัดมา ผมกับพี่เเพรว



โต๊ะ ผมกับพี่เเพรว



\"พี่ เมื่อวานผมยังพูดไม่จบนะ\"ผมทวงคำพูด



\"อะไรอ่ะ\"พี่เเพรวพูด



\"คือว่า............\"



_________________________________________________________________________________________________



เรียวจะพูดอะไรนั้น ต้องติดตาม ตอนที่ 6 ต่อไปนะฮะ



ขอบคุณฮะ