รักเศร้าๆเเนว ทอมดี้

ลำดับตอนที่ #4 : มันเกิดอะไรขึ้น???

\"................\" พี่เค้าไม่ได้พูดอะไรเพียงเเต่มองหน้าเเล้วยิ้มๆ



\"ผมมีไรจะบอกพี่\"ผมพูด



\"?????\" พี่เขามองหน้าผมเชิงถามว่า อะไรหรอ???



\"ผม....เออ.....ผมอยากกินเก๊กฮวย\"ไอ้บ้า!!~ ทำไมไม่บอกรักเค้าไปล่ะ โธ่ ไอ้เ ว น บ้าๆๆๆ



\"เออ อิอิ เเล้วบอกไรพี่อ่ะ\"นั้นดิจะบอกพี่เค้าทำไม ไอ้ฟาย



\"อ๊อดดดดดดดดดด\"เสียงอ๊อดหมดเวลาเป็นสัญญาณเตือนว่า \"ไปลงนรกซะเถอะที่รัก ชั้นจะลงโทษเธอ\" คือ อาจารย์ร้องเพลงนี้บ่อย



\"งั้นผมไปก่อนนะ\"เล้วผมก็ขอตัวเข้าห้องเรียนทันที



ที่ห้องเรียนชั้น ม.5/12



\"เรียวๆๆ เรียว ไอ้เรียว ไอ้สาดเรียว!!!\"



\"ห้ะ!! มีไรว่ะ\"เเล้วผมก็ตื่นจากภวังค์เพราะไอ้ ต่าย ไอ้เจน เเละไอ้ฟาง



\"ก็พวกกูเห็นเมิงนั่งเหม่อลอย หัวใจหายไปไหนว่ะ หรือว่า เมิงเอาหัวใจไปฝากับพี่ประธาน\" -*-ทายดิใครพูด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร



ก็ไอ้ฟางอีกนั้นเเหละ



\"เออ เมิงอย่าทำตัวรู้ดีเลย\"ผมบอกพวกมัน



\"บุตรตรีเทพ อรทัย พัสวี มาริสา คุยอะไรกันหนักหนาย่ะ!!\"



\"เจ๊เเกจะเรียกชื่อพวกเราไปถึงไหนว่ะ\"ไอ้เจนพึมพำ



\"มาริสา เธอบ่นอะไรย่ะ\"



\"ป่าวฮะอาจารย์\"เเล้วไอ้เจนก็เงียบไป



      ที่ห้อง ม.6/1 คือห้องของพี่เเพรว



\"เเพรวจ๊ะ เเพรวๆ เเพรวๆ ยัยเเพรว!!!\" โอ้ นี้คือเพื่อนของพี่เเพรว ชื่อ เเยม



\"ห้ะ!! มีไรหรอ\"



\"ก็เเกนั่งเหม่อลอยทำไมละ\"



\"ป่าวนิ\"



\"เเกอย่ามาปากเเข็งเลย เหม่อลอยถึง น้องเรียวอยู่ละสิ\"



\"เเกก็ ไม่เอาเเล้ว\"เเพรวทำเป็นไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เเล้วตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อ



ทั้งๆในใจคิดถึงรุ่นน้องที่นามว่า เรียว อยู่ตลอดเวลา



เธอเริ่มไม่เเน่ใจเเล้วว่าตัวเองมีใจให้กับรุ่นน้องรึป่าว???





  อ๊อดดดดดด



  อ๊อดดดดด



  อ๊อดดดดด



เเล้วเวลาก็ผ่านไปรวดเร็ว



\"ไอ้เรียว กรูมีนัทฃดกับที่รักกรูอ่ะ ไปก่อนนะเว้ย\"เเล้วไอ้ต่ายก็หายไปเลย



\"พวกกรูก็ไม่ว่างว่ะ วันนี้มีนัดกับที่รักเหมือนกัน\"เเล้วไอ้เจน กับ ไอ้ฟางมันก็ทิ้งเพื่อนไป T_T



เออนึกขึ้นได้วันนี้ผมเป็นเวณทำความสะอาดห้องนิ



ผมก็จัดการหยิบไม้ถูพื้นมาถูทันที ในขณะที่เวณคนอื่นๆขอลาไปเที่ยว -*- ซะอย่างงั้น



ในขณะที่ผมกำลังถูพื้นห้องเรียนด้านหลังอยู่



\"พี่เรียวคร๊า โห เดี๋ยวนี้หาตัวยากจังเลยนะ เนี่ยเอมี่เดินจนเมื่อยหมดเเล้ว\"โห ยัยเพิ้งนี้มาทำอะไรที่นี้ว่ะ



\"อ่าครับ ก็ไปนอนสิครับ\"ผมก็ตอบไปหน้าด้านอีกเเหละ เพราะเข้าใจว่า ยัยนี้ไม่กลับไปเด็ดขาด



พอผมพูดจบ ยัยเอมี่ไรนั้นก็เดินเข้ามาเเล้วลูบหลังผม



\"มี่ผมไม่ได้อ้วกนะ เเต่คุณทำผมคลื่นไส้\"ผมพูด



\"พี่เรียว!!\"ผมไม่ทันตั้งตัวเเล้วยัยเอมี่ก็จู่โจมเข้ามานอนทับผม



ผมก็ล้มกองไปดิ



ส่วนตัวยัยเอมี่ก็อยู่บนร่างผม



    ด้านพี่เเพรว



\"งั้นชั้นไปก่อนนะ\"เเยมเพื่อนของเเพรวพูด



พอเเยมพูดจบเธอก็รีบดิ่งไปหาเรียวทันที



เเต่พอขึ้นมาห้องเรียว ก็พบภาพๆหนึ่ง



ตอนนี้ตาของเธอเเดงกร่ำ หน้าที่ยิ้มเเย้มสลดลงไปทันที



เพราะเธอเห็นเด็กสาวคนนึงนอนอยู่บนร่างคนที่เธอไม่เเน่ใจว่าเธอรักหรือป่าว???



เธอกำลังจะวิ่งลงไป



เเต่ผมดันเหลือบเห็นเธอพอดี ผมพลักเอมี่ออก



\"พี่เรียว!!\"เอมี่ร้องเรียกผมเเต่ผมไม่สนใจ



ผมเขี่ยเอมี่ทิ้งทันทีเเล้ววิ่งตามพี่เเพรวไป



            หน้าห้องน้ำนักเรียนหญิง



\"พี่เเพรว!!\"ผมเรียกพี่เเพรว ขณะที่พี่เเพรวกำลังล้างหน้าอยู่



\".......\"ไม่มีเสียงใดๆตอบรับ



มีเพียงเเต่หน้าเศร้าๆของหญิงสาวคนที่ชื่อว่า เเพรว



เงยหน้าขึ้นมามองผม เเววตาดูเศร้าเหลืออด ผมมั่นใจว่าผมเป็นคนทำเธอให้กลายเป็นอย่าง



ผมเดินเข้าไปหาพี่เเพรว



พี่เเพรวก้มหน้าลงเเล้วพูดว่า



\"พี่....พี่ขอโทษที่ไปขัดจังหวะ\"พี่เเพรวพูดเเล้วกำลังจะเดินหนีผม



\"พี่เเพรว\"ผมคว้าพี่เเพรวได้ก็เอามาอยู่ที่อ้อมกอดผม



\"ปล่อยนะ พี่คงไม่สำคัญอะไรกับเรียว พี่มันไม่ดีพอ ไม่ดีพอที่จะ....ฮืๆ\"พี่เเพรวทุบอกผม ผมจุกอะครับ



เเต่ตอนนี้ไม่มีเวลาบ่น พี่เเพรวยิ่งขัดขืน ผมยิ่งกอดพี่เเพรวเเน่นขึ้น



\"ปล่อยพี่ ฮึกๆ\"เสียงสะอื้นของหญิงสาวในอ้อมกอดผม มันทำให้หัวใจผมเจ็บเเปร๊บ!! อย่างบอกไม่ถูก



\"พี่เห็นผมกับยัยเอมี่ใช่ไม๊\"



\".....\"พี่เเพรวไม่ได้พูดอะไรทั้งสิ้นมีเเต่เพียงเสียงสะอื้นเบาๆ



\"พี่มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ\"



\"เเล้วให้พี่คิดอย่างไงล่ะ\"ผมพยายามปรับความเข้าใจให้ได้ เเต่มันไม่ได้ พี่เเพรวพูดจบก็สะบัดตัวออกจากอ้อมกอดผม เเล้วเดินจากไป



   ปกติผมจะกินข้าวก่อนขึ้นห้อง เเต่วันนี้ไม่จะดีกว่า



ผมวิ่งขึ้นหอพัก เปิดประตูไปคิดว่าคงมีไอ้พวกต่าย เจน ฟางอยู่



เเต่พอผมเปิดไปกลับมีเเต่ห้องว่างป่าว



มีกระดาษโน๊ตอยู่บนเตียงผม มันเขียนว่า



                      ไอ้เรียวกรู(ไอ้เจน) ไอ้ต่าย ไอ้ฟาง ไปเที่ยวกับ ไอติม จิ๊บ เจี๊ยบ 2 ทุ่มกลับนะ (วันนี้วันจันทร์อาจารย์ปล่อย)



   อยู่ห้องพักดีๆนะเมิง อาหารกรูเตรียมให้เมิงเรียบร้อยเเล้ว อยู่ในถุงบนตู้เย็น



                                                                                                               จาก 3 เเย้





ผมเดินไปที่ถุงอาหารบนตู้เย็น มันเป็นของที่ผมชอบคือ ผัดซีอิ้ว เเต่ผมเหนื่อย ผมไม่รู้ว่าผมเหนื่อยจากการวิ่งขั้นมา



หรือว่าผมเหนื่อยใจ ผมมองที่พื้นห้อง น้ำตาของผมไหลอาบเเก้ม ตาสองข้างผมเเดงกร่ำ พนันได้เลยว่า ผมไม่เคยร้องไห้



ตั้งเเต่ที่ผมมาอยู่โรงเรียนนี้ ผมไม่เคยร้องไห้เลย ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำเรียบร้อย



ผมใส่เสื้อยืดสีขาวหนา เเขนยาวใส่กางเกงสีดำยาวเลยเข่านั้นคือชุดนอนของผม ผมทรุดตัวลงบนโซฟาห้อง



ผมเเหงนหน้ามองเพดาน เเล้วน้ำตาเจ้ากรรมมันก็ไหลไม่หยุด ผมกลับไปคิดภาพที่เห็นพี่เเพรวร้องไห้ เเละภาพที่เอมี่น้องบนตัวผม



ในขณะที่ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น



1 ชั่วโมงผ่านไป



2 ชั่วโมงผ่านไป



ผมก็ยังร้องไห้อยู่



\"กึกๆ\"เเล้วพวกมันก็มา 3 คนเดินเข้ามาหาผม



\"ไอ้เรียวเมิงเป็นไรว่ะ\" ทุกคนต่างพากันถามผม



\"กรูไม่ได้เป็นไร กรูนอนนะ\"ผมตอบปัดๆเเล้วขึ้นเตียง หลับตาทันที



เเต่ผมไม่ได้หลับหลอก ผมคิดเเต่เรื่องของพี่เเพรว



\"มันเป็นไรอ่ะ ไปทยอยอาบน้ำ\"ต่ายพูด



รุ่งเช้า



ผมลุกไม่ขึ้นทั้งๆที่ผมหน้าจะลุกเป็นคนเเรก เเต่มันไม่ใช่ ผมพยายามเท่าไหร่มันก็ลุกไม่ขึ้น



\"ไอ้เรียวเร็วๆดิว่ะ\"ไอ้เจนพูดเเล้วมาฉุดผม



\"เมิงไปไรว่ะ\"ฟางพูดเเล้วเอามือมาเเตะหน้าผากผมเเล้วพูดต่อว่า



\"ไอ้ต่าย ไอ้เรียวไม่สบายว่ะ ตัวร้อยจี๊เลย\"



\"อ้าวเมิงเป้นไรว่ะ งั้นเดี๋ยวกรูเเจ้งอาจารย์ให้ ไอ้เจนไปเอายาในตู้เย็นมา\"ต่ายพูด



\"ไอ้เรียว พวกกรูไปก่อนนะเว้ย กินยาซะ เเล้วตอนกลางวันพวกกรูจะซื้อข้าวมาให้\"



ผมพยักหน้ารับมัน



ผมพยายามที่จะไม่คิดเรื่องนั้น เเล้วผมก็ต้องคิดมันจนได้ ผมร้องไห้อีกเเล้ว



   ตอนเข้าเเถว (ตอนนี้ไอ้ต่ายจะเป็นคนเล่าเรื่องเเทนผมนะครับ)



\"อ้าว เเล้วบุตรตีรเทพล่ะ อรทัย พัสวี มาริสา\"



\"ไม่สบายครับ อยู่บนห้อง\"



\"เป็นอะไร ร้อยวันพันปีไม่เคยหยุด\"



\"ตัวร้อนน่ะครับ\"ไอ้ฟางตอบ



\"นี้พวกเธอเป็นผู้หญิง พูดคะสิ\"เเล้วอาจารย์ก็เดินหายไป



            พักกลางวันผมซื้อข้าวไปให้ไอ้เรียว เเต่ไม่มีท่าทางว่ามันจะพูดกับพวกผมเลยเเม้เเต่สักนิด



เเววตามันเศร้ามากครับ ผมเกลี้ยกล่อมให้มันกิน เเต่มันก็บอกว่า



\"เมิงไปเรียนเหอะ กรูขออยู่คนเดียว\"



\"เออ มีไรโทรเข้ามือถือพวกกรูได้เลยนะ\"ผมพูดเเล้วพากันออกไป



เเต่ก็หันหลังกลับมามองมัน เเล้วมันก็ร้องไห้อีก



ผมมั่นใจได้เลยว่า มันต้องมีปัณหากับพี่เเพรว



   ตอนนี้พักกลางวันยังไม่หมด ผม ไอ้เจน ไอ้ฟาง



รีบวิ่งไปหาพี่เเพรว



\"พี่เเพรวๆครับ ไอ้เรียวมันนอนซมอยู่บนหอพัก\"ผมกับไอ้เจน ไอ้ฟางรีบๆช่วยกันพูด



\"............\" ไม่มีเสียงใดๆตอบรับ นอกจากเเววตาเเดงกร่ำ น้ำตาไหลริน ผมว่าเเล้วเชียว



\"พี่ครับ ไอ้เรียวคงมีอะไรจะบอกพี่ เเต่มันไม่ทันบอก เเล้วมันก็..\"ไอ้ฟางพูดเเต่ก็พูกไม่จบ



\"พอทีเถอะ พี่กับเรียวพอเเค่นี้\"พี่เเพรวพูด ทำเอาผมอึ้ง เเล้วพี่เเพรวก็เดินจากไปกับเพื่อนพี่เขาที่ชื่อเเยม



\"เอาไงดีว่ะไอ้เจน ถ้าปล่อยไว้อย่างงี้ ไอ้เรียว เเ ม ร่ ง ตรอมใจตายเเน่ๆ พวกเมิงก็รู้ว่าไอ้เรียวมันรัก พี่เเพรวมาตั้งเเต่ ป.6 เเล้ว\"ไอ้เจนพูด



\"นั้นดิ \"ไอ้ฟางเสริม



\"ง้อพี่เเพรว\"ผมพูดไรออกไปว่ะ ง้อหรอ คนอย่างผมไม่เคยง้อใครนะ เเต่ก็เอาเถอะ เพื่อเพื่อน



   ตอนเย็นผมนัด ไอติม จิ๊บ เจี๊ยบ ไอ้เจน ไอ้ฟางมาครบ 6 คน



เเล้วเราก็คุยๆกัน เเล้วเราก็วางเเผนให้พี่เเพรวไปที่ห้องไอ้เรียวให้ได้........





___________________________________________________________________________________________________





อัพตามคำขอเเล้วฮะ



เเล้วอย่าลืมตอนหน้านะฮะว่า แผนจะเป็นยังไง



อย่าลืมโพสบ้างนะฮะ