NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [OS/SF] BTS x YOU : OUR UNIVERSE

    ลำดับตอนที่ #1 : (M)1st Time l Jin x You (100%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.8K
      91
      18 ธ.ค. 63

    Title: 1st Time
    Paring: Kim Seokjin x fem! reader
    Genre: Smut, Fluff
    Warning
    : Protected Sex, Oral sex (F Recieving)

     

     This chapter contains sexual scene, who is under 18 years please be discretionary in reading

     

     

     

     

     

    ในขณะที่ชายหญิงคู่นึงกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น สายตาของทั้งสองจ้องมองไปที่โทรทัศน์ที่กำลังฉายหนังเรื่องนึง มันกำลังจบลงด้วยการที่พระเอกเเละนางเอกมองตากันด้วยความรักใคร่ พลางค่อยๆ โน้มหน้าเข้าหาเพื่อจูบหวานซึ้งที่ทั้งสองรอคอย พร้อมภาพค่อยๆ ดำมืดลงเเละเครดิตของผู้สร้างขึ้น ใบหน้าของหญิงสาวหันมามองคนที่นั่งข้างๆ ที่ยังมองไปที่หน้าจอโทรทัศน์




    คุณกำลังกังวล ช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันสองคนระหว่างตัวคุณเองกับซอกจิน มันเป็นช่วงเวลาที่ดี อย่างการได้ใช้เวลาด้วยกันในวันหยุด เช่น การทำอาหาร หรือนั่งดูหนังด้วยกัน ถึงเเม้ว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็ทำให้คุณนั้นมีความสุขมาก ๆ ตั้งเเต่ที่ได้รู้จักกัน ตอนอยู่ในสถานะรุ่นพี่ที่ทำงาน จนถึงได้คบกันในสถานะแฟน ตอนนี้ก็เกือบสองปี



    ความกังวลที่ว่าคือความไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นยังไง เเน่นอนว่าทั้งสองผ่านประสบการณ์การสร้างความสัมพันธ์ต่างๆ มากมาย มันก็มีทั้งดีเเละไม่ดี เเต่ระหว่างที่คนทั้งสองได้คบกันนั้นเเทบจะเรียกว่าเป็นความสัมพันธ์ในฝันเลยก็ได้ เพราะนอกจากแทบจะไม่กระทบกระทั่งกันเเล้ว (เเม้ว่าจะทะเลาะกันเเต่สามารถทำความเข้าใจกันเเละกันไปได้) ทั้งสองยังเข้ากันได้ดีมากๆ ด้วย จนคุณอดไม่ได้ที่จะกังวลว่าต่อจากนี้ ถ้าเกิดเรื่องที่ทำให้ต้องทะเลาะกันรุนเเรง เธอจะรับมันได้หรือเปล่า



    "คิดอะไรอยู่..." เสียงเรียกของชายหนุ่ม ปลุกคุณให้ตื่นจากภวังค์ เงยหน้ามองสบตากับเจ้าของเสียงจนเห็นรอยยิ้มกรุ่มกริ่มประดับอยู่บนใบหน้าคม



    "ป..เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร" คุณปฏิเสธแผ่วเบาก่อนเสหน้าไปทางอื่น ทำทีจะลุกขึ้น เเต่โดนอีกฝ่ายคว้าตัวไปกอดจนไม่สามารถลุกได้ เนื้อตัวถูกวางบนตักของชายหนุ่มอย่างพอดิบพอดี



    เเน่ะ พูดมาเร็ว” พลางจับต้นเเขนของคุณ โน้มใบหน้าสบกับดวงตาโตที่มีความกังวลอย่างจริงจัง คุณหน้ามุ่ย หากแต่แก้มใสปรากฏริ้วแดงปลั่งชัดขึ้นทีละน้อย




    ไม่เอาอ่ะ...เฮ้ย หยุดก่อนจะทำอะไร” ยังไม่ขึ้นพูดจบประโยค คุณก็ต้องอุทานออกมา เพราะใบหน้าคมโน้มลงมาจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นนั้น



    ปากแข็
    งจัง ดูก็รู้เเล้วว่าคิดอะไรอยู่”




    รู้ได้ไง” คุณเอ่ยอย่างตกใจที่ซอกจินดูออก ตาโตเบิกโพลงอย่างประหลาดใจ นิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มชี้ที่คิ้วเรียวบนใบหน้าของคุณที่ขมวดเข้าหากันเเทนคำตอบ




    เนี่ย เด็กดื้อ ปากเเข็ง ปากหนักตลอด สงสัยต้องใช้กำลังล่ะ” เจ้าของไหล่กว้างบ่นอุบอิบ เเล้วหรี่ตาอย่างมีเลศนัย





    อะไร’ ยังไม่ทันได้เอ่ยตามความคิด ริมฝีปากอวบอิ่มของซอกจินก็แนบลงมาที่อวัยวะเดียวกันของคุณ เพราะไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ริมฝีปากเผยอรับลิ้นนุ่มๆ ของอีกฝ่ายเข้ามา ในขณะที่เจ้าของมันเชยคางของคุณเพื่อให้ขยับได้ถนัดขึ้น




    เเม้ว่าจะเคยจูบกันมาบ้าง เเต่นั่นก็เป็นเพียงเเค่จูบเเบบริมฝีปากสัมผัสกัน ไม่เคยรุกล้ำเข้ามาเหมือนเช่นตอนนี้ คุณทำอะไรไม่ถูกได้เเต่กำเสื้อที่ไหล่ของซอกจินไว้เเน่นอย่างคนไม่ประสา ลิ้นนุ่มเกี่ยวทักทายเชิญชวนอย่างชำนาญจนคุณที่ไม่มีประสบการณ์ทำได้เเค่ตอบรับอย่างไม่มั่นใจพลางส่งเสียงร้องในลำคออย่างเผลอตัว เเละไม่รู้สึกตัวเลยว่ามือหนาของอีกฝ่ายบีบเฟ้นอยู่เเถวชายเสื้อ




    ร่างของคุณกำลังสั่นระริกถูกต้อนจนมุมด้วยจุมพิตของอีกฝ่าย ในหัวไม่สามารถคิดอะไรออกได้อีก ได้เเต่ปล่อยให้อีกฝ่ายชักจูงไป ซอกจินที่ตักตวงจนพอใจก็ผละริมฝีปากออกอย่างเเช่มช้า เเต่ไม่ได้ไปไหนใกล้เข้าซุกไซร้กับซอกคอของคนตรงหน้าพลางจูบซับผิวของอีกคนด้วยความรักใคร่ ตอนนี้คุณเเทบไม่เหลือสติใดๆ เเล้ว




    มือใหญ่สอดลอดชายเสื้อเข้ามาสัมผัสผิวเนียนภายใต้เสื้อผ้า ขณะที่ใบหน้าคมระดมจูบซับผิวที่ต้นตอนับครั้งไม่ถ้วน ขนทั่วร่างลุกชันขึ้นเพราะสัมผัสที่ไม่คุ้นเคย คุณกำเสื้ออีกฝ่ายไว้เเน่นอย่างต้องการที่ยึดเหนี่ยว





    เมื่อมือใหญ่สอดมาลึกจนถึงบริเวณหน้าอก ความหนาวจากแอร์เย็นปะทะตามเสื้อยืดตัวบางที่เลิกขึ้น เมื่อนั้นคุณก็ได้สติ ครางฮือต่อต้านทันทีพลางผลักอีกฝ่ายออกไม่เเรงนัก





    "เดี๋ยว....ก่อน" คนพูดจับใบหน้าคมของอีกฝ่ายไว้ ดวงตาคมวาบวับด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายเงยขึ้นสบตามองคุณ มวลอารมณ์เเละบรรยากาศรอบตัวมันคุกรุ่นจนเเทบหูอื้อตาลาย





    "? " พอโดนสบตาด้วยตรงๆ คุณกลับพูดอะไรไม่ออก เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันรวดเร็วจนจับต้นชนปลายไม่ถูก





    "โกรธรึเปล่า..." จู่ๆ อีกฝ่ายก็เอ่ยออกมาคิม ซอกจินถอนหายใจพลางลูบหัวคนที่ยังพูดอะไรไม่ออก




    "ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ ....เเต่" คุณรีบบอกปฎิเสธทันทีที่อีกฝ่ายทำหน้าหงอยขึ้นมา ก่อนจะทำหน้างุนงงทันทีที่ได้ยินประโยคถัดมา "มีเรื่องจะถามให้เเน่ใจ"





    "ถ้าเกิดวันนึงเรามีเรื่องผิดใจกัน ถึงวันนั้นพี่จะปล่อยมือเรารึเปล่า"คำถามซื่อตรงสมกับเป็นคุณพรั่งพรูออกมา จบประโยคนั้นทำให้ซอกจินหลุดขำออกมาเล็กน้อย




    "สมกับเป็น......จริงๆ เเหละน่า" คนตัวโตรั้งอีกฝ่ายเข้ามาในอ้อมกอด ใบหน้าซุกไหล่เนียนพลางลูบกลุ่มผมสีเข้มนิ้มมือเบาๆ "ชอบคิดมากอยู่เรื่อยเลย"




    "ก็คิดไว้เผื่อก่อนไม่ได้เหรอคะ"




    "มันก็ได้อยู่ เเต่ว่ามันก็เป็นเรื่องของอนาคตนะ"




    "...."




    "เเต่ถ้าจะให้พูดตอนนี้ยังไงก็ไม่มีทางปล่อยมือหรอก ถ้าคิดว่าพี่จะทิ้งเราง่ายๆ เสียใจด้วยนะ" ซอกจินพูดด้วยอารมณ์เชิงหยอกล้อ อ้อมกอดที่รัดรึงเเน่นขึ้นด้วยความหมั่นเขี้ยว จุ๊บกระหม่อมคุณซ้ายทีขวาที คนในอ้อมกอดดิ้นพัลวัน คนนึกสนุกกลับยิ่งชอบใจ ยิ่งแกล้ง




    เเล้วเรารักพี่รึยัง” เจ้าของอ้อมกอดที่รักเเน่นเอ่ยเสียงทุ้มถาม




    “......” คนถูกถามตะลึงไม่คิดว่าจะโดนเสียเอง ตาโตเป็นลูกตำลึงเพราะมัวเเต่อ้ำอึ้งพูดไม่ออก ซอกจินเริ่มเเสร้งทำหน้างอน





    ไม่รักกันเเล้วเหรอ” คนพูดเบะปากงอนเพิ่ม มันดูตลกมากกว่าหากอยู่สถานการณ์ปกติ เเต่ตอนนี้คนโดนถามกลับต้องรวบรวมความกล้าบอกความรู้ในใจออกไป




    รักสิ จะให้ไปรักใครเล่า ถ้าไม่รักพี่จิน” คุณเอาหน้าซุกไหล่กว้างของอีกฝ่าย เสียงพูดค่อยๆ เบาลงเรื่อยๆ จนอีกคนต้องเเกล้ง




    เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะคะ” คุณงับไหล่ของจินไม่เเรงมากด้วยความหมั่นไส้ คนเจ็บร้องโอดโอยเบาๆ ก่อนคุณจะยกตัวขึ้นกระซิบเเนบหูของเขา




    รักนะคะ” ถ้อยคำหวานนั้นสั่นพร่า เเต่กลับชัดเจนในใจของซอกจิน คนพูดเสร็จหันหน้าไปทางอื่นเพราะมองตาชายหนุ่มตอนนี้หัวใจต้องเต้นเเรงจนทะลุออกมาเเน่ ไม่ช้ามือใหญ่ก็จับหน้าคุณให้หันกลับมาพร้อมประทับริมฝีปากบนตำเเหน่งเดียวกัน




    จูบหวานเเต่หากลึกซึ้งอยู่ในทีเป็นสิ่งที่คุณรู้สึก เเม้อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรเเต่หากการกระทำนั้นทำให้คุณได้รับรู้ถึงความรักเเละความต้องการบางอย่างได้อย่างเต็มเปี่ยม เริ่มตอบโต้คนที่รุกไล่คุณด้วยความไม่เเน่ใจ ซอกจินเอ็นดูกับการกระทำนั้นปล่อยให้คุณลองรุกไล่เขาดูบ้าง จนลมหายใจทั้งหมดของคุณแทบปลิดปลิวเพราะมัวเเต่เพลินกับประสบการณ์ใหม่ตรงหน้า




    คุณต้องชิงลมหายใจกลับคืนด้วยการผละใบหน้าออก เเต่ใบหน้าหล่อเหลากลับแทรกเข้ามาอย่างเอาเเต่ใจ จนคุณต้องร้องห้ามพลางหอบหายใจหนัก ซอกจินขมวดคิ้วอย่างขัดใจเเต่หากไล่ริมฝีปากประทับไปทั่วใบหน้าแดงกร่ำของคนที่หอบเหนื่อยด้วยความปราถนา




    "คืนนี้ขอ'กอด'ได้ไหม" คำถามที่ทำให้หัวใจคนฟังเต้นระรัว เลือดสูบฉีดทั่วทั้งใบหน้าใส คุณรู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นลม เพราะถึงรับรู้ความหมายที่ลึกลงไปของคำว่า 'กอด' ของชายหนุ่ม

















     
    CUT : READAWRITE











    100% Loaded 

                                              
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×