อย่ากเปิดร้านในต่างโลกแบบสบายๆทังทีไงมันวุ่นวายแบบนี้ละคับ(ชื่อชัวคราว)

ผมไม่รู้ว่าตายยังไง แต่ทีรู้ๆผมเกิดไหม่แถมเป็นตางโลกด้วย ถ้าพวกคุณคิดว่าผมจะไปเป็นนักผจภัยหรือผู้กล้าแล้วละก็คุณคิดผิทคับ ผมจะเปิดร้านอาหารในต่างโลกคุณฟังไม่ผิทรอกคับร้านอาหาร ก็ทีผมถูกสงมาเป็นเมืองเล็กๆที่ไม่มีร้านอาหารหรือทีพักให้ นักผจญภัย เลยแต่มีกิลนักผจญภัยแปลไหมคับในนิยายทีผมหรือไหมก็พวกคุณเคยอ่านมันต้องมีแต่ทีนี้ไม่มีคับ งง สิรอไรผมเลยคิดว่าจะเปิดร้านอาหารกับทีพักนักผจญภัยถ้าด้วยดีผมอาดจะลองทำอยางอืนลงขายดูไม่นามีปันหาถ้าในเมืองเล็กๆแบบนี้ไม่มีร้านบางร้านละนะผมคงทำแนนแตขอ เป็นร้านอาหารแบบมีทีพักนักผจญภัยเล็กๆไปกอนแล้วกัน แต่ทีนักใจสุดคือไม่มีปลูกพืชทำไรนาหรือทำฟาร์มสัตว์อยูเลยนีสิ พอลองไปถามดูไงตองตีมอนสเตอร์เอาวัตถุดิบอยางเดียวละคับ ไม่ว่าจะเป็น วัตถุทำอาหาร,แร่ต่างๆ,ของประดิษฐ์(นังสัตว์,ขนเกาะ,ฝ้าย,อะไรพวกนี้)ตีมอนดรอบอยางเดียวเช็งจิด มีสามทางให้เลือก ระหวาเขียวคำร้องขอรอนักผจญภัยเห็น,หรือต้องไปลาเอง,ไม่ก็จางนักผจญภัย(จะราคาแพงนอย)เห้อ~~อันไหนก็คิดไม่ตกแต่ทีแนนๆนะพระเจ้ายังมีทางให้ผมเลือกอีกหนึ่ง เอิมจะว่ามันเป็นรางร้ายหรือรางดีละ ก็พระเจ้าให้ตั๋วกาชาผมมา=_=บอกเลย ไม่เกลือก็ดวงดีละ แต่อะไรคือการกำสอยคอรูปพระจันทร์ดาวจากทีจะมีตู้กาชาออกมาไงมีสาวหูกระตายใสชุดเมดออกมาจากสอยคอแทน(วะ)คับไม่เขาใจ สักนิดเดียว!! แถมไอทาเหมือนเมดคาเฟ่กอนเปิดกาชาคือไร!! โอถึงจะเป็นโลกแฟนตาอะไรก็เกิดขึ้นได้แต่ช้วยมีขอบเขตบางเถอะคับขอร้องรับไม่ได้!!มาแค่ทำทาท่างมุงมิงกอนเปิดกาชาแค่นี้แล้วกลับเขาไปในสอยคอ ไม่ได้ช้วยไรไปมากกวานี้เลยคับ ถ้ามาแบบนี้ผมขอเปลือนเป็นตู้กาชาโงๆเถอะขอร้อง!!เห้อบนไปก็เทานันผมชังเถอะหาถามร้านรางไม่ก็พวกทีดินสัก ถูกใจคอยชื้อแล้วกันไปกอนนะคับ

(คอมเมนได้ไม่กัดคะ ถ้าชองติดตามอ่านกันด้วยนะคะ)