"กงฟู" นักสู้ นักรัก

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกในมหาลัย

     อ่านซักนิด ก่อนจะอ่านเรื่องนี้นะคะ

เรื่องนี้แต่งมาจากเรื่องจริง แต่เปลี่ยนชื่อตัวละคร และเพิ่มเติมเนื้อหานิดหน่อย แต่ขอบอก เรื่องจริงค่ะ

************************************                                ************************************

      

       วันนี้ก็เป็นอีกวัน ที่สถานศึกษาชื่อดัง “จิวเวอลี่ ยูนิเวอร์ซิตี้” มีนักเรียนเข้าออกมากมาย ทั้งนี้เพราะโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนนานาชาติ ตั้งอยู่ใจกลางเมือง และมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก เปิดเรียนทั้งระบบนานาชาติ   2ภาษา

สามัญ   โปรแกรมกีฬา   มัธยม  ประถมศึกษา  และมหาวิทยาลัย ซึ่งวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก มีนักเรียนมาลงทะเบียนแออัด  “นักเรียนมัธยมทุกท่าน มาลงทะเบียนใต้ตึกอำนวยการขณะนี้เลยค่ะ”  เสียงหวานๆของอาจารย์ประชาสัมพันธ์ดังขึ้น  ใต้ตึกอำนวยการ มีนักเรียนแน่นขนัดรอลงทะเบียนเรียนเยอะแยะ

       “แดเนียล  คร๊าก ครับ” เด็หหนุ่มชาวเมริกัน หน้าตาดี ผมสีทอง ร่างสุง หุ่นนักกีฬา บอกชื่อของตนให้กับพนักงานลงทะเบียน พร้อมกับขีดถูกลงในช่องข้างๆชื่อของตนเอง

       “กรี๊ด คนอะไรหล่อจัง ขอเบอร์ได้มั้ยคะ” เด็กสาวผมสีชมพูทรงกิ๊ปเก๋พูดขึ้น แต่แดเนียล

ไม่สนใจเธอเลยผงะถอยหลังไป

        “สตีเว่น  แมคลีฟ ครับ” เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล พูดกับพนักงานลงทะเบียน แล้วเดินออกมาเจอกับแดเนียลพอดี

        “ขอโทษนะครับ ม.1เหมือนกันหรอ” แดเนียลถามสตีเว่น

        “ครับ ฉันสตีเว่น  แมคลีฟ เรียกว่าสตีฟว์ก็ได้ ใครๆก็เรียกฉันอย่างนั้น”

        “อืมม์ เราแดเนียลนะ แดเนียล  คร๊าก เรียกเราว่าแดนนะ ยินดีที่ได้รู้จัก” แดเนียลตอบ พร้อมยื่นมือมาให้

        “เช่นกันแดน” สตีเว่นยื่นมือไปจับมือกับแดเนียลและยิ้มให้

        “ไปกันเถอะแดน ไปดูรายชื่อว่าเราจะได้อยู่ห้องไหนกัน” สตีเว่นพูดต่อ ทั้ง 2 คนเดินไปสำรวจรายชื่อและมาหยุดตรงกระดาษรายชื่อแผ่นหนึ่ง

                     บ้านพักหลังที่ 146

        แดเนียล  คร๊าก            แผนก     โปรแกรมกีฬา                                ระดับ มัธยม

        ลีเยงฮัว                        แผนก      นานาชาติ                                      ระดับ มัธยม

        สตีเว่น  แมคลีฟ          แผนก      โปรแกรมกีฬา                               ระดับ มัธยม

        คิมาเมะ  เรียวจิ           แผนก       2 ภาษา                                          ระดับ มัธยม

        แสงภูมิ   นิมิตรกุล      แผนก       สามัญ                                           ระดับ มัธยม

        จอร์ช      เลเยอร์         แผนก       2 ภาษา                                          ระดับ มัธยม

        บาบาร่า   วิลล์สัน       แผนก       2 ภาษา                                          ระดับ มัธยม

        ลี่หยงฟ่าน                   แผนก       นานาชาติ                                      ระดับ มัธยม

        พิมพ์ภา   พิทักษ์สกุล  แผนก       2 ภาษา                                          ระดับ มัธยม

        อิชิเซะ      ฮิคาริ          แผนก        นานาชาติ                                      ระดับ มัธยม

        แอนนา     เลอร์ตูร์     แผนก         นานาชาติ                                      ระดับ มัธยม

        เจนนี่         วีซ่า           แผนก        2 ภาษา                                          ระดับ มัธยม

         “แดนเราได้อยู่บ้านพักเดียวกันนะ” สตีเว่นพูดพร้อมเดินออกจากฝูงชนที่แน่นขนัด

         “อือ แล้วที่เหลือน่ะ นายเจอเค้าบ้างรึยัง” แดเนียลถามต่อ

          “ปล่าว แต่เดี๋ยวก็คงเจอ” สตีเว่นพูด แล้วทั้ง 2 ก็เดินไปได้ไม่ถึง 3 ก้าวก็มีเสียงหวานๆประกาศขึ้น

           “นักเรียนมัธยมทุกท่านคะ ขอให้นักเรียนมารวมตัวที่หน้าประชาสัมพันธ์ ด่วนเลยค่ะ” เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้น

           “เฮ้ยแดน ไปกันเร็วๆดิ” สตีเว่นเรียกแดเนียล  พร้อมกับก้าวเดินนำไปหน้าประชาสัมพันธ์ กำลังจะถามแดเนียลว่าทำอย่างไรต่อไป ก็เห็นแดเนียลเดินไปยังรถที่มีหมายเลข 146 ติดไว้ สตีเว่นรับวิ่งตาม ขึ้นไปบนรถและเห็นเด็กกลุ่มหนึ่งประมาณ 5-6 คนนั่งอยู่ แดเนียลเดินนั่งข้างๆเด็กหนุ้มผมดำคนหนึ่ง เขาหันมายิ้มให้แดเนียลและพูดว่า

        “หวัดดี นายชื่อไรหรอ เราชื่อ คิมาเมะ  เรียวจิ” เด็กหนุ่มผมดำชาวญี่ปุ่นทัก

        “อือ หวัดดี เราชื่อ แดเนียล  คร๊าก” แดเนียลตอบและจับมือกับเรียวจิ ระหว่างนั้นมีคนเดินมาบนรถเพิ่มขึ้น จนครบ 12 คน ก็ออกเดินทางกัน คนในรถก็เริ่มทำความรู้จักกันมากขึ้น

  “หวัดดีจ๊ะ ฉันชื่อ พิมพ์ภา  พิทักษ์สกุลนะ พวกเธอล่ะ ชื่ออะไรหรอ” เด็กสาวผมสีน้ำผึ้ง ชาวฝรั่งเศสทัก เพื่อนๆผู้หญิง

   “ฉันชื่อ เจนนี่  วีซ่า มาจากอังกฤษ” เด็กสาวนัยน์ตาสีเขียวสดใสพูดต่อ

   “ฉันชื่อ บาบาร่า  วิลล์สัน มาจากอังกฤษเหมือนกันจ๊ะ” บาบาร่าเป็นเด็กสาวผมยาวถึงเอว ถักเปีย 2 ข้างดูน่ารัก

   “อิชิเซะ  ฮิคาริจ๊ะ  มาจากญี่ปุ่นค่ะ” เด็กสาวผมดำ ทักทาย ใบหน้ายิ้มแย้ม

    “ฉันชื่อ  แอนนา  เลอร์ตูร์ มาจากกรุงปารีส ฝรั่งเศสจ๊ะ” คราวนี้เด็กสาวผมสีบรอนซ์รวมหางม้าพลิ้วไสวพูดขึ้นบ้าง

     “ลี่หยงฟ่าน  เป็นชาวไทยเชื้อสายจีน” เด็กสาวผมดำขลับยาวประบ่า คาดผมไว้ดูเรียบร้อย พูดอย่างเรียบๆ เคร่งขรึม คนในรถนั่งคุยกันไปซักพักหนึ่ง รถก็จอดลง มีรุ่นพี่4-5 คนคอยต้อนรับอยู่

     “สวัสดีจ๊ะน้อง พี่เป็นคณะกรรมการนักเรียนชื่อ เฟิร์นจ๊ะ” รุ่นพี่หน้าตาสะสวย หุ่นดีราวนางแบบทักน้องๆ

     “พี่คงไม่ต้องแนะนำอะไรมากนะคะ แค่บอกว่าบ้านน้องอยุ่ฝั่งนู้น เพราะในเครื่องคอมที่บ้านพักน้องมีข้อ

มูลครบถ้วนเลยล่ะ” พี่เฟิร์นพุดต่อ ทั้งหมดเดินไปยังบ้านพัก แล้วพี่เฟิร์นก็ให้คีย์การ์ดของบ้านไว้ ทั้งหมดเดินเข้าไปในบ้าน แล้วต้องตะลึงกับความหรูหราสวยงามของบ้านหลังนี้  พิมพ์ภาเลือกที่นั่งมุมหนึ่งแล้วมานั่งคุยกับเพื่อน

   “ฉันอยากให้เพื่อนๆทุกคนแนะนำตัวกันค่ะ ฉันชื่อ พิมพ์ภา  พิทักษ์สกุล เรียนแผนก 2 ภาษา” พิมพ์ภาพูด

   “เราชื่อแสงภูมิ  นิมิตรกุล เรียนแผนก สามัญ ยินดีที่ได้รุ้จัก เราเรียกเธอว่าพิมพ์นะ” แสงภูมิพูด พิมพ์ภาพยังหน้า

   “งั้นฉันจะเรียกเธอว่าภูมิ” พิมพ์ภาพูด

   “เราชื่อแดเนียล  คร๊าก และนั่นเพื่อนเรา  สตีเว่น  แมคลีฟ เรียนแผนกโปรแกรมกีฬา” แดเนียลพูด สตีเว่นพยักหน้า

    “เราชื่อ คิมาเมะ เรียวจิ เรียนแผนก 2ภาษา” เรียวจิพูด

    “เราชื่อ ลีเยงฮัว เรียนแผนก นานาชาติ มาจากเกาหลี” ลีเยงฮัวพูดต่อ

    “เราชื่อ จอร์ช  เลเยอร์ เรียนแผนก 2ภาษา” จอร์ชเสริม

    “ฉัน เจนนี่ วีซ่า เรียนแผนก 2 ภาษา” เจนนี่พูดและแจกยิ้ม

    “ฉันชื่อแอนนา เลอร์ตูร์ เรียนแผนก นานาชาติ” แอนนาพูดพร้อมกับเสยผมยาวสลวย พวกผู้ชายมองแอนนาตาค้าง

     “บาบาร่า วิลล์สัน แผนก 2ภาษาค่ะ” บาบาร่าพูดเสียงหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้

     “อิชิเซะ  ฮิคาริค่ะ แผนก นานาชาติ” ฮิคาริพุด เห็นได้ชัดว่าเรรียวจิแอบมองฮิคาริ

     “ลี่หยงฟ่าน แผนกนานาชาติ” หยงฟ่านพูดได้แค่นั้น หนุ่มๆก็มองกันตาค้าง แรงกว่าตอนที่แอนนาแนะนำตัวอีก

     “โอ้โฮ สวยชิบ” แสงภูมิอุทาน

     “เอาล่ะพวกเราไปพักผ่อนกันเถอะ เรื่องอาหารนี่เดี๋ยวพวกผู้หญิงจะจัดการเอง”

พูดจบทุกคนก็แยกย้ายกันไปเลือกห้อง 30 นาทีผ่านไป ทุกคนลงมาในชุดลำลองสบายๆ พวกผุ้ชายชวนกันไปเล่นเกมส์ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนพวกผู้หญิงจูงมือกันไปเข้าครัว

    “นี่ถามหน่อย เราจะทำอะไรกินกันดี” บาบาร่าถาม

    “ไม่รู้สิบารี่ เราว่านะแบ่งงานกันทำดีกว่า ฉันขอทำสลัดนะ ง่ายดี อิอิ ฉันทำอาหารไม่เก่ง” พิมพ์ภาตอบ

    “ฉันจัดการเรื่องเครื่องดื่ม” บาบาร่ารีบพูดต่อ

    “ฉันกับคาเรนจะทำหน้าที่ล้างวัถุดิบเอง” เจนนี่พูด ฮิคาริพยังหน้า

    “เหลือแต่ฉันกับหยงฟ่านสินะ ที่ต้องทำอาหาร เฮ้อ...” แอนนาอุทานเป็นภาษาฝรั่งเศส แล้วทุกคนก็เริ่มทำ การทำงานผานไปอย่างวุ่นวาย จนน่าปวดหัว หยงฟ่านและแอนนาทำอาหารได้ดีมาก แอนนาเป็นผุ้ช่วยหยิบนู่น หยิบนี่ให้หยงฟ่าน

    “แอนนี่ฉันขอน้ำตาล เกลือ พริกไทยดำบดละเอียด นมสด ทีจ๊ะ” หยงฟ่านพูด แอนนี่ส่งของมาให้แทบจะทันที

แล้วซักพัก อาหารความหวานมากมายก็เสร็จ

    “โห น่ากินจัง” จอร์ชรีบตักกินไม่พูดไม่จา เสร้จแล้วทุกคนก็ทานของหวานก่อนจะแยกย้ายกันไปเข้านอน

     “ประกาศด่วนนนะคะ พรุ่งนี้ไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยค่ะ” เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้น และทุกคนก็นอนหลับอย่างสบายใจเฉิบ    

**************************************************************************************

จบแล้ว สั้นไปป่ะคะ ตอนนี้ยังไม่มีบทกงฟู คงจะมีกันตอนหน้าแหละค่ะ