รวมงาน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ปี 1

ลำดับตอนที่ #1 : + Freshly สัมผัสแรกในมหาวิทยาลัย +

Freshly สัมผัสแรกในมหาวิทยาลัย

                ยามรุ่งอรุณของเช้าวันใหม่นี้ช่างเป็นบรรยากาศที่แปลกใหม่ สายลมเย็นพัดผ่านหอบเอาไอเย็นกระทบใบหน้า ใบไม้ใบหญ้าที่ต้องลมก็ไหวพลิ้วไปตามทิศทางของมัน แสงแดดอุ่นๆ ยามเช้าส่องกระทบใบหน้านวลขาว น้ำภายในอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่เบื้องล่างสั่นกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่นทำให้ผู้ที่พบเห็นต่างก็รู้สึกสดชื่นตามไปด้วย

                แต่เช้าอันดีก็กลับมีความวุ่นวายเข้ามาทำลายบรรยากาศได้อย่างน่าเหลือเชื่อ นกที่พากันส่งเสียงร้องต่างพากันคาราวะยอมแพ้เสียงของผู้คนมากมายในสถานที่แห่งนี้ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่นักศึกษาใหม่ต่างพากันมาจองห้องพัก นักศึกษาคณะศิลปะศาสตร์จีนอย่าง 'นางสาวอชิรา แซ่ตั้ง' ก็เช่นกัน

                เธอมีชื่อเล่นว่า 'หยุ่น' มีผมยาวสวยสีดำขลับรับกับดวงตาคู่โต มีผิวขาวอมชมพูแลดูสุขภาพดี เธอไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มคนสวยมากแต่เธอก็น่ารักในแบบฉบับของเธอเอง และเมื่อเธอยืนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ เธอก็กลายเป็นผู้ที่มีความสูงน้อยได้ไม่ยากเท่าไรนัก

                ช่างโชคดีที่เธอสามารถเลือกห้องและจัดเก็บข้าวของเสร็จได้อย่างรวดเร็ว ถึงกระนั้นก็ 2 ชั่วโมงเข้าไปแล้ว ซึ่งผิดกับคนอื่นๆ ที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดแจงสถานที่ตั้งข้าวของต่างๆ ในห้อง ซึ่งใช้เวลาอย่างน้อยมากกว่าเธอ

                หยุ่นเดินมายังบริเวณอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ที่ถูกล้อมกรอบด้วยทางเดินซีเมนต์สีขาว มันเป็นที่แห่งหนึ่งในไม่กี่สถานที่ที่ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย และเธอก็สามารถสัมผัสมันได้จากการที่ลองมาเดินเล่นในบริเวณนี้ยามเช้าที่ผ่านมา

ผลัก!!

                เธอเดินชนอะไรบางอย่างเข้าอย่างจัง กระเป๋าสะพายข้าง สีฟ้า – ชมพู ใบโปรดลอยละลิ่วตกลงบนพื้นไม่ใกล้ไม่ไกลตัวเธอเท่าไรนัก ดิกชันนารี ไทย – ฝรั่งเศส ออกมานอนแอ้งแม้งพร้อมกับนิยายแฟนตาซีแฮร์รี่พอตเตอร์เล่มโปรดเล่มหนึ่งข้างกระเป๋า คนที่ชนเธอหรือคนที่เธอชนก็ไม่อาจจะทราบได้ก้มหน้าก้มตาเก็บของแล้วส่งมันให้เธอ หญิงสาวคนนั้นกล่าวขอโทษแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

                เมื่อเดินไปได้สักพักหนึ่งกระเพาะก็เริ่มส่งเสียงประท้วงขึ้น หยุ่นเพิ่งจะตระหนักได้ว่ายังไม่ได้กินข้าวเช้าจึงเดินไปที่สวนอาหารของของมหาวิทยาลัย เธอสั่งอาหารจานโปรดมารับประทานทันทีที่ไปถึง ข้าวผัดส่งกลิ่นหอมชวนลิ้มลองเป็นอย่างมาก หยุ่นจึงเลือกนั่งบนโต๊ะว่างตัวหนึ่งในไม่กี่ตัวแล้วจัดการลิ้มลองมัน

เหมียว...เหมียว..!!

            เสียงโทรศัพท์ร้องเตือนเจ้าของซึ่งกำลังซดน้ำหยดสุดท้ายจากปลายขวด หยุ่นวางขวดเปล่าลงบนโต๊ะแล้วหยิบมือถือขึ้นมาจากกระเป๋าสะพาย หน้าจอมือถือมีรูปจดหมายกระพริบขึ้นมา ข้อความเข้ามีสามฉบับ ฉบับแรกเป็นขอเพื่อนซี้เก่าร่วมสถาบันในโรงเรียนวรนารีเฉลิมที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในจังหวัดสงขลา อีกสองฉบับเป็นของทางบ้านที่ส่งมาจากสงขลาเช่นเดียวกัน

                เธอเลือกเปิดข้อความภาพจากเพื่อนเก่าก่อน มันเป็นภาพแมวสีขาวนวล มีดวงตาสีฟ้าใสเป็นประกาย มันกำลังนอนกลิ้งมีความสุขอยู่กับพื้นจนน่าอิจฉา เธอมองสัตว์สีขาวที่เธอชื่นชอบในจอมือถือแล้วอมยิ้ม จากนั้นก็เปิดข้อความที่ส่งมาจากทางบ้านฉบับหนึ่ง

                ข้อความบอกเป็นนัยว่าน้ามาเยี่ยมที่บ้าน แล้วฝากสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังที่ผ่านมาในวันที่ 22 มกราคม ด้วย และน้าก็บอกว่ารู้แล้วว่าเธออยากเรียนจีนมากกว่าฝรั่งเศสที่เธอเคยชอบเรียนในช่วงมัธยมมากจึงไม่ว่าอะไร บอกว่าวันเสาร์ที่จะถึงนี้มีการถ่ายทอดสดการแข่งแบดบินตันที่เธอโปรดปราน น้าซื้อของฝากกลับมาจากญี่ปุ่น รวมถึงแผ่นซีดีเพลงดงบังชินกิที่เธอชอบด้วย แถมด้วยยุทธการการขอเบอร์โทรมาจากครอบครัวขอเธอซึ่งทำให้เธอยิ้มไม่หุบ ที่บอกว่ากว่าจะได้มาครบทุกตัวก็เล่นใบเลขวันละ 2 ตัว จนได้ครบเป็นเบอร์ 8634737-980 ซึ่งต้องนำมันมาผวนกลับเป็นเลข 089-7374368 อีกด้วย และข้อความส่งท้ายที่บอกว่าขอให้เธอมีความสุขสนุกกับชีวิตมหาลัยและเพื่อนใหม่ พร้อมบอกว่าให้เปิดข้อความอีกฉบับหนึ่งด้วย

                หยุ่นเลือกเปิดข้อความภาพฉบับสุดท้ายจากทางบ้าน เธอถึงกับเบิกตากว้างเมื่อรู้ว่ามันเป็นภาพอะไร ภาพแมลงสาบตัวอ้วนน่าชังในความคิดเธอถึง 3 ตัว กำลังรุมกินยาสีฟัน เธอมองมันอย่างขยะแขยงก่อนจะลบภาพทิ้งแล้วบอกลาภาพนั้นตลอดกาล