ผู้หญิงของข้าเป็นนางมารร้าย (สนพ.ดีต่อใจ)

"ผู้หญิงของข้าเป็นนางมารร้าย"

นางร้าย : ถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นผู้หญิง ไม่รู้หรือว่าการเปลือยเท้าต่อหน้าผู้ชายเป็นเรื่องไม่สมควร

นางเอก : อย่าว่าแต่เท้าเลย ทุกคืนข้าเปลือยมากกว่านี้ยังไม่เห็นโหลวอวี้บ่นซักคำ

นางร้าย : ไร้ยางอาย

นางเอก : ไร้ยางอายอะไรกัน ขึ้นเตียงกับผู้ชายก็ต้องถอด มีใครบ้างจะทำการบ้านแล้วยังใส่เสื้อผ้าสวมรองเท้า

นางร้าย : ชั้นต่ำ! ผู้หญิงอย่างเจ้าไม่คู่ควรกับเขาสักนิด

นางเอก : ตอนเขาแบกข้ามาก็ไม่เห็นพูดเรื่องคู่ควรซักคำ เจ้าเป็นคนนอกจะเดือดร้อนแทนไปทำไมมิทราบ

          ซูอวิ๋นอาบน้ำอยู่ดีๆ ก็ถูกพ่อเทพบุตรอย่างโหลวอวี้ฉุดมา ซ้ำยังเอาแต่ถามหาแผนที่บ้าๆ นั่นอยู่ได้ พอนางบอกว่าเผาทิ้งไปแล้วเขาก็เดือดจัด แต่พอจะวาดให้ใหม่เขากลับเปลี่ยนใจไม่เอาซะงั้น "เป็นแผนที่มนุษย์ให้ข้าก็แล้วกัน" อา....เล่นยื่นหน้ามากระซิบแบบนี้ สาวน้อยอย่างซูอวิ๋นก็ต้องสั่นไหวเป็นธรรมดา ถึงนางไม่เต็มใจจะอยู่กับเขา แต่ก็ไม่ได้แปลว่านางไม่เต็มใจจะลวนลามเขานี่ ก็โหลวอวี้หล่อเหลาเย้ายวนชวนล้วงเสียขนาดนี้ คนบ้าผู้ชายหล่ออย่างซูอวิ๋นหรือจะอดใจไหว "ยอดรักกกกกก!!  อกท่านช่างน่ากัดอะไรเช่นนี้"