ลิขิตรักชั่วนิรันด์

ตอนที่ 1 การเดินทางของชีวิต
 "ฮัลโหล สวัสดีค่ะ...."
 "นี่ อิ้งค์ แกอยู่ไหน ฉันมารอแก ที่รถไฟแล้วนะรถจะออกแล้วนะแก"
 "เออ ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ แกขึ้นไปรอบนรถเไฟลยนะเจน"
 เพื่อนของฉันโทรมาตามแล้ว อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเรากำลังจะเดินทางไปกรุงเทพกัน และในที่สุดก็มาถึงสถานีรถไฟแล้ว ฉัน หยิบตั๋วขึ้นมาจากกระเป๋า เพื่อจะให้เจ้าหน้าที่ดู
 "เฮ้ อิ้งค์ ทางนี้"
 "โห แกจองเป็นห้องนอน เลยหรอวะ รวยเชียวนะ"
 "เออ แล้วนี่ ม.4 แกจะต่ออะไรวะ"
 "ฉันว่า จะต่อโรงเรียนเดิมเราอะ แล้วแกหละเจน"
 "ฉันจะ ต่อที่เดิมเหมือนกัน"
 "ไปติว คราวนี้คงได้ความรู้กลับมาเยอะเลยนะ แก"
 "เออ ฉันก็กะไว้อย่างนั้นแหละ"
 "นี่ก็ เที่ยงคืนแล้ว นอนก่อนเหอะ เก็บแรง"
 "เออ กู๊ดไนท์ อิ้งค์"
 ฉัน กำลังจะต่อ ม.4 แล้ว ไม่น่าเชื่อ เด็กขี้แย อย่างฉันจะกลายเป็นผู้ใหญ่แล้ว ในระยะทางอีกไม่กี่กิโลเมตร
มันคงจะให้ประสบการณ์ ที่ดีกับฉัน มากขึ้น
 ฉัน ชื่ออิ้งค์ ส่วนเพื่อนที่สนิทของฉันคนนี้ ชื่อเจน เรามักจะไป ติวด้วยกันทุกปี เช่นเดียวกันกับปีนี้
เราทั้งสองคน เป็นเด็กโรงเรียนรัฐ ที่อยู่ต่างจังหวัด แต่ ก็มีชื่อเสียงไม่เบาในจังหวัดนั้น
 "เจน แกตื่นได้แล้ว ถึงกรุงเทพแล้ว ตื่น..ๆ"
 "เออ ตื่นแล้วๆ หนวกหนูวะ"
 เราทั้งสองคนลงจากรถไฟ ที่สถานีหัวลำโพง และเดินทางไปยัง บ้านพักของฉันมากรุงเทพทุกปี
ฉันก็จะมาพัก กับคุณป้าของฉัน แต่ว่า ฉันกับป้าไม่ค่อยจะได้เจอกันสักเท่าไหร่ เพราะป้าของฉัน ต้องไปมาระหว่าง ไทยกับ อเมริกาบ่อยๆ เลยไม่ค่อยได้เจอกัน
 "โอ้โห นี่รึบางบอก ฮาๆ" เพื่อนของฉัน ตื่นเต้น ราวกับไม่เคยมา
 "นี่ เจน มา10 ครั้งแล้ว นะเว้ย เห็นเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเลย"
 "ก็มันอดใจไม่อยู่ มาทีไรก็เจริญขึ้นทุกทีเลยนี่หว่า"
 "แล้วแก จะพักที่ไหนอะ เจน"
 "แกละอิ้งค์ ฉันว่าจะไปพัก กับพี่อะ"
 "ฉันพักที่เดิม งั้นเราแยกทางกันตรงนี้นะ เจอกันพรุ่งนี้"
 "บาย เจอกันที่เรียนนะ"