i have a son i have a daughter ah~ what the ------

ลำดับตอนที่ #51 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

ใบสมัคร

รูป 

บทที่จะสมัคร :ผู้ให้เช่า

ชื่อ - นามสกุล : แอนเทียร์ ดี. เทอเพย์ I Antiar D.Terpe

ชื่อเล่น :เทียร์

ลักษณะภายนอก : ชายหนุ่มร่างโปร่ง ใบหน้าเกลี้ยงเกลาเนียนใสไร้รอยตำหนิเหมือนคุณชายเจ้าสำอาง ทั้งหล่อเหลาและดูน่ารักเมื่อยามแย้มยิ้มสดใส ดวงตากลมโตสีใบช้ารับกับคิ้วเรียวสวยและจมูกโด่งเล็กน้อยได้รูป ริมฝีปากบางประดับรอยยิ้มชุ่มชื่นสุขภาพดี เรือนผมสีเปลือกไม้คลอเคลียกับใบหน้ายิ่งเสริมให้เขาดูน่ามอง ซวยสั้นละต้นคอนุ่มนิ่มเงางามดุจขนแมว ส่วนสูง172เซนฯ เสริมด้วยรองเท้าส้นสูงอีก3เซนฯ และน้ำหนักเพียง 59กก. สวมใส่ด้วยชุดแบบคุณชายเนื้อผ้าชั้นดีลวดลายงดงาม และเครื่องประดับอีกเล็กน้อย 

นิสัย : น่ารัก... แค่กๆ! คุณชายผู้อ่อนโยนใบหน้าเนียนใสประดับรอยยิ้มอบอุ่นไว้เสมอๆ ไม่ว่าจะกิริยาท่าทางหรือคำพูดล้วนสมบูรณ์แบบ เป็นเพอร์เฟคแมนที่สาวๆใฝ่ฝัน แต่อนิจจา  เพราะเหมือนรังสีความหล่อและสวย(?)ในบางที ทำให้สาวๆหมดกำลังใจกันเป็นแถวด้วยความที่ไม่คิดว่าตนคู่ควรกับเขา จึงทำให้เขายังคงโสดสนิทมาถึงปัจจุบัน...

          เขาเป็นคนที่กล้าได้กล้าเสียมาก ชอบลองอะไรใหม่ๆ และแปลกๆ ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มมักเก็บความตื่นเต้นและความคิดสนุกๆไว้เสมอ จนบางทีก็ทำคนอื่นเสียวสันหลังว่าเจ้าตัวจะมาไม้ไหน

          มีบุคลิกเหมือนลูกหมา ไม่ว่าจะความซุกซนไม่อยู่กับที่หาตัวเจอยากเหมือนผี แต่พอไม่อยากเจอดันเจอ ความน่าสงสารตอนที่ทำคนอื่นเขาเดือดร้อน บรรยากาศซึมๆ สีหน้าจ๋อยๆและแววตาน่าสงสารเผลอๆอาจเบลอเห็นภาพหูหางหมาตกออกมาจากตัวเขาด้วย ดังนั้นเวลาเขาทำอะไรก็มักจะได้รับการให้อภัยเสมอ เพราะทนต่อว่าเขาไม่ได้

          เป็นประเภทที่ปล่อยฟีโรโมนรุนแรงออกมาโดยไม่รู้ตัว แล้วยังคาดเดาอารมณ์ของคนอื่นไม่เก่งอีกตังหาก เพราะงั้นถ้าเขาเผลอทำอะไรที่สะเทือนหัวใจใครเขา เขาก็คงไม่รู้หรอก แล้วยิ่งเขาเป็นพวกซื่อๆในเรื่องพวกนี้ด้วยแล้ว...(สมควรที่โสด)

          มีความเป็นผู้ใหญ่อยู่พอสมควร ถ้าอยู่กับคนที่อายุน้อยกว่าจะรู้สึกอยากดูแล(ถึงแม้บางครั้งจะเป็นฝ่ายถูกดูแล) ใจดี ชอบช่วยเหลือ ร่าเริงมาก โดยเฉพาะตอนอยู่กับเด็กตัวเล็กๆ(ทารก) ให้อารมณ์เหมือนคุณแม่(?) มีความเป็นผู้นำขึ้นมา ทั้งที่ปกติไม่มี ดูน่าเชื่อถือขึ้นมาเล็กน้อย(น้อยจริงๆ) ปลอบปละโลมจิตใจคนและกระตุ้นให้คนอื่นหึกเหิมขึ้นมาได้

          เป็นคนตรงไปตรงมาจนถึงขวานผ่าซาก ด้วยความที่รับรู้ความรู้สึกหรือสัมผัสบรรยากาศรอบตัวไม่ค่อยได้ ในเวลาที่ไม่สมควรก็อาจพูดอะไรที่แทงใจคนได้หลากหลายแผล แถมยังไม่รู้ด้วยว่าตัวเองพูดผิดตรงไหน ปากไม่มีซิบรูดเท่าใดนัก หากคิดอะไรก็จะพูดออกมาแบบไม่หยุดคิด...เป็นคนสุภาพพูดจาไพเราะแต่สามารถฟังคนพูดคำหยาบหรือรุนแรงใส่ได้โดยไม่รู้สึกอะไร... เขาไม่ได้รู้สึกอะไรจริงๆนะ แต่ถ้าถามเขาว่าทำไม เขาก็จะตอบว่า "ที่บ้านผมสอนมาดีครับ"

ถ้าให้เลือกระหว่าง สีขาว สีดำ สีเทา จะเลือกสีอะไร เพราะอะไร :สีเทาครับ เพราะถ้าเป็นสีขาวผมก็คงกลัวว่ามันจะแปดเปื้อน แต่หากเป็นสีดำ ต่อให้ทาทับด้วยอะไรก็จะถูกดูดกลืนเป็นสีดำเหมือนเดิม ถึงแม้ว่ามันจะเหมือนสีที่โลเลระหว่างทั้งสอง แต่จริงๆแล้วแสดงถึงความมมันคงไม่เอนเอียงไปทางใดทางนึงมากกว่า พร้อม...ที่จะแปดเปื้อนสีสัน พร้อมที่จะแสดงตัวตน...เฮ้อ...ถ้าไม่เข้าใจก็อย่ามาโทษผมนะครับ ก็อยากมาถามผมเองนี่...

ประวัติเกี่ยวกับครอบครัว :เป็นคุณชายคนสำคัญของบ้าน รูปหล่อ บ้านรวย นิสัยดี(?)แต่ยังโสด ซิง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...(ไม่มีใครกล้าเอา...) เป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง ทำงานสร้างเงินเข้าบ้านกองโตไปวันๆแล้วเกิดเบื่อขึ้นมา อยากหาอะไรทำเยอะๆ แต่เจ้าตัวดันอยากทำแม้กระทั่งงานบ้าน ปลูกต้นไม้ ขัดส้วมซะงั้น ดังนั้นคุณพ่อคุณแม่ของเขาจึงหางานอดิเรกให้เขาทำเป็นหลักเป็นแหล่ง(?) เพื่อป้องกันไม่ให้คุณชายผู้สมบูรณ์แบบของบ้านแปรสภาพตัวเองไปเป็นยาจก นั้นก็คือการแต่งนิยาย ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะชอบมากทีเดียว

อายุ : 26

อาชีพที่ชื่นชอบหรืออยากเป็น : นักเขียนนิยาย

อาวุธ : ---(คุณชายค่ะ คุณชาย ไม่เคยจับของมีคม)

ความสามารถพิเศษ : เปลี่ยนเรื่องพูดได้อย่างรวดเร็ว...ถือเป็นความสามารถมั้ยนะ ถถถ เล่นเปียโน ความอดทนสูงมากแบบไม่เห็นยอดกราฟ วาดรูปทิวทัศน์ ทำอาหาร(ยาพิษ) เกลี้ยกล่อมให้คล้อยตาม ยั่วคนอื่นเก่ง(ในหลายๆความหมาย) 

จุดอ่อน : ร่างกายไม่ได้แข็งแรงอะไร(คุณช๊ายคุณชาย)

จุดแข็ง :ใจเย็นมาก อดทน(ศรีทนได้!) ฉลาดมากเคอะบอกเลย

แพ้ : น้ำหอมกลิ่นแรงๆเกรดต่ำ(เทียร์:ของผมต้องน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆชวนเคลิ้มแต่ติดทน!ฉีดชาตินี้ติดทนยันชาติหน้า!) อาการ:เขาจะบีบจมูกตัวเองไว้เพื่อที่จะไม่ต้องดม พลางโบกมือเหมือนไล่หมาประหนึ่งว่ามันจะหายเหม็น หน้าตายิ้มๆคุณชายจะยู่ลงทันตา หลังจากนั่นก็จะก็จะลากตัวเองไปจุ่มน้ำ(อาบน้ำนั่นเอง)

  เหงื่อ อาการ:เหนียวตัวจนเขาต้องเอาผ้าเช็ดหน้ามาขัดๆถูๆตัวเองปานขอหวย บางครั้งเขาก็มักถูแรงไปจนผิวนิ่มๆเสียหมด  แถมตอนที่เขาเหนียวตัวมากๆนิสัยขี้บ่นงุ้งงิ้งๆก็ไม่รู้ไปผุดมาจากไหน เล่นเอาทั้งหนวกหูทั้งรำคาญ และเพื่อสวัสดิภาพของหู คนในบ้านจึงมักจะเตรียมพร้อมสำหรับการอาบน้ำของเขาเสมอ(แชมพูเต็มบ้าน)

เกลียด/กลัว :แมลงสาป หนู หนอน จิ้งจก ตุ๊กแก กิ้งก่า กิ้งกือ...(แล้วยังจะไปทำงานบ้านอีกนะ...) อาการ: แม้นใบหน้าของนางจะยังคงประดับรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มของเขาดูจะเป็นยิ้มค้างซะมากกว่า อาการกลัวสุดขีดที่สังเกตได้จากเนื้อตัวที่สั่นหงึกๆปานแผ่นดินไหว9.8ริกเตอร์(?) การตอบสนองต่อผู้อื่นตกต่ำลงถึงขีดสุด คุยกับใครไม่รู้เรื่อง ปากมัวแต่พูดประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมา เช่น "เอาออกไปๆๆ" "ปีเตอร์มาๆ..."บางครั้งจะฟังไม่ได้ศัพท์เพราะอาการสะดุดเหมือนซีดีเก๊ หรือถ้าอาการหนักหน่อยเขาก็จะหาที่ยังชีพ(?) อย่างไปเกาะกะเตงๆกับคนอื่นจนคนอื่นไล่ก็ไม่ลง หนักกว่านั่นจะปีนขึ้นไปอยู่ที่สูงๆซึ่งแน่นอนว่า...ลงไม่ได้

/แมลงสาป หนู หนอน จิ้งจก ตุ๊กแก กิ้งก่า กิ้งกือ +ผี

ลักษณะการพูด :พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มหวานชวนเคลิ้มดูอบอุ่นอ่อนโยน แถมยังรู้สึกถึงบรรยากาศแปลกๆรอบๆตัวเขาด้วย เรียกตัวเองว่าผม เรียกคนอื่นว่าคุณตามด้วยชื่อ แต่ถ้าไม่รู้จะเรียกคุณเฉยๆ มีคำลงท้ายเสมอ

ตัวอย่างงง 

          "โอ๋เอ๋ ไม่ร้องนะครับ ถ้าร้องไห้มากๆระวังตาบอดนะครับ"

          "อ๊ะ คุณกินเลอะแหนะครับ เหมือนเด็กเลยนะ"//เช็ดให้

          "ขะ ขอโทษครับ อืออ...อื๋อ"//สายตาลูกหมา

          "หืม?เปล่านะครับ ผมไม่ได้จะทำอะไรซะหน่อย คิกๆ"

          "...รู้สึกไปเองรึเปล่านะ เหมือนมีใครกำลังมองอยู่เลย"//สายตาของเหยื่อฟีโรโมน

         "ทำอะไรอยู่หรอครับ?"//อยู่ๆก็โผล่มา

          "ฮะๆๆ ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่ว่า เพราะส่วนใหญ่แล้วพวกสามัญชนก็มักจะทำแบบนั้นนี่ครับ"

เพิ่มเติม :แถมหน้าตอนเจอของชอบค่ะ! จิ้ม (อย่างตอนอาบน้ำอะ)

แบบทดสอบตัวละครเล็กๆน้อยๆ

"หากมีของอยู่สี่สิ่งบนโต๊ะ ท่านจะเลือกอะไรระหว่าง มงกฎ ยารักษาโรค ดาบและยางลบ"

"ยางลบ...ล่ะมั้ง มงกุฎกับเชื้อพระวงศ์ ยารักษาโรคกับหมอ ดาบกับอัศวิน ยางลบกับปากกาในมือและนั่งเขียนเรื่องราวบนโต๊ะ อย่างนี้ตังหากล่ะถึงจะเข้ากัน แถมมันยังเบาที่สุดด้วย ว่ามั้ยครับ?"

คุยกับผู้เขียน

"สวัสดีค่าา เรียกเราว่าอากินะ ตัวเธอชื่ออะไร"

"อันตัวเรานั้นมีชื่อว่ายาฟุ มาจาก เสียง ยัฟ! ยัฟ!เหมือนเคี้ยวหญ้---"

"งืมๆ ทำไมถึงมาสมัครหล่ะค่ะ"

"งานท่วมหัวทำตัวเหมือนว่างไงล่ะตัวเธอออวึ แค่กๆๆ! น่าสนใจดีวว"

"ถ้าอากิดองจะได้เตะอากิใช่ไหม//ปาดน้ำตา(?)"

"บ้านอยู่ไหนค่ะ? อะแฮ่มเราไม่ทำไรหลอก เราไสยๆ"

"ถ้าไม่มาคอมเม้นหรือหายไปนานเลย อากิจะเอาตัวละครตัวอื่นมาแทนที่นะคะ เพราะว่าถ้าท่านไม่อยู่อากิก็ไม่รู้ว่าจะแต่งไปให้ใครอ่าน 555"

"ตามบายค่ะ ตามบาย เพราะเราตามติดเหี้ยนแน่นอน"

"ถ้าไม่ติดจะเป็นอะไรไหมค่ะ?"

"ตะเตือนไต"

"มีอะไรจะบอกอากิเพิ่มเติ่มอีกหรือเปล่าเอ่ย?"

"บ้านไรท์อยุ่ไ---แค่กๆ รออยู่น้าาาา"

"ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ//โค้ง"

 

T
B