คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : The vast universe (แก้ไขข้อมูลรอบ2 เด็กดี...//กระอักเลือด)
§ Application §
§ ตัวละคร §
-- รูปประจำตัว--
"ไม่ว่าจะที่ไหนก็เหมือนกัน ความเจ็บปวดนี้...ที่ไม่เคยจางหาย...ถ้าหากมีที่ที่สามารถมีความสุขได้จริงๆก็ดีนะ...ใช่มั้ย?"
ชื่อ-นาสกุล : ซึกิฮายะ คาเทล(Tsukihaya katal)
ชื่อเล่น : คาร์ท
อายุ : 18
วัน เดือน ปีเกิด/กรุ๊ปเลือด/ราศี : 3 พ.ย. 40/ O/ ราศี พฤษก
ประวัติ : คาเทลเป็นเด็กที่ถูกคณะละครสัตว์ลักพาตัวมาตั้งแต่เด็กๆ เพื่อใช้แรงงาน ซึ่งตอนนั้นเจ้าตัวอายุเพียง 6ขวบเท่านั้น ภายในคณะละครสัตว์นั่นไม่ต่างจากนรกดีๆนี้เอง ผู้คนในนั่นส่วนใหญ่จะเป็นเด็กเหมือนคาเทล ผู้คุมคณะพวกนั่นจะสั่งให้เด็กทุกคนทำงานทั้งการแสดง ให้อาหารสัตว์ หรือหากเด็กคนไหนมีสีดวงตาแปลก จะถูกควักไปและทิ้งไว้เป็นอาหารสัตว์ เด็กที่ไม่สมบูรณ์ตั่งแต่แรกก็เช่นกัน ไม่มีเด็กคนไหนสามารถหนีออกจากที่นี้ได้ ผู้คุมของที่นี้ล้วนเป็นฆาตรกรไร้ความปราณี แต่ถึงแม้ที่นี้จะไม่ต่างไปจากนรก เด็กๆที่อยู่ด้วยกันก็รักกันมาก ช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อที่จะไม่ต้องเสียใครคนใดคนหนึ่งไป แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่อาจปกป้องคนที่เปรียบเหมือนครอบครัวของตนได้ทุกคน คาเทลก็เช่นกัน เมื่ออยู่ๆดวงตาสีน้ำตาลของเขาค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นสีทองเหมือนดั่งโดนกลั่นแกล้ง พวกชั่วช้าก็พร้อมจะช่วงชิงดวงตาอันแปลกประหลาดของเขาไปทันทีที่รู้...ใช่รู้ จากหนึ่งในคนที่เขานับเป็นครอบครัวนั่นแหละ เพื่ออิสรภาพ เพื่อความอยู่รอด ช่วงชิงชีวิต ช่วงชิงแสงสว่างไปจากเขา ดวงตาเขามืดบอด ความรู้สึกเจ็บปวดจากการโดนควักดวงตาออกไปช่างทรมาณ แต่มันไม่อาจเท่ารอยแผลในหัวใจดวงน้อยนี้ ถูกทรยศ ถูกหักหลัง ความไว้เนื้อเชื่อใจนั่นไม่มีเหลือ หายไปหมด ...ทุกอย่าง ทำได้เพียงรอความตายอีก ดวงตาที่มืดบอดนี้มองไม่เห็นสิ่งใด แต่สิ่งที่ระลึกถึงตลอดเวลานั่นคือใบหน้าของคนผู้หนึ่ง ที่เขารักและเชื่อใจ ก่อนมันจะแตกสลายกลายเป็นความว่างเปล่า ในตอนที่คาเทลถูกโยนลงในกรงเสือเพื่อให้มันฉีกเนื้อของเขากิน เขาไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่กลัวความตาย ไม่กลัวความเจ็บปวด แต่เวลาผ่านไปนานเหลือเกิน เขายังคงมีชีวิตอยู่ บรรยากาศรอบตัวทุกอย่างเปลี่ยนไป เขาได้รู้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ที่นรกนั่นอีกแล้ว และมีบางอย่างที่เปลี่ยนไป เขามองเห็น...มองเห็นด้วยดวงตานี้ ที่ไม่ใช่ของเขา มันเหมือนของ...คนๆนั้น คนที่หักหลังเขา คาเทลได้พบกับคนๆนั้นอีกครั้งแต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปเพราะเป็นเขาเองที่เป็นฝ่ายมองอีกฝ่าย...ไม่เข้าใจ ทำไม คือสิ่งที่เขาถาม สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงรอยยิ้มที่เขาเคยชอบ คำขอโทษจากคนๆนั้น เขาเพียงบอกว่าทุกอย่างที่เขาทำนั่นเพื่อไถ่โทษสำหรับตัวเขา เพื่อเขา ไม่ใช่แค่คนๆนี้เท่านั้นแต่เป็นครอบครัวของเขาทุกคน ร่วมกันสู้เพื่อหลุดพ้น และมันก็สำเร็จ...แต่ผลจากการต่อต้านนี้ทำให้พวกเขาต่างบาดเจ็บและล้มตาย เหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้น พวกเราทุกคนต่างที่จะสร้างบ้านสำหรับครอบครัว...แต่คาเทลไม่สามารถอยู่ที่นี้ได้ เขาไม่อาจทนเห็นครอบครัว และ คนๆนั้น จึงบอกลาทุกคนและออกมาเพียวลำพัง
ลักษณะนิสัย : เจ้าตัวชอบเหม่อลอยประจำจนเกิดเรื่องตลอด เวลาเหม่ออยู่อะไรก็ไม่เข้าหัว(เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา)เป็นคนนิ่ง พูดน้อย สามารถโกหกได้หน้าตาย(ความจริงหน้าตายด้านอยู่แล้ว) ไม่ชอบสุงสิงกับใคร และไม่อยากให้ความสำคัญกับใคร ระมัดระวังตัวตลอดเวลา(ยกเว้นตอนเหม่อ) ไม่คิดจะไว้ใจใครทั้งนั้น เจ้าตัวตัวถือเป็นพวกใฝ่เรียนรู้มากทีเดียวจนทำตัวเป็นผีห้องสมุดสถิตในห้องสมุดจนคนเขาหลอนไปทั่ว และอาจเป็นเพราะพรสวรรค์ทำให้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วในหลายๆเรื่อง แต่เจ้าตัวก็ไม่ค่อยใช้ความสามารถซักเท่าไหร่เพราะอาจกลายเป็นจุดสนใจ มันทำให้นึกถึง...ผู้ชมคณะละครสัตว์วิปลาสนั่นโดยมีตัวเองเป็นผู้แสดง ซึ่งมันทำให้เจ้าตัวรู้สึกขยะแขยง ถ้าหากทนนานๆไม่ได้จะไปหาที่สงบๆอยู่
คติประจำใจ:ยิ่งสำคัญ ยิ่งเจ็บปวด
ลักษณะในการพูด : การพูดของคาเทลจะเรียบนิ่งตลอด อารมณ์จะไม่มีผลต่อการพูดซะส่วน ใหญ่...ยกเว้นว่ามันจะทำให้ไม่อยากพูดอะนะ
"ชั้นต้องการแค่ของของชั้นเท่านั้น ของพวกนั้นไม่จำเป็น"
"ไม่ใช่เรื่องของชั้นสักหน่อยจัดการเองไม่ได้เหรอไง?"
"ชั้นช่วยคุณไม่ได้ คนของตัวเองแท้ๆ จัดการซะเองสิ รึไม่...ก็ปล่อยให้ตายไปซะ"
"ชั้นจะอยู่คนเดียว อย่ารบกวน"
ความสามารถพิเศษ :เนื่องจากเจ้าตัวเดินทางไปเรื่อยๆจึงมีความสามารถหลายอย่างอยู่
ด้านการต่อสู้-กระบี่ มีดสั้น ธนู เจ้าตัวใช้ได้อย่างชำนาญ ทุกกระบวนท่าล้วนงดงามและอันตราย แต่เจ้าตัวจะไม่พกอาวุธ จึงใช้อย่างอื่นแทน อนึ่งเช่น ร่ม พัด เข็ม ตะเกียบ เป็นต้น
ด้านความรู้-ความรู้เจ้านั่นเยอะมาก เพราะชอบทำตัวเป็นหนอนหนังสือเสมอ และความจำก็ดีเยี่ยม ความสามารถการคิดวิเคราะห์เหตุผลก็เช่นกัน (แต่ถึงรู้อะไรมากก็ไม่ค่อยแสดงออก)
ด้านอื่นๆ-การทำอาหาร(พอกินได้) เล่นดนตรี(พอฟังได้) ร้องเพลง(กะ ก็เพราะอยู่นะ) อ๊ะ!แล้วเจ้าตัวก็ฝึกสัตว์เก่งมาก ทำให้สัตว์เชื่องได้ง่ายๆ
งานอดิเรก : เหม่อ เหม่อ เหม่อ แต่ก็มีทำตัวเป็นหนอนหนังสือบ้างกับฝึกซ้อมนิดหน่อย
สิ่งที่ชอบ ปลื้ม :คนๆนั้น ดอกไม้ สัตว์ที่เป็นมิตร
สิ่งที่ไม่ชอบ เกลียด แพ้ :คนๆนั้น คณะละครสัตว์วิปลาส พวกสารเลว
อื่นๆ : ในตอนที่คาเทลถูกเอาไปเป็นอาหารเสือแล้วรอดเพราะเสือตัวนั้นเชื่องกับคาเทล(ในรูป)ก่อนจะมีคนมาช่วย
- สัมภาษณ์ตัวละคร -
Q : สวัสดี เธอชื่ออะไรหรอ?
A :คาเทล//ตอบเสียงเรียบ
Q : งั้นหรอ เออ.. ถ้างั้นฉันขอถามอะไรหน่อยได้มั๊ย? คือว่าโลกแห่งจิตนาการของเธอน่ะคืออะไรหรอ?
A :"ก็คงเป็นโลก ที่ความเจ็บปวดเป็นเรื่องเล็กน้อย...เพียงไม่นาน ก็เลือนหาย..."พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
Q : โหหห! แล้วถ้าเลือกได้หรือเลือกไม่ได้-.- อยากไปอยู่โลกจิตนาการโลกไหนอ่อ?
A :"ไม่ว่าทีไหนก็เหมือนกัน...ความรู้นี้ยังคงอยู่ เสมอมา..."พูดด้วยแววตาเหม่อลอย
Q : ฮ่าาา.. ขอบคุณน้าาที่คุยเป็นเพื่อน ไว้คราวหน้าค่อยคุยกันใหม่น้อ!
A :"..."เหม่อ...
(ภาษาอังกฤษกากๆ by me//ผิดขออภัย)
.......................................................................................................................................................................
§ Application §
§ ผู้ปกครอง §
(ไม่ระบุก็ได้)
ชื่อ-นาสกุล : Yhafufuya
ชื่อเล่น :yhafu
อายุ : 17
วัน เดือน ปีเกิด/กรุ๊ปเลือด/ราศี :10/1*/41 กรุ๊ปO ราศี ตุล
ประเทศ :thai
คติประจำใจ :วันๆน่าเบื่อใช่จะเบื่อมันทุกวัน
ลักษณะนิสัย : ธรรมดามว๊ากกกกกก ติดจะพูดน้อยไปนิด แต่ถ้าพูดกับเพื่อนจะพูดเป็นต่อยหอย มักจะฟังคนอื่นไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรกัน(ตามคนอื่นไม่ทัน) และพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเช่นกัน ชอบเหม่อบ่อยๆจนเป็นภาระเพื่อน(ฮา) แอบขี้เกียจเล็กน้อย(หรา?) ของใช้ส่วนตัวมักจะเก็บไม่ค่อยเป็นที่ เก็บเป็นระเบียบไม่ถึงวัน รกเหมือนเดิม... ความจำสั้นมากกกกก(ล้านตัว) ชื่อเพื่อนในห้องก็จำไม่ค่อยจะได้จนโดนว่าประจำ แถมยังหูไม่ดี... รู้สึกชีวิตซวยมาก(สดๆร้อนๆT T)เรื่องดีๆในชีวิตถือว่าน้อย ซวยๆสิประจำ...
ลักษณะในการพูด :ชอบลงท้ายด้วย "อะ" เวลาพูด ซึ่งเพื่อนๆก็ต่างบอกว่าดูเอ๋อมาก
"ห๊า อะไรนะ"<<<คำนี้คำประจำ
"โทษๆจำผิดคน แหะๆ"<<<โดนเพื่อนด่า
"พวกแกคุยไรกันอะ"<<<โดนเพื่อนถอนหายใจใส่
"เมื่อกี้ว่าไรนะ ไม่ได้ยินอะ"<<<เพื่อนเดินหนีเพราะขี้เกียจพูด
งานอดิเรก :เหม่อ ฟังเพลง อ่านนิยาย(Y) นอนอืดอยู่บ้าน เช็คเฟส
สิ่งที่ชอบ ปลื้ม :ของสวยๆแปลก เรื่องตลก สถานที่สวยดูลุกลับ เพลงเพราะ
สิ่งที่ไม่ชอบ เกลียด แพ้ :พวกเห็นแก่ตัว เสียงดังๆ นาฬิกาปลุก น้ำหนั---
อื่นๆ : ---------
คุยกับผู้ปกครอง
ไรท์ : อยากให้ไรท์พาไปโลกไหนหรอ? //ยมโลก คนข้างบ้านเสนอมา
ผู้ปกครอง :ยาโอ---แค่กๆๆ ก็คงเป็นโลกที่มันมีของสวยๆแปลกๆดูลึกลับอะ ความรู้สึกเหมือนดูดาวไรเงี้ย อย่างโลกแฟนซีอะ ที่มีเวทย์มนต์ส่องแสงวิบๆวับม่วงๆ วาย---แค่กๆ เอ่ย ส่องแสงสว่างสวยตระการตา...(//^q^//)
ความคิดเห็น