i have a son i have a daughter ah~ what the ------

ลำดับตอนที่ #36 : school wars : per

แบบฟอร์มการสมัคร

Character Student

Profile

 

ใส่รูป

ชื่อ : เพอเคตเตย์ (Percette)

สัญชาติ :อิตาลี

เผ่าพันธุ์ : (ครีเอตได้ตามใจเลยมั้ยค่ะ?) ภาชนะวิญญาณ

เพศ :ชาย

อายุ : 498 ปี

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 175/59

กรุ๊ปเลือด : เวลามีบาดแผลจะเกิดเป็นผงสีขาวเรืองแสงหน่อยๆกระจัดกระจายออกมา เรียกว่าเลือด SB :Special blood

สิ่งที่ชอบ : ที่เงียบๆ หนังสือ ทำความสะอาด ของหวาน

สิ่งที่เกลียด : ของสกปรก พวกกร่าง อะไรน่ารำคาญ ผัก

อาหารหรือเครื่องดื่มที่ชอบ : เค้ก คุกกี้ ซอฟครีม อมยิ้ม...อ้าว พวกนี่ไม่ใช่อาหารหรอ? งั้นเอาใหม่ ถ้าอาหารที่ชอบก็กาแตง สตูเนื้อ พิซซ่า ซูชิ ชีส ฟองดูว์ เทมปุระของทอด โดยเฉพาะอย่างหลังจะชอบเป็นพิเศษ(มีแต่ของมันๆแหะ) เครื่องดื่มที่ชอบเป็น ชาดอกไม้ ชานม โคลาโคล่า ชอบที่สุดคือนมสตอเบอรี่(อันนี้ไม่มีใครรู้) แต่ส่วนใหญ่แล้วมักโดนยัดน้ำเปล่าตลอด...

งานอดิเรก : อ่านหนังสือ(จากพลัง) ฝึกเดินไปมาคนเดียว เรียนรู้ของต่างๆด้วยการสัมผัส หนีคู่หมั้น ไล่ผี(?)

อาชีพเสริม : นักเขียนนิยาย ผลงานที่ดังที่สุดชื่อ "โลกไร้ตัวตน"

นิสัยโดยรวมหรือละเอียด :นิสัยของเขาถอดแบบฉบับของคุณชายมาเต็มๆ รักความสมบูรณ์แบบ ชอบอยู่ในที่สะอาดๆอากาศดีๆ แต่ไม่ชอบผู้คนเยอะๆเพราะหนวกหู ถนัดการใช้งานคนอื่นมากกว่าลงมือทำเอง อาจเพราะโดนเลี้ยงแบบตามใจ มักทำตัวเย็นชาใส่คนอื่นจนเขาไม่กล้าเข้าใกล้ ถือตัวถ้ามีใครมาใกล้เขาจะเดินหลบ แล้วยิ่งถูกอุ้มละก็ ถ้าเป็นผู้ชายจะโดนจิกกับด่าแต่ถ้าเป็นผู้หญิงจะด่าอย่างเดียว ซึ่งคนแรกที่อุ้มเขาบ่อยๆก็เป็นผู้หญิงซะงั้น เป็นประเภทพูดน้อยแล้วยังปากหนักสุดๆ จะง้างปากเขาได้พยายาม10ปียังไม่พอ เว้นเสียแต่ว่าจะเอาของกินมาเซ่น  ความรู้สึกนึกคิดแบบผู้ใหญ่ ไม่ทำอะไรวู่วามคิดหน้าคิดหลังเสมอ ยกเว้นเรื่องของกิน มีวาจาที่เฉียบคม ทั้งสามารถกรีดแทงจิตใจผู้คนได้หลายแผล หรือตรงเสียจนคนที่เขาคุยด้วยจุกไปตามๆกัน(ขวานผ่าซาก) เป็นคนฉลาดมีไหวพริบมักพูดลองเชิงคนอื่นเพื่อวิเคราะห์คนๆนั้นอย่างละเอียด เฉียบขาดมากจนบางครั้งก็ดูเลือดเย็นในสายตาคนอื่น แต่เขาไม่สนใจ มักคิดถึงข้อได้เปรียบเสียเปรียบทำให้โอกาสที่จะบรรลุเป้าหมายมีมากยิ่งขึ้น การต้องเลือกทิ้งอะไรบางอย่างเพื่อสิ่งที่ดีกว่ามันย่อมเป็นสิ่งที่สมควรทำแน่อยู่แล้ว ชอบเก็บงำความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ในส่วนลึกไม่พูดออกมา หรือบ่ายเบี่ยงไปเรื่องอื่น เพราะความหน้าบางของเขาที่ไม่อยากให้คนอื่นมารับรู้ถึงความรู้สึกที่น่าอายของตน(เหมือนจะซึน) สีหน้ามักเคร่งครึมตลอดเวลาแม้จะมีผ้าพันไปครึ่งหน้าแล้วก็ตาม ยิ้มยากมากๆ แต่ที่เห็นบ่อยคือแสยะยิ้ม โดยเฉพาะตอนที่จะสมเพชพวกทำอะไรบ้าๆ หรือไม่ยอมทำตามที่เขาบอก ให้กำลังใจไม่เป็นส่วนใหญ่จะชำนาญด้านการทับถมเสียมากกว่า มีความอดทนสูง แต่ถ้าโดนกวนมากๆจะทนไม่ไหว หยิบจับอะไรได้ก็ปาๆไล่ใส่ เขามีความเป็นเด็กอยู่อย่างคือ ไม่รู้ในเรื่องที่สมควรรู้

ประวัติส่วนตัวเล็กน้อย : เขาไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแต่แรก เป็นเพียง สิ่งประดิษฐ์ที่ถูกสร้างจากพวกวิญญาณภูติให้เป็นภาชนะวิญญาณเท่านั้น แต่หลังจากที่มันเสร็จสมบูรณ์เขากับมีความรู้สึกนึกคิดขึ้นมาเฉยๆ ช่วงแรกร่างเดิมของเขาเป็นลูกแก้วใสๆเท่าผลส้มผ่านไปซักพักก็เคลื่อนไหวตัวเองได้เปลี่ยนให้ลูกแก้วกลายเป็นผีเสื้อต่อมาก็เป็นมนุษย์ แต่ถึงแม้จะอยู่ในร่างมนุษย์แล้วดวงตาของเขากลับมองไม่เห็นแถมยังไม่เหมือนดวงตามนุษย์ทั่วไปด้วย พวกวิญญาณภูติดูแลเขาดีมากสอนเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับโลก แต่ที่เขาดูจะชอบที่สุดคงเป็น...ของกิน เขาไม่ได้ตะกละนะ ก็เพราะเขารับรู้อะไรมากไม่ได้ เขาใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไม่รู้กี่ปี จนกระทั้งเขารู้สึกว่ามีใครคอยเฝ้ามองเขาอยู่ตลอดดูเหมือนว่าฝ่ายนั้นจะคิดว่าเขาไม่รู้ตัวถึงยังคงมาเฝ้ามองเขาบ่อยๆ จนวันนึงเขาอดส่งยิ้มให้ไม่ได้...แต่ ถ้าเขารู้ว่าต่อมาจะเป็นแบบนี้เขาคงเรียกตำรวจมาจับไอสตอกเกอร์นั้นไปแล้ว!ก็ใครจะไปนึกว่าวิญญาณภูติที่ชุบเลี้ยงตัวเองมาจะถีบหัวส่งเขาให้แต่งงานกับยัยนั้นล่ะ! หลังจากที่ถูกยัดว่าที่เจ้าสาวมาให้ก็รู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่สงบสุขอีกต่อไป เพราะสาวเจ้าดูจะคลั่งไคล้เขาเป็นพิเศษ ขนาดเอ่ยไล่ เริ่มด่า จนแทบจะกระโดดถีบยังไม่ยอมไปเลย ดูเหมือนที่เขาต้องแต่งกับหล่อนเพื่อให้หล่อนมาปกป้องเขา...แต่แล้วทำไมต้องแต่งงานด้วย ตอนนี้เขาต้องคอยมาระมักระวังตัวให้ยัยนี่ไม่ฉุดเขาเข้าซักวัน ถึงแม้เธอจะดูแลเขาดีมาก แต่มันก็มากไปหน่อยแล้ว!

พลัง :

          อาณาเขตดูดซับ สำหรับดูดซับพลังจากสิ่งมีชีวิตหรือสิ่งไม่มีชีวิตเข้ามาในตัว เอามาเป็นของตัวเองและสามารถใช้งานได้อย่างชำนาญเผลอๆอาจรุนแรงกว่าเจ้าของพลังจริงๆเสียอีก แต่ถ้าหากดูดกลืนมาปริมาณมากๆอาจทำให้เกิดพลังย้อนกลับมาที่ตัวเองได้ โดยยิ่งอาณาเขตกว้างก็ยิ่งส่งผลเสีย ในขณะที่ใช้อาณาเขตนี้จะไม่สามารถใช้พลังอย่างอื่นได้เลย แถมบางครั้งยังเผลอดูดซับสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในตัวด้วย อนึ่งเช่น ผีเป็นต้น

         ม่านพลังพิสุทธิ์ เดิมทีม่านพลังนี้ห่อหุ้มอยู่ที่วิญญาณของเขา ดังนั้นเมื่อเขาใช้สภาพร่างกายของเขาจึงอ่อนแอลง แต่ความสามารถของม่านพลังนี่พวกวิญญาณภูติว่ากันว่าแข็งแกร่งถึงขนาดอะไรก็ทำลายไม่ได้และยังสะท้อนการโจมตี สลายการโจมตีอีกด้วย แต่น่าเสียดายที่มันคงอยู่ได้เพียงระยะสั้นๆเท่านั้น โดยระยะเวลามากสุดคือ3ชั่วโมง

          ตัวแทน หรือจะบอกว่าเป็นแพะรับบาปก็ได้ เขามักบอกคนอื่นว่ามันใช้รักษาแต่จริงๆแล้วเป็นการรับบาดแผลและความเจ็บปวดนั้นแทน(แต่เขาไม่เคยใช้จริงๆเลยสักครั้ง เพราะเขาไม่อยากเอาตัวเองไปเสี่ยง อารมณ์ประมาณ เจ็บก็เจ็บไปดิ)

          แสงนำทาง ถึงแม้ดวงตาเขาจะมืดบอดไม่เห็นอะไรรอบตัว แต่ดวงตาของเขาจะปรากฏให้เห็นเส้นสายหลากหลายให้เขาก้าวตาม ซึ่งบางครั้งเขาก็ไปโผล่ในที่แปลกๆสุดยอดในบางที จะบอกว่าความสามารถนี้เป็นที่วาร์ปส่วนตัวเลยก็ได้ แต่เป็นที่วาร์ปที่ทั้งเปลืองพลัง ปวดตา แถมอาจแจคพอตเจอเจ้ากรรม...

ถนัด : พลังโจมตีเวทย์รุนแรง การวางแผนและกับดัก โจมตีระยะกลาง-ไกล เวทย์ป้องกัน คำสาป

ไม่ถนัด : ระยะประชิด การสู้นานๆ

อาวุธ : แกนวิญญาณ(ของตัวเอง)

สเป็คคนที่ชอบหรือแพ้ทาง : ต่อปากต่อคำกับเขาได้พอประมาณ สามารถใช้งานได้ หรือไม่เบื่อที่จะดูแลคนตาบอดแบบเขา ส่วนคนที่แพ้ทางไม่มี (แพ้แต่ด้านกำลัง ถถถ)

ลักษณะการพูด : การพูดจาติดเย็นชาดูห่างเหิน ไม่มีพูดเล่น แต่ถ้าเป็นพูดเหยียดหรือดูถูกอาจมีบ้างประปราย แต่เขาไม่พูดเหยียดคนไปทั่วแน่นอน คนที่เขาไม่รู้จักจะตอบสั้นๆหรือไม่ก็ไม่ตอบพร้อมเมินหนีเหมือนไม่เห็นหัว หากรู้จักจะคุยยาวกว่าหน่อยนึง แต่ถ้าเขาคร้านจะตอบก็เมินอยู่ดี

           ตัวอย่าง

          "มีธุระอะไร?" "อย่าทำอะไรวู่วาม แต่...ถ้าอยากตายก็เชิญ"  "ไสหัวไป" "หนวกหู"  "...ใครบอกกันว่าฉันชอบนมสตอเบอรี่"

เพิ่มเติม ดวงตาของเพอเป็นสีเงินสว่างทั้งดวงไร้ซึ่งตาขาว

          พลังที่ทำให้เพออ่านหนังสือได้จำเป็นต้องสัมผัสกับสิ่งนั่นๆก่อน คล้ายกับคนที่ถือเชิงเทียนอยู่ในความมืด(ประมาณนี้)

          เขาสามารถคืนร่างแบบเดิมได้(ลูกแก้ว) แต่เมื่ออยู่ในร่างนี่จะใช้ได้แค่ม่านพลัง แต่ถ้าอยู่ร่างผีเสื้อจะใช้ได้แค่นำทาง

          สภาะร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงจนถึงกาก 

Talk

1.สวัสดี รินค่ะ ก่อนอื่นขอขอบคุณที่ส่งลูกมาร่วมสนุกนะคะ ไม่ทราบว่าคุณผู้ปกครองชื่ออะไรเอ่ย

           เรียกย๊าล่ะกันค่ะ ไม่ก็ยาฟุ อาย๊า อิย๊า อิอร๊าง อะไรก็ได้ค่ะ

2.หากอยู่ๆ ลูกคุณกลายเป็นตัวร้ายขึ้นมาจะว่าไหมคะ

         ไม่เป็นไรค่ะ

3.ถ้าลูกรั่วหรือเลวขึ้นมาจะว่าไหมคะ

         ถ้าลูกสาวนี่ไม่ห่วง ห่วงลูกชายค่ะ ไม่น่ารั่วได้เลย ส่วนเลว...อืมมม ก็มีเค้าโครง...

4.ถ้าจับลูกคุณจิ้นจะว่าไหมคะ หรือคุณอยากให้ลูกคุณมีคู่ไหมคะ ชายหรือหญิงดี

          จริงๆอยากให้เป็นชาย...แต่มีหมากันไม้(?)อยู่นี่ทั้งคน แต่ที่แน่ๆอย่าให้สองคนนี่คู่กันนะคะ สงสารลูกชาย มีแววว่าจะโดนขืนจายยย ถึง ผปค.จะคิดว่าสองหน่อนี่อยู่ด้วยกันแล้วน่ารักดี...

5.ฝากติดตามด้วยนะคะ

          แน่นอนค่ะ

 


หน้าจริงก็ประมาณนี้แต่หน้าหล่อกว่านี้นิดนึง