ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Haikyuu《《 Homemate 》》Akaashi x oc

    ลำดับตอนที่ #1 : ต้นเหตุ

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ค. 64



    Haikyuu《《 Homemate 》》Akaashi x oc

    “ต้นเหตุ!”

     

      มาซามิลูก ลงมากินข้าวได้แล้ว!” เสียงตะโกนของพ่อบอกคนที่เป็นลูกสาวที่อยู่ชั้นสองของบ้าน

      “จ้าๆ! จะรีบลงไปแล้วค่า!” เสียงใสของหญิงสาวตอบกลับผู้เป็นพ่อ

    ก่อนที่ประตูจะเปิดออก ปรากฎร่างหญิงสาวส่วนสูงไม่ถึง 160 เซนติเมตร ผมสีชมพูพีช ริมฝีปากแดงเจือๆ สวมชุดกระโปรงสีขาว มีระบายลูกไม้เล็กน้อย ที่คาดผมประดับดอกไม้สีขาวเล็กๆ 5 ดอก เธอเดินลงบันไดอย่างช้าๆ พร้อมถือโทรศัพท์คู่ใจ 

    ร่างบางละสายตาจากโทรศัพท์เล็กน้อยเพื่อไปมองคนเป็นพ่อที่ใส่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูลายหัวใจ ก่อนจะกลับไปมองหน้าจอโทรศัพท์ที่เปิดค้างไว้

     “พ่อบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเล่นโทรศัพท์เวลาลงบันได!” หญิงสาวอดที่จะโดนคนเป็นพ่อเอ็ดไม่ได้ เนื่องด้วยเรื่องที่ตัวเธอเล่นโทรศัพท์ตอนลงบันได

    หลังจากนั้นเธอก็ลงมือทานอาหารอย่างไม่รีรอถึงแม้เธอจะดูร่างเล็กแต่เธอก็กินเก่งใช่ย่อย แถมการกินของเธอก็ไม่สามารถทำให้ร่างเล็กๆของเธอใหญ่ขึ้นมาได้ด้วย!!

    ผ่านไปไม่ถึง 5 นาทีเธอก็กินหมด “มาซามิ เดี๋ยวพ่อไปทำงานก่อนนะ อยู่บ้านดีๆล่ะ” บางทีคำพูดแบบนี้ก็ทำให้เธอคิดว่าเหมือนเวลาเจ้านายฝากให้สัตว์เลี้ยงเฝ้าบ้านอย่างไงอย่างงั้นเลย ถึงแม้จะไม่ใช่ก็เถอะ แต่มันก็ชวนคิดอย่างนั้นนี่!!

    “เฮ้อ—ไม่มีไรทำเลยอ่ะ ออกไปเดินเล่นดีกว่า” หญิงสาวว่าแล้วก็เดินไปหน้าบ้าน ก่อนจะหยิบรองเท้าคู่โปรด เป็นรองเท้าผ้าใบสีขาวดำ เชือกรองเท้าสีชมพูพีชมาสวม ก่อนจะออกจากบ้านพร้อมล็อคประตูให้สนิท

     

    。。

     

    อ่า—วันนี้เขาก็ตื่นเช้าอีก ถึงแม้ว่าวันนี้จะเป็นวันหยุดของเขาก็เถอะ แต่มีหรอคนอย่าง อาคาอาชิ เคย์จิิ จะไม่ตื่นเช้า              หลังจาตื่นนอนและอาบน้ำแต่งตัว เขาก็ลงมากินข้าวที่ผู้เป็นแม่บังเกิดเกล้าอุตส่าห์ทำให้ แน่นอนเขาต้องกินมันอยู่แล้ว    “เคย์จิ—ทำไมตื่นเร็วนักล่ะ วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ?” คนเป็นแม่เอ่ยถามด้วยความสงสัย ถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่าลูกชายของตนจะต้องตื่นเร็ว

    “…” เขาไม่ตอบอะไร แต่นัยน์ตาสีดำถ่านกลับจ้องมองไปที่อาหารตรงหน้า 

     

    หลังจากที่เขาทานอาหารฝีมือแม่เสร็จ เขาก็เตรียมตัวออกจากบ้าน เพื่อไปเดินเล่น  ใบหน้าคมที่ดูเหมือนจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่ก้มมอง พร้อมเอามือจับคางทำท่าครุ่นคิดว่าควรจะใส่รองเท้าคู่ไหนดี

    ไม่นานเขาก็เลือกได้ ซึ่งรองเท้าที่เลือกก็คือรองเท้าผ้าใบสีขาวดำ เชือกสีม่วง ซึ่งรองเท้าคู่นี้เขาได้มาตอนวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว เป็นรองเท้าที่พ่อของเขาอุตส่าห์ซื้อให้ เพราะงั้นมันจึงเป็นรองเท้าที่มีคุณค่าทางจิตใจเป็นอย่างมาก แม้แต่รอยเปื้อนที่รองเท้ายังไม่มีเลย

    เขานำมันมาสวมใส่ก่อนจะวิ่งออกไป…

    วิ่งออกมาได้ไม่ถึง 10 นาทีเขาก็รู้สึกเหมือนตัวเองชนอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่เห็น “โอ๊ย!” เสียงใสของหญิงสาวดังขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามีคนวิ่งมาชน พร้อมกับร่างเล็กของเธอล้มลงไปกับพื้น

    “อะ เอ่อ…คือ…” คนที่ชนมีท่าทีกระอักกระอ่วนหลังจากที่เห็นร่างเล็กตรงหน้าที่เหมือนเด็กประถมล้มลงไปตาแรงชน เอ๊ะ!!หรือว่าเขาชนเด็ก เขาจะโดนเอาผิดไหมนะ

    ร่างเล็กของหญิงสาวพยายามยันตัวลุกขึ้น แต่เหมือนว่าขาขาวๆของเธอจะไม่อำนวยเอาเสียเลย ดูเหมือนว่ามันจะแพลงซะแล้วสิ กี่ปีแล้วนะที่ไม่ได้ขาแพลง

    “ให้ผมช่วยนะครับ!” สักพักคนที่ชนก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเธอ

    “อ่า..ค่ะ” หญิงสาวตอบรับ ดวงตาสีชมพูซีดจ้องมองหน้าเนือยๆของชายหนุ่ม ถึงแม้สีหน้าจะดูเหมือนคนที่ง่วงนอนมากก็เถอะ แต่เค้าโคลงความหล่อของเขาก็ปิดไม่มิดจริงๆ

    เหมือนมีเอฟเฟกต์หัวใจพุ่งออกมาจากร่างของหญิงสาว ตาของเธอมีประกายขึ้นมาทันทีเมื่อเจอหนุ่มหล่อ

    “อะ เอ่อคือ…” เหมือว่าชายหนุ่มตรงหน้าเธอจะกระอักกระอ่วนใจไม่น้อย

    “ขอโทษค่ะ…” ว่าแล้วหญิงสาวก็จับมือชายหนุ่มก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้น แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็พยุงเธอเดินไป

    “ว่าแต่ บ้านคุณอยู่ไหนให้ผมพาไปเถอะ” ดูเหมือนว่าชายหนุ่มที่เธอแอบมองอยู่นะจ๊ะจะเป็นห่วงเธอมากด้วย

     

    หลังจากที่บอกที่อยู่ของบ้าน เขาก็พาเธอมาส่ง แต่ก็เกิดเหตุที่ไม่คาดฝันขึ้น นั่นคือ…

    พ่อของเธอลืมปิดแก๊สทำให้บ้านไฟไหม้!!

    นั่นคือสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดขึ้น

    “เฮ้ยยยยยยยยยยยย—ชุดแสนสวยกับรองเท้าช้านนนนนนน” ร่างเล็กทรุดตัวลงกับพื้น คนรีบมามุงดูกันใหญ่ บางคนก็โทรแจ้งนักดับเพลิง 

    กินเวลาไป 2 ชั่วโมงเต็มๆ ไฟก็มอดลง

    ส่วนตัวหญิงสาวลูกเจ้าของบ้านก็นั่งสะอื้นไห้อยู่ ใบหน้าซบอกแกร่งชายหนุ่มที่ผู้หวังดีที่ทำให้เธอปิ๊ง

    ถึงแม้ตอนแรกที่เธอบอกขอซบอกเขา เขาจะมีสีหน้ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย แต่ก็ยอมตามน้ำเพื่อให้ที่พักพิงกับหญิงสาวที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึง 4 ชั่วโมง

     

    ใบหน้าสวยคลอเคลียไปมากับอกแกร่งของชายหนุ่ม ก่อนหน้านั้นเธอได้ทำการถามชื่อชายหนุ่มพร้อมบอกชื่อตัวเองไปแล้วเสร็จ เขาชื่อ อาคาอาชิ เคย์จิ นั่นเอง อยู่ปีเดียวกันกับเธอเลย เพียงแต่เธอเรียนโฮมสคูลก็เท่านั้น

    “ฮือออ—รองเท้า ชุด กระเป๋า แหวน ยางมัดผมมมมมมมมมม” เธอยังร้องไห้ไม่หยุด พร้อมคลอเคลียใบหน้าลงอกแกร่งไปมา สัมผัสเปียกชื้นที่เสื้อทำเอา เคย์จิหน้าร้อนผ่าว

    ทั้งชีวิตตั้งแต่เกิดมา 17 ปี ยังไม่เคยมีใครที่ทำให้เค้าเขินได้มากขนาดนี้ และอีกอย่าง นี่คงได้เป็นกินเนสเวิลด์เรคคอร์ดเป็นแน่แท้ ว่าด้วยเรื่อง ชายหนุ่มที่ทำให้หญิงสาวหลงรักได้โดยใช้เวลาไม่ถึงนาที 

    ช่างเป็นเรื่องที่แปลกจริงๆเลย

     

    อ้อ!!ลืมอีกอย่างนึง ถ้าพ่อของเธอมาเห็นเขาก็คงจะอดบ่นผู้เป็นลูกอย่างเธอไม่ได้แน่ ใครที่ไหนกันจะมาซบอกผู้ชายที่พึ่งรู้จักกันได้ไม่นาน

    แต่ว่านะ…คงสงสัยล่ะสิ ว่าถ้าบ้านไปไหม้ ทำไมคนเป็นพ่อถึงไม่มา

    ง่ายๆ!!จริงๆพ่อของเธอก็มาแล้ว แถมยังตามหาเธออีก แต่เธอไม่อยากให้พ่อเห็นว่าตัวเอองกำลังซบอกผู้ชายที่ไหนไม่รู้ ก็เลยแอบออกมา ทั้งที่เคย์จิก็ยังบอกให้ไปหาพ่อ แต่เรื่องอะไรล่ะที่คนอยย่างเธอจะยอม

     

    Talking :

     นี่ล่ะค่ะ ต้นเหตุที่ทำให้น้องต้องมาอยู่ร่วมกับอาคาคุง แหมมมมมม เจอผู้น้องก็เอาใหญ่ เด็กๆไม่ควรเอาเป็นแบบอย่างนะคะ ถถถถถ ส่วนอาคาคุงก็ตามน้ำเก่งเกินนนน

    เอาเป็นว่ารอตอนต่อไปนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×