ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Department in the night (เรื่องส่งประกวด ตะวันส่องอะวอด#3)

    ลำดับตอนที่ #5 : 05: Into the end

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ค. 53


    สามเดือนผ่านไป

     

    หนุ่มสาววัยรุ่นคู่หนึ่งเดินกำลังเดินเล่นอยู่ภายในห้างสรรพสินค้า

     

    พล ดูนั่นสิ ตรงนั้นมีชุดสวยๆ ลดราคาอยู่เต็มไปหมดเลย ฝ่ายหญิงกล่าว และรีบเดินเข้าไปในโซนเสื้อผ้าสตรีในทันที

     

    ลดยี่สิบถึงสี่สิบเปอร์เซ็นต์ ถึงวันที่... อ๊ะ วันนี้เป็นวันสุดท้ายนี่นา หญิงสาวรู้สึกเสียดายมากที่มาเดินห้างในวันสุดท้ายที่จัดโปรโมชั่นเสื้อผ้า

     

    โธ่เม เดี๋ยวมันก็เวียนกลับมาขายอีกนั่นแหละ ไม่ต้องเสียดายไปหรอก

     

    พลดูชุดราตรีคู่นั้นสิ ดูเหมาะสมกันดีจัง ถ้าเมกับพลได้ใส่ชุดนั้นไปออกงานด้วยกันล่ะก็ พวกเราต้องเด่นสะดุดตาที่สุดในงานแน่เลย เมกับพลหัวเราะกันคิกคักสนุกสนาน พลางจ้องมองชุดราตรีของหญิงชายที่โชว์อยู่คู่กันด้วยความหลงใหล

     

    แต่นี่มันเป็นที่ขายเสื้อของผู้หญิงนี่นา แล้วทำไมมีชุดผู้ชายด้วย? พลเอะใจ

     

    เค้าคงเห็นว่าชุดมันเข้ากันดี ก็เลยเอามาตั้งโชว์ไว้เฉยๆ มั้ง เราลองเข้าไปดูใกล้ๆ เถอะ แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปดูชุดนั้นใกล้ๆ

     

     

     

    เมและพลเดินเข้าไปดูชุดใกล้ๆ แต่ขณะที่กำลังจะแอบพลิกดูราคา เมก็สังเกตเห็นว่า หุ่นโชว์ผู้หญิงตัวนั้นจ้องมองมาที่เธอเขม็ง สายตาเกรี้ยวกราดของมันทำให้เมถึงกับผงะ และรีบละมือออกจากป้ายราคาในทันที

     

    พล เราไปดูตรงอื่นกันดีกว่า เมรู้สึกไม่ค่อยดี เมพูดตะกุกตะกัก แล้วรีบพาพลออกไปจากบริเวณนั้นทันที สำหรับชายหนุ่ม เขาก็ไม่ได้ติดใจเรื่องจะดูชุดหรือไม่ดูอยู่แล้ว แต่เขาสงสัยในท่าทีที่ผิดปกติไปของเมมากกว่า

     

    แม้ทั้งสองจะเดินไปไกลแล้ว แต่ก็ยังมีสายตาที่เพ่งมองพวกเขาอยู่ทุกฝีก้าว จากโซนเสื้อผ้าสตรี เป็นแววตาสองคู่ที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความอาฆาตแค้นยิ่งนัก

     

    ตั้งแต่วันแรกที่เสื้อผ้าสตรีเวียนกลับมาอีกครั้ง ทั้งผู้ที่กำลังหยิบดูเสื้อในบริเวณนี้ หรือผู้คนที่เดินขวักไขว่ไปมาก็ตาม ไม่มีใครทันสังเกตหุ่นโชว์สองตัวที่ตั้งตระหง่านอยู่ด้านหน้าโซนเสื้อผ้าสตรีเลย นอกจากจะเดินผ่านแล้วสะดุดตาเข้ากับชุดราตรีที่พวกมันใส่อยู่ก็เท่านั้น จะมีก็เพียงสองคนหนุ่มสาว เมและพลที่พบเห็นความผิดปกติบางอย่าง แต่พวกเขาก็ไม่ได้ติดใจอะไรอีก

     

    ไม่มีใครทันสังเกตเลยว่า หุ่นหญิงชายสองตัวนั้น แม้ใบหน้าจะดูสงบนิ่งไม่ต่างจากหุ่นตัวอื่นๆ ที่คราวนี้ยืมมาจากแผนกเสื้อผ้าสตรีซึ่งอยู่ชั้นล่าง แต่มีเพียงหุ่นสองตัวนี้เท่านั้นที่ใบหน้าของมีลักษณะคล้ายกับมนุษย์มากที่สุด จนเหมือนกับเป็นคนสองคนที่กำลังยืนใส่ชุดราตรีคู่กันอยู่จริงๆ

     

    และที่ป้ายราคาของหุ่นผู้หญิงที่เมกำลังจะหยิบดูเมื่อครู่นั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่ป้ายราคา แต่นั่นเป็นป้ายที่มีชื่อสลักไว้ทั้งตัวอักษรภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เขียนไว้ว่า

     

    วารี!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×