ฮูหยินหยวนป่วนจวนท่านผู้ตรวจการ (อ่านฟรีจนจบ)
ในใต้หล้านี้ตำแหน่งฮูหยินหยวนต้องเป็นของนางเท่านั้น นี่คือหน้าที่ของหลานจางลี่... แต่สำหรับหยวนฟางหลง ภรรยาพระราชทานก็ไม่ต่างจากของรางวัลใดๆ ที่เขาไม่อยากได้แต่ก็ปฏิเสธรางวัลนี้ไม่ได้
ผู้เข้าชมรวม
11,538
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9,136
ผู้เข้าชมรวม
จีนโบราณ นิยายจีนโบราณ พระเอกคลั่งรัก นางเอกเก่ง โรแมนติก ครอบครัว วังหลวง รัก ฟีลกู๊ด สุขนิยม นางเอกฉลาด พระเอกเก่ง ความรัก ปากแข็งใจอ่อน ตลก
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในใต้หล้านี้ตำแหน่งฮูหยินหยวนต้องเป็นของนางเท่านั้น
นี่คือหน้าที่ของหลานจางลี่...
แต่สำหรับหยวนฟางหลง ภรรยาพระราชทานก็ไม่ต่างจากของรางวัลใดๆ
ที่เขาไม่อยากได้ แต่ก็ปฏิเสธรางวัลนี้ไม่ได้
---------------------
เรื่องราวป่วนๆ ของ
หลานจางลี่... คุณหนูสามแห่งจวนตงหนานอ๋อง
หญิงสาวบ้านนอกที่มีเป้าหมายที่ตำแหน่งฮูหยินหยวน
กับ
หยวนฟางหลง... ท่านโหวแห่งจวนผู้ตรวจการหยวน
ผู้ตรวจการระดับสามที่ไม่อยากได้ภรรยาพระราชทานแต่อย่างใด
--------------------------
***** คำเตือน *****
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักจีนโบราณ โรแมนติค คอมมาดี้ Feel-Good สืบสวน บู๊แอ็คชั่น
นิยายที่เน้นเนื้อเรื่องความรักเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้อ่านทุกวัย
เรื่องราวเกิดจากการจินตนาการของผู้เขียน
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
*** คำเตือน ***
------------------------------------
แต่เมื่อชายชุดดำที่เป็นหัวหน้าวิ่งตรงดิ่งหมายจะเข้ามาปะทะต่อสู้กับหลานจางลี่ด้วยการพุ่งปลายกระบี่เข้าที่หญิงสาว ก็มีร่างของชายหนุ่มลอยร่อนลงมาจากเบื้องบนรับแรงกระบี่ของไอ้โม่งชุดดำด้วยกระบี่ในมือของเขาอย่างรวดเร็ว
"ฆ่าคนกลางวันแสกๆ ไม่กลัวกฎหมายบ้านเมืองอย่างนั้นเลยใช่ไหม" เสียงกร้าวเอ่ยถามชายชุดดำกังวานก้อง ทำให้หลานจางลี่ที่มองแผ่นหลังกว้างของชายผู้นั้น ก่อนที่จะขยับถอยหลังไปรวมกลุ่มกับซูเซียง ที่เข้ามารวบแขนของเจ้านายสาวไปกอดด้วยความกลัวเป็นอย่างยิ่ง
"เจ้าไม่ต้องกลัวนะซูเซียง คนของพี่ใหญ่มาช่วยแล้ว" หลานจางลี่เอ่ยเมื่อมองเห็นชายอีกผู้หนึ่งร่อนลงจากอากาศเข้ามายืนอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มที่ยืนปกป้องนางไว้ก่อนหน้านี้
"ท่านเป็นใครกันอย่าได้มาแส่เรื่องของพวกเราดีกว่า"
"ฆ่าคนมีความผิดแล้วยังมาทำปากดี ข้าจะจับตัวเจ้านำไปรับความผิดที่ศาลต้าหลี่ซื่อ" เสียงทุ้มกร้าวนั้นเอ่ยราวกับคุ้นชินกับการออกคำสั่ง แต่คนชุดดำทั้งหมดก็หาได้เกรงกลัวและก็ยังไม่ยอมล่าถอยไป กลับวิ่งตรงเข้าใส่สองชายหนุ่มที่ลงมือต่อสู้กับพวกนั้นโต้ตอบกลับไปได้ในทันที
เสียงต่อสู้ดังต่อไปได้สักระยะกลุ่มคนชายชุดดำตายบ้างบาดเจ็บบ้างจนเหลือแค่คนที่เป็นหัวหน้า ที่รู้แล้วว่าในตอนนี้ฝ่ายตัวเองเสียเปรียบเป็นอย่างยิ่ง จึงทำได้เพียงใช้วิชาตัวเบากระโดดขึ้นหลังคาแล้ววิ่งหายไปพร้อมกับพรรคพวกที่บาดเจ็บ
"ทำไมพวกเจ้ามาช้ากันอย่างนี้เล่า ถ้าเกิดว่าข้าเป็นอะไรไปพี่ใหญ่ไม่ไว้ชีวิตพวกเจ้าแน่" เสียงตัดพ้อของหญิงสาวทางด้านหลังทำให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ใกล้ หันหลังไปมองร่างบางที่เดินเข้ามาใกล้เขาในยามที่เหตุการณ์การต่อสู้สงบลงแล้ว
"อ๊าย..."
เสียงร้องของหลานจางลี่ดังขึ้น เมื่อเท้าเปล่าที่วิ่งไล่ตามเจ้าหัวขโมยนั้นเกิดบาดแผลเต็มไปหมด ที่นางเพิ่งจะมารู้สึกตัวเอาในเวลานี้เมื่อความเจ็บปวดเริ่มตีรั้งขึ้นมาเป็นระยะๆ และซ้ำร้ายไปมากกว่านั้นนางดันพลาดเหยียบก้อนหินใหญ่ไปอีก ทำให้หลานจางลี่ถลาหน้าคว่ำทำท่าจะล้มลงบนพื้น แต่ความไวของชายตรงหน้าคว้าเอวบางของแม่นางแปลกหน้าเอาไว้ได้ แล้วจึงรวบร่างบางเข้าไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงของเขาทันที
หลานจางลี่ตกตะลึงเมื่อรู้ตัวว่าตกอยู่ในอ้อมแขนของชายแปลกหน้า เมื่อดวงตาสวยเบิกกว้างกวาดตามองใบทั่วใบหน้าได้รูปของชายที่โอบกอดนางไว้ก็ทำให้หัวใจของหลานจางลี่เต้นตึกตักอย่างไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย
ใครกันช่างรูปงามถึงเพียงนี้...
"ท่านเป็นใครกัน" เป็นครั้งแรกที่หลานจางลี่ได้พบกับชายรูปงามจนนางตกอยู่ในภวังค์แบบนี้ นางรู้สึกเหมือนร่างกายลอยละล่องไปในอากาศ และไม่รู้ตัวว่าคำถามนั้นได้ลอยออกมาจากริมฝีปากนั้นเบาหวิวราวกับลมหายใจของตนเอง
"พี่ฟางหลง" เสียงของนิ่งม่านเจียงดังขึ้นมาในสมองดึงสติของหลานจางลี่กลับมาสู่ตน ทำให้หลานจางลี่ถึงกับกะพริบตาถี่ๆ แล้วโดยที่ไม่ทันคิดสิ่งใด...
"โอ๊ย... เจ้าเอานิ้วมาจิ้มตาข้าทำไม"
ชายหนุ่มที่อยู่ๆ แม่นางในอ้อมกอดก็เอาสองนิ้วจิ้มเข้าดวงตาทั้งสองข้างของเขาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยเสียอย่างนั้น ก็ร้องลั่นพร้อมกับหลับตาปี๋และดันร่างของตนเองออกอย่างรวดเร็ว พร้อมกับปล่อยร่างบางออกจากอ้อมแขนจนหลานจางลี่ร่วงหล่นลงพื้นไปในทันที
"ยะ.. ยะ... อย่าบอกว่า ทะ... ทะ... ท่านคือผู้ตรวจการหยวน หยวนฟางหลง"
หลานจางลี่รีบดีดตัวลุกขึ้นและปัดกระโปรงตัวเองไปมา ลืมความเจ็บปวดของก้นที่กระแทกพื้นเมื่อครู่ไปเป็นปลิดทิ้ง นางเอ่ยร้องทักชายหนุ่มแปลกหน้าที่เอามือปิดตาทั้งสองข้างพยายามสลัดความเจ็บปวดที่ถูกจิ้มตาให้หายไป
"เจ้าเกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมาถึงได้มาจิ้มตาพี่ฟางหลงแบบนี้" นิ่งม่านเจียงสะบัดเสียงใส่หลานจางลี่ก่อนที่จะก้าวยาวๆ ไปหาหยวนฟางหลงเพื่อดูให้แน่ใจว่าดวงตาของชายคนรักนั้นไม่เป็นอะไรมาก
"พี่ฟางหลงให้ข้าดูหน่อยว่าดวงตาของท่านเป็นอย่างไร"
"พี่ไม่เป็นอะไรหรอก"
หยวนฟางหลงตอบพร้อมกับกะพริบตาถี่ๆ มองผ่านสายตาพร่ามัวที่เริ่มมองชัดขึ้นเรื่อยๆ ไปทางหญิงสาวตัวแสบที่เล่นพิเรนทร์จิ้มลูกตาของเขา แต่ก่อนที่เขาจะได้มองใบหน้าของหญิงสาวผู้นั้นได้ถนัดอีกครั้ง ในเวลาเดียวกันหลานจางลี่ก็วิ่งเข้ามาใช้มือปิดหน้าปิดตาของเขาไว้เสียแน่นไปก่อน คราวนี้จึงทำให้เกิดการชุลมุนวุ่นวายไปทั่วตรอกเล็กๆ นั้นในทันที
----------------------------
แนะนำตัวละคร
หยวนฟางหลง / ผู้ตรวจการหยวน / ท่านโหว
หลานจางลี่ / ฮูหยินหยวน / คุณหนูสาม
กู้จงฉือ /องครักษ์ท่านโหว
นิ่งม่านเจียง / คุณหนูตระกูลนิ่ง
หลานจางชิง / ท่านแม่ทัพเมืองตงหนาน
ต้วนหนิงเทียน / บุตรสาวหัวหน้าพรรคเก้าสมุทร
หยุนเปียว / รองแม่ทัพเมืองตงหนาน
หลานจางลี่ / คุณหนูรองของตงหนานอ๋อง
โม่ซือฉี / หัวหน้าหน่วยลับเมืองตงหนาน
ซูเซียง
-----------------------------------
***** คำเตือน *****
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักเรื่องสั้น โรแมนติค คอมมาดี้ Feel-Good สืบสวน บู๊แอ็คชั่น
นิยายที่เน้นเนื้อเรื่องความรักเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้อ่านทุกวัย
เรื่องราวเกิดจากการจินตนาการของผู้เขียน
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
*** คำเตือน ***
-------------------------------------
ไม่อนุญาตให้ลอกเลียน ตัดตอน หรือนำเนื้อหา ใดๆ ในนิยายเรื่องนี้
นำไปปรับปรุง เปลี่ยนแปลง ทำซ้ำ ทำซ้อน
และเผยแพร่ไม่ว่าช่องทางใดๆ ในโลกนี้นะคะ
เพราะกว่าจะเขียนออกมาได้ก็เหนื่อยยาก ลำบากนะคะ
ถ้ารู้ว่าใครไม่น่ารัก และไม่มีมารยาท ไรต์ก็จะไม่จำเป็นต้องน่ารักด้วยนะคะ
งานนี้ไม่รับคำขอโทษนะคะ ขอเป็นเงินอย่างเดียว
ถ้าเตือนแล้วไม่ฟัง ก็เตรียมมีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถรอได้เลยค่ะ
----------------------------------
Every roads that you roam, that's where I want to be.
ทุกเส้นทางที่มีคุณ ที่นั่นคือที่ที่ฉันอยากไป
แม่นางหยางหรง
-----------------------------
ผลงานอื่นๆ ของ Yangroung ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Yangroung
ความคิดเห็น