คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #57 : นอนร่วมเตียง
วามอหยวนฟาหลวามอใบหน้าสวยที่อนนี้แ่ำ อยู่ห่าาเาเพียลมหายใั้นเท่านั้น และมิไ้ยับถอยหนีไปอย่าใ ทำให้ท่อนแนให่รวบเอวออหลานาลี่ ึร่าบาให้ยับเ้ามานั่ใล้เ้ามายิ่ึ้น านั้นมือให่อี้า็ว้า้นออนที่ไ้ื่อว่าเป็นภรรยาพระราทาน ันให้ใบหน้าอนาเามาิใล้ นริมฝีปาร้อนรุ่มประทับรอยูบเ้าับริมฝีปานุ่มห้อยย้อยุ่ม่ำนั้นอย่าโหยหายิ่นั
สิสัอหลานาลี่แระเิ เมื่อรู้ัวว่าร่าบาอนาถูโอบอรัรึไว้้วยสอแนำยำ ส่วนริมฝีปาสวย็ถูริมฝีปาร้อนเร่าูรูึื่ม่ำวามหวานาริมฝีปาอนลออย่าร้อนเร่าเร้าอารม์ นหิสาวที่หาไ้มีประสบาร์ในเรื่อารูบ แทบะามเาไม่ทัน
"อ่าส์..."
เสียราอหยวนฟาหลัเ้าโสประสาทอหลานาลี่ เมื่อริมฝีปาสวยเปิเผยออ้าออให้ลิ้มอุ่นอสามี้วเ้าสู่โพรปาภายใน วา้อนวามหวานื่มินอย่าพึพอใยิ่นั านั้น็วัรวบรัลิ้นอ่อนอนาให้รัพันับลิ้นอเาเพื่อรููื่มวามหวานลออย่าที่ไม่เยอิ่มพอ
ร่าบาในอ้อมออหยวนฟาหลอ่อนระทวยราวับี้ผึ้ นเาันร่าบาให้นอนราบไปับที่นอน แล้วพลิัวอนนอนราบทาบทับร่าสวยไว้ โยที่พยายามะไม่ลน้ำหนัทาบทับนามานั
ในะที่หยวนฟาหลระเริูื่มินัววามหวานาริมฝีปาอภรรยาอนนั้น มือให่ร้อนเร่า็ลูบไล้ับ้อไปามส่วนโ้เว้าอเรือนร่าสวยพร้อมทั้บีบทั้ยำร่าบาหาแ่่อนรูปอย่ามันมือ เร่เร้าให้หลานาลี่อบสนอารเรียร้ออสามี อย่าที่นาไม่สามารถบัับร่าายอนเอไ้เลย ึปล่อยให้มันเลื่อนไหวไปามารนำทาอฝ่ายาย
"อ่าส์... ท่านพี่..."
เสียราหวานล้ำอหิสาวที่นอนร่อนร่าส่ายไปมา ามแรบีบยำอมือให่ฟอนเฟ้นเนินอวบที่หน้าออย่ามันมือ ทำเอาหลานาลี่ที่ถูสามีโลมเล้าถาโถมอย่าหนัหน่ว ้อร้อราออมาอย่าเสียวระสันสวาท นหัวสมอไม่อาะิสิ่ใไ้อี่อไป
"อืม.." เสียราในลำออหยวนฟาหลัึ้นเป็นระยะอย่าพอใ เมื่อริมฝีปาร้อนเร่าประพรมไปทั่วใบหน้าสวยูื่มวามหวานลออย่าไม่อิ่มพอ
หลานาลี่ผู้ที่มีประสบาร์น้อยนัับเรื่อนี้ หาทำสิ่ใไ้ นอาน้อมรับวามรัวนใานที่ไ้ื่อว่าสามี เมื่อริมฝีปาร้อนเร่าลาไล้เป็นทาไปูึใบหูสวย ละเลื้อยล่ำลมาที่ลำอาวนวล บ่าและหัวไหล่ผิวนวลเนียนที่เสื้อัวนอผืนบาถูึให้พ้นทา เผยให้เห็นวามาวนวลอเนื้อัวหิสาวที่สว่าท่ามลาเทียนวน้อย านั้นใบหน้าให่อหยวนฟาหล็มาหยุ อมมสูวามหอมที่เนินอสวย ที่มีเพียผ้าบาเบาอบัทราั้น ให้ลึเ้าปอราวับะำลิ่นเนื้อนาให้ลึสุใ
"ึแล้วนอนเถอะ"
อยู่ๆ เสียทุ้มอหยวนฟาหล็ัที่้าหู ปลุหลานาลี่ให้ื่นาห้วเวลาแห่วามสุ สับสนและื่นเ้นนั้น นนา้อะพริบาปริบๆ ่อนที่ะเปิเปลือามอสบวาม ที่นาแน่ใว่ามอเห็นเปลวไฟปรารถนาระบายไปทั่ววานั้น แ่ายหนุ่มที่ไ้ื่อว่าเป็นสามีลับยับัวออห่า
อันรายเหลือเินแล้ว... หยวนฟาหลเ้าอใไว้่อน...
"ะ... ะ... เ้า่ะ" หลานาลี่ไ้ยินเสียถอนหายใอันยาวเหยียอสามี ทีู่เหมือนว่าำลั่มใัวเออยู่ ึไ้เอ่ยอบเาไปเ่นนั้น านั้นึรู้สึถึอ้อมแนให่รวบร่าสวยอัวเอให้นอนให้ถูที่ถูทา อีทั้เายัห่มผ้าให้นาอย่าเบามืออี้วย
"ะ... ะ... ืนนี้ท่านพี่ะนอนบนเียนี้ับ้าอย่านั้นหรือ"
หลานาลี่เอ่ยถามเมื่อเห็นเาล้มัวลนอนเีย้าไปับนเอ เพราะลอเวลาที่ผ่านมานาเอ็ไม่รู้ว่าสามีอนาไปหลับนอนที่ไหนบ้า แ่ืนนี้เาเลือที่ะนอนบนเียับนา หลัาที่เพิ่ผ่านพ้นห้วเวลารัวนใไปหยๆ
"นอนเถอะึแล้ว"
หยวนฟาหลเอ่ยับท่อนที่ะปิาล ทำท่านอนหลับนิ่อย่าที่ไม่ิะอบำถามใๆ อหิสาวอี่อไป ทำให้หลานาลี่หลับาามและ็หลับใหลไปอย่า่ายาย เพราะวันนี้มีเหุาร์เิึ้นหลายอย่าเหลือเินนนาเหนื่อยเพลียเสียเหลือเินแล้ว
นอนหลับ่ายเสียเหลือเิน...
หยวนฟาหลพลิัวะแ้ามอภรรยาสาวอนหลับใหลไปในนิทราอย่า่ายาย แ่สำหรับเานั้นหลัผ่านเหุาร์อันแสนหวานรัวนใเมื่อรู่ ทำให้เาาสว่าสร่าเมาไปในทันที และในวินาทีนั้นเอเา็รู้ัวีว่า...
ผู้รวารระับสามอย่าเานั้น ไ้พ่ายแพ้ให้แ่ฮูหยินหยวนนนี้เสียแล้ว...
---------------------------------------
ุยันท้ายบท :
ยหนึ่ผ่านไปเท่านี้พอ่อน่ะ ส่วนย่อไป้ออยิามัน่ะว่าะหวานแ่บนาไหนัน ^^ และเรื่อราววามลับ่าๆ ะเป็นอย่าไร ็เป็นหน้าที่อรี้แล้ว่ะที่ะ้อ่วยันสืบสวนหาวามริให้ไ้ ว่าสุท้ายแล้วเรื่อราว่าๆ เป็นอย่าไร ็ไปหาำอบไ้ในอน่อไป่ะ ^^
ไร์อำลัใ หัวใ อมเมน์ เ็บเรื่อนี้เ้าั้น และิามไร์ และเป็นำลัใให้ไร์ หลานาลี่ หยวนฟาหล และัวละรทุๆ ัวในเรื่อนี้้วย่ะ เพราะทุำลัใที่ไ้ารี้ทุนมีส่วนผลัันให้ไร์ไ้พันาฝีมือในารเียนและสร้าสรร์ผลานีๆ ให้รี้ไ้อ่านัน่ะ
อหัวใ อมเมน์ เ็บเ้าั้น และิามไร์้วยนะะ
เพราะหนึ่หัวใ = หนึ่ล้านำลัใ 
ความคิดเห็น