All in good time | Charles x Erik | X-MEN Fanfic

ผมมีบางเรื่องบางเรื่องอยากจะเล่า..

           เมื่อไม่นานมานี้ผมมีโอกาสได้เจอชายคนหนึ่งที่บาร์แถวมาหาวิทยาลัยที่ผมไปบรรยาย ตอนแรกเราก็กะแค่ส่งสายทักทายปกติตามประสาคนเดินผ่านกัน แต่อยู่ๆเรเว่นก็ทักชายคนนั้นอย่างคุ้นเคย ผมก็แค่สงสัยแล้วเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจ ท่ามกลางเสียงดนตรีและผู้คนที่สนุกสนาน ผมเห็นเขานั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียวด้วยท่าทางดูเหงาๆ ผมรู้สึกถึงทีท่าที่แปลกของเขา จึงเข้าไปทักและทำความรู้จักเขา อย่างน้อยเขาก็รู้กับเรเว่น ผมเข้าไปทักทำความรู้ไว้คงไม่ทำให้ผมดูเป็นชอบยุ่งเรื่องคนอื่นอะไร 

          "ยินที่ได้รู้จักเอริค เลห์นเชอร์, ฉันชาร์ลส์ เซเวียร์"

          แต่เมื่อยิ่งได้มองหน้าเขาใกล้มากขึ้น ยิ่งทำให้เห็นสิ่งที่อยู่บนใบหน้าชัดยิ่งขึ้น นั่นคือความโดดเดี่ยวและความโศกเศร้า ผมไม่รู้ว่ามนุษย์เราต้องเจอเรื่องโหดร้ายขนาดไหนมา ถึงได้แสดงออกบนใบหน้าได้ขนาดนั้น ยิ่งด้วยเขาเพียงมองสบตาไม่นานก็รับรู้ได้ถึงความอ่อนล้า 

          "ผมอยากช่วยเขา...."

นั้นเป็นสิ่งที่ผมคิดในหัวตอนนั้น แต่ผมเป็นนักจิตวิทยา ผมไม่อาจรักษาหรือวินิจฉัยเขาได้ ผมแนะนำหว่านล้อมเขาโดยเอาเรื่องนอนไม่หลับมาเปิดประเด็นให้เขาลองไปพบจิตแพทย์ เขาก็มองหน้าผมอย่างเอือมระอา แต่มันก็ไม่อาจทำให้ความอยากช่วยเขาลดลงอยู่ดี อย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้ว่าเขาไม่โอเคอย่างมาก ถ้าหากเขาไม่ไปผมก็คงทำอะไรไม่ได้มาก คงทำได้เพียงนั่งเป็นเพื่อนเขา รับฟังแล้วคอยเป็นเพื่อนคุยกับเขา ตั้งแต่วันนั้นมา 

          ....เพราะยังไงจากใจของผม ผมก็ยังอยากช่วยเขา อยากช่วยมากจริงๆ

to be continued

          TALK

          สวัสดีค่ะ  Y-S ค่ะ ขอต้อนรับทุกคนที่เข้ามาอ่านความกาวของเรานะค่ะ

          นี่เป็นแฟนฟิคเรื่องแรกในชีวิตเลย ใจมันเรียกร้องมากๆ 555

          อาจจะยังไม่ใช่นิยายที่ภาษาดีมากหรือพล็อตเรื่องที่ถูกใจทุกคนมากนะคะ 

          แต่เราก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ!

          พูดถึงตัวนิยายเรื่องนี้นะคะ ขอประกาศป้ายเตือนอย่างเป็นทางการเลยค่ะ

          "แฟนฟิคเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาที่ดราม่านิดนึงนะคะ"

          โพซิชั่นที่ Charles x Erik ตามที่ประกาศในชื่อเรื่องนะคะ //ไม่มีเปลี่ยนค่ะ

          โดยเนื้อโดยสังเขปจะเป็นเรื่องราวของชาร์ลส์ เซเวียร์ นักจิตวิทยา

          ที่บังเอิญไปรู้จักกับเอริก เลห์นเชอร์ ชายผู้มีปูมหลังอันเจ็บปวด

          และไม่สามารถออกมาจากความเจ็บปวดเหล่านั้นได้ 

          เอาใจช่วย 2 คนนี้ด้วยนะคะ

          สามารถแสดงความคิดเห็นติดชมผ่านคอมเม้นใน Dek-d ได้นะคะ

          

PS. ยังไงก็ฝากแฟนฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะ มีเพลงที่อยากแนะนำระหว่างอ่านค่ะ เพื่อเพิ่มอรรถรสในการจิตนาการ 

 

B
E
R
L
I
N
?