คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 6-1
บทที่ 6
รถยุโรปคันหรูจอดสนิทตรงหน้ามุขของคฤหาสน์คาสซาโน่ซึ่งเป็นบ้านของนีน่า ทันทีที่รถจอดสนิทร่างบอบบางที่เคยนอนหนุนตักแกร่งก็ค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นอย่างระมัดระวัง
“ฝ่าบาทเมื่อยไหมเพคะ หากฝ่าบาทเมื่อยหม่อมฉันจะช่วยนวดให้”
นีน่าถามขณะที่รอยยิ้มสดใสปรากฏที่เรียวปากอวบอิ่ม แต่ท่าทางของหญิงสาวกลับสร้างความแปลกใจให้ชีคฟารีสเป็นอย่างมาก เขามองเห็นความเศร้าหมองจากดวงตาคู่สวยของหญิงสาว แต่ถึงกระนั้นชีคหนุ่มก็เอ่ยปากอนุญาตให้หญิงสาวได้ทำตามความปรารถนา
“เอาสิ”
เมื่อเสียงทุ้มเอ่ยออกมาแบบนั้น ฮาบิบกับคนขับรถก็เปิดประตูแล้วก้าวลงจากรถไปโดยไม่รอให้ชีคฟารีสเอ่ยปากสั่ง เพราะต้องการให้ทั้งคู่มีเวลาส่วนตัว
“ขออนุญาตนะเพคะ”
นีน่าบอกตอนที่หญิงสาววางมือเล็กลงบนท่อนขาแข็งแกร่งของคนสูงศักดิ์กว่าอย่างระมัดระวัง ชีคฟารีสรู้สึกผ่อนคลายอยู่ไม่น้อยเมื่อได้รับการดูแลจากนีน่า แต่ที่ชีคหนุ่มกำลังไม่พอใจนั่นก็คือเขารับรู้ว่ามีบางสิ่งกำลังเกิดขึ้นกับหญิงสาวที่กำลังบีบนวดให้เขาอย่างตั้งอกตั้งใจ
แต่เขาไม่ทราบว่ามันคือเรื่องอะไร
มีเพียงเสียงลมหายใจเท่านั้น ที่บ่งบอกว่ายังมีคนอยู่ในห้องโดยสาร ชีคฟารีสไม่ได้พูดอะไร นีน่าเองก็เช่นกัน หญิงสาวยังคงบีบนวดให้คนสูงกว่าอย่างตั้งอกตั้งใจ จนกระทั่งถึงระยะเวลาที่เหมาะสมริมฝีปากได้รูปก็สั่งให้เธอหยุด
“พอแล้วนีน่า ผมรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว”
หญิงสาวไม่ได้โต้แย้งเมื่อเป็นความปรารถนาของคนสูงกว่า มือเล็กยกออกจากต้นขาแข็งแกร่ง ดวงตาคู่สวยเหลือบมองใบหน้าคมคายแว่บหนึ่งก่อนจะหลุบลงต่ำ และท่าทางอึกอักของหญิงสาวทำให้ชีคหนุ่มสอบถามออกไป
“นีน่า มีอะไรจะพูดกับผมหรือเปล่า”
เมื่อคนสูงกว่าเปิดโอกาสแบบนั้น นีน่าจึงรวบรวมความกล้า ดวงหน้านวลเนียนค่อยๆ แหงนเงยขึ้น ดวงตาสีดำขลับสบกับนัยน์ตาสีน้ำตาลทองแม้ภายในอกจะเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น
“หม่อมฉันขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงเมตตาจะเข้าพิธีวิวาห์กับหม่อมฉัน”
“...”
“หากแต่หม่อมฉันตรองดูแล้ว หม่อมฉันคงไม่เหมาะสมพอที่จะเป็นชายาของฝ่าบาทได้”
มาถึงตรงนี้ราวกับมีก้อนแข็งๆ ตีตื้นขึ้นมาตีบตันที่ลำคอของหญิงสาว แต่นีน่าก็พยายามกลืนก้อนดังกล่าวลงคอไปแล้วกล่าวต่อ
“ประทานอภัยให้หม่อมฉันด้วยเพคะ”
หญิงสาวไม่กล้าสบกับดวงตาคมกริบคู่นั้นอีกแล้ว ทันทีที่กล่าวจบก็ก้มหน้าแล้วหลุบสายตาลงต่ำ ความเงียบโรยตัวเข้าปกคลุมห้องโดยสาร นีน่ารู้สึกราวกับว่าตนเองเหมือนคนที่ใกล้จะจมน้ำเต็มทน การหายใจเข้าออกกลายเป็นสิ่งลำบากขึ้นมาฉับพลัน ผ่านไปพักใหญ่ชีคฟารีสจึงเอ่ยออกมา
“หมายความว่าคุณปฏิเสธการแต่งงานกับผม”
เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวจำต้องแหงนเงยใบหน้าขึ้นเพื่อสบเข้ากับนัยน์ตาสีน้ำตาลทองคู่นั้น ดวงหน้าเรียวพยักหน้ารับเชื่องช้าพร้อมให้คำตอบ
“เพคะ”
เป็นอีกครั้งที่ความเงียบงันโรยตัวเข้าปกคลุมห้องโดยสาร และคราวนี้นีน่ารู้สึกอึดอัดยิ่งกว่าตอนแรก จังหวะการเต้นของหัวใจค่อยๆ เพิ่มขึ้นอย่างน่ากังวลระหว่างรอคอยคำตอบจากริมฝีปากได้รูปของคนที่สูงกว่า
“คุณคิดดีแล้วใช่ไหมนีน่า”
“เพคะ”
หญิงสาวตอบออกไปในทันที แม้ว่าคำตอบจะทำให้หัวใจของเธอต้องบอบช้ำมากเพียงใดก็ตาม แต่ก็ยังดีกว่าจะต้องบอบช้ำมากไปกว่านี้ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ต้องเผชิญหากเธอได้เหยียบดินแดนทะเลทรายอย่างประเทศคาดาร์
“หากเป็นความปรารถนาของคุณ”
“...”
“ผมอนุญาต”
นีน่าไม่ทราบว่าการตอบรับอย่างง่ายดายของชีคฟารีส ไร้การพูดจาเหนี่ยวรั้งหรือบีบบังคับให้เธอเปลี่ยนใจอย่างที่ควรจะเป็น เหตุใดจึงทำให้หัวใจดวงน้อยของเธอราวกับว่าถูกบางสิ่งบีบรัดเอาไว้อย่างรุนแรงแบบนี้
‘นั่นเป็นความต้องการของเธอไม่ใช่หรือนีน่า’
หญิงสาวถามตัวเองในใจราวกับคนเสียสติ และหลุดออกจากความคิดของตัวเองตอนที่เสียงทุ่มของชีคฟารีสดังขึ้นอีกครั้ง
“มีอะไรจะพูดกับผมอีกหรือเปล่านีน่า”
ดวงตาคู่สวยไหวระริกตอนที่สบเข้ากับดวงตาคมกริบอีกครั้ง หญิงสาวเค้นเสียงให้คำตอบอย่างยากลำบาก
“ไม่มีแล้วเพคะ ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงเมตตา”
“...”
“ทูลลาเพคะ”
ความคิดเห็น