คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 4-2
นีน่าอมยิ้มนิดๆ ตอนที่รับคำ ถึงแม้น้องสาวของเธอจะชอบพูดจาให้เธอรู้สึกวิงเวียนศีรษะไปบ้าง แต่ก็นั่นละ นีเซียเป็นคนเดียวที่เธอคุยด้วยแล้วสบายใจมากที่สุด
นีน่ากดวางสายนีเซียแล้วสาวเท้าเข้าไปในห้องนอน ชีคฟารีสยังคงหลับสนิทอยู่บนเตียง ใบหน้าคมคายดูเรียบเฉยไม่ต่างจากตอนที่เขาตื่นนัก จนบางครั้งนีน่าอดสงสัยไม่ได้ว่าชีคหนุ่มเคยยิ้มบ้างหรือเปล่า
พอคิดได้แบบนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่เรียวปากอวบอิ่ม ร่างบอบบางสาวเท้าไปหยุดที่ข้างเตียงแล้วเรียกร่างสูงสง่าที่กำลังหลับสนิท
“ฝ่าบาทเพคะ ฝ่าบาท”
เสียงเรียกของหญิงสาวทำให้ชีคหนุ่มค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ก่อนที่ร่างสูงสง่าจะค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง แล้ววางเท้าทั้งสองข้างลงบนพื้นข้างเตียง
“นีน่า”
“เพคะ”
“ผมขอน้ำสักแก้วได้หรือเปล่า”
“ได้เพคะ”
นีน่ารับคำแล้วขยับเท้าไปที่มุมมินิบาร์ มือบางเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำดื่มออกมา หญิงสาวหยิบแก้วเปล่าวางลงบนถาดพร้อมขวดน้ำ แล้วยกไปให้ชีคฟารีส
หญิงสาววางถาดลงบนโต๊ะเล็กที่ข้างเตียง หมุนเปิดฝากขวดน้ำแล้วเทใส่แก้วก่อนจะยกไปให้ชีคฟารีสที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม
“ขอบคุณ”
ชีคฟารีสรับแก้วน้ำจากมือของหญิงสาวแล้วยกขึ้นดื่มจนหมดแก้ว ก่อนจะส่งแก้วเปล่าคืนให้นีน่า หญิงสาวรีบรับเอาไว้ แล้วนำไปวางลงบนถาดตามเดิม
“ฝ่าบาทจะเสด็จเลยไหมเพคะ”
“อืม”
ร่างสูงสง่าครางรับก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนที่ชีคฟารีสจะขยับเท้า ใบหน้าคมคายก็หันมามองร่างบอบบางที่ยืนอยู่ไม่ห่างนัก
“นีน่า”
“เพคะ”
ร่างบอบบางรีบขยับเท้ามาเข้ามาใกล้ร่างสูงของชีคฟารีส ดวงตาคู่สวยมองที่ใบหน้าคมคายรอคอยว่าเขาต้องการสิ่งใด
“ผมชวนคุณมาเที่ยว ไม่ได้ให้คุณมาคอยรับใช้ผม เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องเดินตามหลังผม ให้เดินไปพร้อมๆ กับผม”
“...”
“เข้าใจไหม”
“...”
“เข้าใจไหมนีน่า”
เมื่อเห็นหญิงสาวเอาแต่อ้ำอึ้ง ชีคฟารีสจึงถามย้ำด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้น นั่นเป็นเหตุให้นีน่ารีบขานรับอย่างร้อนรน
“เข้าใจแล้วเพคะ”
ร่างบอบบางรีบขยับเท้ามายืนเคียงข้างเรือนกายสูงใหญ่ของชีคฟารีส นัยน์ตาสีน้ำตาลทองสาดประกายพึงพอใจก่อนจะบอกให้เธอขยับเท้าไปพร้อมๆ กัน
“ไปเถอะ”
“เพคะ”
นีน่าทราบว่าตอนนี้มือของเธอคงชื้นไปด้วยเหงื่อ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าของฝ่ามือใหญ่ที่กอบกุมมือเล็กของเธอเอาไว้จะไม่ใส่ใจ เขายังคงยึดครองมือของเธอเอาไว้ และมันก็เริ่มตั้งแต่ลอบบี้ของโรงแรม ลากยาวจนกระทั่งมาถึงท่าเรือที่ตั้งอยู่หน้าโรงแรม
ย้อนไปที่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้
หลังจากที่เธอกับชีคฟารีสออกมาจากห้องแล้วเดินมาตามโถงทางเดินเพื่อจะลงลิฟต์มาที่ชั้นล่าง เหล่าองครักษ์ก็ตามมาด้วยรวมถึงฮาบิบ แต่เพราะช่วงก้าวเดินของเธอสั้นกว่าร่างสูงสง่าของชีคฟารีสมาก นั่นทำให้เธอก้าวตามไม่ทัน และมันก็เป็นเหตุให้เขากอบกุมมือเธอเอาไว้เพื่อที่จะได้ก้าวเดินไปพร้อมกัน
ชีคฟารีสบอกเธอแบบนั้น
แล้วเธอน่ะหรือที่จะกล้าปฏิเสธหรือขัดใจชีคหนุ่ม
ไม่เลยสักนิด
ชีคฟารีสก้าวลงไปในเรือกอนโดลาก่อนจากนั้นนีน่าจึงก้าวตามลงไปในเรือลำเดียวกัน ส่วองครักษ์คนอื่นๆ รวมถึงฮาบิบก็ก้าวลงเรือไปคนละลำ เรือกอนโดลาแต่ละลำสามารถบรรจุผู้โดยสารได้ราวๆ ลำละห้าถึงหกคน ไม้ที่นำมาประกอบเรือมีหลายชนิด เช่น ไม้สน ต้นเอล์มหรือมะฮอกกานี มีการตกแต่งเบาะนั่งและประดับตัวเรือในแบบต่างๆ ตามความชอบของคนเป็นเจ้าของเรือ
เรือลำที่ชีคฟารีสกับนีน่านั่งล่องออกจากท่าเรือเป็นลำแรกโดยมีคนเรือเป็นคนพาย หลังจากนั้นจึงตามด้วยเรือที่เหล่าองครักษ์นั่ง ตอนนี้มือเล็กของหญิงสาวได้รับอิสระแล้ว ทว่าการที่เธอต้องนั่งบนเบาะนั่งที่ติดกันกับเจ้าของร่างสูงสง่า เธอก็รู้สึกประหม่าไม่ต่างจากตอนที่ถูกฝ่ามือใหญ่ของคนสูงศักดิ์กอบกุมเอาไว้เลยสักนิด
ร่างกายที่เคยเกร็งเครียดของนีน่าค่อยๆ ผ่อนคลาย หลังจากที่เรือล่องไปได้สักพัก ผ่านตรอกเล็กๆ ที่สองข้างทางเรียงรายไปด้วยบ้านเรือนและร้านอาหารที่ออกโทนสีเหลืองและสีน้ำตาลหม่น เรือล่องไปเรื่อยๆ จนกระทั่งออกสู่คลองแกรนด์คาแนล ผืนน้ำสีเขียวมรกตที่อยู่เบื้องหน้าบวกกับพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าช่างเป็นภาพที่งดงามจนทำให้นีน่าต้องร้องออกมาด้วยความชื่นชม
“ฝ่าบาทดูนั่นสิเพคะ พระอาทิตย์จะตกแล้ว สวยไหมเพคะ”
ดวงหน้าเนียนในคลี่ยิ้มกว้างตอนที่หันไปถามชีคฟารีสที่นั่งอยู่ข้างกายอย่างหลงลืมตัว นัยน์ตาสีน้ำตาลทองหันมามองเธอ ทว่าภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยกำลังซุกซ่อนความพึงพอใจเอาไว้ในดวงตาคู่นั้น
“สวยมาก”
ความคิดเห็น