คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 4-1
บทที่ 4
นีน่าไม่ทราบว่าเธอควรจะรับมือกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไรดี ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่ที่โซฟาในโซนห้องนั่งเล่น ส่วนชีคฟารีสกำลังหลับสนิทอยู่บนเตียงของเขาภายในห้องพัก และใช่ เธอพักห้องเดียวกันกับเขา
เธอพักห้องเดียวกันกับชีคฟารีส
ฮาบิบบอกว่าตอนที่เขาโทร.มาติดต่อเรื่องจองห้องพัก เหลือห้องพักเพียงไม่กี่ห้อง เนื่องด้วยช่วงนี้เป็นช่วงไฮซีซั่น องครักษ์ที่ติดตามมาก็หลายคน และแต่ละห้องก็สามารถเข้าพักได้ห้องละสองคนเท่านั้น และเธอก็จะพักกับใครไม่ได้เลยนอกเสียจากชีคฟารีส แม้หญิงสาวจะขออนุญาตไปเช่าห้องพักที่โรงแรมใกล้เคียง แต่ไม่ได้รับอนุญาตจากชีคฟารีส เธอจึงต้องมาติดแหง็กอยู่ตรงนี้ ทว่าในความโชคร้ายก็ยังพอมีความโชคดีเจือปนอยู่บ้าง เตียงในห้องพักเป็นเตียงแฝด ก็คงดีกว่าเตียงเดี่ยวกระมัง
ดีกว่าจริงๆ อย่างนั้นหรือ
“เฮ้อ”
นีน่าลอบพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง ก่อนที่ร่างบอบบางจะสาวเท้าออกไปสูดอากาศไปที่ระเบียงห้อง วิวด้านนอกและลมเย็นๆ ช่วยให้หญิงสาวรู้สึกสดชื่นไม่น้อย เบื้องหน้าของหญิงสาวคือน้ำทะเลสีเขียวมรกต โรงแรมที่หญิงสาวพักตั้งอยู่ใจกลางเวนิสและโรงแรมก็อยู่ติดกับริมคลองแกรนด์ คาแนล ออกจากชั้นลอบบี้ของโรงแรมไปเพียงสองร้อยเมตรก็เป็นท่าเรือ
นีน่าละสายตาจากการชื่นชมความงามทัศนียภาพของเวนิสตอนที่เสียงเครื่องมือสื่อสารในกระเป๋าส่งเสียงเรียกเข้า เท้าเล็กขยับไปที่โซฟา มองที่หน้าจอที่กำลังสว่างวาบ รอยยิ้มหวานผุดขึ้นที่เรียวปากอวบอิ่มก่อนจะกดรับสายขณะที่สาวเท้าออกมาที่ริมระเบียงอีกครั้ง
“สวัสดีจ้ะ”
“สวัสดีค่ะพี่สาว ทำอะไรอยู่คะ” ปลายสายคือนีเซียน้องสาวฝาแฝดของนีน่า
“ยืนรับลมอยู่ริมระเบียงจ้ะ”
“พี่สาวอยู่ที่ไหนกันคะ อยู่ที่โรงแรมอยู่อีกหรือคะ นี่ก็ห้าโมงเย็นแล้วนะคะ ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ”
“พี่ไม่ได้อยู่ที่โรงแรม-ของเรา”
“อ้าว แล้วตอนนี้พี่สาวอยู่ที่ไหนกันคะ” น้ำเสียงของนีเซียติดจะแปลกใจอยู่สักหน่อย
“พี่อยู่โรงแรมในเวนิส”
“หืม พี่สาวไปทำอะไรคะ ไปเที่ยวงั้นเหรอ”
“ก็...ใช่จ้ะ”
“ไปกับใครคะ”
มาถึงตรงนี้นีน่าเริ่มแสดงสีหน้าลำบากใจ ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะโทร.ไปปรึกษานีเซียเรื่องของชีคฟารีส หากระมัดระวังหัวใจไม่ให้ตกหลุกรักอีกฝ่ายได้ ก็ควรระมัดระวังร่างกาย แต่เพราะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไร้ทางเลือก เธอยังไม่ทราบว่าจะรับมือกับสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงเช่นนี้ได้อย่างไรกัน
“ชีคฟารีส”
“อะไรนะคะ” นีเซียร้องลั่นจนนีน่าต้องปรามน้องสาว
“นีเซียเบาหน่อย”
“ขอโทษค่ะน้องตกใจ แล้วคุณพ่ออนุญาตเหรอคะ”
“ใช่ ท่านชีคให้องครักษ์โทร.ไปขออนุญาตคุณพ่อ แล้วคุณพ่อก็อนุญาต”
นีเซียแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง คนที่หวงลูกสาวนักหนาอย่างบิดาของเธอจะปล่อยให้พี่สาวของเธอไปเที่ยวกับผู้ชายแบบนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นถึงชีคก็เถอะ ผู้ชายก็คือผู้ชายไม่ใช่หรอกหรือ
“น้องไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะว่าคุณพ่อจะอนุญาต”
“พี่ก็เหมือนกัน แต่ก็เอาเถอะ ท่านชีคแค่อยากล่องเรือกอนโดลา พรุ่งนี้ก็คงจะกลับ”
“แหม ให้จริงเถอะค่ะ”
“นีเซีย”
“ค่า” เมื่อถูกพี่สาวเรียกด้วยน้ำเสียงดุๆ นีเซียจึงขานรับเสียงลากยาว
“แล้วนี่โทร.หาพี่มีอะไรหรือเปล่า”
“ไม่มีหรอกค่ะ น้องก็แค่คิดถึง”
กล่าวจบนีเซียก็หัวเราะคิกคัก ทำเอานีน่าอมยิ้มตามน้องสาวไปด้วย ก่อนที่หญิงสาวจะเหลือบมองเวลาบนหน้าจอโทรศัพท์ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกขึ้นมาแนบหูอีกครัั้ง
“แค่นีก่อนนะนีเซีย พี่ต้องไปปลุกท่านชีค”
“อะไรกันคะ เป็นเพื่อนเที่ยวส่วนพระองค์แล้วยังต้องเป็นนาฬิกาปลุกส่วนพระองค์ด้วยเหรอคะ”
“นีเซีย”
นีน่าเรียกชื่อน้องสาวด้วยน้ำเสียงกึ่งตำหนิ เธอไม่อยากให้น้องของเธอพูดถึงชีคฟารีสแบบนั้น ถึงอย่างไรพระองค์ก็เป็นผู้สูงศักดิ์ ควรต้องได้รับความเคารพมากกว่าจะถูกกล่าวถึงเช่นนั้น
“ขอโทษค่ะ”
นีเซียบอกเสียงอ่อนลง ถึงแม้ในใจจะไม่ค่อยพอใจการกระทำของชีคฟารีสเท่าไรนัก ดูเหมือนว่าชีคฟารีสจะใช้ความเป็นผู้สูงศักดิ์บีบบังคับให้พี่สาวของเธอไร้หนทางที่จะปฏิเสธในสิ่งที่พระองค์ปรารถนา
เธอชักอยากจะเห็นหน้าของชีคฟารีสขึ้นมาแล้วสิ
แต่ก็เอาเถอะ เธอคอยติดตามสถานการณ์เป็นระยะๆ ก่อนก็ได้
“งั้นพี่วางสายละนะ”
“ค่ะ แต่ถ้ามีเหตุการณ์ฉุกเฉินโทร.หาน้องด่วนเลยนะคะ”
“จ้ะ”
นีน่าอมยิ้มนิดๆ ตอนที่รับคำ ถึงแม้น้องสาวของเธอจะชอบพูดจาให้เธอรู้สึกวิงเวียนศีรษะไปบ้าง แต่ก็นั่นละ นีเซียเป็นคนเดียวที่เธอคุยด้วยแล้วสบายใจมากที่สุด
ความคิดเห็น