ร้ายรักลิขสิทธิ์ลวง

เทอร์รี่ เจมส์ เคฮิลล์

Cast : Andrew Garfield

เขา นักแสดงหนุ่มวัย 28 ปี ลูกครึ่งไทย-ออสเตรเลีย ที่กำลังมีผลงานโดดเด่นและเป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั่วโลก ต้องหงุดหงิดเมื่อได้ข่าวว่ามีผู้หญิงหน้าตาบ้านๆ ที่ไหนก็ไม่รู้ บังอาจเอาอิมเมจที่แสนสุดเพอร์เฟคของเขาไปแต่งเป็นนิยาย แถมยังเอารูปเขาไปโพสต์ลงเว็บในฐานะพระเอกของนิยายน้ำเน่าแบบนั้นอีก เขาน่ะ นักแสดงภาพยนตร์ระดับพันล้าน ไม่ใช่พระเอกนิยายกิ๊กก๊อกแบบนั้น สิบล้าน! คือราคาที่เธอต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ให้เขา

น้ำขิง วันวิสา รักมณีกานต์

Cast : ชาลิดา วิจิตรวงศ์ทอง

เธอ นักโบราณคดีสาววัย 23 ปี ถึงเธอจะทำงานเกี่ยวกับของโบราณคร่ำครึ แต่เธอก็ภูมิใจในงานของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง แว่นตาหนาเตอะที่ประดับอยู่บนใบหน้าบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ แต่ใครจะรู้ว่าเธอนี่แหละคือนักเขียนมือสมัครเล่นที่กำลังโด่งดังอย่างมากในเว็บนิยายออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย งานของเธอได้รับการตีพิมพ์ แต่ทว่าภาพที่นำมาใช้ทำหน้าปกดันเป็นภาพละเมิดลิขสิทธิ์ เจ้าของภาพไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นนักแสดงชื่อดังอย่าง เทอร์รี่ เจมส์ เคฮิลล์ 

 ชายหนุ่มทุบโต๊ะดังปัง! หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าสะดุ้งตัวโยน เก้าอี้สั่นไหวจนแทบล้มลง ตัวเธอสั่นงันงกราวลูกนกตกน้ำ

“คุณกล้าดียังไง เอาอิมเมจของผมและรูปภาพผมไปสร้างเป็นนิยายกิ๊กก๊อกของตัวเอง” เทอร์รี่พูดเสียงรอดไรฟันอย่างโมโหจัด

“ฉะ…ฉันทำอย่างที่คุณพูดก็จริง ตะ…แต่รูปภาพที่ฉันเอามาใช้ ฉันก็ให้เครดิตทุกรูปเลยนะ” วันวิสาตอบเสียงอ้อมแอ้มเพราะเกรงสายตาคมเข้มที่จ้องมองมา

“คุณคิดว่าทำเพียงแค่นั้นมันพอแล้วเหรอ”

“แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไงเล่า” อะไรกัน เธอก็เคยเห็นนักเขียนคนอื่นเอาอิมเมจและรูปภาพมาประกอบนิยายตอนลงเว็บแล้วก็ให้เครดิตเจ้าของภาพ ก็ไม่เห็นจะเป็นปัญหาเลยนี่

“คุณต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ให้ผม ก็ไม่เท่าไหร่หรอก สิบล้านบาทเท่านั้นเอง”

“อะไรนะ!” วันวิสาลมแทบจับ อย่าว่าแต่สิบล้านบาทเลย หมื่นเดียวก็ว่ายากแล้ว

“เห็นแก่หน้าตาบ้านๆ แบบคุณ” เทอร์รี่ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินวนรอบๆวันวิสา มองเธออย่างประเมินด้วยสายตาเหยียดๆ “ผมมีทางเลือกให้คุณสองทาง”

“อะไรล่ะ” ถึงนาทีนี้วันวิสาคงต้องยอมรับสิ่งที่เขาหยิบยื่นให้

“ข้อหนึ่งหาเงินสิบล้านมาให้ผมในวันพรุ่งนี้”

“จะบ้าเหรอคุณ” วันวิสาร้องโวยวาย แต่ต้องหุบปากฉับเมื่อเจอกับสายตาคมเข้มที่กำลังมองมา “ละ…แล้วข้อสองล่ะ”

“มาเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของผมหนึ่งปีแล้วผมจะปล่อยคุณไป” เทอร์รี่ยิ้มเหยียดอย่างผู้ที่กำลังเหนือกว่า

“แล้วถ้าฉันปฏิเสธล่ะ”

“ไม่เกินสองวัน คุณเตรียมตัวเก็บข้าวของเข้าซังเตได้เลย”

              “นี่ใช่ไหม ต้นฉบับนิยายของคุณ” เทอร์รี่คว้ามันมาจากมือของวันวิสาอย่างถือวิสาสะ พร้อมกับเปิดดูผ่านๆจนหมดเล่ม แล้วย้อนกลับมาดูที่หน้าปกอีกครั้ง

                “...” เทอร์รี่เห็นชื่อนิยายที่ตัวเองเป็นพระเอก ถึงกับควันออกหู “สมองกลวงๆ ของคุณคงจะคิดได้แต่เรื่องอย่างว่าล่ะสินะ” เขาวิจารณ์ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้อ่านเนื้อหาที่อยู่ด้านในเลยด้วยซ้ำ วันวิสาหน้าแดงก่ำอย่างโกรธจัด เขาจะว่าอะไรเธอก็ได้ แต่ไม่ใช่มาว่างานเขียนเธอแบบนั้น

                “เอาคืนมานะ” วันวิสาพยายามจะคว้าต้นฉบับที่อยู่ในมือเขาคืน แต่คว้าได้เพียงอากาศเพราะเขาไม่ยอมคืนให้เธอง่ายๆ พร้อมกับเปิดอ่านเนื้อหาด้านในอย่างหน้าตาเฉย

                “พระเอกเป็นนักแสดงชื่อดังระดับโลก ส่วนนางเอกเป็นนักโบราณคดี โอ้พระเจ้า! อย่าบอกนะว่าอิมเมจของนางเอกคือคุณ”

                “ถ้าใช่ แล้วจะทำไม” วันวิสาสวนกลับทันควัน อย่างเธอทำไมจะเป็นนางเอกกับเขาบ้างไม่ได้

                “หน้าตาบ้านๆ ตัวเล็กอย่างกับสุนัขพันธุ์พุดเดิ้ล แถมไอ้ที่กอดอยู่น่ะแน่ใจนะว่าหน้าอกไม่ใช่ไม้กระดาน” เทอร์รี่ส่งสายตาเหยียดหยามมาให้

                “มันเรื่องของฉัน เอาของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้”

                “ว้าว! ฉากเลิฟซีนเยอะเลยแฮะ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ผมจะกรุณาผู้หญิงบ้านๆ แบบคุณ ที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็นนางเอกสักครั้งหนึ่งในชีวิต”

                “อะ…อะไรของคุณ” เอ่ยถามเขาตะกุกตะกัก เมื่อเทอร์รี่สาวเท้ายาวๆเข้ามาประชิดตัว

                “ผมจะเล่นเป็นพระเอก แล้วคุณก็จะได้เป็นนางเอก เวลาที่เราอยู่กันสองคน ทุกฉากทุกตอนที่คุณบรรจงเขียนมา รับรองมืออาชีพอย่างผมไม่ทำให้ผิดหวังแน่ โดยเฉพาะฉากเลิฟซีน ” วันวิสาถึงกับส่ายหน้า ดวงตาเบิกกว้าง แววตาบ่งบอกถึงความหวาดหวั่น ไม่นะ! นิยายที่เธอเขียนเลิฟซีนเกินครึ่งของเนื้อเรื่อง แววตาจริงจังของเขาที่จ้องมองมา บอกได้เลยว่างานนี้ไม่มีการล้อเล่นแน่

 

ติดตามแฟนเพจกดตรงนี้ค่ะ

อัปให้อ่าน 60% ของเนื้อหาค่ะ