คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Episode 1 กระดิ่งของยากะ
บ้าไปเเล้วศาสตรวุทธของผมดันเป็นพวงกุญเเจอย่างงั้นหรอ? ผมงงงวยขั้นสุดกระดิ่งนี้พ่อผมให้มาตั้งเเต่เด็กๆ
“เออเครื่องนั้นคงพังเเล้วมั้งครับมันเป็นเเค่กระดิ่งธรรมดาเท่านั้นเอง” ผมค้านอย่างสุดใจ
นึกว่าจะได้อาวุธเท่ๆสักหน่อย เออ…เเล้วก็กระดิ่งนี้มันคงไม่ได้เอาไว้ฟาดหัวคนใช่ไหม?
“ไม่พังหรอก Creature เป็นคนสร้างเลยนะ ” Creature อดีตผู้ใช้ศาสตร์ระดับ S ตอนนี้ผันตัวมาทำ
อาวุธให้สมาคมเป็นคนที่ฉลาดเเละเก่งสุดเลยละ ขณะเดียวกันหญิงสาวผมขาวคนนึงก็ได้เดินมาข้างๆเคาน์เตอร์
อีกด้านนึง “อันนี้อาวุธของเธอ คุรายามิ ไซโคว" กริซ งั้นหรอคนละเรื่องกับ กระดิ่งตรูเลย
“ขอบคุณครับ…” ผมเดินออกมาเเบบเถียงไม่ออก วันที่บ้าที่สุดเลยละเอาจริงๆนะ
“กลับมาเเล้วครับ” ผมเดินกลับมาที่บ้านอย่างรวดเร็วถอดเเมสก์ออก เเม่นั่งอยู่ในครับน้องนั่งเล่นอยู่
“เป็นไงจะได้อะไรมาเอ๊ย” เเม่หันกลับมาจากการหันผัก “….” ผมเงียบ
“ท่าทางจะได้ของไม่ค่อยดีสินะ” เเม่หันกลับไปถอนหายใจ เเม่ตอนสาวๆเคยเป็นถึงระดับ A เลยละ
เเต่ก็ได้อาวุณอย่าง ปืนฉีดน้ำ มาอย่างขำเลยตอนนั้นละเเม่อายมาก เเต่ตอนนี้ฉันเข้าใจความรู้สึกของเเม่เเล้ว
“กระดิ่งครับ…" เเม่หันกลับมา เเม่จะคอหักไหมเนี่ย “กระดิ่งไหนละ” ผมยกกระดิ่งอันนั้นขึ้นมาเเม่ก็ อ๋อทันที
“ที่พ่อเขาให้ไว้นิน่า" พ่อผมเป็นหนึ่งในนักวิจัยสิ่งประดิษฐ์เป็นเพื่อนกับ Creature เชียวนะ เพราะงั้นฉันเลยไม่สงสัยใน
เครื่องเเสกนอาวุธนั้นไงละ “อ้อลูก พรุ่งนี้เปิดเรียนละพาน้องไปด้วยนะ”
!!!! ผมงง อีกครั้งรัฐบาลอารมณ์ในปล่อยให้เด็กไป รร. บ้าไปเเล้ว “จริงจะลูกไม่ต้อตกใจไป”
“ไป โรงเรียนไป โรงเรียนเย้ๆ” น้องผม ยากิ อายุ 10 ปี โห่ร้องด้วยความดีใจ
“ไม่ได้ไปโรงเรียนานเเค่ไหนเเล้วละเนี่ย” ก็น่าจะประมาณ 5-6 ปีเเล้วมั้ง ผมก็เเอบดีใจนิดๆเเต่ก็เเอบเป็นห่วงหน่อยๆ
ถ้าพวกปีศาจ บุกมันจะทำอย่างไรฟร่ะเนี่ยเเต่อย่างไรเราก็ไม่ต้องเรียนออนไลน์สุดน่าเบื่อเเล้วนี่นะ
วันถัดมา…… ณ โรงเรียน
โรงเรียนผมเป็นโรงเรียนเล็กๆ ให้ผมเดา 80% มีศาสตราวุธละนะ เปิดมาไม่ทันไร….
ตู้มมมมมมมมม!!!! เสียงชั้นเรียนระเบิดปีศาจงั้นเหรอ ผมรีบวิ่งขึ้นไป ไม่ใช่เเหะ
มีคนทะเลาะเหมือนผู้ถูกกระทำจะใช้เเค่หมัดสู้เเหะ ส่วนอีกคน ง้างหอกออกมาเลย……
ตรูก็ดันมีเเค่กระดิ่งไม่งั้นก็ออกไปช่วยเเล้ว โรงเรียนนี้นะมีคลาส A B อยู่ไม่น้อยเลยละน่าจะซัก 20% ของคนที่มีศาสตรา
หมอนั้นคนที่กำลังเเกงคนอยู่ชื่อ ไวท์ ระดับ B ศาสตรา ปีกเทวะ ผมนะมีข้อมูลพวกนี้นะเเน่นเคยเจออยู่ตอนออกไปซื้อของนะ
เเต่มันไม่ใช่คนที่ดีเท่าไหรหรอกนะชอบเเกงชาวบ้านตอนนี้ก็เช่นกัน “ไอ้เวรส่งมา 20 ดิข้าวเช้ายังไม่ได้กินเลย”
คนที่โดนขมขู่นั้นใช่เลย.."ฉัน..เห็.นนายกินอยู่ห..นิ" เขาพูดติดขัด ไวท์สวนหมัดเข้าไปเสยหน้าผู้โชคร้าย
“เออน่าส่งมาเถอะ” เเต่ว่าอยู่ดีก็มีบุรุษขี่ม้าาวโผล่มา ดูจากหน้าเเล้วน่าจะเป็นครูละนะ “เปิดเรียนวันเเรกก็มีเรื่องกัน
เเล้วหรอ” กราบขอบพระคุณครับเพื่อนผมจะได้รอดซักที “เข้าห้องกันได้เเล้ว” ไวท์ มันง่อยหน่อยๆน่าโสงสานน
(จริงๆนะ) “นายเรียกครูมาหรอ” เพื่อนผมเองเจ้า ไมกะ ระดับ C ศาสตรา มีดสายฟ้า “ป่าว เปิดมาก็โดนตืบเลยงั้นหรอน่าสงสารจริง"
หมอนี่มันขี้เเพ้เลยโดนไถเงินบ่อยๆนะ “ฉันเป็นคนเรียกเอง” หญิงสาวน่าดูหดหู่นิดๆ เดินมาเหมือนจะมาทวงบุญคุณ
“ดาริ..น” ระดับ B อันดับสุดท้าย ดาริน ศาสตราวุธ กูโล เรียกเทพปีศาจได้ “นายรู้จักหรอ” เจ้า ไมหันมาหาผม
ผมส่ายหัวนิดๆ “ขอบคุณนะ” ไมกะ กล่าวขอบคุณ “ขอบคุณทำไมฉันก็เเค่ทำในสิ่งที่ต้องทำ” หยิ่งไม่เบาเลยนะครับ
“ไปเข้าห้องได้เเล้ว” ครูคนนั้นพูดดังๆกกับเด็กที่อยู่เเถวนั้น ผมมองหน้าครูใช่เเล้ว ระดับ A Clock ศาสตราวุธ
นาฬิกาย้อนกลับ ใช่ย้อนเวลา ดังไม่เบาเลยครูคนนี้สาวกรี๊ดเต็ม ถถถถ ก็พลังมันโกงละนะ เเถมหล่ออีก
“ม.5 ห้อง 7” อ่าผมเดินมาถึงหน้าห้องพร้อมกับ ไม กับ…ดาริน “เธอก็เรียนห้องนี้หรอ” เธอพยักหน้าไม่ตอบอะไร
"ผมเคาะประตู เดินเข้าไปครูยังไม่เข้าห้องโชคดีผมมองหาที่ว่างจะนั่งเจอที่นั่งว่างสองคนผมกับเจ้าไมเดินไปนั่งคู่เเต่ว่า
ผมเดินไปเจอผู้หญิงคนนึงใช่เเล้วเธอคือคนที่ค่าความเป็นปีศาจ 50 วันนั้นนั้นเองเเละได้กริซด้วย
ดาริน เดินมานั่งหลังผม ยังไม่ทันจะทักทายใครครูก็เดินเข้ามาใช่เเล้ว Clock นั้นเอง………………………
To be continue……..
ความคิดเห็น