คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5. สถานะใหม่
บทที่ 5 สถานะใหม่
“เรามาบันนะ” ายหนุ่มเอ่ยออมาท่ามลาสี่แยไฟแที่รถำลัิอยู่ สอมือุมมือเรียวเอาไว้แล้วสบาอพลอยใสอย่าริั “ันอบเธอริๆ เราบันไ้ไหม”
“ะ..ัน็อบนายนะ แ่ันลัวว่าัวเอะไมู่่วร อุ๊บ!”
ยัไม่ทันที่พลอยใสะไ้พูนบ ธาม็รุเ้ารอบรอริมฝีปาอหิสาวในทันที ูบอันเร่าร้อนพาให้เธอแทบะอ่อนระทวย
“เธอู่วรอยู่แล้ว เื่อันสิ เราไปื่ม่อันที่อนโันนะ” ายหนุ่มพูเิมัมือ เพราะอนนี้พลอยใสแทบะสิหลุอยู่รอมร่อ
“เอ่อ..” พลอยใสพยัหน้าเป็นารอบ
ท่าทาเินอายอพลอยใสทำเอาธามถึับยิ้ม้วยวามเอ็นู่อนะเหยียบันเร่มุ่รลับไปยัอนโอนเอ้วยวามรวเร็ว
อนโอธาม…
“อ่ะ เบียร์เย็นๆ มันะ่วยให้เธอผ่อนลายึ้น” ธามพูพร้อมับยื่นระป๋อเบียร์ให้แ่อีฝ่าย เพราะพลอยใสูะัเินและเร็อยู่ลอเวลา
“อบุนะ ันไม่เยื่มมา่อนเลย” เธอว่า แ่มือ็เปิระป๋อไป้วยนี่เป็นรั้แรที่เธอะไ้ลิ้มลอรสาิแปลใหม่
“เธอบ่นเรื่อนี้ให้ันฟัไม่รู้ี่สิบรอบแล้ว ว่าเอาแ่เรียนไม่เยแะอมึนเมาเลย ื่มเถอะ ไม่้อห่ว มีันอยู่ทั้น” เมื่อเห็นเาพูแบบนั้น พลอยใส็ไม่รอ้า หิสาวยื่มมันเ้าไปในทันที ทัู้่นัุ่ยไปื่มไป ระป๋อแล้วระป๋อเล่านในที่สุเธอ็มึนเมานไ้..
“พลอย..พลอยใส”
“อื้อ..” วาหิสาวหยาเยิ้มใบหน้าึ้นสีแระเรื่อาฤทธิ์แอลอฮอล์
ทั้สอนไม่ไ้เอ่ยอะไรนอเหนือานั้น เพียแ่วาทั้สอู่ลับสบประสานันอย่าลึึ้ พลอยใสเอ็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์หรือเปล่า ที่ทำให้เธอล้อยไปามบรรยาาศและเป็นฝ่ายยื่นหน้าเ้าไปหาธามเ่นนี้
ฝ่ายอธามเอ็มอพลอยใส้วยวามลุ่มหล ในเวลานี้พลอยใสที่เยเิ่มเยลับูมีเสน่ห์มาว่าทุที ายหนุ่มโน้มใบหน้าเ้าไปหาหิสาวเ่นัน ่อนที่ริมฝีปาอทัู้่ประบเ้าหาเพื่อแลเปลี่ยนวามหวานและวาบหวามให้แ่อีฝ่าย
“อื้มม”
บทูบเริ่มที่ะูื่มึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าอหิสาวแ่ำาฤทธิ์แอลอฮอล์ที่ื่มเ้าไป อีทั้อาาศภายในปอ็เริ่มลน้อยลทุทีาารุมพิอธาม ทำให้พลอยใสแทบาใ
“อ่า แฮ่..พอ่อน” หิสาวเอ่ย สอมือันอแร่ให้พ้นัวเพื่ออบโยเอาอาาศหายใเ้าสู่ปอ
“ันอไ้ไหม” เาถามเธอ
ราว้อมน์สะ ใบหน้าหวานพยัอบรับำออายหนุ่ม บรรยาาศแห่ราะไ้นำพานทัู้่ให้เริ่ม้นวามสัมพันธ์ันอย่าเร่รีบ
ร่าหนาอธาม่อยๆ ปลเปลื้อเสื้อผ้าอหิสาวออนเผยให้เห็นเรือนายสะอาเลี้ยเลา ัวเาเอ็ถอเสื้อผ้าแสนเะะทิ้ไปอย่าไม่ไยีเ่นัน
นี่ือรั้แรอพลอยใส ทำให้เธอไม่รู้ว่านเอนั้นวระทำอย่าไร และเอามือไปไว้รไหนี ึ่นั่นทำให้ธามยิ่รู้สึื่นเ้นมาึ้นว่าเิม เายอมรับเลยว่าัวเอนั้นอบวามเอะะอพลอยใสมาว่าริร้านโลอเหล่าสาวๆ ามร้านเหล้า
“ออันไว้สิ” ธามบอ
“แบบนี้เหรอ”
“ใ่ แบบนั้นแหละ เ่มา”
เมื่อายหนุ่มเอ่ยม พลอยใส็ยิ่เินมันเหมือนับว่าเธอเป็นเพียเ็น้อยไม่ประสีประสา นลัวว่าะทำเาเบื่อเธอเสีย่อน
สอแนเรียวอออธามเอาไว้แน่น พร้อมับใบหน้าทีุ่เ้าหาบ่าออีฝ่ายทำเอาลมหายใอุ่นร้อนที่เป่ารผิวายนธามยาะับเธอินเร็วๆ
“อ๊ะ ธาม” พลอยใสร้อออมา้วยวามใ เมื่อปลายนิ้วเรียวอนที่ร่อมายเธออยู่สอแทรเ้ามาภายในลีบอไม้ที่ยัปิสนิท
“ู่ว อย่าเร็นะ ันะทำให้พลอยใสไม่เ็บ”
“อื้อ” หิสาวพยัหน้าอบรับ เธอัริมฝีปาอนเอเพื่อลั้นเสียน่าอายเอาไว้
่อทาอุ่นร้อนแสนับแน่นอรันิ้วแร่อายหนุ่มนเาทนไม่ไหวอี่อไปแล้ว หลัาที่รู้สึว่ามันเปียมาพอ ธามึัสินใถอถอนนิ้วออนทำให้พลอยใสรู้สึโล่ึ้นมาทันที
“ันะใส่แล้วนะ” ายหนุ่มระิบที่้าหูพลอยใสเบาๆ
“เบาๆ นะ…” น้ำเสียหิสาวเอ่ย้วยวามลัว เธอไม่ไ้าสิเสียทีเียว อย่าน้อย็ยัมีเหลือพอที่ะัวลเรื่อวามเ็บไ้บ้า
ท่อนายแ็ืน่อเอาไว้ที่ปาทาอ่อนนุ่ม ่อนเาะมันเ้าไป้าๆ สัมผัสแรที่รู้สึไ้ือวามร้อน และับแน่น่อทาอหิสาวบีบรัเสียนัวนอธามนั้นปวหนึบ
ายหนุ่มระบายลมหายใออมาเพื่อลายวามอึอัและ่อยๆ ยับันท่อนเอ็นเ้าไปนมิลำ วามเ็บเสียและแสบ่วล่าีรวนเ้าหาพลอยใส แ่เธอ็ไม่ไ้ปริปาอะไรออมา หิสาวนั้นมีอารม์มาเสียนมอ้ามวามเ็บปวเพียเล็น้อยไปไ้สนิท
“อ๊ะ อื้อ ธาม บะ.. เบาหน่อย เราุ อื้มม” เสียหวานบอแ่อีฝ่ายลับประบริมฝีปาเ้าหาเธอเพื่อลบเสียทัท้วนมันถูลืนหายเ้าไปในลำอ
“อ่า..รันะพลอยใส ันะเสร็แล้ว”
“อ๊า..ธาม ันไม่ไหวแล้ว อื้ออ..”
เสียเนื้อระทบเนื้อั้อเมื่อยามที่ร่าายำยำยับสะโพเ้าออ แทรไปับำหวานบอรัที่เ้าอร่าสูไม่รู้ัวว่านเอไ้เอ่ยออมา วามเสียเสียวแล่นพล่านไปทั่วาย ใ้เวลาเพียไม่นานนัทัู้่็ถึุสุยอไ้ในที่สุ
หลัาที่รอบแรผ่านไป ธาม็เริ่ม้นุไ้อออพลอยใสอีรอบ เพื่อปลุเร้าอารม์อหิสาวให้ื่นึ้นมาเิม ทำเอาเธอเบิาโ้วยวามใ แ่นายอเายัแ็ืนอยู่ภายใน่อทาอุ่นร้อนอเธอโยไม่มีทีท่าะสบลเลยสันิ
“ธะ ธาม..”
พลอยใสเอ่ยะุะั ร่าบาไม่อา้านทานวามเสียว่านที่อีฝ่ายมอบให้ไ้ริๆ ร่าายาวนวลระเรื่อสีุหลาบ ไหล่บาสั่นเทิ้มทั้ยัระุายเร็ ในะที่ธามเสร็สมไปหนึ่รอบ เธอเอลับถึุสุยอไปแล้วหลายรอบ
“ันออีรอบนะ..”
ความคิดเห็น