The Guardian of Dragon แม่มดหลงยุคกับมังกรผู้พิทักษ์(ชื่อชั่วคราวหรืออาจจะเลยตามเลย

     'ว่ากันว่าสิ่งมีชีวิตที่อันตรายที่สุดในเทพนิยายคือสิ่งมีชีวิตที่มีขนาดตัวใหญ่โตราวภูเขาลูกย่อมๆ มีกรงเล็บขนาดใหญ่และเขี้ยวที่แหลมคมราวกับว่าแม้แต่เหล็กก็กลายเป็นได้แค่ซาก มีปีกขนาดใหญ่ราวกับว่าสามารถบดบังแม้กระทั่งท้องนภาได้

     สิ่งมีชีวิตที่น่าเกรงขามและทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆหวาดกลัวและยำเกรงได้ เป็นวัตถุดิบของนิทานก่อนนอนหลายๆเรื่องที่สุดท้ายก็ตายอยู่ดี(อ้าว!?)

สิ่งมีชีวิตนั้นคือ มังกร' 

     

     แค่ได้ยินชื่อหลายคนคงอยากหัวเราะก๊ากออกมา เพราะมันเป็นแค่ตำนานเท่านั้น และในความคิดหลายๆคนมันคงน่าตลกที่ว่าโลกนี่มีมังกรอยู่จริงๆ

แต่นั่นมันแค่คนที่ได้ยิน เพราะถ้าคุณเป็นฉันคุณจะขำไม่ออกเลยละ 

     "ตาเถรจิ้งเหลนบินได้!!!!" ก็เล่นเดินตกท่อแล้วก็ร่วงลงมาจากฟ้า ก่อนจะมาจบที่ตกตุ้บ!ลงบนหัวมังกรที่อาบแดดนอนแผ่เป็นจิ้งเหลนตากแห้งอยู่

ถ้าเป็นคุณต้องหัวเราะไม่ออกแน่ๆ เพราะขนาดฉันเองยังลมจับ

------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีทุกท่านที่กรุณากดเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ใครที่ติดตามเรื่องอื่นของเราจะพบว่าเรานั้นได้ทำการดองข้ามชาติอยู่นั่นเองค่ะ 

ก็นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ตั้งใจจะแต่งหรอกค่ะ(แล้วมาแต่งทำไม?) อยู่ดีๆพลอตก็วาร์ปเข้ามาในหัวก็เลยลองเขียนดูปรากฎว่าพอลองเขียนเล่นๆดูแล้วชอบ เราเองก็ชอบแนวมังกรอยู่พอตัวฉะนั้นจึงมาแต่งนั่นเองค่ะ! เราเองถึงจะมีที่ดองไว้สองเรื่องแล้วแต่ก็ยังมือใหม่ยังเขียนไม่เก่งมากฉะนั้นก็ขอความกรุณานักอ่านทุกท่านโปรดอย่าถือสาเราเลยถ้าเราบรรยายได้ไม่ดี อาจจะขัดหูขัดตาไปบ้างก็ทนๆหน่อยเนอะชี้แนะได้ค่ะ! 

CRY .q