~Angle Love...บันทึกบทหนึ่งของนางฟ้าตกสวรรค์~

เนื้อเรื่อง

           

            “แล้วท่านจะรู้ว่า ข้าไม่ได้ทำผิด”

                เสียงหวานใสดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย แสงสว่างจ้าที่ทำให้นางฟ้าองค์อื่นๆต้องเอามืดปิดตาวาบขึ้น ก่อนที่นางฟ้าเจ้าของเสียงหวานใสจะหายตัวไป...

**************

                ณ ร้านขายของขวัญน่ารักๆ สำหรับเทศกาลต่างๆแห่งหนึ่ง ซึ่งที่นี่แหล่งที่วัยรุ่นส่วนใหญ่ในเมืองมักจะมาหาซื้อของขวัญให้กับคนที่รักเสมอ เหตุเพราะร้านนี้มีการจัดแต่งร้านที่สวยงาม มีแต่ของขวัญที่ส่วนใหญ่จะมีสีชมพูหรือมีรูปหัวใจสีแดงมากมาย เนื่องจากใกล้จะถึงวันวาเลนไทน์

                จากในร้าน มองเห็นรถราวิ่งกันพลุกพล่านอยู่บนท้องถนน และผู้คนมากมายที่เดินกันขวักไขว่ไปมาบนทางเท้าในเวลาอันเร่งด่วน ภาพนี้ทำให้ใครคนหนึ่งในร้านมึนงงอย่างยิ่ง เธอไม่เคยเห็นภาพอย่างนี้มาก่อน...

                ก็บนสวรรค์มันไม่มีอะไรอย่างนี้เลย แต่ทำไมเธอจึงต้องมาเจอสภาพแบบนี้ ในเมื่องเธอก็ไม่ได้อะไรผิด แถมตอนนี้ตัวเธอก็ยังขยับไม่ได้ เพราะในตอนนี้อดีตนางฟ้าที่เคยใช้ชีวิตอย่างสุขสบายบนสวรรค์อย่างเธอ ได้กลายเป็นตุ๊กตาไขลานแสนสวยบนโลกมนุษย์

                “อุ๊ย! ตุ๊กตานางฟ้าน่ารักจัง”

                เสียงหญิงสาวคนหนึ่งอุทานขึ้น พร้อมกับยกของน่ารักขึ้นมาดูใกล้ๆ ทำให้นางฟ้าตกสวรรค์อย่างเธอ ต้องหยุดความคิดและมองหญิงคนที่ยกตัวเธอขึ้นมาพิจารณา

                “เอาอันนี้แหละค่ะ” หญิงสาวพูดแล้วนำตัวเธอไปที่เค้าเตอร์ เพื่อจ่ายเงิน

                “ให้ห่อให้เลยมั้ยคะ” คนขายรับตุ๊กตานางฟ้าไขลานไปและถามขึ้น

                “ก็ดีค่ะ” หญิงคนนั้นตอบ

                โอ๊ย! นี่มันอะไรกัน ทำไมต้องจับเธอยัดใส่กล่องมืดๆ แคบๆแบบนี้ด้วย เธอคิดในใจ

                สักพักหนึ่งตุ๊กตานางฟ้าแสนสวยก็ถูกบรรจุใส่กล่องพร้อมห่อด้วยกระดาษสีสวยอย่างปราณีต

                “คุณคะ ได้แล้วค่ะ” คนขายเรียกลูกค้าให้มารับของที่ซื้อไว้ หญิงสาวเดินมารับของพร้อมกล่าวขอบคุณและเดินออกจากร้านไปด้วยรอยยิ้ม

***********************

                “แม๊กซ์! เมย์มีอะไรมาให้” หญิงสาวเรียกชายหนุ่มที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ ทำให้เขาเงยหน้าขึ้นมามอง

                “อะไร แล้วเนื่องในโอกาสอะไร” แม็กซ์ถาม แต่เมย์ยื่นกล่องของขวัญสีสวยมาแทนคำตอบ

                “แกะเลยสิคะ ถือว่าเมย์ให้เป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ก็แล้วกัน”

                “อืม...ครับ” เขารับคำ แล้วแกะกล่องนั้นทันที เมื่อเปิดออกดูเขาก็พบตุ๊กตาไขลานนางฟ้าในกล่องนั้น เมย์เอื้อมมือมาหยิบแล้วส่งให้กับแม็กซ์

                “ชอบไหมคะ”

                “ชอบสิ ขอบใจนะ” แม็กซ์รับตุ๊กตามาแล้วตอบ

                “แล้วไม่คิดจะให้อะไรตอบแทนบ้างหรอ” เธอถามพลางทำเสียงออดอ้อน เกาะแขนเขาราวกับลูกแมวน้อย แน่นอนว่าเขาก็ยิ้มตอบทันที

                “คิดสีครับ เอาเป็นว่า เมย์อยากไปไหนเดี๋ยวผมพาไปนะ”

                “เย้~ งั้นพาเมย์ไปดูหนังหน่อยน้า~~”

                “ตกลงครับ” ชายหนุ่มตอบ แล้วจูงมือหญิงสาวเดินไปด้วยกัน ทิ้งให้ตุ๊กตาตัวน้อย เศษกระดาษห่อของขวัญ กล่องเปล่า และหนังสือที่เขาอ่าน วางอยู่บนโต๊ะนั้น

                ... โดยเฉพาะ ตุ๊กตาตัวนั้น ที่มองดูเขาทั้งคู่ ด้วยสายตาที่แปลกออกไป คงไม่มีใครรู้ว่ามันหมายความว่าอะไร นอกจากนางฟ้าน้อยองค์นั้นเอง...

************************

                เขากลับมาบ้านพร้อมกับรอยยิ้ม เดินมาที่โต๊ะหยิบหนังสือมาอ่านต่อ แต่ความสนใจของเขาไม่ได้อยู่ที่ตัวหนังสือ กลับจมอยู่ในห้วงความคิดของเขาและแฟนสาว

                เสียงดนตรีดังมาจากไหนสักแห่ง ปลุกเขาจากห้วงความคิด

                “เมย์ให้มาหรอ”

                “ครับ” เป็นพี่ชายของเขานั่นเองที่หยิบตุ๊กตาไปไขลาน จนเกิดเสียงดนตรีเพราะๆ นางฟ้าตัวน้อยก็หมุนไปช้าๆตามจังหวะดนตรี

                “น่าอิจฉาจังเลยนะ คนมีความรักเนี่ย” พี่ชายแซว

            แม็กซ์หยิบตุ๊กตาคืนมา แล้วจ้องมองมันหมุนไปช้าๆ “น่าอิจฉาหรอ”

                ...มีเพียงแต่นางฟ้าน้อยเท่านั้นที่เห็นว่า รอยยิ้มของแม็กซ์จางลงไปเมื่อคำนึงถึงเรื่องอะไรบางอย่างของเมย์ แฟนของเขา...

***********************

                ตุ๊กตานางฟ้าถูกตั้งไว้บนหัวเตียง เพื่อที่เจ้าของจะได้หยิบมาดูเล่นบ่อยๆ เพื่อนึกถึงคนที่ซื้อมาให้...

                แต่น่าแปลกที่บางครั้ง นางฟ้าตัวน้อยก็หมุนเอง พร้อมๆกับเสียงดนตรีที่ดังขึ้น จนแม็กซ์ต้องหันมามองอยู่บ่อยๆ แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ลานของหมุนเอง

                .... หากเขาสังเกตอีกที จะพบว่า แววตาของนางฟ้าตัวน้อย เหมือนหันมามองเขาด้วยแววตาที่แปลกไป บ่อยขึ้นทุกที...

*********************

                ถึงแม้ภายนอก แม็กซ์จะดูร่าเริง แต่ความจริง เขาเป็นคนคิดมาและไม่ค่อยเปิดปากเล่าให้ใครฟัง

                “วันนี้ เมย์รีบมาชวนกินข้าวกลางวันเร็วกว่าทุกที ก็ดีนะ” แม็กซ์บ่นกับตัวเอง แต่ในมือของเขาถือนางฟ้าตัวน้อยไว้ด้วย จึงดูเหมือนเขาคุยกับเพื่อนตัวเล็ก

                นางฟ้าตัวน้อยก็ฟังเขาระบายอย่างตั้งใจ แก้เบื่อ บนโลกมนุษย์ ในห้องนอนแคบๆของชายหนุ่มคนนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตัวเธอถูกกักอยู่อย่างนี้ ขยับก็ไม่ได้ ร่ายเวทก็ไม่ได้

                วันนี้ไม่ใช่วันแรกที่เขาเครียดจนต้องระบายออกมาอย่างนี้ แต่เธอก็ช่วยปลอบไม่ได้อยู่ดี เธอได้แต่มองตาเขา และส่งความรู้สึกผ่านดวงตาเท่านั้น

                “พอกินเสร็จ ก็รีบไป มองนาฬิกาตลอด ไม่รู้ว่าจะรีบไปไหน ไปหาใครก็ไม่รู้” เขาเปรยออกมา และพยายามทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น แต่มันดูเปล่าประโยชน์

                นางฟ้าอยากให้เขาหายเศร้า นี่ถ้ามีเวทมนตร์เหมือนเดิมก็คงดีกว่ายืนแข็งเป็นหินอยู่แบบนี้ เธอเริ่มคิดถึงอิสระบนสวรรค์ เมื่อไหร่ โทษที่เธอได้รับ จะหมดเสียที....

                ....ถ้าเธอพ้นโทษ เธอคงไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์เหมือนเดิม...

                ...แต่ตอนนี้เธอยังไม่อยากไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อาจเป็นเพราะใครบางคนที่เธอยังห่วงความรู้สึกของเขาอยู่...

******************************

                กาลเวลาค่อยๆเดินผ่านไป นางฟ้าตัวน้อยก็ยังทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดีอย่างไม่เปลี่ยนแปลง วันนี้เธอก็ยังฟังเขาระบายอีกเช่นเคย

                “วันนี้เมย์ทำขนมมาให้กินด้วยหละ” วันนี้ดูแม็กซ์อารมณ์ดี ซึ่งมันก็ทำให้เธอรู้สึกดีด้วย เขาหมุนเธอหลายรอบและจ้องมองเธอหมุนช้าๆ ตามดนตรีเพราะๆที่ดังคลอไปด้วย ก่อนวางเธอไว้บนหัวเตียงตามเดิม แล้วปิดไฟนอน ให้ดนตรีขับกล่อมเขา...

            น่าแปลกที่อยู่ดีๆ ภาพเหตุการณ์ที่เมย์เอาขนมมาให้แม็กซ์กิน ก็แล่นเข้าสู่สมองเธอเองซะเฉยๆ ถ้าอยู่บนสวรรค์ก็คงไม่แปลก เพราะนางฟ้าทั่วไปก็มีเวทมนตร์แบบนี้กันทั้งนั้นถ้าอยากจะรู้เหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านไปแล้วหรือในอนาคตก็ได้ แต่เธอถูกลงโทษอยู่ ทำไมเธอถึงรู้ได้...

                วันดีๆผ่านไปอีก 1 วัน....

*****************************

                ปัง!

                แม็กซ์ปิดประตูห้องดังลั่น ก่อนจะทรุดลงที่ตรงประตูนั่น และร้องไห้ออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

                “ทำไม...” เขาถามเบาๆกับตัวเอง

                นางฟ้าน้อยรู้สึกตกใจมาก ที่อยู่ๆคนที่เคยใจเย็น ก็มาเป็นแบบนี้ แต่แล้วจู่ๆ อำนาจล่วงรู้เหตุการณ์ที่เธอเคยมีก็กลับมา ภาพเหตุการณ์บางอย่างก็แล่นเข้าสู่สมองเอง

                “แม็กซ์ คือเมย์...คือ...” หญิงสาวพูดตะกุกตะกัก ก่อนน้ำตาจะไหลออกมา

                “เมย์ เป็นอะไร” แม็กซ์ถามอย่างตกใจพลางรีบเช็ดน้ำตาออก

                “คือ...เมย์ขอโทษ”

                “ขอโทษเรื่องอะไร เมย์เป็นไร ไม่สบายรึเปล่า” แม็กซ์ถามอย่างห่วงใย พลางเอื้อมมือไปแตะหัวหญิงสาว

                เมย์ปัดมือของเขาออก  และค่อยๆพูดอะไรบางอย่างออกมาช้าๆ

                “คือ...แม็กซ์...เราเลิกกันเถอะ”

                แม็กซ์รู้สึกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน รู้อย่างเดียวว่า เขาพูดอะไรไม่ออกไปนาน จนในที่สุดก็เอ่ยออกมาได้

                “ทำไมเมย์ ผมทำอะไรผิด”

                “ฮึก...แม็กซ์ไม่ผิด...เมย์ผิดเอง...มะ...เมย์ขอโทษ ฮึก...” เธอพูดพลางสะอึกสะอื้น ต่างคนต่างไม่พูดอะไรอยู่นาน บรรยากาศน่าอึดอัด

                “เมย์ขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกอย่างนะคะ” เธอพูดแล้วรีบเดินจากไป โดยไม่สนใจคนอีกคน ที่เธอทำให้เขาหัวใจแตกสลายไปแล้ว และไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ถามว่า ทำไมเธอถึงตัดสินใจแบบนี้ และเธอเคยรักและแคร์ความรู้สึกของเขาบ้างไหม

                เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง

                นางฟ้าน้อยคิด เธอยังคงงงเรื่องอำนาจของเธอไม่หาย แต่สิ่งที่สำคัญกว่าตอนนี้คือ ความรู้สึกของแม็กซ์

                ตัวเธอถูกแม็กซ์คว้าขึ้นมา เมื่อเธอมองสายตาเขา ก็รู้ทันทีว่าเขาเสียใจแค่ไหน

                “ทำไม... เมย์ทำดีกับผมทำไม!!”

                เพล้ง!!

            ตุ๊กตาตัวน้อยถูกปาไปกระทบประตูห้องอย่างแรง และตกลงสู่พื้น ปีกแก้วบางใสหักลงทันทีกระทบประตู และแหลกละเอียดเมื่อตกลงสู่พื้น แม็กซ์ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนใจ ใจจริงเขาไม่ใช่คนชอบทำลายข้าวของ แต่มันคือของที่เมย์เคยให้ สิ่งที่เมย์เคยให้ ความรู้สึกดีๆที่เขาเคยมี ตอนนี้ กลับทำให้เขาเจ็บปวด และเกลียดที่จะมองมัน

                ไมได้มีแต่เขาที่เจ็บอยู่ฝ่ายเดียว จิตใจของนางฟ้าน้อยก็เหมือนแตกสลายไปพร้อมกับปีกที่หักลง เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะพลอยเกลียดเธอไปด้วย

                เมื่อได้ระบายอารมณ์ไปแล้ว แม็กซ์ก็อารมณ์เย็นลง ไม่รู้ว่าเขาตาฝากไปรึเปล่า ที่เห็นสายตาของตุ๊กตาตัวน้อยที่ตกอยู่กลางห้อง สายตาที่บ่งบอกว่าตกใจแค่ไหน คล้าจะตัดพ้อว่า เธอทำอะไรผิด

                แม็กซ์เก็บตุ๊กตาขึ้นมาจากพื้น และเก็บเศษปีกแก้วใสที่แตกออกอย่างรู้สึกผิด “ขอโทษนะ เป็นนางฟ้าปีกหักไปซะแล้ว”

***********************

                ปีกบางใสถูกเก็บมาติดกาวใหม่ โดยฝีมือของผู้ที่ทำให้มันหักลง แต่มันก็ยังมีร่องรอยเสียหายอยู่ดี

                แม็กซ์รู้สึกแปลกใจกับการกระทำของตัวเองอยู่เหมือนกัน ทั้งๆที่มองที่นางฟ้าตัวน้อยทีไร เขาก็รู้สึกเจ็บไม่หายอยู่ดี กับความรักที่พังไปในครั้งนั้น แต่ก็รู้สึกดีอย่างประหลาด เมื่อได้เห็นนางฟ้าน้องวางอยู่บนหัวเตียงที่เดิม และได้ฟังเสียงดนตรีจากลานของตุ๊กตา โชคดีที่ลานยังไม่พัง

                วันเวลาได้เดินต่อไป พัดพาความเจ็บปวดให้บรรเทา และทำให้เกิดความรู้สึกดีขึ้นมาแทนที่...

**********************

                เหตุการณ์เดิมๆก็กลับคืนมาอีกครั้ง แม็กซ์ชอบที่จะเล่าเรื่องราวต่างๆให้นางฟ้าตัวน้อยฟังและก็ชอบที่จะฟังเสียงดนตรีจากเธอ ในขณะเดียวกัน นางฟ้าตัวน้อยก็ชอบที่จะฟังเขา และมองตาเขาไปด้วย

                ตอนนี้ นางฟ้าคงไม่อยากกลับสวรรค์เสียแล้ว

**********************

                ดูเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกไม่เลิก เพราะเมื่อเหตุการณ์ร้ายๆผ่านไปไม่นาน มันก็ตั้งท่าจะกลับมาอีกครั้ง

                บางที...นี่อาจเป็นครั้งแรกก็ได้ ที่นางฟ้าอย่างเธอไม่อยากมีอำนาจ เวทมนตร์ ที่จะล่วงรู้อนาคต เพราะบางที การรู้ก่อนอาจทำให้มันแย่ยิ่งกว่าการไม่รู้อะไรเลย หรือรู้แล้วไม่สามารถแก้ไขมันได้

                ภาพนั้น... ภาพที่แม็กซ์กำลังจะตาย!!!

            และไม่ว่ายังไงก็ตาม เธอต้องเคยเตือนเขาไม่ให้ออกไป ไม่งั้น...

                แม็กซ์กำลังดูหนังสือในกระเป๋า ว่าเขาลืมเอาเล่มไหนไปรึเปล่า โดยไม่รู้แม้แต่น้อยว่า ถ้าเขาก้าวออกจากประตูบ้านไป เขาคงไม่ได้เดินกลับมาอีก

                เธอคงต้องรีบคิดวิธี แต่ในเมื่อตัวเธอขยับไม่ได้แบบนี้ พูดไม่ได้แบบนี้ เธอจะบอกให้เขารู้ได้ยังไง

                แม็กซ์รูดซิปกระเป๋าปิด วันนี้เขาไม่ลืมอะไรและพร้อมจะไปโรงเรียนแล้ว เขาลุกขึ้นยืน คว้ากระเป๋าก่อนจะหันมามองที่ตุ๊กตาอีกครั้ง สายตาของนางฟ้าดูเศร้าๆอย่างประหลาด...

                เพล้ง!!

            จู่ๆ ตุ๊กตานางฟ้าก็เลื่อนตกลงมาเองต่อหน้าต่อตาเขา มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อหน้าต่างในห้อง เขาก็ปิดหมดทุกบาน ไม่น่าจะมีลมแรงพอที่จะพัดให้ตกลงมาได้ ปีกนางฟ้าที่เคยถูกทากาวไว้ แตกออกมามากกว่าเดิม และคทาก็บิ่น แม็กซ์รีบเก็บเศษชิ้นส่วนๆต่างมาอย่างร้อนรน

                นางฟ้าน้อยเลือกวิธีนี้ เพื่อที่จะถ่วงเวลาเขา ถึงมันจะไม่ได้ผล แต่ก็ดีกว่าเธอไม่ได้ทำอะไรได้เลย

                ติ๊ดๆๆ เสียงนาฬิกาข้อมือดังขึ้น ตอนนี้แปดโมงแล้ว ถ้าเขาไม่รีบไป เขาคงไปไม่ทันเข้าแถวแน่ๆ

                “แม็กซ์ แปดโมงแล้วนะลูก เสร็จรึยัง สายแล้วนะลูก” เสียงแม่ดังมาจากข้างนอก

                “ครับแม่ ผมจะเสร็จแล้ว” แม็กซ์รีบตอบ แล้วรีบกวาดๆชิ้นส่วนไปไว้มุมห้อง “เย็นนี้ ผมจะรีบมาต่อนะ"

            ปึง! แม็กซ์ปิดประตู ออกจากห้องไปแล้ว

                ถ้าเขากลับมาต่อไปก็คงดี แต่เธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะอำนาจล่วงรู้อนาคตของเธอไม่เคยผิด

                เธอไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้อีก นี่เธอต้องปล่อยให้เขาตายจริงหรือ...

********************

                “ดีใจมั้ยจ๊ะ นางฟ้าตกสวรรค์ เธอพ้นโทษแล้วนะ” เสียงคุ้นหูดังขึ้น พร้อมกับแสงสว่างที่วาบขึ้นมา พร้อมกับร่างเทพ นางฟ้าหลายองค์ที่ปรากฏขึ้นในห้องนอนของแม็กซ์ หลังจากแม็กซ์ออกไปได้ไม่นาน

                “ท่านมหาเทพ?” เธอกล่าวอย่างงงๆ

                “ไม่ดีใจหรอ เธอพ้นโทษแล้วนะ” ท่านมหาเทพพูด “ตอนแรกเรานึกว่าเธอจะพอรู้แล้วซะอีกว่าเธอใกล้จะพ้นโทษแล้ว เพราะเราได้มอบอำนาจล่วงรู้อนาคตให้เธอคืนไปบางส่วนแล้วนี่ ก่อนหน้านี้น่ะ ตอนนี้เธอขยับตัวได้แล้วนะ”

                “ใช่ ส่วนความผิดนะ เราจับตัวคนผิดตัวจริงได้แล้ว เราต้องขอโทษเธอด้วยนะ ที่ทำให้เธอต้องลำบากแบบนี้” นางฟ้าอีกองค์กล่าว

                เศษปีกที่แตกออกค่อยๆกลับมาต่อกันดังเดิม แล้วจากตุ๊กตาไขลานนางฟ้า ก็กลับกลายเป็นนางฟ้าแสนสวยอีกครั้ง

                “ข้าดีใจที่ในที่สุด พวกท่านก็เข้าใจความจริง” เธอบอก

                “เอาล่ะ ... ทีนี้ เราก็กลับสวรรค์กันได้แล้วนะ ข้าคิดว่าเธอคงคิดถึงบ้านแย่แล้ว” ท่านมหาเทพกล่าว

                “ขะ...ข้ายังไม่อยากกลับสวรรค์”

**********************

                แม็กซ์รีบวิ่งไปอย่างเร่งรีบ นี่ก็แปดโมงสิบห้านาทีแล้ว ที่โรงเรียนคงเข้าแถวกันไปแล้ว เขาโดนทำโทษแน่ๆอย่างไม่ต้องสงสัย

                แม็กซ์วิ่งมาถึงทางม้าลายและมองเห็นไฟสัญญาณกำลังเป็นสีแดงพอดี จึงรีบวิ่งข้ามไป...แต่แล้ว...

                “ไอ้หนู!! รถ!!”

                เสียงใครบางคนตะโกนบอก ก่อนอะไรบางอย่างจะชนเขาอย่างแรงจนเขาล้มลง

                ท่ามกลางความวุ่นวายที่เกิดขึ้นกลางถนน เสียงแตรรถ เสียงคนมากมายที่มารายล้อมมุงดู แต่เสียงร้องไห้ของใครบางคน กลับดังเข้ามาในหัว เสียงนั้นดูเจ็บปวดอย่างมาก

                “ฮึก...ในที่สุด...ขะ..ข้าก็ช่วยท่านไม่ได้ ฮึก...”

                และสติก็ดับวูบลง ทุกๆอย่างมีแต่สีดำ

*********************

                “นี่ เธอน่ะแปลกไปรู้มั้ย ตั้งแต่กลับมาจากโลกมนุษย์เนี่ย” นางฟ้าหลายๆองค์พูดเป็นเสียงเดียวกันถึงอดีตนางฟ้าตกสวรรค์ เพราะเธอเอาเต่เศร้าซึม เก็บตัวอยู่คนเดียว โดยเธอเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมต้องเสียใจขนาดนี้ เธอจะมานั่งเสียใจเพราะเขาทำไม?

                จริงอยู่ ว่าในตอนนี้ เธอรีบแค่ไหน ที่จะแหกกฎสวรรค์เพื่อไปช่วยเขาให้ทัน แน่นอนว่า เรื่องของมนุษย์ นางฟ้าจะเข้าไปยุ่งไม่ได้อยู่แล้ว แต่เธอก็จะทำ ถ้ามันจะทำให้แม็กซ์รอด

                แต่เธอก็ช่วยเขาไม่ได้ มันน่าเสียใจก็จริงอยู่

                แล้วเธอในตอนนี้จะมานั่งเสียใจทำไม

                นั่นคือสิ่งที่เธอต้องค้นหาคำตอบ แต่สิ่งที่เธอรู้และหาคำตอบได้แล้ว รู้จากหัวใจของเธอเอง

                คือเธอคิดถึงเขา อยากพบ อยากได้ยินเสียง อยากสบตาเขา ทุกลมหายใจ...

**********************

                “วันนี้จะมีมนุษย์หลายคน ที่ตายไป แต่เป็นคนดีและจะมาอยู่กับพวกเรา เป็นสมาชิกใหม่ของสวรรค์ ข้าอยากให้พวกเธอช่วยกันแนะนำเรื่องที่ควรรู้เกี่ยวกับที่นี่ให้พวกเขาทราบด้วยนะ” ท่านมหาเทพกล่าว และเหล่าเทพก็ขานรับอย่างพร้อมเพรียงในคำสั่ง

                “นี่ เลิกเหม่อได้แล้ว รับคำสั่งท่านมหาเทพสิ” เสียงนางฟ้าองค์ใกล้ๆกล่าวเตือนเธอที่ยังเหม่อไม่เลิกซะที

                “พะ..เพคะ ท่านมหาเทพ” ปากเธอรับคำ แต่จิตใจของเขากลับไม่ใส่ใจนัก เพราะสายตามัวแต่มองหาใครบางคน... ที่เธอภาวนาอยากให้เขาอยู่ในกลุ่มคนนั้นด้วย

                และปาฎิหาริย์ก็เป็นจริง... เมื่อเธอมองเห็นเขาแล้ว คนที่เธอภาวนาอยากเจอทุกลมหายใจ

                “ที่นี่ที่ไหนครับ” เขาเดินแยกเข้ามาถาม ในความรู้สึกของเขา นางฟ้าองค์นี้หน้าตาเหมือนใครบางคนที่เขาเคยเห็น

                “ที่นี่ คือ ดินแดนแห่งความดี ยินดีต้อนรับสู่สวรรค์ค่ะ” เธอพูดตอบอย่างสำรวม เก็บอาการดีใจและเสียงหัวใจที่เต้นถี่เอาไว้

                “เอาล่ะค่ะ มาทำความรู้จักสวรรค์กันดีกว่าค่ะ”

                และอดีตนางฟ้าตกสวรรค์ก็ได้พบกับว่าที่เทพองค์ใหม่อย่างปาฏิหาริย์ยิ่งนัก

                กาลเวลาก็ยังคงเดินต่อไป...

                แต่ความรักของเขาและเธอ กำลังจะเริ่มขึ้น ... นับจากนี้...

The End

********************************

แม่มดน้อยแห่งทริสทอร์ talk :
ก็หวัดดีนะคะ นี่เป็นเรื่องสั้นที่ภูตน้อยแห่งทริสทอร์เคยคิดพล็อตเอาไว้
แล้วไม่แต่งต่อ น้องสาวผู้แสนดี (?) อย่างเราก็เลยเอามาแต่งต่อให้
เนื้อเรื่องเป็นยังไง ดีหรือไม่ดี ก็เม้นบอกกันได้นะคะ