Smile คืนที่รอยยิ้ม...ฆ่าคน! (บทส่งท้าย) จบบริบูรณ์
ทุกๆเสียงหัวเราะแฝงไปด้วยความอำมหิต เมื่อรอยยิ้มไม่ใช่สัญลักษณ์ของความสุขอีกต่อไป หากแต่ความตายอย่างทรมานต่างหากที่ฆาตกรโรคจิตจะนำมา ผมที่ต้องการสืบหาความจริง กลับต้องเล่นเกมอำมหิตนี่เสียเอง!
ผู้เข้าชมรวม
12,012
ผู้เข้าชมเดือนนี้
72
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ (*สตางค์*) ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ (*สตางค์*)
"ตลกร้ายน่าตบ!"
(แจ้งลบ)ชอบกลิ่นอายของเรื่องมาก รู้สึกเหมือนได้อ่านวรรณกรรมของต่างประเทศมันส์ๆซักเรื่อง ... บอกตามตรง ถ้าคุณสตางค์ไม่เข้าไปเม้นในนิยายของเรานะ เราก็คงไม่ได้ตามล่าหาความจริง(เว่อร์) มาเจอนิยายสนุกๆอย่างนี้หรอก คิดดีจริงๆที่ทำ Ps. เป็นชื่อนิยาย เลยตามมาถูก...เอาล่ะ ย้อนความหลังกันมาเยอะ มาพูดถึงเรื่องนิยายดีกว่า ชอบที่ไรท์นำเสนอมุมมองผ่านตัวละครแมตต์ เพราะอ ... อ่านเพิ่มเติม
ชอบกลิ่นอายของเรื่องมาก รู้สึกเหมือนได้อ่านวรรณกรรมของต่างประเทศมันส์ๆซักเรื่อง ... บอกตามตรง ถ้าคุณสตางค์ไม่เข้าไปเม้นในนิยายของเรานะ เราก็คงไม่ได้ตามล่าหาความจริง(เว่อร์) มาเจอนิยายสนุกๆอย่างนี้หรอก คิดดีจริงๆที่ทำ Ps. เป็นชื่อนิยาย เลยตามมาถูก...เอาล่ะ ย้อนความหลังกันมาเยอะ มาพูดถึงเรื่องนิยายดีกว่า ชอบที่ไรท์นำเสนอมุมมองผ่านตัวละครแมตต์ เพราะอย่างนั้น ไรท์เลยใส่ตลกร้ายเสียดสีเข้าไปได้เต็มที่ และไอ้ตลกร้ายนี่แหล่ะ ทำเอาเราตามอ่านจนถอนตัวไม่ขึ้น นักอ่านส่วนใหญ่นี่ตามมากจากเรื่อง นิทานก่อนตายกันเกือบครึ่ง และเรื่องนี้ยังคงความสนุกไม่เปลี่ยนแปลง แอบโหดเล็กๆ ตลกนิดๆ พอให้ไม่หนักจนปวดหัว...ใส่มุขมากั้นความเครียดให้เราได้ผ่อนคลาย มีหักมุมกันได้ตลอด ลุ้นตามทุกตอน (ที่สำคัญ แอบจิ้นแมตต์กับไซม่อนจนได้ - -) เนื้อเรื่องดำเนินไม่ยาวไปไม่สั้นเกิน กลิ่นอายนาสนใจ มันดูเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ไม่ขัดจนเสียอารมณ์... สุดท้ายนี้ แอบหวังว่านายแมตต์ของเราจะโด่งดังเหมือนเพอร์ซี่ แจ็กสัน และมีภาคต่อเยอะแยะเหมือนแฮร์รี่ พอตเตอร์ นะเออ กิ้วๆ อ่านน้อยลง
Mr.KKD | 11 เม.ย. 56
16
0
"การเขียนสะกดคำ"
(แจ้งลบ)จากที่ได้อ่านผลงานของคุณสตางค์มาตั้งแต่เรื่อง Dark Tale นิทานก่อนตายจบแล้วเมี่อวาน(21/3/56)(รวดเดียวจบ)ก็มาอ่านเรื่อง Smile คืนที่รอยยิ้มฆ่าคน! รู้สึกถึงการดำเนินเรื่องที่ต่อเนื่องความน่าติดตามที่เพิ่มขึ้น แต่มีสิ่งที่เหมือนเดิมคือการสะกดคำที่มีผิดอยู่บ้าง เช่น “ฉันข้อร้องด้วย . นะ” (“ฉันขอร้องด้วย . นะ”)แต่นี่ก็เป ... อ่านเพิ่มเติม
จากที่ได้อ่านผลงานของคุณสตางค์มาตั้งแต่เรื่อง Dark Tale นิทานก่อนตายจบแล้วเมี่อวาน(21/3/56)(รวดเดียวจบ)ก็มาอ่านเรื่อง Smile คืนที่รอยยิ้มฆ่าคน! รู้สึกถึงการดำเนินเรื่องที่ต่อเนื่องความน่าติดตามที่เพิ่มขึ้น แต่มีสิ่งที่เหมือนเดิมคือการสะกดคำที่มีผิดอยู่บ้าง เช่น “ฉันข้อร้องด้วย . นะ” (“ฉันขอร้องด้วย . นะ”)แต่นี่ก็เป็น สเน่ห์อย่างหนึ่งแต่ยังไงก็ข้อให้แก้ข้อผิดผลาดนี้ เพราะว่ายังไงเราก็จะติดตามนิยายของคุณสตางค์ทุกเรื่องนะ จบ. อ่านน้อยลง
โบว์ลิ่ง | 22 มี.ค. 56
6
0
ดูทั้งหมด
"ระทึกใจ น่าติดตาม และหักมุม !!"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นหนึ่งในแฟนคลับนิยายคุณสตางค์ ติดตามมาตั้งแต่ภาค 1 แล้วค่ะ แล้วก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับที่มาเมนท์นิยายเรื่องนี้เป็นประจำด้วย สำหรับทุกท่านที่กำลังคิดอยู่ว่าจะอ่านนิยายเรื่องนี้ดีหรือไม่ ขอการันตีเลยค่ะว่าคุณจะไม่รู้สึกเสียใจแน่นอนถ้าคุณคลิกอ่านดู (แต่ต้องไปอ่านภาค 1 ก่อนนะ เดี๋ยวจะงง) โดยส่วนตัวแล้วดิฉันเป็นคนที่ชอบนิยายแ ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นหนึ่งในแฟนคลับนิยายคุณสตางค์ ติดตามมาตั้งแต่ภาค 1 แล้วค่ะ แล้วก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับที่มาเมนท์นิยายเรื่องนี้เป็นประจำด้วย สำหรับทุกท่านที่กำลังคิดอยู่ว่าจะอ่านนิยายเรื่องนี้ดีหรือไม่ ขอการันตีเลยค่ะว่าคุณจะไม่รู้สึกเสียใจแน่นอนถ้าคุณคลิกอ่านดู (แต่ต้องไปอ่านภาค 1 ก่อนนะ เดี๋ยวจะงง) โดยส่วนตัวแล้วดิฉันเป็นคนที่ชอบนิยายแปลมากค่ะ ไม่ว่าจะนิยายแปลจีน หรือนิยายแปลอังกฤษก็อ่านได้หมด ดังนั้นจะรู้ชัดเจนเลยว่านิยายแต่ละเรื่องแต่งด้วยสำนวนสไตล์ไหนอย่างไร ดังนั้นเมื่อมาเจอนิยายเรื่องนี้ ขอบอกว่าคุณสตางค์คิดได้ถูกต้องมากเลยค่ะที่แต่งนิยายสยองขวัญด้วยสำนวนแบบนิยายแปลอังกฤษ เพราะอ่านแล้วไม่ตะขิดตะขวง ไหลลื่นมาก ไม่จำเป็นต้องใช้ถ้อยคำเริศหรูใดๆก็สามารถทำให้เนื้อเรื่องแสดงต่อได้อย่างไม่ติดขัด (อีกอย่างตัวละครและสถานที่ในเรื่องชื่อฝรังจ๋าซะขนาดนี้ ถ้าใช้สำนวนทั่วๆไปที่คนไทยนิยมแต่งกันมันจะออกแปลกๆอย่างไรมิทราบ) ต่อมาคือเรื่องการบรรยายให้เห็นภาพค่ะ จุดนี้เราคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะคุณสตางค์ทำได้ไม่ดีพอ ก็คงเพราะดิฉันอ่านไม่รู้เรื่องเองล่ะค่ะ ปัญหาก็คือบางทีเราอ่านแล้วนึกภาพตามไม่ถูกค่ะ แต่ก็แค่บางฉากเท่านั้น ส่วนบางฉากก็ทำเอาซะนึกว่าอยู่ในเรื่องด้วยเลยจริงๆก็มี (ฉากในห้องบูชายัญ เอ้ย ห้องที่มีแท่นพิธีคัดเลือกตำแหน่งน่ะค่ะ ฉากนี้บรรยายไว้ดีมากเลย นึกภาพในหัวตามได้ตลอด อ่านไปนึกไปหลอนไป เสี่ยวสันหลังวูบก็มี สุดยอดมากเลยค่ะ) สุดท้าย ปัญหาใหญ่คือ "คำผิด" ค่ะ เจอตลอด แต่ส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่พิมพ์ตกก็เป็นคำที่ไม่ค่อยได้ใช้ค่ะ พวกคำยากๆอะไรพวกนี้เสียส่วนใหญ่ ซึ่งเหมือนที่หลายๆท่านบอก คืออ่านไปแล้วอารมณ์มันสะดุดตอนเจอคำผิดนี่ค่ะ (แต่ไม่ค้องห่วงค่ะ ยังไงก็จะคอยช่วยแก้คำผิดให้อยู่แล้ว) เรื่องคุณภาพ ยอมรับตามตรงคือภาคสองนี้ดีกว่าภาคหนึ่ง (แบบไม่รีไรท์) มากค่ะ ทั้งการบรรยาย คำผิด อะไรต่างๆดีขึ้นเยอะมากเลยค่ะ มีพัฒนาการขึ้นเยอะ แล้วก็มีกลิ่นไอวายๆลอยมาเป็นระยะพอให้คนอ่านก๊าวใจเล่นด้วย (บิดตัวแก้เขิน) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคือดิฉันยังไม่ได้อ่านเวอร์ชั่นรีไรท์ของภาค 1 นะคะ เลยยังเปรียบเทียบกับแบบรีไรท์ไม่ได้ (กำลังจะสอบค่ะ แต่สัญญาจะมาอ่านแน่นอนค่ะ !) สุดท้ายนี้ ขอให้คุณสตางค์อย่าเพิ่งท้อถอยไม่ว่าจะเจออุปสรรคมากมายสักเท่าไหร่นะคะ ยังมีผู้อ่านหลายๆคนรอคอยและเป็นกำลังใจให้อยู่เสมออย่างแน่นอนค่ะ สู้ๆ !! ปล.แล้วรีบๆเอาภาคต่อออกมานะคะ อย่าดองนาน ไม่งั้นเดี๋ยวมีเคือง (ถลึงตาใส่) อ่านน้อยลง
กระจกสี | 13 ก.ค. 57
1
0
"ชีวิตแค่โดนท่านสตางค์ทำร้าย ; - ;"
(แจ้งลบ)อะๆ ไหนๆเรื่องนี้ก็ใกล้จบแล้วเลยขอ(แอบ)คอมเม้นต์(ในคาบเรียน)หน่อย. ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัวทั้งสิ้น. ท่านสตางค์ขอรับ.. การเขียนเรื่องสยองขวัญคงเป็นพรสวรรค์จริงๆนั่นล่ะ!! เขียนออกมาได้ลุ้นระทึกหัวใจจะวายเอาโดยเฉพาะเวลาเห็นตัวอักษรสคแดงนี่แบบ...ไม่นะ..มันมาแล้วเรอะ =[]=; อะไรแบบนี้ตลอดเลย การเขียนจากมุมมองบุคคลที่หนึ่งมักจะอธิบายเหตุการณ ... อ่านเพิ่มเติม
อะๆ ไหนๆเรื่องนี้ก็ใกล้จบแล้วเลยขอ(แอบ)คอมเม้นต์(ในคาบเรียน)หน่อย. ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตัวทั้งสิ้น. ท่านสตางค์ขอรับ.. การเขียนเรื่องสยองขวัญคงเป็นพรสวรรค์จริงๆนั่นล่ะ!! เขียนออกมาได้ลุ้นระทึกหัวใจจะวายเอาโดยเฉพาะเวลาเห็นตัวอักษรสคแดงนี่แบบ...ไม่นะ..มันมาแล้วเรอะ =[]=; อะไรแบบนี้ตลอดเลย การเขียนจากมุมมองบุคคลที่หนึ่งมักจะอธิบายเหตุการณ์ได้ไม่ดีเท่ามุมมองบุคคลที่สามก็จริงแต่ท่านทำได้ดีทีเดียว! ภาษาสบายๆอ่านลื่นไหลดี ไม่จำเป็นต้องใช้ภาษายากๆ มันทำให้อ่านเข้าใจง่าย แถมแทรกมุขอะไรให้ได้ฮาอยู่เรื่อยๆ ชอบมากเลยขอรับ!! ส่วนเรื่องคำผิดเหลือน้อยลงจากครั้งแรกๆมาก พยายามปรับปรุงต่อไปนะขอรับ การดำเนินเรื่องทิ้งปมไว้ให้ได้คิดตามจนแทบอยากวิ่งชนกำแพงให้มันรู้แล้วรู้รอด(ถือเป็นอารมณ์ร่วมอย่างหนึ่ง?) อาจมีบางฉากที่มึนๆกับการกระทำไปบ้างแต่ก็หยวนๆไป (อย่างตอนที่รถเบรคแล้วตาแมคฟิชหัวโขกประตูก็ยังคงนึกภาพไม่ออกเลยเพราะมันต้องพุ่งไปด้านหน้าสิ) วางปมอะไรไว้อย่าลืมเฉลยให้หมดนะขอรับ -..- สุดท้ายไม่รู้จะพูดถึงอะไรแล้ว งั้นขอบอกว่า..."มันเจ๋งมาก" จะคอยติดตามและเป็นกำลังใจให้ต่อไปขอรับ ป.ล. ตาแมคฟิชเคะกว่าภาคก่อนขึ้นจมเลย -,.- #โดนชก ป.ล.2 คนร้ายทำเอาผมเครียดจนเพื่อนถามว่าเป็นอะไร - -; ป.ล.3 ไซม่อนกับเจนเซ่นเป็นพี่น้องที่พลัดพรากสินะ #ผิดมาก ป.ล.4 เฮียเดฟขราหายไปอีกแล้ว ; - ; เลิฟเฮียน่อ ป.ล.5 อวยเฮียกับแมคฟิชฮร่ะ -,.- ป.ล.6 เยอะไปละ จบเถอะ อ่านน้อยลง
angio | 2 ก.ย. 56
5
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น