Chills and heat
ความหนาวเหน็บและความร้อนระอุ
When talking about what can be defrosted.
เมื่อพูดถึงสิ่งที่สามารถละลายน้ำแข็งได้
Why do most people think of the sun?
ทำไมคนส่วนใหญ่จึงคิดถึงแต่แสงของดวงสุริยัน
There is one thing that can dissolve more ice than light.
ทั้งๆที่มีสิ่งหนึ่งที่สามารถละลายน้ำแข็งได้มากกว่าแสง
That is fire.
นั่นก็คือ 'ไฟ'
My body cannot be a warm sun.
ตัวของฉัน ไม่อาจเปรียบดั่ง'แสงตะวัน'ที่อบอุ่นได้
It's like the fire that burns everything.
เพราะมันเปรียบเสมือนกับ'ไฟ'ที่พร้อมแผดเผาทุกอย่างที่ต้องการ
And fire like me Will defrost the ice in your mind
และไฟอย่างฉัน จะละลายหัวใจที่ราวกับ'น้ำแข็ง'ของคุณ
To become pure water itself.
ให้กลายเป็นน้ำอันบริสุทธิ์เอง
APPLICATION
“ I will make your mind hot
ฮะๆ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ? แค่พูดหยอกๆเองน๊า~”
ชื่อ :: อีฟ คาริชม่า || Eve Karishma
ชื่อเล่น :: อีฟ || Eve
ความหมาย :: ปาฏิหาริย์แห่งผู้ให้ชีวิต
ธาตุ :: เมฆา
อายุ :: 17 ปี
รูปร่าง :: อีฟ หญิงสาวชาวยุโรปผู้ถือกำเนิดภายใต้สกุลคาริชม่า หล่อนมีรูปร่างเรียวบางทว่าสมส่วนราวกับถูกปั้นแต่งมาจากเทพเจ้าอย่างปราณีต ด้วยส่วนสูงเพียง 160 ทำให้ผู้คนรอบข้างเข้าใจผิดว่าหล่อนเป็นเพียงเด็กมัธยมต้นย่างเข้ามัธยมปลายไม่ใช่หญิงสาววัยสิบเจ็ด แต่อีฟก็ได้หาสนใจไม่ ถึงแม้จะไม่ได้สูงยาวเข่าดีอะไรแต่ส่วนสูงนี้ก็รับกับน้ำหนัก 50 กิโลกรัมเป็นอย่างดี ทำให้สาวเจ้าดูมีน้ำมีนวลอย่างสตรีทั่วไปที่พึงมี ไม่ดูผอมแห้งแรงน้อยหรือบอบบางเกินไป ผิวพรรณขาวเรียบเนียนอันเป็นผลมาจากการบำรุงรักษาด้วยโลชั่นประทินผิวมาเป็นอย่างดี ทำให้เนื้อกายของเจ้าหล่อนมีกลิ่นกุหลาบจากโลชั่นที่ใช้อยู่เป็นประจำชวนหลงใหล โครงหน้าหญิงสาววัย 17 ปีเรียวสวยได้รูป ดวงตาเฉียบคมคู่สวยสีน้ำตาลไหม้ที่มักทอประกายความขี้เล่นและหยอกล้อชวนใจเต้นในเวลาเดียวกัน แต่กลับเจือปนไปด้วยความเจ้าเล่ห์ด้วยหางตาที่ชี้สูงขึ้นเล็กน้อย ทำให้เธอนั้นมีดวงตาที่มีเสน่ห์มากคนหนึ่งเลยทีเดียว เหนือดวงตาคู่สวยประดับตกแต่งด้วยขนตาโค้งงอนหนาเป็นแพชวนจับจ้อง คิ้วโค้งคันศรช่วยเพิ่มความสวยงามให้แก่ใบหน้าขาวเรียบเนียนเป็นธรรมชาติไร้ซึ่งเครื่องสำอางใดๆมาแต่งแต้ม จมูกโด่งรั้นพองามรับกับริมฝีปากบางอมชมพูที่มักยกยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างไม่รู้เบื่อ ด้วยริมฝีปากที่อมชมพูตามธรรมชาติทำให้หล่อนเป็นคนที่น่าประทับจุมพิตคนหนึ่ง ใบหน้าเรียวได้รูปถูกรายล้อมไปด้วยเส้นเกศานุ่มลื่นดุจแพรไหมที่ได้รับการบำรุงรักษามาอย่างดี เรือนผมสีเพลิงของหล่อนให้ความรู้สึกราวกับเปลวไฟที่กำลังลุกโชน ร้อนแรง แต่ก็ดูอบอุ่นในเวลาเดียวกัน มีความยาวถึงต้นขาอ่อนรับกับสะโพกอรชรเป็นอย่างดี เมื่อมองไล่ลงมาจะเห็นได้ชัดว่าอีฟเป็นสาวหุ่นดีคนหนึ่งที่แขนขายาวสมส่วนไม่ดูเก้งก้างจนเกินไป หน้าอกหน้าใจมีพอประมาณเพื่อไม่ให้ดูเกะกะเวลาทำสิ่งใด ร่างกายเจ้าหล่อนไร้รอยตำหนิราวกับได้รับการดูเลจากเทพีวีนัสมาก็ไม่ปาน
นิสัย :: อีฟ เป็นหญิงสาวที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง ไม่ว่าจะทำอะไรเจ้าหล่อนก็มักจะมั่นใจว่าผลที่ได้ออกมามันต้องดีเสมอ เป็นคนกล้าคิดกล้าทำไม่ใช่มัวแต่เก็บความคิดนั้นไว้แล้วปล่อยให้มันผ่านไปโดยไม่ได้ลงมือทำอะไรเลยสักอย่าง เมื่อคิดที่จะทำสิ่งใดแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ อีกทั้งยังเป็นคนที่มีปณิธานสูง ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่ถาโถมเข้าใส่ง่ายๆ และจะไม่มีทางยอมแพ้กลางคันอย่างแน่นอน หล่อนไม่ใช่คนที่เอาแต่พูดว่าจะทำ แต่จะลงมือปฏิบัติเลยไม่ใช่มาดีแต่ปากและด้วยความมั่นใจนี้เองทำให้หล่อนมีบุคลิกภาพที่ดี ไม่เดินมองพื้น กล้าสบสายตากับผู้คนด้วยดวงตาเฉียบคมอันมีเสน่ห์ และส่วนมากจะเป็นอีกฝ่ายที่พ่ายแพ้ให้กับดวงตานี้ เธอก็เปรียบเสมือนเสือสาวที่ห้อมล้อมไปด้วยเปลวเพลิง มีความร้อนแรงอยู่ในตัว อีกทั้งยังมีความมั่นหน้า(?) ทำให้คนรอบข้างมองเธอเป็นสาวสายรุกและขี้หลีไปเสียหน่อย แต่หล่อนก็ไม่เคยหลายใจ เรียกได้ว่ารักใครแล้วรักจริง ไม่มีทางปันใจให้ผู้อื่นอย่างแน่นอน เธอมักชอบสิ่งที่ได้มายากๆเพราะมันมีค่าสำหรับเธอเสมอ ยิ่งถ้าใครที่ชอบหรือรักเธอยากๆยิ่งถูกใจเธอเข้าไปใหญ่ บ่อยครั้งที่หล่อนจะพูดหยอดมุขใส่คนนั้นคนนี้ทำให้ได้รับฉายามาว่า'คาสโนวี่' แต่หลังๆมาก็เริ่มเพลาๆลงบ้าง และจะทำเช่นนี้กับคนที่อยากสนิทหรือสนิทด้วยเท่านั้นเพื่อหยอกล้อ เธอสามารถหยอดมุขเสี่ยว(?)ได้ทั้งชายและหญิง แต่รสนิยมทางเพศก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
อีฟ เป็นหญิงสาวที่มีความควีนแบบนางร้าย(?)อยู่ในตัว ถึงแม้ในยามปกติจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงสาวขี้หลีคนหนึ่ง แต่ภายใต้รอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์นั่นกลับซ่อนความร้ายกาจดุจนางร้ายในละครหลังข่าว(?)เอาไว้ เธอเป็นคนที่ปากจัดอยู่พอตัว พ่นคำด่า(?)ออกมาแต่ละครั้งก็เสียดแทงใจผู้ฟังอย่างน่าประหลาด ทั้งๆที่เวลานั้นไม่ได้ขึ้นเสียงหรือกระแทกเสียงแต่อย่างใด แต่น้อยครั้งนักที่เธอจะอยู่ในโหมดนางร้าย(?)เช่นนี้ เพราะวันๆมักอารมณ์ดีและสนุกกับชีวิตมากกว่ามาโกรธเคืองเคียดแค้นใคร หล่อนเป็นคนจำพวกดีมาดีกลับ ร้ายมาก็จะร้ายตอบ เชือดเฉือนกันให้มันรู้แพ้รู้ชนะไปข้าง เธอเป็นคนที่เก็บอารมณ์เศร้าหรือโกรธเก่งมาก ไม่ว่าอารมณ์สองสิ่งนี้จะมากเพียงใดก็จะซ่อนมันไว้ใต้รอยยิ่มแห่งความมั่นใจนั้นเพื่อไม่ให้คนอื่นมองว่าเธออ่อนแอ ไม่ต้องการให้ใครมาสงสารหรือสมเพช เพราะมันจะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองยังเข้มแข็งไม่พอนั่นเอง แต่เมื่อเส้นด้ายแห่งความอดทนขาดผึง เธอจะโกรธราวกับภูเขาไฟกำลังปะทุ ปากคอเราะร้ายขึ้นตามลำดับ แต่ก็ไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไร ใครขอโทษจากใจจริงก็จะหาย หากเศร้าเธอจะขออยู่ตัวคนเดียวเสียมากกว่า เพราะไม่อยากให้ใครเห็นความอ่อนแอของตน
อีฟ เป็นคนที่มองโลกในแง่แห่งความเป็นจริง เธอไม่ใช่คนที่จะมองว่าทุกๆอย่างสวยงามราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยายปรัมปรา และไม่ใช่ว่าทุกอย่างต้องมืนมนราวกับสีดำ เธอมองทั้งด้านดีและด้านไม่ดีของโลกไปพร้อมๆกัน แต่ด้วยความเป็นคนเฮฮา สนุกกับชีสิต ทำให้ในบางครั้งอาจมองโลกเป็นสีขาวมากเกินไปบ้าง แต่หลังจากนั้นก็จะกลับมามองเป็นสีเทาตามเดิม อีกทั้งอีฟยังเป็นคนที่มีปฏิภาณไหวพริบดี สามารถวิเคราะห์สถานการณ์ต่างๆได้ ถึงแม้จะไม่รวดเร็วมาก แต่ผลการประมวณที่ได้ออกมาก็จะถูกต้องเสียทุกครั้งไป โดยส่วนมาก เธอมักจะประมวณผลการต่อสู้ ว่าตอนนี้ได้เปรียบหรือเสียเปรียบกันแน่ ซึ่งถือเป็นประโยชน์อย่างหนึ่งเลยก็ว่าได้
โดยลึกๆแล้ว ไม่มีใครรู้เลยว่าอีฟนั้นบอบช้ำใจมามากเพียงใด ลักษณะท่าทางภายนอกเพียงแค่สิ่งที่สร้างขึ้นมาปิดบังตัวตนที่พร้อมจะล้มทุกเมื่อของตัวเอง อย่างที่กล่าวไปในบรรทัดข้างต้นว่าเธอไม่ต้องการให้ผู้ใดมาสงสารหรือสมเพช จึงมักทำตนให้เข้มแข็งอยู่เสมอ อีกนิสัยหนึ่งที่คนหมู่มากไม่รู้ ว่าเวลาที่เธออยู่กับคนสนิทมากๆนั้นจะมีลักษณะนิสัยที่คล้ายกับแมว ภาพลักษณ์ของเสือที่ได้เห็นจนชินตานั้นโปรดตัดออกไปเมื่อเธออยู่กับคนสนิท จะกลายเป็นคนชอบอ้อนในทันที รายไหนที่สนิทเป็นพิเศษแทบจะปีนไปนอนตักเลยทีเดียว แถมยังมีแนวโน้มที่จะขี้เซาสูงตามประสาแมว(?) แต่เมื่ออยู่กับคนอื่นก็จะกลับมาอยู่ในคราบของเสือสาว(?)ตามเดิม
อีฟ เป็นคนที่เข้าหาคนอื่นได้ง่าย เป็นเพราะมุขเสี่ยว(?)ต่างๆทำให้เธอนั้นสนิทกับคนรอบข้างได้ไม่ยาก ด้วยภาพลักษณ์ที่ดูเป็นคนเฮฮาปาจิงโกะ(?)ยิ่งทำให้ผู้อื่นอยากเข้าหา เธอเป็นประเภทที่ชอบท้าทายตัวเอง เมื่อเจอคนที่ถูกใจก็จะลองหยอดใส่สักมุข แต่ถ้าอีกฝ่ายเมินมันจะเป็นอะไรที่เธอชอบเอามากๆ(?) เพราะส่วนมากที่เจอก็จะหน้าแดง เขิน หรือหยอดมุขกลับ เพราะฉะนั้นการที่ไปหยอดมุขใส่ใครแล้วโดนเมินจึงเป็นของแรร์(?)อย่างมากสำหรับเธอ เปรียบเสมือนการท้าทายตัวเองอย่างหนึ่ง ว่าจะสามารถเอาชนะใจฝ่ายตรงข้ามได้หรือไม่นั่นเอง
อีกสิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครล่วงรู้มาก่อน อีฟมีนิสัยที่เรียกว่ายันเดเระ ใช่ อีฟมีความยันเดเระแอบแฝงอยู่ในตัว คงเพราะเกมส์ Yandere Simurator ที่เธอชอบเล่นเป็นประจำทำให้ติดมาจากเกมส์ ในยามปกติเธอจะเป็นคนร่าเริง ยิ้มสดใส อาจมีการกวนประสาทและบ้าๆต๊องๆในบางครั้ง แต่ถ้าหากมีชะนีตัวไหน(?)เข้ามายุ่มย่ามกับเพื่อนหรือคนที่ตนสนใจ ความยันเดเระที่ซ่อนอยู่ในห้วงลึกของจิตใจจะปะทุขึ้นมา 'เพราะเพื่อความรักแล้ว...เธอทำได้ทุกอย่าง...เพื่อเขาคนนั้น...ต่อให้ต้องเป็นฆาตรกรก็ยอม..' และแน่นอน ในเวลาที่เธอจะฆ่าใครเธอจะลวงไปฆ่าในที่ที่ไม่มีคนสัญจรไปมา หรือไม่ก็จะจับไปทรมานก่อนแล้วจึงลงมือฆ่า เรียกได้ว่าเธอที่อยู่ในโหมด'ยันเดเระ' น่ากลัวเกินกว่าที่ทุกคนจะจินตนาการได้..แต่ถึงกระนั้น บุคลิกนี้ก็ไม่ได้ออกมาให้เห็นกันแบบบ่อยครั้งหรือเห็นโต้งๆ และแน่นอน...ไม่มีใครอยากเห็นเธอในโหมดยันเดเระ จริงไหม? :)
ประวัติ :: อีฟ คาริชม่า บุตรสาวคนที่สองของตระกูลคาริชมา ที่เบื้องหน้าทำธุรกิจส่งออกเครื่องประดับ แต่เบื้องหลังคือมาเฟียผู้มีอำนาจ ในวัยเด็ก อีฟเป็นเด็กผู้หญิงที่บอบบางเสียยิ่งกว่ากระดาษ(?) มักโดนเพื่อนๆที่โรงเรียนในประเทศอิตาลี่แกล้งเป็นประจำและจะร้องไห้เสียทุกครั้งไป วันนี้เองก็เช่นกัน...
"ป๊ะป๋าาาาา ฮึก!"
เด็กหญิงเรือนผมสีเพลิงวัย 12 ปีตรงเข้าไปกระโดดกอดผู้เป็นพ่อทั้งน้ำตาก่อนปล่อยเสียงร้องไห้ออกมา ผู้เป็นพ่อกอดปลอบลูกสาวของตน โดยในใจคิดไว้แล้วว่าลูกสาวจะพูดว่าอะไร..
"ป๊ะป๋า ฮึก! เพื่อนที่โรงเรียนแกล้งหนูอีกแล้ว..ฮึก...!"
"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ เจ้าหญิงน้อยของป๋า เอางี้ ลูกลองไม่ร้องไห้ดูสิ เพื่อนๆเขาจะยังแกล้งอยู่มั้ย?" ผู้เป็นพ่อเอ่ยไปเช่นนั้นพร้อมลูบหัวเธอเบาๆ เธอพยักหน้ารับเบาๆก่อนที่จะขอตัวไปทำการบ้าน...
ในเย็นวันต่อมา...
"ป๊ะป๋าาาาาา" เสียงใสดุจระฆังแก้วของเด็กหญิงดังมาแต่ไกลก่อนปรากฏให้เห็นร่างของอีฟที่มีรอยยิ้มสดใสประดับบนใบหน้า เห็นเช่นนั้นผู้เป็นพ่อก็ยิ้มออกมาและอุ้มลูกสาวตนขึ้นมา
"เป็นไงบ้างวันนี้ หืม?"
"พอไม่ร้องไห้ พวกเพื่อนๆก็ไม่แกล้งอีกเลยค่ะ แถมยังขอโทษด้วยไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน แต่รู้สึกว่าหนูจะเข้ากับเพื่อนๆได้ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ!" น้ำเสียงที่แสดงถึงความดีใจถูกเอื้อนเอ่ยออกมาจากปากเด็กหญิง ผู้เป็นพ่อจึงสบายใจขึ้นมาก ที่ลูกสาวของตนสามารถเข้ากับเพื่อนๆได้เสียที
"อีฟ จำไว้ในลูกรัก ว่าน้ำตาน่ะ มันไม่จำเป็นสำหรับคนเข้มแข็ง เพราะฉะนั้นหลังจากนี้ไปลูกอย่าร้องไห้ได้มั้ย?"
"อื้ม! หนูสัญญาค่ะ ว่าจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว ป๊ะป๋าจะได้สบายใจ~" รอยยิ้มสดใสนั้นทำให้ผู้เป็นพ่อยิ้มตามก่อนวางลูกสาวลงเมื่อเห็นว่าเธอนั้นอยากไปเล่นเกม Yandere Simurator ที่เพิ่งซื้อมาใหม่จนใจจะขาด เมื่อเท้าแตะพื้น อีฟก็วิ่งเข้าห้องของตนไปและเปิดเกมเล่นทันที...
เวลาผ่านไป...
'ก๊อก ก๊อก ก๊อก' เสียงเคาะประตูดังขึ้น 3 ครั้งก่อนบานประตูจะเปิดออก ปรากฏให้เห็นร่างชายหนุ่มวัย 16 ปี หรือก็คือพี่ชายของเธอ 'อลัน' ที่มาตามเธอลงไปกินข้าวเย็น แต่เมื่อเปิดออกก็พบกับชาล็อตที่ยังคงนั่งเล่ยเกมอยู่เหมือนเดิม
"ยัยเตี้ย ลงไปกินข้าวได้แล้วนะ"
"พี่ชายอ่ะ หนูไม่ได้เตี้ยซะหน่อยนะ แค่ไม่สูงเท่านั้นเอง -3-"
"แล้วมันต่างกันตรงไหนฟะ = ="
"ต่างกันตรงที่เขียนไม่เหมือนกันยังไงล่ะ นี่ๆพี่ชายดูนี่สิ หนูหาวิธีฆ่ายัยหัวม่วงอกสะบึ้ม(?)นี่ได้หลายวิธีเลยล่ะ จุดไฟเผา ผลักตกตึกเรียน ใส่ร้ายป้ายสีก็ยังได้"
"โห..นี่แน่ใจนะว่าอก อย่างกับแตงโม"
"ไอ่พี่โรคจิต นี่ดูแต่อกใช่มั้ยเนี่ย = ='
"แหมมม มันก็ต้องมีบ้างแหละน่า -3- เออนี่ พี่จะบอกอะไรให้มั้ย? ว่าถ้าโตขึ้นไปแล้วไม่ชอบหน้าใคร สามารถใช้วิธีที่ใช้ฆ่ายัยหัวม่วงได้เลยนะ -w-"
"เอ๋? ได้เหรอคะ ' '? "
"อืมมมม ได้สิ -w- (ไปสอนอะไรให้น้องเนี่ย!!!) แต่ตอนนี้ ไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะ" สิ้นประโยคสนทนาระหว่างพี่น้อง พี่ชายก็อุ้มเด็กหญิงขึ้นพาดบ่าแล้วเดินออกไปทันที เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า...ถ้าปล่อยให้เดินไปเอง วันนี้ก็ไม่มีทางถึง (ไม่ยอมออกห่างจากจอคอมนั่นเอง)
หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปจนเธออายุครบ 17 ปี ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมาเธอได้รับการฝึกฝนในด้านต่างๆ ทั้งการใช้อาวุธ การต่อสู้ระยะประชิด การฆ่าคน(?)และอื่นๆอีกมากมายเพราะพ่อของเธอต้องการให้เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง ดูแลและป้องกันตัวเองได้ จนตอนนี้เธอได้มีฝีมือที่เก่งกาจกว่าลูกน้องทุกๆคนในแฟมิลี่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว... ในขณะที่กำลังรับประทานอาหารเช้าอยู่นั้น
"อีฟ" ยกกาแฟดื่ม
"มีอะไรเหรอคะป๊ะป๋า?" เอื้อมมือไปหยิบน้ำส้มในขณะที่สายตาทอดมองไปยังผู้เป็นพ่อก่อนที่จะยกมันดื่ม
"ป๋าจะส่งลูกเข้าไปอยู่กับเฟรอเน่ แฟมลี่นะ"
พรวดดด!! สิ้นเสียงของผู้เป็นพ่อน้ำส้มที่อยู่ในปากเธอก็พุ่งออกมาทันที และผู้ที่ได้รับกรรมนั้นก็คือพี่ชายของเธอเอง...
'บางทีก็คิดถึงน้องสาวตัวเองที่หยุมหยิ๋ม ขี้อาย น่ารักๆเหมือนเมื่อก่อนแฮะ
= =;' นี่คือประโยคแรกที่พี่ชายคิดในใจในขณะที่ใช้ทิชชู่เช็ดน้ำส้มที่น้องสาวสุดที่รักมอบให้ทั้งๆที่ยังไม่ได้ขอ
"ว่าไงนะป๊ะป๋า!!=[]="
"นี่ลูกฟังภาษาคนไม่ออกถึงขนาดถามซ้ำเลยเหรอ?" (ป๊ะป๋าเป็นคนตลก...)
"ฟังออกค่ะ แค่ถามให้มันดูตื่นเต้นเหมือนละครไทยไง-3-"
"ในเมื่อรู้แล้วก็เตรียมตัวเก็บเสื้อผ้าซะนะ เพราะเราต้องออกเดินทางวันนี้"
"ทำไมมันกระทันหันจังล่ะคะป๊ะป๋า!=[]="
"ไม่ต้องรู้หรอกน่า แค่ไปเก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก็พอ"
"ทราบแล้วค่ะ..." เดินขึ้นห้องไปเพื่อเก็บกระเป๋า..
ช่วงเย็นของวันนั้น...
"กระเป๋าเสื้อผ้าโอเค ของใช้ส่วนตัวโอเค จักรยานยนต์คู่ใจโอเค มีดพก(?)โอเค เคียวโซ่(?)โอเค ปืน(?)โอเค"
"นี่จะไปเข้าเฟีอเน่ แฟมิลี่ หรือจะไปก่อสงครามโลกเนี่ย = =;" อลันเอ่ยถามน้องสาวตน
"แหมมม มันก็ต้องพกไว้ใช้ป้องกันตัวกันบ้างสิพี่ชาย"
"จะเอาไว้ป้องกันตัว กรือจะเอาไว้ฆ่าใครกันแน่ = =;"
"เห~ พี่ชายรู้ได้ไงอ่ะ '^' "
"หัดโกหกบ้างก็ดีนะเฮ้ย!!=[]="
"ก็พี่ชายบอกเองไม่ใช่เหรอ? ว่าให้ฆ่าคนที่เกลียดหน้าได้เลยน่ะ" จนถึงตอนนี้อลันก็ได้รู้แล้วว่า....เขาเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้น้องสาวกลายเป็นยันเดเระ
"เอาล่ะ ถ้างั้น หนูไปก่อนนะคะ จะพยายามติดต่อกลับมาให้บ่อยที่สุดนะ รักป๊ะป๋าและพี่ชายนะ" เธอทิ้งท้ายด้วยประโยคนั้นพร้อมกับรอยยิ้มที่สดในขณะที่เดินขึ้รเครื่องบินส่วนตัวและออกเดินทางไป
"หวังว่าทางเฟริเน่ จะทำให้ลูกได้เข้าใจถึงคำว่าโลกแห่งความเป็นจริงนะ"
สิ่งที่ชอบ :: อากาศยามฝนตก | เพราะมันคืออากาศที่กำลังเย็นสบาย อีกทั้งยังทำให้รู้สึกสบายเนื้อสบายตัว ไม่ร้อนเกินไปและไม่หนาวเกินไป
สิ่งที่ได้มายากๆ | ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ หรือใจของคน(?) เพราะทุกสิ่งที่ได้มายากๆมันมีค่าสำหรับเธอมาก และเปรียบเสมือนการท้าทายตัวเองอย่างหนึ่ง
ดาว | ดวงดาวที่ประดับอยู่บนท้องนภาสีรัตติกาล เป็นสิ่งหนึ่งที่เธอชอบมาก เพราะมันทั้งสวยและน่าอัศจรรย์
สัตว์ตัวเล็กๆ | หลายคนอาจคิดไม่ถึงว่าคนอย่างเธอจะรักสัตว์ แต่ส่วนมากจะเป็นสัตว์ตัวเล็กๆ เพราะมันน่ารักและเป็นเพื่อนแก้เหงาสำหรับเธอ
Yandere Simulator | เพราะ เป็นเกมส์แรกที่เธอได้เริ่มทดลองเล่นแบบจริงๆจังๆ และได้รู้ว่ามันสนุกถึงเพียงนี้เชียว? หลังจากนั้นเวลาว่างๆเธอก็มักจะหยิบเกมส์นี้ขึ้นมาเล่นตลอด แถมยังเป็นการเรียนรู้วิธีการทรมานคน(?)อีกด้วย
ขี่รถจักรยานยนต์ 120+ แบบไม่กลัวตาย(?) | เธอเป็นคนที่ชอบความเร็วเป็นอย่างมาก ไม่เคยกลัวเวลาที่รถขับเคลื่อนด้วยความเร็วเลยสักครั้ง กลับรู้สึกสนุกอีกต่างหาก เป็นเพราะพ่อชอบพาเธอในตอนเด็กๆไปแว้น(?)อยู่บ่อยครั้ง ทำให้เคยชินกับความเร็วและอยากลอกเลียนแบบพ่อ(?)
สิ่งที่ไม่ชอบ/เกลียด :: อาหารรสจัด | ไม่ว่าจะเผ็ดจัด หวานจัด หรือเค็มจัดเธอก็ไม่ชอบ เนื่องจากชอบรสชาติกลมกล่อม(?)เสียมากกว่า
อากาศที่หนาวเกินไปหรือร้อนเกินไป | เพราะมันจะทำให้ไม่สบายตัวเอาเสียเลย
คนเห็นแก่ตัว | เพราะมันจะทำให้เธออารมณ์เสียเมื่อเห็น เนื่องจากทุกคนควรคิดคำนึงถึงส่วนรวมก่อนเป็นอย่างแรก คนประเภทนี้เธออาจมองจิกแบบนางร้าย(?) รายไหนรุนแรงอาจมีการด่าเล็กๆน้อยๆ(?)
คนที่ไม่จริงใจ | เธอเกลียด...เกลียดคนที่ไม่จริงใจมาก ต่อหน้าก็ทำเป็นยิ้มแย้มให้ แต่ลับหลังกลับเอาไปนินทาต่อว่า เธออยากจะฆ่า 'พวกนกสองหัว' เหล่านี้ใจจะขาด แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์ไว้เพื่อที่มันจะได้ไม่เป็นเรื่องใหญ่โต
สิ่งที่กลัว :: ความมืด | เนื่องจากในวัยเด็กเคยถูกเพื่อนแกล้งขังไว้ในห้องเก็บของของโรงเรียน ทำให้กลัวความมืดไปโดยปริยาย หากวันใดเกิดถูกขังอยู่ในที่มืด เธอจะร้องไห้ออกมาอย่างอดไม่ได้ หากอยู่ในบ้านแบ้วไฟดับก็จะรีบหาไฟฉายทันที แต่ถ้าหากอยู่ใกล้ใครในขณะนั้นอาจมีการเผลอกอดบ้าง
ลักษณะการพูด :: อีฟ เป็นคนมีน้ำเสียงที่หวานเพราะเสนาะหูดุจระฆังแก้วกังวาลชวนฟังเคลิ้มหลับ บางครั้งอาจคาดเดาความรู้สึกจากน้ำเสียงได้ แต่ในบางครั้งก็อาจคาดเดาไม่ได้เช่นเดียวกัน มักแทนตัวว่าฉันเสมอ แทนครอื่นส่าคุณ เธอ นาย แก แล้วแต่สถานการณ์ หากคุยกับครอบครัวจะเรียกแทนตัวว่าหนู แทนพ่อว่าป๊ะป๋า แทนพี่ว่าพี่ชาย
สถานการณ์ที่ 1 ยามปกติ
"ไฮฮาย~ ฉันมีชื่อว่าอีฟนะ! อีก คาริชม่า ไม่ได้เป็นญาติกับอดัมนะบอกไว้ก่อน!"
"เห..ทั้งๆที่วันนี้พยากรณ์อากาศบอกว่าฝนจะไม่ตกแท้ๆ แต่..ช่างเถอะ! บรรยากาศแบบนี้ดีจะตาย~"
"เพิ่มอุณหภูมิแอร์หน่อยได้มั้ย~ มันหนาวเกินไปแล้ว--'
สถานการณ์ที่ 2 ยันแตก(?)
"ฉันไม่สนหรอกนะ ว่าแกจะมาจากตระกูลสูงส่งแค่ไหน แต่ถ้าหากมายุ่มย่ามกับคนๆนั้นหรือเพื่อนฉันล่ะก็ เตรียมตัวไปเฝ้ายมบาลได้เลย"
"ในฐานะที่แกเคยเป็นเพื่อนฉัน ฉันตะเสนอวิธีตายให้ก็ได้! เลือกเอาว่าตายอย่างทรมานและตายอย่างรวดเร็วจะเลือกอันไหน?!"
"อยากรู้มั้ย? ว่าคนที่ทรยศหักหลังมันต้องเป็นยังไง หึๆๆ"
สถานการณ์ที่ 3 ยามโกรธ
"คิดว่าการเหยียบคนอื่นเพื่อให้ตัวเองสูงขึ้นเนี่ย มันน่าภูมิใจนึกรึไง?"
"น่าสงสารพ่อแม่เธอนะ ที่ดันมีลูกเหมือนสัตว์ที่มี'นอ'
"โทษทีนะ พอดีฉันไม่ใช่นางเอก" ว่าพร้อมตบกลับ
"หน้าด้านจังเนอะ? เธอเนี่ย"
สถานการณ์ที่ 4 ยามเศร้า
"ขออยู่คนเดียวสักพักนะ..."
"ขอร้อง ไม่ต้องตามมา ฉันไม่อยากได้ยินคำแก้ตัวอะไรทั้งนั้น!"
"สนุกมากเหรอ? กับการเล่นความรู้สึกคนน่ะ ฮึก!"
สถานการณ์ที่ 5 อื่นๆ
"นี่ๆ~ ป้อนขนมฉันหน่อยจิ~" ยามอ้อน
"นี่นาย ขยับซ้ายอีกนิดนึงสิ ใจเราจะได้ตรงกันไง ฮิ้วววว" ยามหยอดมุข
"รู้นึเปล่าว่าทำไมฝนจึงตก? เพราะฝนไม่อ่านหนังสือยังไงล่ะ ผ่าง!!" ยามกวน
อาวุธ ::
เคียวโซ่
เป็นอาวุธที่สามารถใช้โจมตีได้ทั้งระยะประชิดและระยะกลาง ซึ่งเป็นอะไรที่สะดวกมาก เมื่อเติมไฟสายหมอกลงไป เคียวโซ่นี้จะมีลูกเล่นเพิ่มขึ้นเพื่อใช้ในการหลอกตาคู่ต่อสู้ ทำให้ชนะได้ไม่ยาก
ปืนเมฆา
ธาตุเมฆาที่มีคุณสมบัติเพิ่มพูน ทำให้เวลายิงออกไป กระสุนจะแบ่งแย่งอนุภาคของมันจนทำให้มีดระสุนหลายลูดในการยิงครั้งเดียว ใช้ในการโจมตีระยะไกลและฝีมือการยิงปืนของเธอ ไม่ด้อยไปกว่าใครแน่นอน มีความแม่นยำสูงมาก มีซองปืนแบบรัดขา(เรียกแบบนี้ป่าวหว่า)ซ่อนอยู่ใต้กระโปรงบริเวณขาอ่อนข้างซ้าย เพื่อที่จะหยิบมันมาใช้ได้อย่างทันท่วงที
สัตว์กล่อง::
หมาป่าเมฆาชื่อคริส เป็นสายโจมตีเหมือนเจ้าของ ที่ไม่ว่าอะไรก็ใส่ๆเอา//โดนเอลยิง(?)แต่ในบางเวลาถ้ามันเกิดอาการขี้เกียจขึ้นมาจะทำให้ร่างกายเป็นลูกหมาตัวน้อยๆ ธรรมดาๆ จึงต้องพาไปเดินเล่นและฝึกฝนเพื่อให้มันมีกะจิตกะใจอีกครั้ง
มุมสอบถาม
สวัสดี ชั้น บอสแห่งเฟริเน่ เธอล่ะ
:: "อีฟ คาริชม่า จะเรียกว่าอีฟก็ได้" หญิงสาวเรือนผมสีเพลิงว่าพลางกอดอกมองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา ก่อนกระตุกยิ้มขึ้นอย่างนึกถูกใจ
แน่นอนว่าชั้นเป็นบอสเธอจะต้องฟังคำสั่งของบอส ทำได้มั้ยล่ะ:)
:: "เริ่องแค่นี้เอง มันง่านเสียยิ่งกว่าการฆ่ายัยหัวม่วงอกสะบึ้มนั่นอีก" ว่าพลางยักไหล่เบาๆราวกับไม่สนใจอะไรในคำพูดของตน
งั้นก็ขอให้โชคดี(มีแค่นี้หรอ//โดนเสย)
:: "จะเก็บโชคที่นานๆทีจะมาครั้งไว้อย่างดีเลยล่ะ :)" รอยยิ้มยังคงปรากฏบนใบหน้าก่อนที่ตะเดินหายไแ
Talk
สวัสดีค่า~~ ไฮโกะเองค่า ที่รักมีชื่อว่าอะไรคะ •~•
:: อายะเองค่าาา อายะๆๆ/พยายามฝังชื่อตัวเองเข้าไปในสมองไรม์+โดนตรบ
ถ้าลูกสาวของที่รักไม่ติดจะค่าไฮมั้ยคะ
:: หวาาา ไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เราคงปั่นมาไม่ดีพอ นี่เร่งสปีดมากๆอาจทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรด้วย ;-;
ถ้าไฮไฮดองล่ะจะค่ามั้ยคะ
:: เราก็ดอง-- แค่อย่าทิ้งก็พอเนอะ! '^'
ขอคำพูดถึงลูกสาวหน่อยค่ะ
:: เปลวเพลิงร้อนระอุ จะละลายน้ำแข็งในหัวใจของคุณให้กลายเป็นน้ำบริสุทธิ์ ค่ะ!
งั้นก็ขอให้โชคดีค่าา~~~ เดินระวังด้วยน้า~~
:: แหมมม ไม่อยากเดินระวังๆเลย จะได้ตกหลุมรักตะเองไง-- <3
ความคิดเห็น