ตัวละครจ้า

ลำดับตอนที่ #3 : SIN HUNTING เกมประหารบาป

"โอ๊ะ! คุณหนูคุณรู้มั้ยว่า... คุณนั้นงดงามที่สุดสำหรับผม...."

ชื่อตัวละคร :: มาโคร โรเซสรอส (มาร์)

เพศ :: ชาย

อายุ :: 17 ปี

สัญชาติ :: อังกฤษ

อาชีพ :: สมาชิกชมรมการแสดง

ความบาปที่เคยทำเอาไว้ :: ใช่ประโยชน์จากคนอื่น

ลักษณะภายนอก :: มาร์มีผมสีน้ำตาลแซมแดงยาวระต้นคอ ดวงตาสีแดงหม่น หน้าตาออกแนวหล่อปนสวยคม ผิวขาวอมชมพู ชอบแต่งตัวด้วยเสื่อยืดแขนยาวและกางเกงขายาวโทนมืด ส่วนมากใส่สีดำ มักมีรอยยิ้มบางๆอยู่บนหน้าตลอดเวลา สูง 173 เซนฯ หนัก 56 กิโลฯ รูปร่างสูงโปร่ง ชอบพูดด้วยน้ำเสียงนุ้มๆเรื่อยๆ แทนตัวเองว่า 'ผม' และคนรอบข้างด้วย 'คุณ' และ 'คุณหนู' ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ทางคำพูดส้กเท่าไหร่

ลักษณะนิสัย :: มาร์เป็นคนที่ไม่ชอบแสดงอารมณ์ให้คนอื่นรับรู้ และแต่ละคำพูดที่พูดไปไม่เคยมีความจริงใจอยู่ในคำพูดเลยและถ้าสังเกตดีๆก็จะรับรู้ได้
      มาร์ชอบที่จะอยู่คนเดียวและไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับใครมากเพราะเป็นคนที่ขี้รำคาญและอารมณ์แปรปรวน แล้วก็ไม่อยากยุ่งกับคนอื่นด้วย
      มาร์เป็นคนที่ไม่อยากจะทำอะไรเลย อยากอยู่เฉยๆในพื่นที่ส่วนตัว ไม่ทำอะไรนั้งนอนเฉยๆ จะว่าขี้เกียจก็ว่าได้ แต่ที่เพราะเป็นแบบนั้นก็เพราะไม่อยากคิดอะไรมากมายปล่อยให้หัวว่างๆถือว่าพักสมอง กับร่างกายสำหรับเค้า
      โลกที่มาร์เห็นคือโลกที่เป็นสีเทา ทั้งดีและทั้งไม่ดี มีหน้ากากมากมาย เพราะงั้นเค้าเลยโกหกได้อย่างไม่รู้สึกผิดทุกครั้ง และหน้ากากของมาร์นั้นคือหน้ากากที่แสนสุภาพ
      การนอนคือสิ่งที่มาร์ชอบที่สุด และมักจะหาที่ที่เงียบและสงบที่สุดในการนอน
      มาร์เป็นคนที่ค่อยข้างคิดมากและขี้กังวล เพราะแบบนั้นเลยมีกำแพงที่ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเข้าถึงตัวตนของมาร์ได้ แต่ถึงจะคิดมากยังไงก็มักแสดงออกด้วยท่าที่เฉยชาต่อทุกสิ่ง และเพราะโลกที่มาเห็นเป็นสีเทา เค้าจึงมีทั้งความคิดที่โหดร้าย และ อ่อนโยน แต่แน่นอนว่าอย่างแรกต้องมีมากกว่า
      มาร์ไม่กลัวความตายเพราะไม่มีสิ่งสำคัญ แต่ถึงจะไม่กลัวมากหรือน้อยแค่ไหนความตายก็ยังหน้ากลัวอยู่ดี เพราะงั้นความตายสำหรับมาร์คือสิ่งที่น่ากลัวและไม่น่ากลัว
     มาร์มักจะคิดทุกอย่างด้วยความเป็นจริง ไม่มีการให้ความหวังตัวเองยกเว้นว่ามันจะมีความหวังอยู่ในเรื่องนั้น
     และมาร์เกลียดตัวเอง...?
(ปล. สำหรับเราบาปที่ไม่รู้สึกว่าเป็นบาปจะไม่เป็นบาป แต่เมื่อรู้สึกว่าทำบาปก็จะกลายเป็นบาปทันที = ถึงมาร์จะไม่รู้สึกผิดที่โกหกแต่ลึกๆแล้วรู้ว่ามันไม่ดีมันจึงกลายเป็นบาป เพราะงั้นในใจลึกๆมาร์ถึงเกลียดตัวเอง)

สิ่งที่ถนัดมากที่สุด :: การโกหก การแสดง

สิ่งที่ไม่ถนัดมากที่สุด :: การแสดงความจริงใจ และอารมณ์ที่แท่จริงต่อผู้อื่น

สิ่งที่ชอบ :: ความสงบ การนอน

สิ่งที่เกลียด :: ตัวเอง ความอ่อนแอของตัวเอง

จุดอ่อน :: คิดมาก และความลังเล

ความสามารถพิเศษ :: เดาใจและจับความรู้สึกของคนเก่ง

สิ่งที่ตัวละครปราถนาอยากได้หรืออยากเป็น :: อยากจะเกิดมามีชีวิตที่สงบสุขและสามารถยิ้มและหัวเราะได้อย่างสบายใจ

ความถนัดในเกมของผู้เล่น :: การใช้ความคิด

ประวัติตัวละคร :: ครอบครัวของมาร์คือครอบครัวที่มีฐานะ และมีธุระกิจมากมาย มาร์นั้นเกิดจากความผิดพลาด แม่ของมาร์นั้นนอกใจสามีและแอบมีความสัมพันธุ์กับลูกค้าคนนึงซึ่งก็คือพ่อของมาร์ พวกเค้าคิดว่าป้องกันดีแล้วแต่มาร์ก็ยังเกิดมา ช่วงที่รู้ตัวนั้นแม่ของมาร์ได้บอกกับสามีว่าอยากไปพักที่คฤหาสน์ที่อยู่อีกประเทศคนเดียว หลังจากนั้นพอมาร์อายุได้หกเดือนก็ถูกส่งไปที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า พ่อและแม่ของมาร์ได้ตกลงกันว่าจะให้ฝ่ายชายรับมาร์ไปเลี้ยงเพราะเค้ายังไม่มีลูกและหน้าของมาร์ก็ไปทางแม่มากกว่าพ่อเพราะงั้นมาร์เลยได้ไปอยู่กับครอบครัวของฝ่ายชาย
      ตั้งแต่เด็กมาร์แทบไม่เคยได้รับความรักจากครอบครัวเลย และใช้ชีวิตอยู่กับหน้ากากตั้งแต่เล็กเพราะครอบครัวนั้นมีฐานะและมีหน้ามีตาในสังคม ถึงพ่อกับแม่จะพูดว่ารักเค้าแค่ไหนแต่พวกเค้าก็จะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยและเย็นชา เพราะงั้นมาร์เลยเริ่มเรียนรู้การโกหกและการสวมหน้ากากตลอดเวลา เวลาทำผิดจะทำน้ำเสียงสั่นเครือและปฏิเสธว่าไม่ได้ทำ เสแสร่งทำดีกับคนอื่นเพื่อหวังประโยชน์ ฯลฯ
      พอมาร์อายุได้ 15 ปี ครอบครัวของเค้าก็ส่งไปอยู่ต่างประเทศแล้วคอยส่งเงินจำนวนมากให้ทุกเดือน พออยู่ที่โรงเรียนจะคอยเสแสร่งทำดีกับพวกคุณหนูทำทีเป็นสภาพบุรุษผู้เพรียบพร้อม แต่พออยู่ที่คอนโดของตัวเองเค้าจะเอาแต่นอนอย่างเดียว



_________



ช่วงพูดคุยกับผปค.

สวัสดีครับผม เราชื่อว่าอะไรเหรอครับ :: ชื่อ XvX090 ค่ะ จะเรียกเราว่า เก้า ก็ได้ค่ะ

นิยายเรื่องนี้ส่งสมัครได้แค่หนึ่งตัวเท่านั้นนะครับ :: ค่ะ เพราะเราเองก็คงคิดมากกว่านี่ไม่ได้แล้ว (น้ำตาใหลพราก)

คิดว่าลูกๆของเราเก่งพอที่จะอยู่รอดจนจบเกมมั้ยครับ :: เอาตามความจริง.. ไม่น่าค่ะ เพราะมาร์มีแค่ความคิดที่มองตามความเป็นจริง ไม่ได้มีความเด็ดเดี่ยวหรือกล้าหาญ และบางทีก็ลังเลที่จะเลือกบางสิ่ง แต่เพื่อความอยู่รอดมาร์ก็จะพยายามมากถึงมากที่สุดค่ะ และไม่ใช่แค่มาร์ที่พยายามเราก็จะพยายามค่ะ

ถ้าลูกๆตายในตอนไหนไม่ว่ากันนะ :: ไม่ว่าค่ะ เพราะถือว่าเราและมาร์เดินผิดทาง และเราตัดสินใจผิดเองค่ะ

อยากอวยให้ลูกมีคนรักมั้ยอ่ะครับ555 :: เอาจริงก็อยากนะคะ ฮะๆ แต่ว่าไม่ดีกว่าค่ะเพราะดูจากนิสัยรวมๆแล้วมาร์น่าจะหาคนรู้ใจยาก(ฮา)

งั้นขอให้โชคดีในเกมนี้นะครับผม :: ขอบคุณมากเลยค่ะ