ร้าน ณ ดินเเดนโบราณ

ลำดับตอนที่ #4 : อาหารชนิดเดียว

ภายหลังเมื่อได้อาหารและลงจากเขามาเป็นที่เรียบร้อย เธอได้มุ่งตรงกลับบ้านหลังน้อยเพื่อลงมือทำอาหารมื้อใหญ่โดยทันที และคงจะเรียกได้ว่ามื้อใหญ่พอสมควรต่อตัวเธอ ทำให้ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางหายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อนึกถึงอาหารที่เธอสามารถทำกินได้ในไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า

เพิงทำอาหารด้านหลังกระท่อม ดีที่มีอุปกรณ์สำหรับทำอาหารอยู่สองสามชิ้น บวกกับเตาดินที่ถูกก่อเป็นรูปสำหรับจุดไฟใส่ฟืน แม้จะเขรอะไปด้วยเศษสิ่งสกปรกและหยากไหย่บางจุด แต่ก็พร้อมสำหรับการทำกับข้าวมื้อนี้ ซึ่งเหมือนว่าส่วนนี้ถูกใช้งานน้อยครั้ง เธอไม่คิดใส่ใจยื่นมือปัดกวาดเช็ดถู ภายหลังจากนำสิ่งที่ถือกลับมาวางไว้บนอ่างไม้ โชคดีที่ไม่ไกลจากตัวบ้านมีธารน้ำหนึ่งสายพอได้ใช้ชำระร่างกายให้สดชื่น เมื่อเธอล้างเนื้อล้างตัวเป็นอันเสร็จ จากนั้นก็ได้นำถังไม้บริเวณโอ่งหลังบ้าน ไปตักน้ำเผื่อไว้ทำอาหารและอาบน้ำตอนค่ำนี้

เฮ้อ ! เสร็จซะที เล่นเอาหอบกิน นี่ล่ะน่าอยู่ในยุคที่ไม่ต้องหาบน้ำเอง พอมาเจออะไรเเบบนี้ก็เหนื่อยกันเป็นธรรมดา เเต่มันใช่เรื่องไหมเนี้ย ใครจะไปคิดว่าจู่ๆ จะต้องมาโผล่ในที่เเบบนี้ หาบน้ำ ก่อฟืนจุดไฟ มันหมดยุคไปเเล้วไหม คิดถึงห้องอาบน้ำที่มีน้ำไหลเพียงหมุนเปิด ไหนจะไฟฟ้า และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ ครบครัน เธอควรจะสร้างขึ้นเองดีไหมนะ เธอคร่ำครวญอยู่ภายในใจ

เเต่พอมองดูรอบๆ เเล้ว ครั้นได้เเต่ก้มหน้ารับความเป็นไป ถือซะว่ามาต่างอากาศอยู่กับธรรมชาติแท้ๆ ที่บ้านเมืองเราอยากจะสัมผัสล่ะกันนะเพ่ย

หมดเวลาพร่ำเพ้อกองทัพต้องเดินด้วยพลังได้เวลาลงมือทำอาหารเเล้ว ในเมื่อไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงได้ในตอนนี้ ก็อิ่มท้องไว้ก่อนเป็นการดี และเป็นโชคดีที่เธอเก็บเศษไม้บนเขาติดมือมาด้วย

พอดีเลยเริ่มแรกลองก่อไฟดูก่อนละกัน ซึ่งความพยายามจุดไฟของเธอผ่านมาหลายนาทีเเต่แล้วก็ไม่เป็นผล “ไม่ใช่ว่าเอาไม้มาถูๆ กันก็ติดหรอกหรอ อะไรกัน ทำไมยังไม่ติดนะ พยายามอีกนิดล่ะกัน ใส่ฟางไปสักหน่อย เฮ้ย !ติดเเล้ว ติดซะที” ควันสีขาวเริ่มลอยขึ้นมาจากรอยไม้ที่เธอถูจนเหมื่อยมือ ความพยายามไม่เคยทรยศใครเเบบโบราณกล่าวไว้จริงๆ เอาล่ะ ต่อมาก็สุมไฟด้วยเศษไม้และหญ้าแห้งเข้าไป เอิ่ม!เป็นอันใช้ได้ กระทะล่ะ กระทะ เธอมองซ้ายเเลขวาบริเวณนั้น และกวาดสายตามองโดยรอบ อ่ะ !! เจอเเล้ว แขวนอยู่บนคานหลังคานี้เอง

จากนั้นเธอก็ได้นำกระบวยที่อยู่ใกล้ๆ ตักน้ำในโอ่งที่เธออุส่าห์หาบเอาไว้เมื่อไม่นาน ราดลงบนกระทะเพื่อล้างคราบสิ่งสกปรกออกก่อน และอีกน้ำเพื่อต้มสิ่งที่เธอได้มา “ลงไปซะนะ จ๋อม!!” เธอหย่อนเจ้าสิ่งนั้นลงไปทีละอันสองอัน จนเห็นว่ามันเพียงพอสำหรับมื้อนี้แล้วจึงหยุดมือและปิดด้วยฝาไม้ที่วางอยู่ ส่วนที่เหลือเก็บไว้เป็นเสบียงสำรองในมื้อถัดไป

“รอสักสิบนาทีเเล้วกันค่อยเปิดดูว่าสุกหรือยัง” ตอนนี้ก็เก็บกวาดเพิงครัวให้เป็นระเบียบสักหน่อย เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอจึงลงมือเก็บกวาดบริเวณ สิ่งของที่ควรวางเป็นสัดเป็นส่วน เธอได้จัดเก็บให้เป็นที่เป็นทาง จนดูร่วมๆ เเล้วสบายตาและดีขึ้นกว่าตอนเเรกมากนัก “เฮ้อ ! เสร็จซะที”

เสียงเดือดของน้ำบ่งบอกอุณหภูมิความร้อนเป็นอย่างดี และตอนนี้สิ่งที่เธอต้มลงไปก็สุกเป็นที่เรียบร้อย เธอเขี่ยมันขึ้นมาด้วยไม้ขนาดพอเหมาะมือ สำหรับบดเป็นโจ๊ก ซึ่งโจ๊กเเครอทก็ฟังดูไม่เลว เธอใช้การต้มเพื่อให้ความหวานของเเครทเพิ่มมากขึ้น และบดได้ง่ายอีกด้วย สิ่งนี้เธออุส่าห์ใจร้ายแย่งฝูงกระต่ายน้อยมาเชียวนะ

ใครจะไปคิดล่ะว่าบนเขาจะมีเเครทหลายหัวผุดขึ้นเต็มไปหมด มันควรจะเป็นเห็ดหรือสิ่งอื่นไหม เขาลูกนั่นเเปลกจัง ฝูงกระต่ายกลุ่มนั้นก็มีอะไรชอบกล จะพูดยังไงดีละ จะว่าใช่กระต่ายก็ใช่ เเต่ลักษณะหูสี่เหลี่ยมแบบนั้น และขนสีเลือดนั่นอีก มันมีด้วยหรอ เป็นกระต่ายในพื้นที่หรือเปล่านะ หากเธอไม่อยากคิดให้มากความ หันเหความสนใจไปที่โจ๊กเเครอทต่อให้เสร็จก่อนค่ำ เพราะนี้ก็เย็นย้ำเเล้ว กว่าจะทำทุกอย่างเรียบร้อยคงจะหมดวันกันพอดี