(Gate of Oc)คลังOc ที่อยากสร้างอ่ะจบป่ะ!?

ลำดับตอนที่ #7 : สร้างเอาไว้เพื่อตอนอยากแต่ง

ชื่อ:ยาโบรุ โคโระ

ชื่อในถานะศาลเตี้ย:Psystrike 

อัตลักษณ์:พลังจิตและ???(Psychic&???)

สถานะ:ศาลเตี้ย(วิลเลิน),อดีตนักฆ่าอันดับที่สี่จากโลกLCN (Legend of Chaos Night)

นิสัย:กวนตีนคนอื่นไปทั่ว ปากไม่ตรงกับใจอย่างเช่นตอนตะช่วยคนก็มักจะพูดว่า ก็แค่บังเอิญผ่านทางมาน่ะ แล้วหลังจากจบเรื่องและคนที่ช่วยเอาไว้ปลอดภัยแล้วคนที่ช่วยไว้จะตอบแทนเขาเขาก็จะพูดว่า'ถ้าอยากตอบแทนชั้นก็ไปช่วยเหลือผู้คนที่กำลังเดือดร้อนซ่ะสิ แต่ก็ต้องช่วยเท่าที่ช่วยได้นะ เพราะถ้าช่วยคนอื่นแล้วตัวเองลำบากมันก็ไม่เรียกว่าช่วยหรอกนะ" และบางทีเขาก็จะไปอัดพวกนักเลงเล่นด้วยเหตุผมว่า 'เหม็นขี้หน้า'ทั้งที่จริงๆกำลังช่วยคนที่โดนข่มขู่อยู่ เขาเป็นคนรักพวกพ้องและแน่นอนตัวเขามีความอินดี้และชอบหาข้ออ้างเพื่อทำอะไรสักอย่าง แต่ขอให้จำไว้ว่าเขาทำเพื่อพวกพ้องเสมอและสิ่งที่เขาทำมันมีประโยชน์ต่อเพื่อนเสมอไม่ว่าจะทางใดก็ทางนึง ชอบกินมาม่าที่สุด และมักจะกวนประสาทคนอื่นด้วยการวิ่งหลับ,ยืนหลับ,หลับพร้อมวิ่งหลบหนีไปด้วย ชอบพูดเหมือนดูถูกคนอื่นแต่จริงแล้วเป็นการผลักดันให้คนที่ถูกพูดถึงอยากจะก้าวเดินต่อไป และโคโระนั้นนับถืออาจารย์(พี่ชาย)ของตัวเองมากกว่าสิ่งใด

ความสามารถของอัตลักษณ์พลังจิต:เป็นความสามารถที่ทำให้ใช้พลังจิตได้ทุกชนิดรวมอาทิเช่นเทเลพอต,Telekinesis(พลังจิตที่ใช้ยกสิ่งของ)รวมทั้งยังสามารถใช้พลังจิตไปควบคุมประจุไฟฟ้าในอากาศเพื่อใช้เป็นอาวุธซึ่งเขาเรียกพลังจิตรูปแบบนี้ว่าจิตสายฟ้าอีกทั้งยังสามารถป้องกันการควบคุมจิตใจได้สมบูรณ์แบบอีกด้วย และความสามารถของอัตลักษณ์นี้ยังสามารถต่อยอดได้อีก แต่ก็มีข้อเสียตรงที่หากฝืนใช้พลังนี้เกินขีดจำกัดของตัวเองผู้ใช้ก็จะสลบเพราะสมองทำงานหนักมากเกินไปและอาจตายได้

ความสามารถของโคโระ:ความสามารถใช้อาวุธและของมีคมได้เกือบทุกชนิด และเชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้แบบมวยไทยและเทควันโด้เพราะเขาเคยเป็นนักฆ่าอันดับที่สี่และคนที่ฝึกให้เขาก็คือคาโอสึ ไนท์ผู้เป็นพี่ชายของเขาเองเพราะไนท์อยากให้เขาป้องกันตัวเองได้ และมีความเร็วในการเรียนรู้ที่เรียกเข้าขั้นสัตว์ประหลาด

ประวัติ:โคโระเป็นเด็กกำพร้าที่และเป็นนักเลงกระจอกๆที่ไนท์ไปเจอเข้าโดยบังเอิญในตอนที่เขากำลังจะกลับบ้านไปกินเค้กช็อกโกแล็ต ก็เขาก็ไปเจอกับโคโระที่กำลังโดนรุมยำจากพวกกลุ่มนักเลงที่เขาดันไปมีเรื่องด้วยแต่เขาก็สู้กับพวกมันอย่างสุดความสามารถแต่ก็พลาดท่าโดยที่หนึ่งในพวกนักเลงก็ชักปืนจะยิงมาที่เขา แต่ไนท์ก็ได้เข้าไปช่วยเขาเอาไว้ได้ทันเวลา และด้วยแววตาที่ไม่มีคำว่ายอมแพ้กับการพยายามต่อสู้กับพวกที่ไม่สามารถเอาชนะได้แต่ก็ยังดิ้นรนอย่างสุดกำลัง ทำให้ไนท์เริ่มถูกชะตากับโคโระ และไนท์ก็รับโคโระมาเป็นน้องชายพร้อมกับฝึกทุกอย่างที่จำเป็นให้กับเขา และด้วยความที่โคโระอยากจะเป็นแบบไนท์ก็เลยขอร้องไนท์ให้ช่วยเอาโคโระเข้าทำงานเดียวกันกับไนท์ ซึ่งไนท์ก็ไม่อยากให้โคโระเป็นแบบตนจึงสอนบางอย่างให้กับโคโระ โดยที่โคโระจะต้องทำตามคำสอนทั้งหมดอย่างเคร่งครัด จนโคโระไต่เต้าทำงานจนมาถึงอันดับที่สี่ได้แต่เขาก็ยังคงเชื่อฟังคำสอนของไนท์ตลอดมา จนในวันที่ไนท์ตายโคโระนั้นไปทำงานที่ประเทศอื่นจึงไม่รู้ข่าว(ความจริงพี่แกมัวแต่นอน) หลังจากที่พวกไนท์ตายได้สามเดือนโคโระก็ได้รู้ว่า คนที่เปรียบเสมือนพี่ชายผู้แสนดีและปีศาจในคราบเทพบุตร(ฉายาที่โคโระตั้งให้ไนท์จากการฝึกที่นรกสุดๆ) ได้จากเขาไปแล้วและด้วยความเศร้าโคโระจึงขอลางานแล้วก็เริ่มเก็บตัวจนกลายเป็นโอตาคุที่วันๆเอาแต่กินมาม่า แต่ก็ไม่เคยละเว้นการออกกำลังกาย และในวันที่มาม่าของเขาหมดเขาก็เลยเดินออกไปซื้อ ในขณะที่เขากำลังรอให้ไฟจราจรเปลี่ยนสีเขาก็เห็นเด็กคนนึงวิ่งไปที่กลางถนน ในขณะที่มีทรัคซังวิ่งสวนมา ด้วยความที่ไนท์สอนมาดีเขาเลยรีบวิ่งไปดึงเด็กคนนั้นออกมาจากวิถีของทรัคซัง ส่วนเขาก็รีบกระโดดหลบออกไปทางด้านที่เป็นคลองอย่างปลอดภัย แต่ก็มีรถเข็นก๋วยเตี๊ยวตกใส่หัวของเขาจนตายและเขาก็ได้เจอกับชายสวมฮู้ดและพี่ชายที่ตายไปแล้วของเขาอีกครั้งนึง และบอกว่าจะส่งเขาไปที่โลก มายฮีโร่ที่เขาเป็นโอตาคุอยู่ซึ่งเขาได้พรสามข้ออีกเช่นกัน เอาล่ะจากนี้โลกมายฮีโร่จะปั่นป่วนขนาดไหนเราไปดูกัน!

สิ่งที่ชอบ:มาม่า การได้กวนตีนคนอื่น อาจารย์ที่น่าเคารพนับถือ การได้ช่วยเหลือคนอื่น คนที่ไม่ยอมแพ้แม้ว่าอุปสรรคมันจะยิ่งใหญ่หรือเคยผ่านเรื่องร้ายๆมาก่อน เพื่อน น้ำผลไม้ปั่น 

สิ่งที่ไม่ชอบ:พวกที่ทำร้ายคนไม่มีทางสู้ การทำร้ายผู้หญิง การทอดทิ้งประชาชน พวกที่ไม่ทำอะไรเลยทั้งๆที่ยังไม่ได้ลองให้ถึงที่สุด พวกที่เอาแต่พึ่งคนอื่นแต่ไม่ยอมดิ้นรนเพื่อชีวิตของตนเอง

สิ่งที่เกลียด:สมาพันธ์วิลเลิน คนชั่ว พวกที่ไม่เห็นคุณค่าของชีวิต

สิ่งที่กลัว:อาจารย์ตอนโกรธ ผี

"อาจารย์เคยพูดเอาไว้ 'คนที่ไม่พยายามอะไรเลยน่ะไม่มีสิทธิ์หัวเราะคนที่พยายามอย่างสุดกำลังหรอกนะ'จำเอาไว้ซ่ะไอ้พวกที่มีพลังแต่ไม่ยอมยื่นมือเข้าไปช่วยคนที่กำลังลำบากเพราะมัวแต่รอคนมาช่วย เนอะเจ้าหนูหัวหยิก"

ชุดที่ใส่เวลาทำงานเป็นศาลเตี้ย