คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -> บทที่ 3 ::: ดินเนอร์
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
บทที่ 3 ::: ดินเนอร์
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
"คิดออกแล้ว!!!"
ฉันโพล่งขึ้นมา เมื่อสายตาเหยี่ยวทั้งสองข้าง เลื่อนไปตามภาพป่าปริศนา สีเหลืองของใบไม้ เรือนต้นที่สูงชะลูดไปบนท้องฟ้า พุ่มไม้เตี้ยและความมืดที่ครอบงำ ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อส่งอีเมลที่เป็นคำตอบไปให้อีเมลของท่านผู้อำนวยการ...
ติ๊งๆ
เสียง MSN Messenger ดังขึ้นอีกครั้ง...เผยให้เห็นรายชื่ออีกห้าคนที่ตอบได้ในลำดับถัดไป "ไชโย!!!" คุณร้องขึ้น "มีฉันด้วย!!!"
คุณทิ้งตัวลงนอน...หลับตาลงและฟังเพลงนี้ที่ก้องดังอยู่ในโสตประสาท วนเวียนอยู่ในสมัยวัยเยาว์ ยังคงก้องหูตลอดมาจนทุกวันนี้...เสียงของหญิงสาวที่คุณเรียกว่าแม่ ดังขึ้นในใจ เสียงนั้นช่างไพเราะอ่อนหวานและ...เป็นมิตร...
"It's a small world after all, It's a small world after all, It's a small world after all, If a small small world..."
"Just one moon..." คุณพึมพำตามท่อนเพลงที่หาได้ "...Golden sun...friendship to everyone..."
น้ำตาใสๆไหลรินลงมา "แม่อยู่ไหนนะ" คุณพึมพำปนสะอื้น นึกถึงสตรีคนหนึ่ง...ผู้ที่ทิ้งคุณไว้อย่างเดียวดาย พลางนึกถึงสภาพศพของคนที่คุณเพิ่งจะเรียกชื่อเขาก่อนเขาตายในเช้าวันนั้น "แต่ฉันจะไม่หยุดหรอกนะ...ฉันจะช่วยสานฝันของแกต่อให้ได้ เพื่อน..."
ไม่นาน คุณก็หลับไป...
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
"It's a small world..."
"ง่ายๆ"
"ถุย...ฉันเห็นแกหาเป็นชั่วโมง..."
"เออน่า...อย่าเพิ่งเถียงกันเลย"
"ว่าแต่...คืนนี้จะมีกิจกรรมอะไรอีกไหม"
"ดินเนอร์ไง!..."
"หึหึหึหึ"
"ขำอะไร..."
"เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะนะ..."
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
เวลาราวๆสองทุ่ม ท่านผู้อำนวยการส่งเสียงตามสายมายังห้องของทั้งยี่สิบคน ปลุกให้คุณตื่นจากฝัน 'คืนนี้นอนไม่หลับแน่...' คุณคิด 'หลับไปตั้งสองครั้ง คืนนี้ตาสว่างแหงๆ'
คุณเข้าไปแช่น้ำในอ่างจากุชชี่หรูอย่างสบายใจ ก่อนใส่ผ้าคลุมตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ ออกไปยืนเล่นนอกระเบียงพลางมองไปในทิวทัศน์อันกว้างใหญ่ และก็ต้องตกใจกับบิลบอร์ดแผ่นยักษ์ที่มีรูปของทั้งยี่สิบคนติดอยู่ทั่วเมือง
"ล้อเล่นน่า!" คุณพูดปนขำ ก่อนกลับเข้ามาในห้อง เปลี่ยนชุดให้เป็นชุดภูมิฐาน...ชุดเดียวที่โรงแรมจัดให้ และเหมาะอย่างยิ่งที่จะรับประทานอาหารหรูๆ...
ต๊อกๆๆ
มีเสียงเคาะดังมาจากหน้าประตู คุณจัดผมให้เรียบร้อยก่อนแนบตาเข้ากับรูประตู...เบื้องหน้า ปรากฎภาพของเด็กสองคนชายหญิงหัวโตเพราะเลนส์ที่เห็น คนแรกเป็นชายหนุ่มผู้ทำผมตั้งเข้าท่า กับคนที่สอง...ผู้หญิงบนรถเมล์คนนั้น...
คนเปิดประตูออก ทั้งสองคนนั้นยืนอยู่ในท่าทีที่ดูเป็นมิตร "สวัสดี...เอ่อ พวกนาย..."
"หวัดดี...ฉันชื่อ Randy Robot" ชายหนุ่มทักก่อน
"หวัดดีจ้ะ ฉันชื่อ Angelic Sandria" หญิงสาวยิ้มระรื่นทักทายอย่างเป็นมิตร
"พวกนาย..."
"อ๋อ" Randy พูด "เรามาชวนคุณให้ไปทานดินเนอร์พร้อมกันน่ะ"
"อืม" คุณตอบ "แล้วพวกนายรู้หรอว่าพวกเขาทานอาหารกันที่ไหน..."
"ชั้น 16...Buffet Restaurent..." ทั้งสองตอบพร้อมกัน
"โอเค ไปกัน..." คุณตอบตกลงก่อนยิ้มรับสีหน้าดีใจของทั้งคู่ ก่อนล็อคห้องและเดินตามทั้งสองลงลิฟต์สีทองอร่ามที่สุดทางเดินไป ลิฟต์เลื่อนลงไปที่ชั้น 16 อย่างช้าๆ และหยุดนิ่งที่จุดหมาย...
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
ภาพแรกที่คุณเห็นคือ...ร้านอาหารนานาชนิดจากทั่วทุกมุมโลก รวบรวมกันอยู่ในชั้นที่ไม่ใหญ่นักแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นอาหารไทย อาหารอิตาลี ฝรั่งเศส อังกฤษ อาหารจีน อาหารญี่ปุ่น หรืออาหารพื้นเมืองชนเผ่าต่างๆก็ตาม...
"แล้วร้านไหนล่ะ..." คุณถาม
"ไม่รู้เหมือนกัน..." Randy ตอบ ดูท่าว่าทั้งสองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน คุณถอนหายใจ 'ไขรหัสอีกรึเปล่านะ'
ขณะเดียวกันนั้น คุณก็มองไปเห็นผู้อำนวยการเพิ่งออกมาจากลิฟต์ กับสมาชิกนักสืบบางส่วน..."มากันเร็วจังนะ..." ท่านผู้อำนวยการพูดเสียงยิ้มก่อนบังคับหุ่นยนต์ที่นั่งเดินไปตามทางอย่างนุ่มนวล เด็กๆเดินตามผอ.ไป
"ร้านอะบราเบรอัม..." ท่านผอ.พูด "ร้านอาหารของชนเผ่าอินเดียนแดงน่ะ ตามเข้ามาสิ"
ท่านผอ.บังคับหุ่นเข้าไป สาวผิวดำปากหนาสองคนในชุดชาวอินเดียนแดงออกมาต้อนรับ และพาเด็กๆไม่กี่คนนั้น ไปในห้องทานอาหารห้องพิเศษ ทุกคนนั่งประจำที่ทำให้รู้ว่ามีคนยังไม่มาอีกเกือบสิบคน
ทุกคนพูดคุยกันระหว่างรอเด็กส่วนที่เหลือมาถึง เมื่อทุกคนมาพร้อมกัน ท่านผอ.ก็เคาะชามเป็นสัญญาณเชิงให้ทุกคนเงียบเสียง ทุกเสียงเงียบลงสนิท และเงี่ยหูมาฟังคำพูดของท่านผู้อำนวยการอย่างตั้งอกตั้งใจ...
"ก่อนรับประทานอาหารครั้งนี้" ท่านหยุดเล็กน้อย "ผมขอประกาศกิจกรรมต่อไป...แม้ว่ากระชั้นชิด แต่ก็ให้เวลาคิดไม่น้อย..."
ท่านผู้อำนวยการกดปุ่มที่แผงควบคุมข้างๆมือ ก่อนปริ้นท์กระดาษใสวับออกมาหนึ่งแผ่น กับกระดาษแผ่นเล็กอีกหนึ่งแผ่น ก่อนแจกจ่ายให้กับเหล่านักสืบทั้งยี่สิบคนครบตามจำนวน
"อะไรกันนี่!" Angelic อุทานเบาๆอย่างงงๆ พลางมองกระดาษทั้งสองสลับกันไปมา
<<ภาพรหัสลับ>>
<<กระดาษคำใบ้>>
"ปริศนาอะไรนะ..." คุณพึมพำ
ตุ้บ! กรี๊ด!!!
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
ระดับความยาก
การดูระดับความยากของแต่ละด่าน ให้ดูได้ที่ชื่อตอน จะมีคำว่า ระดับความยาก และมีรูปเครื่องหมายดอกจันทร์แสดงระดับดังนี้
* - หนึ่งดอกจันทร์ - พื้นฐานนักสืบง่ายๆ
** - สองดอกจันทร์ - ยากแบบเล็กน้อย
*** - สามดอกจันทร์ - ยากปานกลาง
**** - สี่ดอกจันทร์ - ยากระดับเซียน
***** - ห้าดอกจันทร์ - ยากมากๆ
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
เฉลย ::: กิจกรรมที่ 2 ::: ป่าปริศนา
จากภาพตรงจุดที่วงกลมไว้ ซ่อนคำศัพท์ไว้ว่า After All -- Just one moon -- Golden sun -- Friendship to everyone
ซึ่งเมื่อ Search Lyrics (เนื้อเพลง) ใน Google.com แล้วจะพบชื่อเพลง It's a small world หรือ it's a small world after all ก็ได้ครับ...
xXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXxXx
ปล.เนื่องจากเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2549 ทางเว็บเด็กดีดอทคอมเกิดการผิดพลาดทางเทคนิคทำให้ไม่สามารถอัพเรื่องได้ในเวลาที่กำหนด ต้องขออภัยที่ให้รอครับ...
คลิ๊กเพื่อ Print บทนี้
ความคิดเห็น