คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : EP. 2 ประตูโอกาสเปิดแล้ว 3---50%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
“อย่าไปว่าคุณลุงเลยค่ะคุณแม่
ที่คุณพ่อทำแบบนี้ก็คงจะมีเหตุผลที่บอกเราไม่ได้มั้งคะ
สาว่าแทนที่จะมานั่งเสียอารมณ์กับเงินที่เสียไปแล้ว เรามาช่วยกันคิดอ่าน ว่าจะจัดการเรื่องในวันข้างหน้ายังไงไม่ดีกว่าเหรอคะ
เช่นจะให้ยัยอ๋อมาพักอยู่ที่ไหน ทำงานในตำแหน่งหน้าที่อะไรในระยะเวลาสามปีนี้”
แม้สาลินีจะเห็นด้วยกับคำของแม่สามีอยู่มาก
แต่ก็มองไม่เห็นประโยชน์อะไร ที่จะมาคร่ำครวญหรือด่าทอคนไม่อยู่ในห้องนี้ให้บรรยากาศในบ้านเสียไปเปล่าๆ
อีกทั้งก็อดห่วงเรื่องของวันข้างหน้าไม่ได้
หลังจากที่ได้เห็นท่าทีของหทัยชนกว่าไม่ธรรมดาแล้ว
แผนเดิมที่จะให้หทัยชนกมาปรากฏตัวให้คุนสมควรเห็นพอเป็นพิธี แล้วกลับไปใช้ชีวิตดังเดิมนั้นอาจจะไม่เป็นไปตามที่วางไว้ก็ได้
“ผมว่าเราควรจะดูทางโน้นไปอีกสักระยะไม่ดีกว่าเหรอครับคุณน้า
ออกลายหรือสร้างความยุ่งยากให้ตรงไหน เราค่อยตามแก้เป็นจุดๆ หรือป้องกันเป็นช่วงๆ
เพราะถ้ามาวางแผนไว้ตั้งแต่ตอนนี้ ก็อาจจะเข้ารูปเดิมเหมือนที่คิดไว้ก่อนจะไปพบเขา
แล้วก็ทำไม่ได้ตามที่คิดไว้ หรือคุณลุงว่ายังไงครับ”
ปวีย์รีบแย้งขึ้น
เพราะครั้งก่อนเขากับพ่อแม่ ก็ต้องเข้ามาข้องเกี่ยวในเรื่องการตามตัวหทัยชนกด้วย
จะบอกปัดไม่เข้ามายุ่งก็ทำไม่ได้ เพราะทั้งสองครอบครัว ต่างคุ้นเคยกันเป็นอย่างดีมานานแล้ว
ครั้นจะยุ่งมากๆ ก็ยังอยู่ในฐานะเป็นคนนอก
แม้เขากับสาริยา จะถูกผู้ใหญ่ออกปากหมั้นหมายกันและกันไว้
ตั้งแต่เขาเรียนจบจากเมืองนอกแล้ว แต่ก็เป็นเพียงคำพูด ยังไม่ได้ทำอะไรให้เป็นเรื่องเป็นราว
เขาจึงต้องระมัดระวังตัวไม่ให้เกินงามนัก
“ผมว่าคุณวีพูดมาก็มีเหตุผลนะครับคุณท่าน
รอให้เรามองเห็นปัญหาก่อน ค่อยหาทางแก้ก็ยังไม่สาย
เด็กผู้หญิงเพียงคนเดียวอย่างคุณอ๋อคงจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เท่ากับการสรรหาคนมาช่วยงานคุณสาที่บริษัทหรอกครับ
อันนี้น่าห่วงกว่าเป็นไหนๆ จะคอยพึ่งคุณวีบ่อยๆ ก็มีงานตัวเองล้นมือ”
สุจินต์รีบสนับสนุนในทันที
เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องหยุมหยิม ถ้าเทียบกับปัญหาภายในที่กิจการของครอบครัวกำลังเผชิญอยู่
นั่นคือเมื่อขาดสงครามผู้เป็นทายาทเพียงคนเดียวไปแล้ว ก็เหมือนขาดเสาหลัก
สาลินีแม้จะรู้ระบบงานบ้าง
แต่ก็ทำได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น จะให้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงนำบริษัท ให้ก้าวเดินอย่างมั่นคงต่อไปคงจะยาก
เพราะเพิ่งจะเข้าไปช่วยงานได้ไม่เท่าไหร่
สาริยาลูกสาวคนโตของสาลินีก็ไม่ชอบทำธุรกิจเอาเสียเลย
จะเน้นหนักไปทางด้านรักสวยรักงาม ด้านศิลปะ
เรื่องอะไรก็ตามที่ทำให้เจ้าตัวปวดหัวก็มักจะหันหลังให้
เพราะไม่อยากเครียดกลัวจะแก่เร็ว
ส่วนสงกรานต์ลูกชายคนเล็ก และเป็นทายาทคนเดียวของสงคราม
ที่ควยจะต้องเป็นผู้สืบสานงานต่อ ก็ทำตัวไม่เอาไหน
เรียนก็ร่อแร่จะถูกรีไทม์ออกจากมหาวิทยาลัยแห่งที่สามเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ได้
เรื่องจะฝากความหวังในการมาทำงานแทนพ่อก็ริบหรี่เต็มที
สุจินต์จึงเข้าใจหัวอกคุนสมควรได้เป็นอย่างดี
ว่าทำไมถึงต้องร่างพินัยกรรมฉบับใหม่ขึ้นมา นั่นก็เพื่อบังคับคุณอัญชลีและทุกคนให้ออกตามหาหทัยชนก
จะได้มาเป็นอีกตัวเลือกสำหรับวงศ์สกุลนั่นเอง
ทั้งที่คุณสมควร ก็ไม่รู้ว่าหลานสาวที่หายจากบ้านไปตั้งยี่สิบปี
จะมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่สิ่งเดียวที่คุณสมควรเชื่อก็คือ เกือบแปดปีที่อยู่ร่วมชายคาด้วยนั้น
หลานเป็นคนฉลาดหลักแหลม ทันคนและไม่เกรงกลัวใคร
ซึ่งได้สงครามผู้พ่อมาเกือบจะทั้งหมด
แม้จะเป็นความหวังที่ริบหรี่ ในการค้นหาทายาทมาสืบทอดกิจการ
แต่คุนสมควรก็มั่นใจว่ามองคนไม่ผิด
จึงเอ่ยปากสั่งเมียให้ส่งคนออกตามหานับตั้งแต่สงครามตายแล้ว
ผ่านไปร้อยวันกระทั่งถึงวันเผาศพทุกอย่างก็เงียบ
คุนสมควรจึงได้คิดว่าเมียเกลียดอิงอรก็ย่อมเกลียดหลานด้วย
การเมินเฉยต่อคำสั่งสามีที่นอนป่วยอยู่จึงเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยากนัก
คุณสมควรจึงได้คิดหาวิธีใหม่ๆ
ด้วยการเอาเรื่องที่จะยกสมบัติให้มูลนิธิเด็กกำพร้าขึ้นมาอ้าง
เพื่อขู่ให้ทุกคนทำตามคำสั่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แล้วทุกอย่างก็เป็นจริงดังคาดไว้ ฃ
เพียงแค่ไม่กี่วัน สุจินต์ก็ได้รับรู้ข่าวคราวของหทัยชนกอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว
นักศึกษาเกียรตินิยมอันดับหนึ่งทั้งปริญญาตรีและโท
กับหน้าที่การงานในบริษัทอินเตอร์อันมั่นคง
บวกประสบการณ์อีกแปดปี น่าจะพอวัดพอเหวี่ยง
หากจะเอามาฝึกฝนให้เก่ง แล้วเป็นผู้นำให้ครอบครัวต่อไป หรืออย่างน้อยๆ
ก็ในช่วงที่รอเวลาให้สงกรานต์ปรับปรุงตัวเองใหม่ ตั้งใจเล่าเรียนให้จบ
จะได้มาทำงานแล้วฝึกฝนตนเองจนมีศักยภาพที่จะเป็นผู้นำรุ่นต่อไปได้นั่นเอง
* * * * *
เวลาพบกัน 12:00
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น