คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : EP. 2 ประตูโอกาสเปิดแล้ว 2---50%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
หทัยชนกหันมองแม่แล้วยิ้มหน้าบานให้ ก่อนจะเคลื่อนกายไปใกล้ๆ แล้วล้มตัวลงนอนหนุนตักแม่ อยู่กับระเบียงไม้หน้าบ้านเช่าหลังน้อย ที่อีกไม่นานก็จะย้ายออกไปแล้ว
“อย่าเพิ่งคิดเลยจ้ะแม่
รอให้ถึงพรุ่งนี้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน ตักแม่นุ่มจัง ขออ๋อนอนแป้บนะแม่นะ
วันนี้เป็นสารถีพาทุกคนตระเวณดูบ้านใหม่หลายที่เหนื่อยจะแย่”
ว่าแล้วคนพูดก็หลับตาปี๋ลง เพื่อหลีกหนีการถูกซักไซ้ของแม่เอาดื้อๆ
แต่ในใจนั้นใช่ว่าจะสงบอย่างสีหน้าและท่าทาง
เพราะกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องที่แม่ถามอยู่นั่นเอง ว่าจะจัดการกับปัญหายังไงดี
จะหาทางรับมือกับกลุ่มคนที่เธอไม่เคยอยากจะญาติดีด้วยยังไง
แต่สำหรับเรื่องที่จะให้ถอยหนีปัญหาเหมือนแม่
เห็นทีจะไม่เอาด้วย ใครทำอะไรไม่ดีไว้ ก็จะต้องถูกเปิดเผยให้คนอื่นได้รู้
แม่จะได้พ้นผิดเสียที
นั่นคือเป้าหมายหลักของลูกที่เอาแต่นอนหนุนตักแม่ไม่ยอมลุกไปไหน
“โอ้โห! อ๋อดูสิ
มารอแต่หัววันเชียว สงสัยอยากได้คำตอบกันจนเนื้อเต้นละมั้ง”
วีนาอุทานออกมา ขณะรถจอดเทียบหน้าบ้านต่อจากเบนซ์หรูคันเดิม
แต่ที่ไม่เหมือนเดิม เห็นจะเป็นคราวนี้มีหน้าใหม่ๆ เพิ่มมาอีกสอง
‘คุณหนูยา’
ของคนในบ้านน่าจะเป็นหนึ่งในนั้นที่หทัยชนกพอจะเดาได้ ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มหน้าตาดี
เธออยากจะเดาว่าคงเป็นลูกคนที่สองของสาลินี แต่ดูอีกทีก็ไม่น่าจะใช่
เพราะคะเนอายุแล้วน่าจะสามสิบขึ้น
“ยัยยาไงจ๊ะ อ๋อจำน้องได้มั้ย
ส่วนอีกคนก็คุณปวีย์เป็นแฟนของยัยยาจ้ะ”
สาลินีช่วยไขข้อข้องใจให้พอดิบพอดี
แต่หทัยชนกก็ไม่คิดจะเอ่ยทักทายตามมารยาท ปวีย์ทำท่าจะยิ้มให้ เลยเปลี่ยนความคิดและนั่งนิ่งๆ
ตามเดิม สาริยายิ่งไม่ต้องพูดถึง
เมื่อพบเจอใครที่ไม่มีมารยาทให้ก็จะทำแบบเดียวกันนั้นตอบ
เพราะเป็นคนตรงไปตรงมา
เหมือนสงครามผู้พ่อ สาลินียิ้มเก้อๆ เมื่ออุตส่าห์แนะนำด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่มแล้ว
แต่คนตรงหน้ากลับไม่แสดงท่าทีอะไรออกมา
เพราะกำลังครุ่นคิดว่าเคยเจอชายหนุ่มที่ไหน
แล้วเหตุการณ์ในอาคารจอดรถคืนนั้นก็ให้คำตอบออกมาทันที
ใบหน้าสวยจึงยิ้มเหยียดหยันหนุ่มตรงหน้าออกมาอย่างช่วยไม่ได้
ไปๆ มาๆ ก็ดันเจอคนใกล้ตัวเข้าให้แล้ว
และเธอก็คิดว่าเขาคงจะจำหญิงสาวที่ล้มกลิ้งลงไปอยู่กับพื้นไม่ได้กระมัง
ก็คืนนั้นแต่งหน้าจัดยิ่งกว่าไปเล่นงิ้วซะอีก
“พวกเรามาฟังคำตอบจากคุณอ๋อครับ”
สุจินต์รีบเอ่ย เมื่อเห็นบรรยากาศไม่ดีเริ่มส่อแววขึ้นแล้ว
หทัยชนกส่งกระเป๋าสะพายให้วีนาช่วยเอาไปเก็บ ก่อนจะเดินไปใกล้ๆ
แขกแล้วยืนกอดอกจ้องมองคนทั้งสี่ ด้วยสายตาและสีหน้าเย้ยหยัน
แล้วก็เดินเอาไหล่บอบบางพิงกับเสาระเบียง
ครุ่นคิดอยู่ครู่ใหญ่จนแขกรู้สึกอึดอัดไม่น้อย สาริยาอดทนไม่ไหว จึงโพล่งออกไป
“จะเอายังไงก็ว่ามาสิ
เราไม่มีเวลามานั่งรอเธอได้ทั้งวันนะ หรือว่าอยากจะได้เงินเพิ่มอีก”
คนถูกถามหันขวับไปหาเจ้าของเสียง
จ้องมองอย่างเอาเรื่องอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มจนริมฝีปากบางเหยียดตรงเข้าหากัน แล้วเอ่ยในสิ่งที่ครุ่นคิดเอาไว้อย่างถี่ถ้วนตั้งแต่เมื่อคืนนี้
“เธอนี่เดาเก่งนะ น่าจะไปเป็นหมอดู”
สาลินีไม่ค่อยจะเข้าใจ
หรือไม่อยากคิดว่าคนตรงหน้าจะเล่นแง่หาทางรีดไถเงินอีก แต่จากประโยคที่เปล่งออกมา
เป็นใครก็คงต้องเข้าใจเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้แน่
จึงเอ่ยถามออกไปให้มันรู้แล้วรู้รอด
“หนูหมายความว่ายังไงจ๊ะ”
คนถูกถามค่อยๆ
หันไปมองเจ้าของประโยคแล้วยิ้มหน้าบานให้
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ ฉันแค่จะบอกว่า
ฉันตกลงทำตามพินัยกรรมที่ระบุไว้ แต่ก็ต่อเมื่อคุณจ่ายฉันมาอีกสิบล้าน
เป็นค่าเสียเวลาที่จะต้องไปทำงานที่นั่นให้ฉันเท่านั้นล่ะค่ะ
ถ้าไม่ตกลงทุกอย่างก็จบ ฉันจะถือว่าพวกคุณไม่เคยมาที่นี่อีก
ยี่สิบนาทีสำหรับเวลาที่พวกคุณจะปรึกษากัน”
“อะไรนะ! นี่เธอจะไม่หน้าเงินไปหน่อยเหรอจ๊ะ!!
เอะอะอะไรก็สิบล้านๆ เห็นพวกฉันเป็นธนาคารเคลื่อนที่หรือไง”
สาริยาอดไม่ได้เช่นเคย
จึงร้องถามด้วยความหงุดหงิดใจ หทัยชนกหันขวับไปจ้องมองด้วยสายตาเอาเรื่อง
จนสาริยาเกิดอาการหน้าเสียขึ้นมาทันที
* * * * *
เวลาพบกัน 12:00
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น