คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 9 ::: เพื่อนใหม่
Chapter 9
ฮันกยองเดินเข้ามาในห้องของตน ด้วยความคิดที่สับสน ความรู้สึกแบบนั้นมันคืออะไรกันแน่นะ
ทั้งๆที่รู้ว่า เค้าคนนั้น ไม่ใช่คนที่ตนเองรัก...แต่ทำไมหัวใจของตัวเองมันถึงได้เต้นรัวขนาดนี้.
พยายามส่ายหน้า เพื่อสลัดความคิดนั้นออกไป ก่อนที่จะนอนลงบนเตียงของตน
"อาลี่ คงเป็นเพราะฉันคิดถึงนายมากล่ะมั้ง" มือเรียวค่อยๆหยิบกรอปรูปถ่ายของตนเองกับคนรักที่วางอยู่ตรงโต๊ะสี่เหลี่ยมเล็กที่อยู่ด้านข้างของเตียง พยายามคิดถึงแต่คนในรูป ไม่ใช่คนที่ตนเองเพิ่งจากมาเมื่อครู่ แต่เขาก็ทำไม่ได้
ใบหน้านั้น รอยยิ้มนั่น ท่าทางแบบนั้น ของฮยอกแจ มันทำให้ตนรู้สึกราวกับว่า นั่นคืออาลี่ คือคนที่ตัวเองรัก
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สายลมอ่อนๆพัดผ่านตึกสูงที่ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางของเซี่ยงไฮ้ มากระทบผิวหน้าของฮันกยองที่กำลังเหม่อมองไปยังดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน.
....เมื่อไหร่ที่ฉันคิดถึงนาย ฉันก็จะมองไปที่ดาวดวงนั้น เพียงแค่นี้ ฉันก็รู้สึกว่า นายอยู่กับฉันตลอดเวลา
" ถ้าฮยอกแจเป็นนายก็คงดีสิ่" พูดกับตัวเอง แล้วหัวเราะในลำคอ ถ้าคนๆนั้น เป็นนาย ฉันก็สามารถแน่ใจได้ว่า
ความรู้สึกตอนนี้ ฉันมีให้นายเพียงคนเดียว ให้นายเท่านั้นอาลี่ แต่นี่ทำไมหัวใจของฉันมันถึงได้รู้สึกแบบนี้ก็ไม่รู้
ความรู้สึกประหลาดที่ก่อเกิดขึ้นในหัวใจ เหมือนกับว่า...ความรัก....มันกลับมาหาฉันอีกครั้ง
......แน่ใจนะฮันกยอง.....ว่าหัวใจของนายรู้สึกแบบนี้จริงๆ......
.............................................
...................................
.......................
...............
.......
...
.
/////ก๊อกๆๆ////
เสียงเคาะเรียกหน้าห้องในเวลาเช้า ทำให้ฮยอกแจที่กำลังเตรียมตัวจะไปโรงเรียน รีบวิ่งมาเปิดประตู พร้อมกับทักทายฮันกยองที่ยืนอยู่หน้าห้อง
"ไปกันรึยังฮะ " ฮยอกแจกล่าวเสียงใส กับคนที่อยู่ตรงหน้า
"อื้มๆ ไปสิ" ฮันกยองตอบ แล้วทั้งคู่ก็เดินออกมารอลิฟต์ด้วยกัน
"คนเยอะจังเนอะ" ฮันกยองบอก พร้อมกับจูงมือของอีกฝ่ายเข้าไปในลิฟต์ที่มีคนเบียดกันอยู่มากมาย ฮยอกแจพยักหน้าก่อนจะเดินตามเข้าไป
"อ๊ะ" ฮยอกแจพูดขึ้น เมื่อมีคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของเค้า พยายามแทรกตัวเพื่อออกจากลิฟต์ แล้วดันตนเองจนเกือบล้มลงไป โชคดีที่ฮันกยองประคองตนเองเอาไว้ก่อน
"ไม่เป็นไรนะ" ฮันกยองหันมาถามอีกฝ่ายที่ตนเองประคองเอาไว้ไม่ให้ล้ม ฮยอกแจส่ายหน้า แล้วตนเองก็รู้สึกว่า หัวใจของเค้า เต้นแรงราวกับว่าจะระเบิดออกมา
ทันทีที่ลิฟต์ลงมาถึงชั้นล่าง ฮันกยองก็ดึงมือฮยอกแจ ให้ออกมาจากลิฟต์พร้อมตน ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปที่ป้ายรถเมลล์ซึ่งอยู่ไม่ไกลมากจากคอนโดนัก
"เฮ้. ฮันจะไปไหนน่ะ??" ชินดงที่ยืนอยู่อีกฟากของถนน ซึ่งมองเห็นทั้งสองกำลังยืนรอรถเมลล์อยู่ตะโกนถาม
"ไปส่งฮยอกแจไปโรงเรียน" ฮันกยองตะโกนตอบ ชินดงพยักหน้า ก่อนจะยิ้มๆ ส่วนฮยอกแจที่ยืนข้างๆก็พยายามกลั้นหัวเราะอยู่
"เฮ้ นี่หัวเราะฉันทำไมอ่ะ " ฮันกยองเอ่ยถามอีกฝ่ายที่พยายามกลั้นหัวเราะอยู่ ฮยอกแจมีสีหน้าเหรอหรา ประมาณว่ารู้ได้ไง ว่าหัวเราะ^o^
"ก็ คุณฮันกยองพูดเหมือนกับว่าผมเป็นเด็กอนุบาลเลยนี่นา" เอียงคอตอบ ก่อนจะหยุดหัวเราะ แล้วหันมายิ้มให้ พร้อมกับโบกมือให้กับชินดงที่อยู่อีกฟากของถนน
"ฉันพูดอะไรหรอ" ฮันกยองยังคงงง และถามด้วยความสงสัย
"ก็คุณฮันกยองพูดเหมือนคุณพ่อจะไปส่งลูกที่โรงเรียนเลยน่ะฮะ " ฮยอกแจตอบ พร้อมกับหน้าแดงๆ >////< ฮันกยองเพิ่งจะเข้าใจ ก็หัวเราะออกมาบ้าง
"รถมาแล้ว ไปกันเถอะ" ฮันกยองเอ่ยขึ้น เมื่อรถเมล์มาถึง พร้อมกับบอกให้อีกฝ่ายเตรียมขึ้นรถ เพื่อไปโรงเรียน
หลังจากที่ทั้งคู่มาถึงที่โรงเรียนแล้ว ฮันกยองก็พาฮยอกแจไปพบผู้อำนวยการของโรงเรียน พร้อมกับคุยเรื่องฮยอกแจที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน หลังจากนั้นผู้อำนวยการก็ให้ครูประจำชั้นพาฮยอกแจไปเข้าห้องเรียน พร้อมกับฮันกยองที่ตามมาส่ง
“ดีจัง ที่ห้องของนายมีนักเรียนแลกเปลี่ยนเป็นคนเกาหลีด้วย นายจะได้มีเพื่อน" ฮันกยองตอบ ก่อนจะหันไปคุยกับครูประจำชั้นของฮยอกแจเป็นภาษาจีน ซึ่งฮยอกแจก็ไม่รู้หรอกว่าทั้งคู่คุยกันเรื่องอะไร แต่เห็นครูคนนั้นยิ้มๆ พร้อมกับมองมาที่ตน
"อย่างน้อยๆ ผมก็ไม่ต้องกลัวว่าจะคุยกับเพื่อนๆที่นี่ไม่ได้ " ฮยอกแจยิ้มๆ พร้อมกับบอกกับฮันกยอง
"ฮยอกแจ เข้าห้องเรียนกันเถอะจ๊ะพี่ไปนะฮัน" คุณครูสาวเอ่ยขึ้นบอกกับทั้งสองเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องเรียน ฮยอกแจและคุณครูก็เดิยเข้าห้องเรียนไป ก่อนที่ฮันกยองจะเดินกลับไปยังห้องผู้อำนวยการ
+++ห้องผู้อำนวยการ+++
"ฮัน กลับมาแล้วหรอฮยอกแจเข้าเรียนแล้วสิ่นะ" ชายกลางคนซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นถึงผู้อำนวยการของโรงเรียนแห่งนี้ เอ่ยขึ้นเมื่อฮันกยองเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ด้านหน้าของตน พลางจิบกาแฟ
"ครับ คุณปู่" ฮันกยองตอบพร้อมกับค่อยๆนั่งลง
"คิดถึงอาลี่ ว่ามั้ยเด็กคนนั้นเค้าเหมือนกับหลานฉันมากฮัน.ช่วยดูแลฮยอกแจให้ดีๆนะ" ผู้อำนวยการบอกกับฮันกยอง เขาเองก็รู้สึกถูกชะตาเด็กคนนี้มากเช่นกัน และก็คิดว่าอีกฝ่ายเองก็คงเป็นเหมือนกัน
"ครับคุณปู่ ผมจะดูแลเค้าอย่างดีครับ" ฮันกยองรับปาก ก่อนจะขอตัวกลับไปทำงาน
.....ฉันจะดูแลนายเอง ลี ฮยอกแจ ..จะดูแลให้ดีที่สุด...
....ฉันคงจะดูแลนายได้ แค่เพียงในฐานะ ผู้ปกครองของนายสิ่นะ....
ที่หน้าห้องเรียน...
"ครูครับ "ฮยอกแจกล่าวเรียกคุณครูสาวที่เดินนำหน้าตนไป เพื่อเข้าห้องเรียน
"จ๊ะ" ครูสาวหันหน้ามา ตามเสียงเรียกของอีกฝ่าย พร้อมกับส่งยิ้มให้
".ครูชื่ออะไรหรอครับ..."
"ครูชื่อเหมยซัน จ๊ะ มีคำถามอะไรอีกมั้ยจ๊ะ"
"คุณครูเหมยซัน สนิทกับคุณฮันกยองหรอครับ" ฮยอกแจถามเสียงใส เพราะเมื่อกี้ตนเองเห็นคุณครูสาวคุยกับฮันกยองอย่างสนิทสนม
"จ๊ะ ก็ฮันน่ะ เค้าเคยเป็นว่าที่น้องเขยของครูนิ่ ไปเข้าห้องกันเถอะฮยอกแจ เด็กขี้สงสัย" คุณครูสาวยิ้มๆ พร้อมกับเอามือขยี้หัวฮยอกแจ ด้วยความเอ็นดู
‘
"ครับ" ฮยอกแจกล่าวอายๆ ที่เมื่อครูถามคำถามกับคุณครูไป ก่อนจะเดินตามเข้าห้องไปพร้อมกับคำพูดของคุณครูที่อยู่ในหัว คุณฮันกยองเค้ามีแฟนแล้วงั้นหรอ?
"นักเรียน เคารพ" เสียงนักเรียนหัวหน้าชั้น กล่าวนำทำความเคารพ เป็นภาษาจีน เมื่อคุณครูประจำชั้นและฮยอกแจ เดินเข้าห้องมา ฮยอกแจก็พอจะเข้าใจภาษาจีนได้เพียงบางคำ เพราะเมื่อวานนี้ ทั้งฮันกยองและพี่ชินดงเป็นคนสอนตน
"นักเรียนทุกคน..วันนี้คุณครูพาสมาชิกใหม่มาแนะนำให้รู้จัก ตอนนี้ให้เค้าแนะนำตัวก่อนนะ" คุณครูสาวกล่าวกับนักเรียนในชั้น ก่อนจะหันมาบอกฮยอกแจ ที่ยืนอายๆอยู่หน้าห้อง ให้แนะนำตัว
"สวัสดีครับ ผมลี ฮยอกแจมาจากประเทศเกาหลีฝากตัวด้วยครับ." พูดพร้อมโค้งให้เพื่อนๆ หน้าห้อง เค้าพยายามอย่างเต็มที่ ไม่ให้พูดภาษาจีนผิดพลาด และพยายามตั้งสติไม่ให้ตื่นเต้นมากจนเกินไป
"..ฮยอกแจ นั่งที่ตรงริมหน้าต่างก็แล้วกันนะ" ครูสาวพูดก่อนนะชี้ไปที่โต๊ะเรียนที่อยู่ริมหน้าต่างทางด้านหลังของห้อง ฮยอกแจพยักหน้าก่อนจะเดินไปนั่งที่ของตน
"หนีฮ่าว" ฮยอกแจกล่าวกับคนที่นั่งข้างเป็นภาษาจีน ซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่
"หวัดดี" อีกฝ่ายค่อยๆขยับแว่นของตน พร้อมกับกล่าวทักทายกลับมาเป็นภาษาเกาหลี
"นายเป็นคนเกาหลีหรอ?" ฮยอกแจกล่าวอย่างดีใจ อย่างน้อยๆ เค้าก็ไม่ต้องกลัว่าจะไม่มีคนคุยด้วย ไม่งั้นคงเหงาตายแน่เลย ^o^
"พวกฉันด้วยนะ" เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง หันมาคุยด้วย พร้อมกับเด็กหนุ่มอีกคนที่กำลังนั่งฟังMP3 อยู่ หันมามองที่ฮยอกแจ
"หวัดดี" ฮยอกแจ ยิ้มสดใส
"ฉันชื่อมินฮวาน...ตาเนี่ยชื่อแจจิน..." เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักที่นั่งอยู่ด้านหน้าของฮยอกแจ กล่าวแนะนำตัวตนเอง และคนที่นั่งข้างๆ
“หวัดดี มินฮวาน หวัดดีแจจิน ยินดีที่ได้รู้จัก เอ่อแล้วนายล่ะ" ฮยอกแจกล่าวเป็นการทักทายก่อนจะหันไปถามชื่อคนที่นั่งข้างๆตน
"คิม คยูจง" คนที่นั่งข้างๆพูดชื่อตนเองด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือที่อยู่ในมือต่อ
"คยูจง ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันฮยอกแจนะ" ฮยอกแจกล่าวแนะนำตัวอีกครั้ง
"รู้แล้วไม่ต้องพูดซ้ำหลายรอบหรอก ฉันไม่ได้ความจำเสื่อม" คยูจงตอบออกมา ทำเอาฮยอกแจอึ้งไปสามวินาที
"ฮยอกแจ ตอนกลางวันเราไปพักกันนะ" มินฮวานหันมาบอก ด้วยท่าทีเป็นมิตรก่อนจะหันกลับคุยกับแจจินต่อ
"อื้มๆๆ" ฮยอกแจพยักหน้า ก่อนจะหันไปหาคยูจงที่นั่งข้างๆ ซึ่งกำลังอ่านหนังสืออยู่
"นี่นาย." นิ้วเรียวค่อยๆจิ้มไปที่แขนของคยูจงเป็นการสะกิด
"ฉันมีชื่อมีแซ่นะ จะเรียกก็เรียกให้มันดีๆหน่อยสิ่" คยูจงหันมาตอบอย่างไม่เป็นมิตร ก่อนจะไปสนใจกับหนังสือที่อยู่
"คิม คยูจง โอเคม่ะ" เรียกชื่อก่อนจะเลิกคิ้วถาม จนอีกฝ่ายพนักหน้าเป็นการตอบ
"อื้อมีอะไรล่ะ"
"พาไปห้องน้ำหน่อยสิ่ ปวดจะตายอยู่แล้ว" ฮยอกแจกล่าวเชิงขอร้อง ก่อนจะยิ้มอายๆให้ตายสิ่เวลาตื่นเต้นทีไร เค้าถึงต้องปวดห้องน้ำซะทุกที ^^
"แล้วก็เพิ่งจะบอกไม่ปล่อยให้มันราดตรงนี้เลยล่ะ” คยูจงพูดประชด ก่อนจะขออนุญาตครูที่สอนอยู่หน้าห้องแล้วพาฮยอกแจ ไปยังห้องน้ำ ส่วนร่างบางก็ได้แต่ยิ้มอายๆ แล้วเดินตามอีกฝ่ายไปห้องน้ำ ที่จริงแล้ว นายก็ใจดีเหมือนกันนิ่...คิม คยูจง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น