[All Story] Coffee Love ... ?

ลำดับตอนที่ #83 : [April Fools' Day]

             

 

 

1 เมษา.... วันที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือวันอะไร

 

"บรังงงง ฉันชอบนายนะ"

 

"นี่ ชอบนายนะ ฮะๆๆๆ"

 

"บรัง!! ฉันชอบนาย"

 

         ก็เข้าใจอยู่ว่ามันก็แค่เล่นสนุก... แต่ให้ตายเถอะ! แบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ!!

เห็นเขาเป็นตัวอะไรเนี่ย น่าหงุดหงิดชะมัด! ตอนแรกก็ไม่คิดว่ามันจะหนักหนาสาหัสขนาดนี้

หรือสักพักอาจหยุด 

 

แต่ดูเหมือนจะคิดผิด...

 

"บรัง !! ฉันช๊อบชอบบบบบบ นายนะรู้ไหม!!"

 

"ชอบเนี่ย!! เข้าใจไหม!!"

 

"ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ!!!!! "

 

"ไม่ไหวล่ะเฟ้ย!!!!!!!!!"

 

พอเจอคอมโบชอบขนาดนี้เลยตัดสินใจเผ่นออกนอกบ้านโดยด่วน

 

 

 

 

 

          พอออกมาก็เจอท้องฟ้าสดใส อากาศดีแสนดี ผู้คนต่างเงียบสงบเป็นมิตรสุดๆ ... ... อย่าลืมสิ!!! วันนี้เป็นวันโกหกสิ่งที่เขาบบรรยายเมื่อกี้ไม่มีแม้แต่เคล้าคำพูดเลยสักนิด ตอนนี้เขานั่งอยู่ที่ม้านั่งสีขาวในสวนสารธารณะซึ่งแน่นอนว่าเบื้องหน้าของเขาก็คือเล่าคู่รักเดินกระหนุงกระหนิงจนลายตา...

 

"ตัวเอง~ เค้าเกลียดตัวเองนะ"

 

"ไม่หรอก! เค้าเกลียดตัวเองมากกว่า"

 

"บ้าเหรอ เค้าเกลียดตัวเองที่สุด~"

 

         เลี่ยนสลัด.... พรุ่งนี้จะเป็นเบาหวานตายไหมเนี่ย...

 

         บรังคิดพลางมองเหล่าคู่รักพวกนั้นด้วยสายตาอาลัยตายอยากเป็นที่สุด หนีจากคำว่าชอบมาเจอเกลียด ควรดีใจดีไหมเนี่ย....

 

"อาลัยตายอยากเชียวนะ~"

 

       ดูเหมือนว่านั้นโชคของเขายังคงร้ายของเขายังไม่จบ พอหันไปตามต้นเสียงก็เจอคนผมสส้มยืนยิ้มระรื่น

มาทางเขา ให้ตายเถอะ... เมื่อไหร่จะพ้นจากบ่วง(?)ซะที...

 

"ไปตายซะ... "

 

"เดี๋ยวสิ! ฉันเพิ่งมาถึงเองนะ"

 

      ชาร์ตพูดขำๆก่อนที่จะเดินเข้ามานั่งด้านข้างคนตัวเล็ก ก่อนที่จะเหลือบมองใบหน้าที่แลดูแล้วหงุดหงิดนั่นแล้วยิ้มขำ บรังที่นั่งอยู่ก่อนแล้วก็ไม่มีทีท่าจะปฏิเสธอะไรทั้งที่เมื่อกี้ยังไล่ให้เขาไปตายอยู่แท้ๆ

 

"ขำอะไรของนาย... " บรังเปิดประเด็น

 

"ขำนายน่ะสิ ไปทำอะไรถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ ?"

 

"ก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย!!"

 

       ' ปฏิเสธแบบนี้เนี่ยนะไม่มีอะไร.... '  ชาร์ตคิดพร้อมกับยิ้มกวนๆ 

 

"หรา~ งั้นแสดงว่าวันนี้คงบอกชอบเยอะเลยสินะ!"

 

ฉึก!!!!!

 

       และดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงแทงใจกันถ้วนหน้า... บรังหันมองคนด้านข้างอย่างหงุดหงิด

ก่อนที่จะลุกพรวดออกจากม้านั่ง อยู่ที่ไหนทำไมต้องเจอคนแบบนี้ทุกที่เลยนะ!!

 

"ก็ดีแล้วนี่ ที่โดนบอกชอบแบบนั้น"

 

"อะไรของนาย?"

 

      ชาร์ตไม่ได้ว่าอะไรแต่แค่ลุกออกจกที่นั่งบ้าง 

 

"ก็หมายความว่า อย่างน้อยก็ได้ยินคำว่าชอบ ถึงความหมายจะไม่ใช่ไง" 

 

     หา? หมอนี่มันพูดอะไรอยู่เนี่ย ? ไม่เห็นเข้าใจเลย  

 

"คำว่า ชอบ กับ คำว่า เกลียด นายอยากได้ยินคำไหนมากกว่ากัน?"

 

"ก็.... ชอบ มั้ง"

 

"เห็นไหมล่ะ! ก็คิดซะว่าวันนีเป็นวันธรรมดาล่ะกัน มีแต่คนชอบนายทั้งนั้นนี่เนอะ!"

 

          ชาร์ตว่าพลางใช้นิ้วจิ้มแก้มคนตัวเล็กเบาๆขณะที่อีกมือก็เนียนโอบไหล่ บรังสะดุ้งก่อนที่

จะดันไหล่อีกคนออกถึงจะไม่เป็นผล

 

"งั้น! เพื่อให้นายอารมณ์ดีขึ้น ไปเที่ยวกันดีกว่าเนอะ! "

 

         และยังไม่ทันที่จะได้ตอบก็ถูกคว้ามือไว้แน่นประหนึ่งไม่ให้หนีกันเลยทีเดียว บรังหน้าซีด

เมื่อเห็นรอยยิ้มมั่นๆแบบนั้น คนคนนี้ยังไงก็เหมือนเด็กเอาแต่ใจชะมัด!! ทั้งที่ยังไม่ได้ตอบแท้ๆก็จะ

ลากไปซะแล้ว...

 

"เออนี่.... บรัง"

 

"อะไรอีก... "

 

"ฉันชอบนายนะ "

 

      บรังนิ่งไปเล็กน้อย... ก่อนที่จะตอบเสียงประชดประชัน 

 

"เออ!! รู้อยู่แล้วน่า!! แล้วนี่จะไปเทียวไหมเนี่ย! ยืนนิ่งอยู่ได้!"

 

"คร๊าบๆ "

 

     ชาร์ตตอบติดตลกเล็กน้อยก่อนจะเดินตาม .... จะรู้รึเปล่านะ

     'ว่าตอนที่บอกชอบไปน่ะ มันหลังเที่ยงนานแล้ว~'




 

***************************************************

คู่นี้น่ารักนะ /////////
เราชอบอ่ะ /////// 
น่ารักอ่ะ!!! /////////////////////

#พอเถอะ

`Snoωωhite™