คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [อรุณสวัสดิ์ชีวิตคู่] [100%]
“คยูครับตื่นได้แล้ว.. คยูฮยอน คยูฮยอน..”
ซีวอนเดินมาปลุกเจ้าสาวจอมขี้เซาของตัวเองที่ยังคงนอนนิ่งหลังจากทดลองปลุกไปแล้ว จนกระทั่งเขาอาบน้ำเสร็จ ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเจ้าสาวคนสวยจะตื่นจากนิทราซักที..
ซีวอนเดินไปหน้ากระจกเพื่อเช็คความเรียบร้อยของตัวเอง ปากก็คอยร้องเรียกภรรยาตัวเองไปด้วย
“คยูฮยอน..”
“อือออ..”
เสียงที่ได้รับกลับมาทุกรอบ พร้อมกับการพลิกตัวของคยูฮยอนที่รำคาญกับเสียงรบกวน
ร่างสูงเดินไปนั่งที่ข้างเตียง จ้องคนสวยที่กำลังท่องนิทราอยู่แล้วเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว มือหนาบรรจงเกลี่ยเส้นผมที่ปรกอยู่บนใบหน้าสวย ก่อนเขาจะค่อยๆโน้มตัวลงมาหาเรื่อยๆ
ริมฝีปากประกบลงบนกลีบปากสวยที่ปิดสนิท เป็นจูบครั้งที่สองตั้งแต่เจอหน้ากันได้แค่สองวัน แต่สัมผัสเท่าไรก็ยังคงหอมหวานไม่มีเปลี่ยนแปลง
ในขณะที่อีกคนกำลังเคลิบเคลิ้มกับความหอมหวานนั้น อีกคนที่โดนขโมยจูบแต่เช้ากลับรู้สึกถึงอะไรหนักๆที่ปาก เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าตัวเองกำลังถูกขโมยจูบอยู่ เท่านั้นก็...
พลั่ก.!!!!!
“โอ๊ย..”
ร่างสูงทรุดลงกับพื้นพร้อมกับความเจ็บแปลบๆที่หน้าท้อง.. เท้าเต็มๆ TOT~
“ทำบ้าอะไรเนี่ย..”คนโดนขโมยจูบโวยวายลั่นเมื่อปากเป็นอิสระ เท้าที่เพิ่งยกถีบชักกลับมาวางที่เตียงตามเดิม ค่อยพยุงตัวขึ้น ก่อนจะเอามือถูปากตัวเองซะเป็นการใหญ่
“น้องคยูแหละครับทำอะไร พี่เจ็บนะ..”
ซีวอนพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก เจ็บท้องที่โดนถีบแล้ว ยังเจ็บก้นอีก กระแทกพื้นเต็มๆ (T______T;)
คยูฮยอนมองภาพนั้น ใจก็อยากลุกไปช่วย แต่ก็ยังคงเคืองที่บังอาจมาขโมยจูบตัวเองแต่เช้าแบบนี้..สมน้ำหน้า.!
“ก็ถีบไง.. สมน้ำหน้า ใครใช้ให้พี่มาจูบผมเล่า..”พูดพร้อมค้อนวงโตจะไม่น่ากลัวเพราะคนค้อนใส่มันสวยเกินไปนี่ล่ะ -.,-~
“ไม่มีใครใช้ครับ ใจพี่น่ะสั่งให้จูบเมียรับอรุณ..”กวนโอ๊ยได้โล่ แบบนี้ต้องมีของแถม
หมอนใบโตปลิวมาแต่ไกลปะทะใส่ศีรษะจนเจ้าของร่างต้องกลิ้งลงกับพื้นอีกระลอก
“โอ๊ย.. น้องคยูอ่า พี่เจ็บนะครับ..”
“สม ปากหาเรื่องดีนัก..”
คยูฮยอนนั่งกอดอกฮึดฮัดเป็นเด็กเอาแต่ใจอยู่บนเตียง เพราะผู้ชายชื่อชเวซีวอนคนนี้ไม่มีท่าทีว่าจะสลดหรือกลัวบ้างเลย ยิ่งด่ายิ่งยิ้ม ยิ่งด่ายิ่งหัวเราะ ไม่รู้บ้าหรือเมา (- ____ -;)
“มองหน้าพี่ทำไม หน้าหล่อๆแบบนี้ก็พ่อของลูกน้องคยูในอนาคตนั่นแหละครับ..”
(=_____ =!!) >> หน้าคยูฮยอน
“พี่พูดอะไรผิดเหรอครับ..”
เมื่อเห็นคยูฮยอนทำหน้าตาแบบนั้นจึงเอ่ยถามออกไป เลยโดนคนสวยเบ้ปากใส่ แล้วลุกหนีเข้าห้องน้ำไป ซีวอนอมยิ้มมองตาม ก่อนจะลุกไปเก็บที่นอน แล้วนั่งรอภรรยาอาบน้ำอยู่ปลายเตียง
~15นาทีผ่านไป~
“โหอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำเนี่ย..”
คนนั่งอยู่ปลายเตียงเอ่ยแซว คนเดินออกมาจากห้องในชุดคลุมสีขาวเลยหันไปแลบลิ้นใส่ หันหลับมามองกระจกเห็นว่าอีกคนมองตัวเองอยู่ก็เริ่มหน้าแดง
“มองอะไร ผมจะแต่งตัว..”
พูดแค่นั้นสามีจอมทะเล้นก็ถือกระเป๋าใส่เสื้อผ้าเดินออกไปรอข้างนอกทันที ได้ยินเสียงบ่นแว่วๆด้วยว่า อยู่ดูหน่อยก็ไม่ได้
..บ้า ใครจะให้ดูกันง่ายๆเล่า - ///////// - ~
ห้านาทีต่อมาคยูฮยอนก็ออกมานอกห้อง เจอซีวอนยืนพิงกำแพงรออยู่ ก็พากันเดินลงไปหาคนอื่นๆที่ล๊อบปี้ของโรงแรม
30%
“มากันแล้ว ช้าจริง มัวแต่ปั๊มน้องเหรอ..”
เสียงเอ่ยแซวของคุณลีนีโม่ที่ยินเก๊ะรออยู่ข้างรถตู้คันหรู ในขณะที่คนอื่นๆอยู่ในรถกันหมดแล้ว
“บ้าเหรอพี่..”คยูฮยอนแว๊ดกลบเกลื่อน แล้วเดินก้มหน้างุดๆไปขึ้นรถ ซีวอนก็เดินอมยิ้มตามเอากระเป๋าไปเก็บไว้ที่ท้ายรถ ก่อนจะเดินมาขึ้นรถตามภรรยาหมาดๆไป
“ซีวอนดูนี่สิลูก แม่กำลังหาสถานที่ฮันนีมูนให้ลูกกับน้องคยูอยู่เลย ลูกๆอยากไปที่ไหนกันจ้ะ..”
ซีวอนที่กำลังหย่อนก้นนั่งและปิดประตูรถตู้ถึงกับอึนไปไม่ถูกกับสิ่งที่มารดาที่นั่งอยู่เบาะหลังบอก เพิ่งแต่งกันได้ไม่เท่าไร จะให้ไปฮันนีมูนแล้ว - ______________ -;
“เอ่อ.. มันไม่เร็วไปเหรอครับคุณแม่..”
“ไม่หรอกค่ะลูก ดูๆไว้ก่อน เดี๋ยวพอน้องคยูปิดเทอมก็พากันไป นี่แม่เล็งไว้สามที่นะ ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น แล้วก็ฮาวาย.. ลูกๆว่าที่ไหนดีคะ..”
คุณแม่คนดีบอก พร้อมกับโชว์โบรชัวร์ให้ดูเลยทีเดียว
“เอ่อ..”ซีวอนเองก็อึกอักไม่รู้จะว่ายังไง มองหน้าคยูฮยอนที่นั่งข้างๆก็พากันพูดไม่ออกทั้งคู่ ดงแฮเห็นสองคนพากันเงียบเลยอาสาช่วยออกความเห็น
“นี่ซีวอน พาน้องไปฝรั่งเศสสิ เมืองสวย หรูด้วย ที่เที่ยวก็เยอะ อากาศก็ดี ไปกันสองคน หูยยย แบบว่าอีโรติกมากๆ..”คำแนะนำของคุณปลานีโม่ก็ฟังดูดี แต่มันตะหงิดๆที่คำสุดท้ายนี่ล่ะ ~
“อะไรนะครับฮยอง..”
“ก็อีโรติกไงคยู เอ้ย โรแมนติก =x=~”
ความเอ๋อของดงแฮทำเอาทุกคนหัวเราะก๊าก เจ้าตัวเองก็อายจนแทบจะเอาหน้ามุดพื้นตาย พูดอะไรออกไปเนี่ยลีนีโม่ = ////////////// = ~
“เกือบติดเรทแล้วมั้ยล่ะดงแฮ ฮ่าๆๆ..”ฮีชอลที่อยู่เบาะหลังสุดสปีดตัวเราะเยาะน้องอย่างสะใจ
“อย่าล้อเซ่ ผมอายนะ..”
“มาหัวเราะเยาะน้องชายอั๊วทามมาย ม่ายมีมารยาก..”
ศึกขนาดย่อมเริ่มเกิดขึ้นอีกแล้ว เหตุการณ์ส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นเพราะความสนิทสนมของฮีชอลกับดงแฮ เลยโดนมังกรพ่นไฟอยู่บ่อยๆ
“ก็พี่แซวน้องมันผิดตรงไหนวะไอ้เจ๊ก..”
“น้องอั๊ว ม่ายช่ายน้องลี๊อน่อ มั่ว..”
“ย๊า ไอ้เจ๊กตกภาษาเกาหลี เดี๋ยวเถอะ..”
“นี่ เล่นกันเป็นเด็กๆไปได้ ทะเลาะอะไรกันเนี่ย ไม่เป็นเรื่องเลย..”
ผู้ใหญ่อย่างชเวยองรินอดจะเอ็ดขึ้นมาไม่ได้ ควรจะปลงใช่มั้ย กับลูกหลานที่ไม่รู้จักโต - -;
“ก็ไอ้เจ๊กนี่มันว่าผมอ่ะ..”
“ฮีชอล..”
แค่นั้นแหละ คิมฮีชอลเงียบเลย ส่วนฮันคยองเองก็เนียนนั่งอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ทีแรก จนคนผิดนั้นถูกโยนมาให้ฮีชอลเต็มๆ.. อย่าให้ถึงทีฉันนะไอ้เจ๊ก - -++
“คุณป้าครับ คุณพ่อกับคุณแม่ไปไหน..”ซักพักพอรถเงียบ คยูฮยอนก็หันมาถามลีฮาราที่นั่งอยู่ที่เบาะด้านหลังของตัวเอง
“ไปจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินน่ะ..”
คำตอบที่ได้ยินทำเอาคยูฮยอนเบ้หน้าลงในทันใด เกลียดคำนี้จริงๆ เลย ให้ตายสิ = =;
“จะหนีผมไปที่อื่นกันจริงๆเหรอครับเนี่ย..”
“ไม่ได้หนีนะจ้ะหลานชาย เค้าไปทำการทำงานกัน ที่นี่ก็ยังมีป้ากับด๊องอยู่ มีแค่พ่อแม่เรากับฮันเท่านั้นล่ะที่ไป..”
สิ่งที่ลีฮาราบอกไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย คยูฮยอนหน้ามุ่ยสะบัดหน้าหันกลับมานั่งที่เดิมเหมือนเด็กโดนขัดใจ ซีวอนที่นั่งข้างๆก็ไม่ได้เข้าใจอะไรมานัก แต่พอจะเดาได้ว่า คยูฮยอนคงต้องโดนทิ้งให้อยู่ที่เกาหลีกับตัวเองแน่ๆ
..แต่บทสนทนาของสองป้าหลาน กำลังทำให้ใครบางคนรู้สึกเหมือนหัวใจหล่นวูบ..
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป..
“ถึงแล้วล่ะ เข้าบ้านกันเถอะลูกๆ..”
เสียงของคุณนายชเวยองรินเรียกทุกคนให้ตื่นจากภวังค์ ที่บ้างก็หลับบ้างก็เหม่อ แต่คนที่พากันงงคือซีวอนและคยูฮยอน.. นี่มันบ้านใครวะ - -;
“คุณแม่ครับ นี่..”
“เรือนหอของลูกสองคนไงจ้ะ..”
เรื่องช๊อคซีนีม่าที่เท่าไรของสองคนนี้แล้วไม่รู้ แต่เรื่องนี้อ่ะ ชวนเอ๋อสุด ถึงขั้นแอบสร้างเรือนหอให้เลยเหรอ -w- ~
“ไหนตอนนั้นผมถาม คุณแม่บอกบ้านคนอื่น -____-;”
“ถ้าแม่บอก มันจะเรียกเซอร์ไพรส์เหรอจ้ะ ป่ะ ลงรถได้แล้ว ได้ดูเรือนหอหลังใหม่กัน..”
สองคู่รักข้าวใหม่ปลามัน มองหน้ากันอึนๆ ไม่รู้จะเอ่ยภาษาอะไรดี ณ ตอนนี้ จึงทำได้แค่เปิดประตูแล้วลงรถไป
บ้านเดี่ยวชั้นเดียว ตั้งอยู่ตรงข้ามบ้านลีและบ้านชเว หลังไม่ใหญ่มาก กะจากขนาดแล้วพออยู่กันเป็นครอบครัวได้ แบบพ่อแม่ลูก -..- ตัวบ้านร่มรื่นไปด้วยสวนเล็กๆ ตกแต่งอย่างสวยงาม นี่คงจะทำกันเป็นขบวนการ - -;
70%
ตกเย็นก็มีปาร์ตี้เล็กๆของบ้านลีและบ้านชเว ที่เรือนหอใหม่ของคยูฮยอนและซีวอน เพื่อฉลองให้บ้านหลังใหม่ และเลี้ยงส่งให้กับหลายๆคนที่กำลังจะเดินทางไปต่างประเทศ
คยูฮยอนนั่งหน้ามุ่ยอยู่ข้างๆสามีหมาดๆ ปากสวยเบะ สายตาขวางพร้อมจะจิกคนข้างๆได้ทุกเมื่อ เพราะอะไรน่ะเหรอ..
“น้องคายู๊วววววววว..”
ร่างสูงเรียกภรรยาเสียงอ้อแอ้ สายตามองอีกคนอย่างหวานเชื่อม มือข้างถือแก้วใส่น้ำสีอำพัน อีกข้างเลื่อนไปโอบไหล่บางไว้
คยูฮยอนมองแล้วถอนหายใจ ก่อนจะคีบมือปลาหมึกของซีวอนออกไปจากตัว พลางนั่งกอดอกแล้วเบะปาก มองภาพตรงหน้าก็ไม่ได้เจริญหูเจริญตาซะเท่าไร
เพราะอะไรน่ะเหรอ..
..ฮันคยองกับฮีชอลนั่งดวลเหล้ากันเอาเป็นเอาตายอยู่..
..ส่วนมุมข้างๆก็คิบอมที่นั่งคอพับคออ่อนฟุบลงกับโต๊ะ เพราะโดนสองพี่ใหญ่พากันมอม - _ -' พร้อมกับไอ้คนข้างๆนี่ก็เช่นกัน เริ่มเมาแอ๋พูดจาไม่รู้เรื่องแล้ว ดีที่ดงแฮโดนฮันคยองไล่กลับไปซะก่อน ไม่งั้นคงกลายเป็นศพรายต่อไป = =
“น้องคายู๊ววว ม่ายพูดกาบเพ่เลยยยยยย..”
พูดเสียงยานคางจนน่าถวายลูกตบ คยูฮยอนเหล่มองไอ้ม้าหื่นกามนั่งหน้าแดงอยู่จึงหันไปมองทางอื่นแทน ถ้ากวนประสาทอีกรอบจะหนีไปนอนละนะ
“คยู.. พี่ว่าพาไอ้วอนมันไปนอนเถอะ มันเมามากละนะ..”
ฮีชอลบอกกับคยูฮยอน เขาเองก็ใช่ว่าจะปกติเสียเมื่อไร ดวลกับไอ้เจ๊กมาตั้งแต่หัวค่ำ จนป่านนี้ยังไม่ได้เลิก ประคองสติอยู่ได้ขนาดนี้ก็บุญแล้ว
คยูฮยอนหันมองไหนยักษ์ที่นั่งข้างๆ ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่
“พี่ซีวอนครับ ไปนอนเถอะ พี่เมามากแล้วนะ..”คยูฮยอนลุกขึ้นฉุดแขนร่างสูงให้ลุกไปกับตน คว้าแก้วเหล้าในมือหนาวางไว้บนโต๊ะแล้วฉุดกระชากร่างยักษ์ให้ลุกขึ้นอย่างยากลำบาก
“ปายนอนนนน นอน นอนกกเมียยยย.. วันนี้ชเวซีวอนจาซั่มเมียยยย..”
พลั่วะ.!!!
โบราณว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา แต่มันคงใช้กับโจคยูฮยอนไม่ได้ ปากเวลาปกติก็น่าตบอยู่แล้ว ตอนเมานี่ยิ่งน่าเอามีดสับซะจริง -*-
“โอ๊ยยยย..”
เสียงร้องดังลั่นของคนเมา พร้อมกับร่างหนาที่นอนกองกับพื้น ฮีชอลและฮันคยองรีบลุกมาดู จากสภาพแล้ว ไอ้คุณชเวซีวอนโดนเมียตบจนสลบคาพื้นหญ้า - ___ -'
“ทำอะไรน่ะคยู..”ฮีชอลร้องถามด้วยความตกใจ ทรุดลงนั่งดูศพ(?)น้องชายก็พบว่าสลบไปแล้ว
“ไม่รู้ครับ เค้าคงเมามากจนอยากนอนตรงนี้มั้ง ผมฝากเค้าด้วยนะครับพี่ ผมไปนอนล่ะ..”
พูดจบก็เดินหายจ้อยเข้าไปในบ้าน ฮีชอลมองตามแล้วก็งง ..มาฝงมาฝาก ใช่ผัวกูที่ไหน - _ -..
“เอาไงอ่ะไอ้เจ๊ก..”ฮีชอลหันมาถามฮันคยองที่ยืนไม่พูดไม่จาอยู่ หนอย เมาก็บอกมาเถอะ แอ๊บอยู่ได้ - -..
“พาอีไปนองที่ห้องรับแขก แล้วเราก็กลับบ้างนองได้เลี้ยว ลีม๊ายย..”
ฮันคยองออกความเห็น ซึ่งฮีชอลก็พยักหน้าเออ-ออ ตาม จะทำไงได้ล่ะชเวเอ้ย เมียแกหนีไปนอนซะแล้ว นอนตากยุงข้างนอกไปละกัน..
10 นาทีผ่านไป..
ฮันคยองและฮีชอลช่วยกันแบกซีวอนไปนอนในห้องรับแขก และเก็บข้าวของที่กินกัน ก่อนฮันคยองจะช่วยหามร่างของคิบอมไปส่งที่บ้านชเว..
“ขอบใจนะ ไอ้.. เอ้อ..ฮันคยอง..”
ฮีชอลเดินออกมาส่งฮันคยองที่หน้าบ้าน ก่อนจะเอ่ยขอบคุณด้วยน้ำเสียงที่น่าฟังกว่าเวลาสนทนา(ด่า)ปกติ
“อือ ม่ายเปงรายยย..”สำเนียงชวนขบขันแต่น้ำเสียงดูจริงใจทำให้ฮีชอลยิ้มออกมา
“อื้ออ..”
“ยิ้มแบบนี้ หลงรักอั้วรึงายยย..”
รอยยิ้มของฮีชอลหุบลงในฉับพลัน พูดดีๆกันไม่ถึงสองประโยคหาเรื่องกวนตีนอีกละนะไอ้เจ๊ก - -++
“ใครรักแกมิทราบห๊ะไอ้เจ๊กปากเหม็น..”
ฮีชอลแว๊ดขึ้นมาฉับพลัน ฮันคยองหัวเราะร่วนด้วยหน้าตาซื่อๆ จนฮีชอลแทบอยากกราดเข้าไปบีบคอ
“ลื้องาย รักอั้วน่ะ อาฮีชอล..”ฮันคยองยังคงกวนต่อ ใบหน้าซื่อยิ้มแย้มไม่หยี่ระใดๆต่อใบหน้าโกรธเคืองของฮีชอล เพราะมันมีสีแดงๆระเรื่อฉาบบนใบหน้าด้วยน่ะสิ..
“ไอ้ ไอ้.. ไอ้เจ๊ะปากเหม็น ไอ้หลงตัวเอง ไอ้..อุ๊บ..”
เสียงฮีชอลหายไปด้วยอะไรปากบางอย่างที่อุดไว้.. ฮันคยองโน้มหน้าเข้าประกบปากอีกคนโดยไม่รอช้า ค้างไว้อย่างนั้นแล้วค่อยๆผละออก
“นะ..นาย..”
ฮีชอลยังคงนึ่งอึ้งพูดอะไรไม่ถูก นี่เข้าโดนไอ้เจ๊กที่แสนจะเกลียดขี้หน้า จะ..จูบบ..งั้นเหรอ ~
ฮันคยองยิ้มขำๆกับท่าทางนั้นของฮีชอล ก่อนจะเอ่ยทิ้งท้ายด้วยสำเนียงเกาหลีชัดแจ๋วก่อนจากไปว่า..
“เผื่อจะได้เลิกปากร้ายบ้าง ฝันดีนะ..คิมฮีชอล..”
TBC.......................
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
กลับมาอัพให้หลังจากห่างหายไปนาน(มั้ย?)
เฮือกกก มีคนทวงฟิคเราทางเฟซบุคและทวิตเตอร์บ่อยมากเลย
ใครอ่ะ แสดงตัวมาซะ 555555555555555,
มีใครคิดถึงไวท์บ้างหนอ ( เงียบ ) 555555555,
ขอโทษนะที่ไม่ได้มาอัพเป็นเดือน พอดีวุ่นๆถึงมาก และวุนเกินไป - _ -'
ตอนนี้กลับมาอัพแล้ว และคิดว่าน่าจะอัพเร็วกว่าปกติ หนูจะไม่ดองแล้วเค่อะสัญญา =w=
เอ่อ.. สำหรับใครที่อ่านเรื่อง Don't lie นะคะ ไวท์ลบแล้วน๊า
อย่าถามเน้ว่าทำไม มีเหตุผลบางประการ แต่มันจะคัมแบคมาในเวอร์ชั่นยิ่งใหญ่กว่า (H)
55555555 รอติกตามกันต่อไป
มีใครมาาดูเอสเจเอ็มที่เชียงใหม่บ้างคะ - .. -
มาเจอไวท์ด้วยนะ ( ใครอยากเจอแก ) ไวท์ใส่เสื้อมหาลัยแม่โจ้เน้อ มาทักได้แต่อย่ามาตบเราน๊า -.-
55555 เพ้อเจ้อมากละ ไปนอนก่อนดีกว่า
ฝันดีเมนจับกดนะคะทุกคน อิอิ
บ๊ายบายยยยยยยย ~
ความคิดเห็น