หัวขโมยแห่งบารามอส>>>เมื่อเฟรินเปลี่ยนไป(อย่างรุนแรง)รีไรท์

ลำดับตอนที่ #8 : จดหมายจากคุณพ่อสุดหล่อ(รี)

ตอนที่ 8

ห้องสมุด...ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นแหล่งรวมความรู้มากมาย อีกอย่างก็เป็นแหล่งรวมเด็กเรียนทั้งหลายจากทั่วทุกมุมของโรงเรียนพระราชา ไม่ว่าจะเรียนอยู่ตรงซอกตรงหลืบไหน พอเรียนจบเกือบทุกคนก็จะเดินทางมายังห้องสมุดอันโอ่อ่างแห่งนี้ แม้แต่เด็กที่ตรงการที่งีบเย็นๆก็จะแอบมาหลับที่นี่บ่อยๆ

‘นี่ครูไม่คิดเลยนะว่าพวกเธอจะโดดเรียน...’ อาจารย์หรือมิสวิงกี้ เชโนวาส เดอะเกรทวิชเชส ออฟสโนว์แลนด์กล่าว

‘...’

‘โดยเฉพาะ... เจ้าชายคาโลและโร’มิสวิงกี้พูด  คิลและคาโลหันไปมองโร  โดยน้ำเสียงสูงขึ้นเล็กน้อย

‘ส่วนเฟริน ครูยกเว้น ได้ข่าวว่าโดยคำสาปอะไรสักอย่าง ไม่เป็นไรนะจ๊ะ^^’มิสวิงกี้มองไปที่เฟริน ที่กำลังนั่ยิ้มแป้นน่ารัก คิลมองเฟรินด้วยสายตาประกายแทบลุกเป็นไฟ กะจะเอ่ยแย้งแต่ก็เงียบลงก่อน

ชิ...

เฟรินนายรอดไปนะคราวนี้ น่าอิจฉาชะมัดเลยว่ะ เอาเถอะๆใครๆก็รู้ว่าพวกแม่มดรักเด็ก คิลส่ายหน้าอย่างปลงๆ

‘ส่วนพวกเธอทั้งสามไปทำรายงานเรื่อง ‘เวทย์มนตร์สมัยโบราณ’ ส่งก่อนสอบ ครูไปก่อนนะ’ว่าแล้วอาจารย์ก่อนเดินจากไป เหตุผลนี่แหละที่พวกเขาต้องมาอยู่ที่ห้องสมุด

“เมื่อวานหิมะตกด้วยอ่ะ หนูชอบหิมะค่ะ อยากให้มันตกอีกจังเลย”เฟรินพูด นัยน์ตาสีน้ำตายอ่อนๆประกายแววเพ้อฝัน

“อยากเหรอ” ทุกคนในห้องสมุดเริ่มหันไปมองเฟรินกันใหญ่ และได้แต่ขอว่า .... ‘อย่านะ อย่า!!!!’ ‘ไม่เฟรินอย่าพูดว่า ใช่ค่ะ นะ’ ‘แย่แล้วไม่ได้เอาเสื้อหนาวมา’และอีกมากมาย

“เร่เข้ามาเสื้อหนาวราคาถูกๆ มีหลายขนาดเร่เข้ามา” ไม่นานลูกค้าก็เต็มร้าน

“ใช่ค่ะ” ว่าแล้วหิมะก็ตกในโรงเรียนพระราชา

 “เฟรินมาเล่นหมากรุกกัน”โรพูดหลังจากทำรายงานเสร็จ

“หมากรุกเหรอคะ มาเล่นกันๆ”เฟรินเดินมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับโรที่กำลังจัดตัวหมากอยู่

น่าแปลกที่เฟรินตอนนี้ไม่มีความทรงจำหลงเหลืออยู่  กลับเล่นหมากรุกได้เก่งเหมือนเก่าจนโรตกใจ ทำให้โรแพ้ไปตามระเบียบ

“เฟรินนอน ดึกแล้ว”เฟรินหันไปดูนาฬิกา พึ่งหกโมงเอง.....(ดึกเรอะคาโล - -)แต่ก็ต้องยอมพี่เค้าห่วงเราจริงๆ

“ค่า~  หนูไปก่อนนะคะพี่โร” เฟรินขานก่อนจะหันไปบอกลาพี่โร

“จ๊ะ...”

เวลาพ้นผ่านไปรวดเร็ว ดังสายลมพัดผ่าน ในที่สุดการสอบมหาโหดก็ผ่านไป นักเรียนไม่ว่าปีอะไรก็เตรียมตัวกันเก็บข้าวของเครื่องใช้กลับบ้าน

“เฟริน หยิบครีมบำรุงหน้าของฉันในห้องน้ำให้หน่อย”คิลพูด(แอบ....)

“เอาไปทำไมคะ”เฟรินน้อยถาม

“แหมเฟริน.... เค้าอายนะ>///<” อ้าวๆไอคิลเอาใหม่ๆ(กรุณาลืมมันค่ะ- -)

“เราก็ต้องไว้บำรุงสิ กว่าจะได้เป็นตัวเอกนะ อ้อนขอคุณนิดแทบตาย”คิลพูด (อย่าเอาเราไปเกี่ยวสิ :นิด)

“??? ค่ะๆได้แล้วค่ะครีมบำรุงหน้า”เฟรินพูดและยิบครีมให้

“นี่จดหมายอะไรอะพี่คาโล”เฟรินหยิบจดหมายที่วางอยู่บนพื้นมาอ่านดู

คาโลหยิบจดหมายบนมือเฟรินมาอ่านดู ก่อนที่สีหน้าจะเปลี่ยนไป เขาเดินไปหาคิลแล้วกระซิบอะไรบางอย่า แล้วพูดว่า “ไปเรียกโรมาด่วน”คาโลหันมามองเฟรินที่ยื่นยิ้มอยู่ก่อนจะสั่งว่า “ไปอาบน้ำกินข้าวคนเดียวก่อนนะ”

“ค่า”เฟรินก็วิ่งไปทันที

“ไอ้โรวิกฤตแล้วว่ะ”คิลเอ่ยลอยๆ

“อะไรเหรอ” คาโลแกะวองจดหมายแล้วอ่านดังๆ

ถึง เฟลิโอน่าลูกรัก

สวัสดีลูกรัก นี่พ่อเอวิเดสเอง ลูกอยู่ดี สบายดีไหม ลูกกับคาโลเป็นอย่างไรบ้าง พ่ออยู่เดมอสสบายดีนะ แล้วเพื่อนๆลูก อดีตราชบุตรเขยกับนักฆ่าฟีมัสไม่ได้รังแกลูกนะ ตอนนี้เข้าหน้าหนาวของเอเดนแล้วสิคงหนาวน่าดู แต่ที่เดมอสอบอุ่นเย็นสบายดี พ่อได้ยินมาจากโกมโดมแล้วว่า ตอนนี้ปิดเทอมแล้ว ลูกจะไปที่ไหนกับเพื่อนๆหรือเปล่า ถ้าไม่ได้ไปไหนก็มาหาพ่อที่เดมอสก็ได้นะ ตอนนี้พ่อคิดถึงลูกมาก แต่ไม่กลับมาก็ไม่เป็นไรแล้วแต่ลูกเถอะนะพ่อไม่ได้บังคับ ระวังรักษาตัวด้วย แต่ถ้าจะกลับมาเดมอสบ้านเรา พ่อจะส่งคนไปรับที่ชายแดน ไม่ว่าอย่างไรก็ตามถ้าได้รับจดหมายนี้แล้วต้องส่งจดหมายตอบกลับมา เพราะพ่อจะได้รู้ว่าลูกอยู่สบายดีมีอะไรขาดเกินหรือมีปัญหาอะไรหรือเปล่า อย่าลืมต้องส่งกลับมานะ

                                                                                                ด้วยรักมากมายและคิดถึงอย่างสุดซึ้ง

                                                                                                จากเอวิเดส(คุรพ่อที่หล่อที่สุด)

จดหมายเขียนด้วยภาษาที่เป็นกันเอง ไม่วายตอนสุดท้ายแอบหลงตัวเองมาด้วย ทั้งสามจองมองจดหมายอย่างคิดหนักเพราะจดหมายได้เน้นว่า ต้องส่งตอบกลับมา อีกอย่างเอวิเดสยังไม่รู้ว่าเฟรินถูกคำสาป ถ้ารู้พวกเขาอาจหัวหลุดจากบ่า  หรืออาจเกิดสงครามครั้งใหญ่เกิดขึ้นอีกครั้งก็เป็นได้

“จะเอาไง”คาโลถาม

“เดี๋ยวจะไปเขียนจดหมายมาให้”โรตอบ

“ฉันเพื่อนสนิทมันนะโว๊ยยยย ฉันก็จะเขียน”คิลไม่ยอม (มันยังไงๆนะ)

“งั้นไปเขียนมาคนละฉบับและมาเลือก”คาโลพูด

“เชอะ ของฉันต้องได้ส่งแน่ๆ”คิลพูด

“เหรอ”โรมองเหยียดๆ

“เงียบแล้วไปเขียนซะ!!!!!”เพียงแค่เสียงเดียว เสียงเดียวเท่านั้น  ทุกคนก็แยกย้ายไปเขียนจดหมายของตัวเอง(เฟริน) (แหมเสียงเดียวเงียบเลย)

จบแล้ววววว  จดหมายของโร คาโล และคิลจะเป็นอย่างไรติดตามต่อต่อไปค่า(เม้นด้วย อิอิ) <<<มีหน้า