[All Story] Coffee Love ... ?

ลำดับตอนที่ #76 : HBD : Ichimaru Akira/Hikari

เอิ่ม ... คือบับว่า ... ลืมสนิท

Orz

แต่!! ไม่เป็นไร เราสามารถชดใช้บาปได้!!!
/ทำท่าแบบในรูป

Zoom

 

แล้วเราจะมาทำให้เอนทรี่นี้ยาวชิบ_ายกัน!!


โอเค!! อย่างแรกคือต้องลากทั้งสองคนมาก่อน



(ขี้เกียจหาภาพใหม่...)



I : โย่ว ทั้งคู่เป็นยังไงบ้าง!!   

H : ... ... /แดร๊บขนมเค้ก

A : ผมโดนลากมาจากงานครับ... /หัวเราะ

I : ... นี่เหรอ คำตอบ... /faceplam


-1-

I : คราวนี้อาคิไม่ต้องเครียดแล้วเนอะ! ไม่ได้โดนยำ(?)คนเดียว
มีฮิคาริมาด้วย wwwww

A : ... ทำอย่างนั้นผมยิ่งเครียดครับ

I : อ้าวเหรอ? ... ไม่บอกก็รู้(?)เลยนะเนี่ย แต่ดูเหมือนว่าฮิคาริจะดู
ยังไม่พร้อมจะตอบคำถามนะ...

H : ... ... ... /แดร๊บเค้กต่อไป


-2-

I : จะว่าไปวันเกิดก็ต้องมีของขวัญนะ! ทั้งคู่หลับตาแปบสิ

A : ... จะเล่นอะไรน่ะครับ? /มองตา

H : ... ง่ำ... อือ? /เอียงมอง

I : อย่าคิดจะอ่านใจเชียวนะเฟร้ย!! หลับตาล๊ง!!!

A&H : ... /หลับตา



I : ชอบกันรึป่าวจ๊ะ ??   /ทำเสียงนางเอกแปบ

H&A : .... 


-3-

I : ฮะๆ มาเริ่มคำถามแบบจริงจังกันเถอะเนอะ! สองข้อเมื่อกี้แกล้งทำเป็นลืมๆไปเถอะ!

A : ของแบบนั้นใครจะลืมลงกันครับ ... /หัวเราะซีด

I : น่าๆ อาคิเองก็ชอบ(?)ไม่ใช่เหรอ?? อย่าทำเป็นซึนไปหน่อยเล๊ย!

A : ครับ ... ผมซึนเอง ของขวัญนั้นผมชอบมาเลยครับ /ตอบหน้าตาย

I : ... แต่น้ำเสียงนายนี่มัน ช่างเถอะ... เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ พ่อพระ..

A : ... ผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้นครับ

I : แต่อย่างน้อยนายก็รักแฟน รักครอบครัว รักน้อง รักเพื่อน
รักน้ำ รักปลา รักซากุระเชียวนะ!!!
(ซากุระเป็นใคร... /คิน)

A : เริ่มคำถามเถอะครับ...

I : ...ชิส์  อาคิ นายอยากไปฮันนีมูนที่ไหนเหรอ ?

A : เปิดมาก็คำถามยากเลยนะครับ... ผมยังไม่ได้แต่งงานครับ...

I : ... งั้น นายอยากไปเที่ยวไหนกับคิน???

A : อืม ... ภูเขาโยชิโนะก็ไม่เลวนะครับ

I : ทีงี้ล่ะตอบได้เชียว /พึมพำ

A : ... ครับ?

I : เปล่าๆ ... แต่ผู้เขาโยชิโนะนี่ ... เป็นยังไงอ่ะ

A : .... /ส่งภาพให้

 

 

I :  สวยเวอร์!!!! 


-3-

I : ถามคนพี่แล้ว ... ถามคนน้องต่อดีกว่า

H : ... ถาม? /เอียงมอง

I : ฮิคาจ๊ะ ... คิดยังไงกับพี่สะใภ้บ้างจ๊ะ???

H : ... พี่สะใภ้?? /เอ๋อ

I : ... คินน่ะจ๊ะ /โดนนีทตบ

H : แกล้งสนุก!! จับกดสบาย!! ... /มั่น

I : เฮร้ย!!!! ตอบแบบไม่คิดเลยเรอะ!! ไปเอาความคิดนั้นมาจากไหนกัน!!!

H : ... เจ้าผู้รับใช้โบสถ์มิสชง ... บอกข้ามา /ตอบนิ่ง

I : ... ตายแล้ว คิน ... เจอผู้หญิงกดแล้วเคะแตกก็ไม่รู้จะอัลไลแล้ววว

H : ... แต่ว่า ... เป็นมนุษย์ที่น่าสนใจดี คึหึหึ

I : ...น่าสนใจ แสดงว่าเธอโดนพลังดึงดูดนั้นแล้ว!!




H : ข้าติดโรคร้ายงั้นรึ!!! ... /ซีด

I : โรคร้าย ... เรียกโหดไปนะ ... แต่เอาเถอะ อนาคตนีทคนนี้อาจจะเป็นคน
ดูแลเธอนะ ...

H : ... แต่ปล่อยโรคร้ายอย่างนี้ ...ต้องเป็นพวกปีศาจแน่!! /ปิดตาจูนิเบียว

I : ... ก็จริง เป็นปีศาจร้ายที่ขโมยหัวใจพี่เธอไปหมดน่ะสิ /หัวเราะ

/พอเถอะ ....



-4-

A : ไปถามอะไรน้องผมมาน่ะครับ?

I : แค่คำถามน่ารักๆ คำถามหนึ่งเท่านั้นแหละ~ /หัวเราะ

A : ... น้องผมดูหน้าซีดๆนะครับ /มองเป็นห่วง

I : เอาเถอะ .. มาเริ่มคำถามตอ่กันดีกว่า ...
ทำไมเวลาอาคิทะเลาะกับคิน ... ต้องไปหามิสชงด้วยล่ะ ประชด? หาที่ระบาย?

A : ไม่ใช่ทั้งสองอย่างหรอกครับ ... ผมแค่คิดว่ามิสชงเป็นคนที่เข้าใจผมมาที่
สุดในตอนนั้นต่างหากล่ะครับ /ยิ้ม

I : ฮึก ... ฉันเจอดาเมจ ... แล้วไม่คิดว่ามิสชงจะเสียไตบ้างเหรอ... ที่บางที
นายแอบไปหาแบบนี้

A  : ... มิสชงคงจะเสียใจครับ ... แต่ผมบอกจากใจว่ามิสชงสำคัญกับผมจริงๆนะครับ
ถ้าไม่มีมิสชงผมคงไม่เจอคิน ... ไม่เจอคนที่เข้าใจ แล้วก็คงไม่มีความสุขแบบนี้ ผมเลย
อยากตอบแทนมิสชงมากกว่านี้นะครับ ... /ยิ้มหล่อ

I : ... นายตอบแบบนี้ เล่นเอาฉันไปต่อไม่เป็นเลยอ่ะ 



-5-

H :  ... ทำไมถึงถอนหายใจเช่นนั้นกัน?

I : เจออัลไลที่มันอัดหน้ามาน่ะ ...

H : ... ครึ่งชีวิตข้าน่ะเหรอ?

I : อย่าพูดถึงมันเลย ... อ่ะ!! คิดยังไงกับเรื่องวายๆที่บีลีฟกับโยมิไซโคบ้าง

H : เจ้าของพวกนั้นน่ะเหรอ...

I : ใช่แล้ว!! คิดว่ายังไงบ้าง

H : ข้ารู้สึกถึงความร้อน ... แล้วเลือดที่สูบฉีดภายใน.. แต่ข้ายังไม่แน่ใจ

I : โอเค ... น้องนายมีแววไม่รอดนะอาคิ /ขำ

H : หือ ...? /มอง

I : /ขำ ... เปล่าๆ แล้วหวั่นไหวกลับใครบ้างรึเปล่า?? /ยิ้ม

H : ... ... .... ไม่มี

I : แสดงว่ามีสินะ ...


----------------------------------------------------------

จบลงไปกับคำถามหรรษา ..

แน่นอนว่าเอนทรี่นี้จะไม่จบสั้นขนาดนี้...


*******************


/ภาพไม่เกี่ยวอะไรกับฟิค


'โทษนะอาคิ ... พอดีช่วงนี้ต้องกลับบ้านเร็ว'

'เสาร์นี้น่ะเหรอ? ... ฉันไม่ว่างน่ะ '

' ... อ่อ ต้องช่วยงานแม่น่ะ ไปไหนไม่ได้หรอก'


ทั้งที่รู้อยู่แล้ว ... ว่าคำพูดแบบนั้นฟังยังไงก็โกหก...
แต่ก็ไม่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมต้องหลบหน้าเขาช่วงนี้ด้วย..
ทั้งที่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันแท้ๆ ... แต่ทำไมกลับรู้สึกยิ่งห่างเหินกันแปลกๆ

แถมเวลาที่เขาไปหาที่ห้องก็มักจะมีเสียงร้องตกใจแล้วรีบเก็บข้าวของ
ก่อนที่จะมาเปิดแบบให้เห็นภายในเพียงนิดเดียว

หรือ... คินจะงอนเขาเรื่องที่ไม่ค่อยมีเวลาให้? 

แต่ก็ไม่น่าจะใช่ ... เพราะเวลาเจอกันก็ยิ้มทักทายพูดคุยแบบปรกติ

เพราะอะไรกันนะ...?



" เห็นคินบ้างไหมครับ? "

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาต้องตามหาคินเช่นเดิม ... 
ส่วนโอบานะซังที่ถูกถามเช่นนั้นก็มีท่าทีเอ๋อไปเล็กน้อย

"ไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ ... กลางวันนี้ก็ยังไม่เห็นเลย"

โอบานะส่ายหน้าน้อยๆ ...
ตอนพักกลางวันแบบนี้คงจะตามหาตัวลำบากแน่ๆ
คิดแล้วก็อดที่จะถอนหายใจออกมาไม่ได้ 

"เห!! ยูโกะเห็นนะคะ มาสเตอร์ทำอะไรซักอย่างอยู่หลังโรงเรียนน่ะค่ะ!!
พอยูโกะแวบไปหา มาสเตอร์ก็ปิดเครื่องหนีเฉยเลยอ่ะค่ะ"

หลังโรงเรียน ... ? คินไปทำอะไรที่หลังโรงเรียนกันนะ

อาคิระจึงหันไปกล่าวขอบคุณทั้งคู่ ก่อนที่จะกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปหาคนที่
คาดว่าจะอยู่ที่หลังโรงเรียน ... แต่วิ่งไปก็มีคำถามวนอยู่ในหัว

เขาทำผิดอะไร? ทำมคินหลบหน้าเขา? หรือว่าจะมีกิ๊ก ?

แต่ยิ่งความคิดอันสุดท้ายก็ยิ่งทำให้เป็นกังวลไม่ได้.....


" ... ไม่อยู่เหรอ?"

แต่เมื่อไปเห็นกลับพบแค่ความว่างเปล่า...

ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนว่าทำตัวเป็นหมาป่าทำล่าเหยื่อซะแล้วสิ...
เล่นตามหาซะแบบนี้ ใครในโรงเรียนหลายคนอาจเข้าใจผิดว่าทะเลาะกันอยู่ก็ได้

แต่พอกำลังจะหันหลังกลับ... สายตาเจ้ากำก็ดันไปเห็นคินกำลังคุย
อยู่กับเด็กต่างโรงเรียนด้วยท่าทีสนิทสนมแล้วยังหัวเราะขบขันกันอีก ....

จึงมองซักพักแล้วหันหลังกลับก่อนที่ทั้งคู่จะจับได้...




**************************

วันต่อมาอาคิระยังคงนั้นคิดอยู่ที่โต๊ะเรียนตัวเองแบบเดิม..
แต่เพราะคิดแบบนี้แล้ว ทำให้เขาไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนเลยสักนิด

แถมนั่งข้างหน้าแบบนี้ก็มองไม่เห็นเลยด้วยว่าคินกำลังทำอะไรอยู่...

เอาเป็นว่า... นี่ก็หมดไปอีกวันกับที่เขาคิดเรื่องนี้

...........................

เห็นแบบนี้ความคิดก็ยิ่งชัดเจน...

คินกำลังนอกใจเขาอยู่จริงๆสินะ... แต่ว่าทำไมล่ะ?

ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่มีทีท่าแสดงพิรุธเลยแท้ๆ ... หรืออาจจะแสดงออกทางท่าทีแปลกๆนั่น

 แต่ก่อนที่จะคิดอะไรมากก็มีเสีงที่คุ้นเคยดังขึ้นเสียก่อน

"... อาคิ วันนี้หลังเลิกเรียนเจอกันที่ดาดฟ้าหน่อยสิ มีเรื่องจะคุยด้วย"

คินพูดด้วยใบหน้านิ่งๆ ... เล่นเอาตกใจไม่น้อย

"ผมก็มีเรื่องจะคุยกับคินครับ..."

แต่พอจะถามอะไรต่อ คนตัวเล็กตรงหน้าก็เดินออกไปตามเสียงพักกลางวันซะแล้ว

และแน่นอนว่าหลังฟังคำนี้ ... อาคิระต้องกังวลกว่าเดิมเป็นแน่

บอกเลิกเหรอ? ... บอกเลิกสินะ...?

เหมือนว่าในหัวยังได้ยินแต่คำนนี้ลอยวนเวียน....


**************************

ดาดฟ้าตอนนี้มักจะหนาวเป็นพิเศษเลยไม่มีใครกล้าขึ้นมา...


ปรกติเวลาเลิกเรียนมักจะยาวนานปานชาติเศษ...

แต่วันนี้มันกลับไวยิ่งกว่าอะไรซะอีก...

และไปต้องบอกก็รู้ว่าอะไรเป็นตัวการที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้

ตอนนี้อาคิระมารอที่ดาดฟ้าก่อนเป็นชั่วโมง...

เพราะคาบสุดท้ายนั้นครูเกิดไม่มาซะนี่...


แกร๊ก...


ก่อนที่เสียงประตูดาดฟ้าจะดังขึ้น บ่งบอกว่ามีใครซักคนกำลังเข้ามา
และแน่นอนว่าเป็นใคร

และดูเหมือนร่างเล็กจะไม่พูดอะไรนอกจากเดินเข้ามาใกล้ๆ
ทั้งที่น่าจะอ่านใจให้รู้กันไปเลยว่าคินคิดอะไรอยู่ แต่ว่าอาคิระกลับไปกล้ามอง
แววตานั่นตรงๆซะแล้ว..

ยังไงซะเขาก็เตรียมใจอยู่แล้ว...

"อาคิ ... คือว่านะ .. ฉัน"

กำลังจะพูดสินะครับ ... คำนั้นน่ะ?

คิดแล้วก็แค่หลับตาเตรียมใจเงียบๆ...

แต่ก่อนที่จะรู้สึกถึงความอบอุ่นรอบคอ ... จึงลืมตาขึ้นมาพบ
กับรอยยิ้มของคนตรงหน้าเหมือนเดิม

อะไรกัน... ผ้าพันคอนี่???

"สุขสันต์วันเกิดนะ!! "

ก่อนที่คนตัวเล็กตรงหน้าจะกำชับพร้อมกับยิ้มกว้างกว่าเดิม
ส่วนอาคิระตอนนี้ก็แต่แค่ทำตัวไม่ถูก ... สรุปว่าที่เรียกมาในวันนี้้ไม่ได้
เรียกมาบอกเลิกงั้นเหรอ?? สับสนไปหมดแล้ว...

" ... พอดีว่าแอบทำมาตลอดเลยล่ะ ... แต่ก็ไม่แน่ใจเลยปรึกษาเพื่อนต่างโรงเรียน
บ่อยๆ... พอดีว่าช่วงนี้หน้าหนาวแล้ว อาคิก็ต้องออกไปทำงานทุกเช้าเลยด้วย ฉันก็เลย..."

จะตอนนี้อะไรก็ไม่เข้าหัวแล้ว ... ที่คินดูเหนื่อยๆคงเพราะไม่ได้นอนแต่
ทำผ้าพันคอนี่ให้เขาสินะ ... น่ารักที่สุดเลย

"แล้วอาคิ ... มีเรื่องอะไรจะพูกับฉันเหรอ??"

ก่อนที่จะหันมายิ้มกับคำถาม...

"ผมคิดว่า... ผมรักคินมากขึ้นอีกแล้วล่ะครับ!"




*********************************************

โทษนะ ฮิคาริ ... แต่ฟิคเธอไม่ออก
จืดไปอีกสักปีล่ะกันเนอะ! >w6)v


อือ ... มาคิดๆดูแล้วนะ ... สามรั่วมันน่าจะตายห์ตั้งแต่ตอนเด็กแล้ว
(คิดบ้าอัลไลอยู่เนี่ย...)

อย่างชาร์ต ... น่าจะตกเหวตายไปพร้อมกับรถ ไม่น่ารอดแล้ว...(?)
อาคิระ ... ก็น่าจะตายตั้งแต่ตอนที่เข้าไปแย่งมีดฮิคาริแล้วโดนแทง
เอลริคนี่ ... ไม่ต้องพูดถึง โดนควักตาตายไปนานแล้ว

โรส(?) : ก็น่าจะโดนชาวบ้านฆ่า(เผา)เพราะหาว่าเป็นปีศาจแล้วล่ะ

สรุปว่าสี่คนนี้ตายเลยเข้าไปอยู่ในลูปซัคคิวริ... เย่!!! #ไม่ใช่!!!





พอเถอะเดี๋ยวเอนทรี่นี้จะยืดยาวเกินไปแล้ว

สุดท้ายนี้จะให้ของขวัญดีๆแล้วล่ะ

 
(อาคิแพ้ดาเมจหูแมวค่ะ!! / ส่วนฮิคาชอบแกล้งแมวว)



 

`?APPLE PIE.